"..λελαμπρυσμένους [καλῶς/σαφῶς/νοΐ]..." (α΄προσόμοιο Κατανυκτικού Εσπερινού Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως)

[Τσερκέζης Χαράλαμπος]

Κύριε, ὁ ἐπὶ Σταυροῦ ἑκουσίως, ὑφαπλώσας τὰς παλάμας σου, τοῦτον κατανύξει καρδίας, προσκυνεῖν ἡμᾶς ἀξίωσον, λελαμπρυσμένους [καλῶς/σαφῶς/νοΐ] νηστείαις καὶ δεήσεσι, καὶ ἐγκρατείᾳ, καὶ εὐποιΐᾳ, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος.

Συνάντησα το "καλῶς" στα λειτ. κείμενα του π. Leo, το "σαφῶς" στο Τριώδιον Βενετίας 1586 και το "νοΐ" στο Τριώδιον Ρώμης 1879. Στο εν χρήσει Τριώδιο δεν έχω δει. Ποιό ισχύει;

 

[neoklis]

"καλῶς" σύμφωνα και με τα Τριώδια του 1724, 1850, 1856, 1876.

 

[π. Μάξιμος]

Τῆς Ἀ. Δ. ἔχει «καλῶς».
Ὁ π. Κων. Παπαγιάνης στόν α΄ τόμο ἁπλῶς ἀναφέρει ὅτι τό Ἀνθολόγιο Κρυπτοφέρης 1974 ἔχει «νοΐ».
Στόν β΄ τόμο γράφει ὅτι στά πλεῖστα τῶν χφφ. συνάντησε «σαφῶς».

 

[MTheodorakis]

«λελαμπρυσμένους ψυχάς»
(χφ. Σινὰ 755 τριῴδιο ι’ αἰ. φ. 70r).

«λελαμπρυσμένους σαφῶς»
(χφφ. τριῴδια Σινὰ 735 ι’ αἰ. φ. 23v, Μ. Λαύρας Δ-45 ια’ αἰ. φ. 244v, Βατοπεδίου 1190 ια’ αἰ. φ. 30v, Λειμῶνος 31 ιβ’ αἰ. φ. 49r).