Κυριακή 27-12-2009

nektar

νεοαρχάριος
Ἀκολουθία τῆς Κυριακῆς μετὰ Χριστουγέννων, 27-12-2009, ἐγκαίρως, λόγῳ ὑπερποντίου ἀπουσίας...

Ὁμοηχίας ὀνομάτων ἐπίσκεψις
Σὲ Μοναστήρι τῆς Ἀττικῆς πήγαμε σήμερα στὴν κουρὰ σὲ μοναχὸ ἑνὸς γνωστοῦ μας, θεολόγου. Στὸ τέλος τῆς ἀκολουθίας, ὁμιλεῖ ὁ κείρας αὐτὸν ἐπιχώριος Ἐπίσκοπος καὶ στὸ σημεῖο ποὺ θέλει νὰ ἀναφερθεῖ στὸν μοναχὸ ποὺ μόλις ἐκάρη, λέγει: «... εὐχηθήκαμε εἰς τὸν πατέρα Στυλιανόν, τὸν... (φαίνεται νὰ κολλάει καὶ πετάγομαι καὶ λέγω ἐγὼ: «καρέντα», ὁπότε συνεχίζει ὁ ὁμιλητής) ...καρέντα εἰς τὴν μονὴν ταύτην κλπ.» Στρέφεται πρὸς τὸ μέρος μου ἀνήρ τις μεσήλιξ καὶ ἐρωτᾷ με: «τὸ νέο καλόγερο ἔτσι τὸν λένε;» Ἐκπλήττομαι: «πῶς;». Καὶ λέγει αὐτός: «Καρέντα δὲν τὸν λένε; Τί τὸν ἔχει τὸν Καρέντα ποὔχει μαγαζὶ στὴν Ὀμόνοια;»...

κείρω ΡΗΜΑ Μέλλ. κερῶ Αόρ. ἔκειρα Παρακ. κέκαρκα Μέσ. μέλλ. κεροῦμαι Μέσ. αόρ. ἐκειράμην Παθ. αόρ. ἐκάρην Παθ. παρακ. κέκαρμαι Παθ. υπερσ. ἐκεκάρμην 1. κουρεύω. 2. στη μέση φωνή κείρομαι κόβω τα μαλλιά μου, κουρεύομαι, κυρίως επειδή πενθώ: ἄξιον ἦν ἐπὶ τῷδε τῷ τάφῳ κείρασθαι τὴν Ἑλλάδα = έπρεπε για τον ενταφιασμό αυτό να πενθήσει η Ελλάδα. 3. για χώρα ρημάζω, ερημώνω: τὴν γῆν κείρω = ρημάζω τη χώρα (κατακόβοντας τα σπαρτά και τα κάρπιμα δέντρα της).

Σὲ συνέχεια τοῦ μηνύματος μὲ τὸν «Καρέντα», παρέλαβα μία ἐπιστολὴ παρομοίου περιεχομένου ἀπὸ ἕναν παππούλη στὴν Αὐστραλία:

Να ζήσεις! Τί μου θύμησες, αδελφέ! Το 1975-77 δίδασκα στο κοινοτικό γυμνάσιο του Αγίου Βασιλείου στο Μπράσγουικ, (πλημμυρισμένο τότε με Έλληνες εσωτερικό βόρειο προάστειο της Μελβούρνης στην Πολιτεία της Βικτωρίας στην Αυστραλία). Ήμουν στο σχολείο, όταν ήλθε ένας νέος άνδρας που είχε μεγάλη ιεραποστολική δράση στην Μελβούρνη. Με πλησιάζει και ρωτά: Πού θα βρώ τον κ. Στέλιο Μ.; Ξέροντας ότι σπούδαζε Θεολογία και την Κοινή Ελληνική, του απάντησα: Εγώ ειμί, ο λαλών σοι. Και ρώτησε: Κύριε Λαλόνση πού θα βρώ τον κ. Σ. Μ.; Ακόμα και σήμερα όταν του τηλεφωνώ του λέω: είμαι ο Λαλόνσης.


α´ ἀναστάσιμον ἀπόστιχον τοῦ γ´ ἤχου

Μιὰ πανάρχαια -ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μαϊουμᾶ- διήγηση τοῦ μακαριστοῦ μου διδασκάλου καὶ ὑψιπέτου πρωτοψάλτου Κωνσταντίνου Τασοπούλου:

Εἶναι, στὸν ἑσπερινὸ τοῦ Σαββάτου, μόνος ἀπ᾿ ὅλο τὸ ἐκκλησίασμα ὁ ὀλιγογράμματος ψάλτης, διορισμένος μὲ μέσον ἀπὸ τὸν ἱερέα -πενθερόν του- ὡς βραβεῖο γιὰ τὸν ἆθλο του νὰ ἐπωμιστῇ διὰ βίου τὴν εὐτραφεστάτη παπαδοπούλα.

Ξεκινᾷ τὸ λοιπὸν ὁ ἀδαὴς γιὰ νὰ ῾πῇ τὸ α´ ἀναστάσιμον ἀπόστιχον τοῦ γ´ ἤχου, «Ὁ τῷ πάθει σου Χριστέ, ἀμαυρώσας τὸν ἥλιον».

Ἐπειδὴ ὅμως, «σκολεῖο πῆγε ὡς τὴν τάξη Παρασκευὴ καὶ τὸ Σαββάτο σκόλασε», τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν τὸ ἑξῆς: «Ὢ τί ἔπαθες Χριστέ, ποὺ σὲ μαύρισε ὁ ἥλιος».

Δὲν κρατιέται κι ὁ παπὰς καὶ ἀποκραίνεται ἀπὸ τὸ Βῆμα: «Ὢ τί ἔπαθα κι ἐγώ, ποὺ σὲ ἔκανα γαμπρό»...

σημ: Λειτουργεῖ θαυμάσια ὡς εὐχάριστο βοήθημα γιὰ τὴν ἐκμάθηση μελωδικῶν ἀσκήσεων μὲ μερικὲς καταλήξεις στὸν Πα.

Κύριε ῾λέησον, ἤ, Κύρι᾿ ἐλέησον;

Κανεὶς -σχεδὸν- δὲν ξεχωρίζει τὶς δύο λέξεις· πόσῳ δὲ μᾶλλον στὰ χύμα τρία, δώδεκα καὶ τεσσαράκοντα (Κύρ, κύρ, κύρ...)· γιὰ νὰ μὴν ἀναφερθοῦμε στοὺς ἀσυγκρίτου αἰσθητικῆς μορφασμούς, μυκηθμούς, βρυχηθμούς μπροστὰ στὸ μικρόφωνο, τάχα γιὰ τὸν καθαρισμὸ τοῦ λαιμοῦ. Χρούμφ! Φρούχντ! Σμπρούφ! Φτσιού!

* * *​

Παρατίθεται ἀποσπάσματά τινα τῆς διδαχθείσης ἐν σχολείοις τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν (βαρβαρίζοντος ἐπ᾿ ἐσχάτων) ἔθνους καὶ καθ᾿ ἑκάστης ἀπαγγελλομένης κυριακῆς προσευκῆς:
..ὁ ἔντοις οὐρανοῖς...
...ἁγιαστῆτε τ᾿ ὄνομά σου...
...γεννηθῆτε τὸ θέλημά σου...
...ἐν οὐρανῷν καὶ ἐπὶ τῆζγῆς...
...δῶσε ἡμῖν σήμερον...
...ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφελήματα ἡμῶν...
...ἀφίεμεν ταῖς ὀφελέττες (sic) ἡμῶν...
...καὶ μὴ σενέγκης...
...Ἀμήν!

* * *​

Ὑπενθυμίζεται ἡ ἐναλλακτικὴ «δογματικὴ» ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση τοῦ β´ Στιχηροῦ Ἀναστασίμου τοῦ β´ ἤχου «Εἰπάτωσαν οἱ Ἰουδαῖοι», τὸ ὁποῖον ἐνίοτε ἐκτελεῖται ὑπό τινων ζηλωτῶν (τοῦ ἀναλφαβητισμοῦ καὶ παρατονίας) μετὰ πάθους ὡς ἑξῆς: «Τὴν πάτησαν οἱ Ἰουδαῖοι», ἐμπεριεχόντων οὕτως -ἑκουσίως θαῤῥῶ- τὸ ἀκριβοδίκαιον ἀνταπόδομα τῆς μιαιφονίας· καλὰ νὰ πάθουν οἱ ἄνομοι. Ἑτέρα γραφὴ προτείνεται ἀπὸ τοὺς εἰδικοὺς τὸ «τὴ bάτησαν», σὲ «ὅλοdgόzμο». Προσοχὴ τὸ λοιπὸν εἰς τὴν ἐκφοράν, ἐγγὺς γὰρ ὁ β´ ἦχος, μὴν καὶ ἐμπεριδευτῆτε...
 

Attachments

  • 27_Dek_09_meta Xristou_Gen.pdf
    279.2 KB · Views: 47
Last edited:

Κων/νος Βαγενάς

Κωνσταντίνος
Έστω και κάπως καθυστερημένα ο αυριανός Όρθρος. Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους, και βεβαίως στους εορτάζοντες!
 

Attachments

  • Όρθρος 27-12-09.doc
    106 KB · Views: 148

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Διαπιστώθηκε τό σφάλμα τῶν λειτουργικῶν κειμένων τοῦ π. Leo, πού ἔχει τό α΄ προβλεπόμενο ἰδιόμελο τοῦ ἁγ. Στεφάνου σέ β΄ ἦχο ἐνῶ εἶναι σέ α΄. Δέν ξέρω ἄν τό ἔχει ἔτσι καί τό Μηναῖο ἐκδόσεων "ΦΩΣ".
Συνέβη καί μέ τό δικό μας φυλλάδιο. Ἀλλά σήμερα τό εἴδαμε καί ἀπό τά μουσικά κείμενα πού ἀνέβασε ὁ κ. Β. Κιαμηλίδης, ἀπό τήν Κυψέλη Στεφάνου καί ἀπό τόν Καραμάνη, σαφῶς καί ἀπό τό Μηναῖο Ἀ.Δ..
Ὁ Καραμάνης ἐπίσης ἔχει Ἀθλοφορικὸν στάδιον ἀντί Ἀθλοφορικὸν στέφανον, πού εἶναι τό ὀρθό.


 

chriskont

Παλαιό Μέλος
ναι, πράματι στις εκδόσεις Φως αναφέρει β ήχο για το πρωτο ιδιόμελο των αίνων του Αγ. Στεφάνου. Οπότε διορθωνουμε και το μηναίο.
Ευλογείτε
 
Last edited by a moderator:
Top