«Δόξα τη αγία και ομοουσίω...» ή «Ευλογητός...» στην αρχή του εσπερινού της αγάπης;

[Dimitri]

Στο Πεντηκοστάριο έλεγε «Ευλογητός». Στο ειδικό βιβλίο Μεγάλη Εβδομάς (ΑΔ) έλεγε «Δόξα Τη Ομοουσίω».

 

[π. Μάξιμος]

Τό ἔχουμε γράψει καί κάπου ἀλλοῦ.
Ὄντως ἡ ἔναρξη μέ τό «Δόξα τῇ ἁγίᾳ, καὶ ὁμοουσίῳ, καὶ ζωοποιῷ, καὶ ἀδιαιρέτῳ Τριάδι...» εἶναι τοῦ ὄρθρου καί μέ τό «Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς » τοῦ ἑσπερινοῦ.
Αὐτό προβλέπεται ἀπό τό ΤΑΣ καί διασώζεται στό Πεντηκοστάριον καί γιά τήν Διακαινήσιμο.
Τό ΤΜΕ ὅμως, κατ᾿ ἐπίδρασιν τοῦ ὄρθρου τοῦ Πάσχα, προβλέπει τό «Δόξα τῇ ἁγίᾳ, καὶ ὁμοουσίῳ, καὶ ζωοποιῷ, καὶ ἀδιαιρέτῳ Τριάδι...» καί γιά τούς ἑσπερινούς τῆς Διακαινησίμου.

Συμπλήρωση: Βρῆκα τί ἔχει γραφεῖ καί εἰδικότερα γιά τό «Δόξα τῇ ἁγίᾳ...» [ἐδῶ καί στά ἑπόμενα]. Πρόκειται γιά ἀρχαῖο ἔθος ἔντονης δοξολογικῆς ἀρχῆς ὀρθοδόξου ἑορτῆς. Μέ αὐτή τήν ἔννοια δικαιολογεῖται στόν ἑσπερινό τῆς κύριας ἡμέρας τοῦ Πάσχα καί ἐξ αὐτοῦ καί στούς λοιπούς τῆς Διακαινησίμου. Ἐπίσης τό ΤΜΕ διασώζει διάταξη τοῦ ΤΕ (DI σ. 559), πού προβλέπει γιά τόν ἑσπερινό «τῆς ἀγάπης» ἔναρξη μέ τό «Δόξα τῇ ἁγίᾳ...».