Οἱ συνήθειες τοῦ Παναγιωτίδη
(Πρὸς ἀποκατάστασιν τῆς ἀληθείας)
(Πρὸς ἀποκατάστασιν τῆς ἀληθείας)
Ὁ Παναγιωτίδης ἦταν δεινὸς σκακιστής, ταβλαδόρος καὶ πρεφαδόρος. Καθημερινὰ σύχναζε στὴ λέσχη ὅπου ἐκεῖ τὸν εὕρισκαν στὸ τηλέφωνο οἱ ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα φιλόμουσοι καὶ τὸν καλοῦσαν νὰ ψάλλῃ στὶς διάφορες Πανηγύρεις.
Σημειωτέον ὅτι τὰ τηλέφωνα στὴ Θεσσαλονίκη τότε ἦταν σπάνια.
Περνοῦσε εὐχάριστα τὶς ὧρες του παρακολουθῶντας τὰ διάφορα παιχνίδια καὶ ἔκανε ὑποδείξεις στοὺς νέους παίκτες. Ὁ ἴδιος δὲν ἔπαιζε διότι δὲν διέθετε χρήματα. Τὰ οἰκονομικὰ τῆς οἰκογενείας του τὰ διαχειριζόταν ἡ σύζυγός του Αἰκατερίνα - διὰ εὐνοήτους λόγους - καὶ κάθε πρωΐ τοῦ ἔδιδε τὸ χαρτζιλίκι του γιὰ τὰ ἀτομικά του ἔξοδα.
Ὅμως ὡρισμένες φορὲς ἔπαιζε γιὰ λογαριασμὸν ἄλλων ποὺ τὸν ἐμπιστεύονταν, ὡς δεινὸς παίκτης ποὺ ἦταν.
Μὲ τοὺς ψάλτες, μαθητὲς καὶ φιλομούσους ἐρχόταν σὲ ἐπαφὴ μόνον στὶς Ἐκκλησίες ποὺ τὸν καλοῦσαν καὶ ἔψαλλε.
Ἀντιθέτως, οἱ ἄλλοι μουσικοδιδάσκαλοι τῆς ἐποχῆς εἶχαν συνεργασία καὶ δίδασκαν στὰ φροντιστήρια καὶ ἔκαναν καὶ ἰδιωτικὰ μαθήματα μουσικῆς σὲ μαθητὰς καὶ ἔτσι εἶχαν καθημερινὴ ἐπαφὴ μὲ τοὺς καθηγητὰς καὶ ψάλτας. Ἀπὸ ζήλεια καὶ φόβο καθημερινὰ τὸν κατηγοροῦσαν καὶ ἔλεγαν στοὺς μαθητές τους ὅτι ὁ Παναγιωτίδης δὲν ξέρει νὰ ψάλλῃ, νὰ διαβάζῃ καὶ νὰ γράφῃ μουσική!
Ἡ ἀπάντησις τοῦ Παναγιωτίδη πρὸς τοὺς κατηγόρους του, τοὺς ζηλόφθονες καὶ ἀγνώμονες, τοὺς πολλαπλῶς εὐεργετηθέντες ἀπὸ τοῦ ἰδίου, ἦταν:
- «Οὐδεὶς ἀσφαλέστερος ἐχθρὸς τοῦ εὐεργετηθέντος»
- Ὦ τῆς μωρίας αὐτῶν... μαζὶ μὲ τὸ μπόι τους μετροῦσαν καὶ τὴν σκιάν τους... ὑπερόπτες.
Ὁ Παναγιωτίδης ἦταν ὁ Πατριάρχης τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς.
Γεννήθηκε καὶ ἀνετράφη μέσα στὸ Πατριαρχεῖο, ὡς σπουδαστὴς στὴ Μεγάλη τοῦ Γένους Σχολὴ καὶ εἶχε Δάσκαλο τὸν Γ. Πρωγάκη καὶ τὸν Ἰάκωβο Ναυπλιώτη καὶ ἐπὶ 9 συνεχῆ ἔτη (9 - 18 ἐτῶν) ἦταν στὸ ἀναλόγιο τοῦ Πατριαρχικοῦ Ναοῦ.
Ὁ Παναγιωτίδης μαζὶ μὲ τὸν Πρίγγο ἔφεραν τὸ «Πατριαρχικὸν ὕφος» στὴ Θεσσαλονίκη μας.
Ὠφείλομεν ἐσαεὶ τιμὴ καὶ εὐγνωμοσύνη στοὺς ἀείμνηστους Αὐτοὺς Διδασκάλους Πρίγγο καὶ Παναγιωτίδη γιὰ ὅλα τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα ποὺ προσέφεραν στὴν Μουσικὴ καὶ στὴν Κοινωνίαν μας.
αἰωνία Αὐτῶν ἡ μνήμη
Ὁ Γράφων
Ἀστέριος Δεβρελῆς
τουπίκλην Γαλατισταῖος
ΘεσσαλονίκηἈστέριος Δεβρελῆς
τουπίκλην Γαλατισταῖος
Πάσχα 2011