Η ευθύνη και ο ρόλος των Ιεροψαλτών κατά την τέλεση ακολουθιών, με συμμετοχή αιρετικών.

[ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ]

Τώρα γιὰ τὸ πολυχρόνιο ἑκτὸς ἀκολουθίας τὸ πράγμα ἔχει λυθεῖ ἀπὸ παλαιὰ μὲ τὸν πολυχρονισμὸ τοῦ Σουλτάνου στὰ διάφορα μουσικά βιβλία μας.

λ.χ. Ἀγαθαγγέλου Κυριαζίδου, Αἱ Δύο Μέλισσαι, Κωνσταντινούπολις 1906, στὸ τέλος τοῦ βιβλίου, δὲν τὸ ἔχω πρόχειρο αὐτὴ τὴ στιγμή.

Αν μπορείς παράθεσέ το εγώ τουλάχιστον δεν το έχω δεί πουθενά.

 

[ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ]

Βρῆκα κάτι τελικά.

Σχώρα με Μαύρε Λύκε μου...μάλλον πήδηξα σελίδα και δεν είδα την παράθεση σου.

 

[farlekas 1980]

Πάτερ Νικόλαε, ευλογείτε! Το θέμα που ανοίξατε με καθήλωσε στον υπολογιστή μου για αρκετή ώρα να διαβάσω όλα τα μηνύματα των μελών που σας απάντησαν: 40 μηνύματα τις πρώτες 12 ώρες με χίλιες εμφανίσεις του θέματος! Εντυπωσιακό! Δεν σας κρύβω ότι φοβόμουνα μην διαγραφεί το θέμα πριν προλάβω να διαβάσω και το τελευταίο! Αλλά εντάξει, πρόλαβα! Και με εντυπωσίασαν ιδιαίτερα οι συγκροτημένες απαντήσεις του Αλεξόπουλου Ιωάννη που όπως διάβασα είναι φοιτητής θεολογίας και πολύ νέος στην ηλικία.

Επί του θέματος εστιάζω σε δύο πτυχές: Πρώτον, τυπικό υπάρχει, το ακολουθείς και κανείς δεν μπορεί να σου πει τίποτα, του πετάς ένα "που το γράφει;" ή "που το είδες γραμμένο;" και τον βάζεις στην θέση του. Έχω υπόψιν μου το περιστατικό με τον Άρχοντα Στανίτσα "μετά την απέλασή του όταν ήρθε σε ναό των Αθηνών και ήταν εσπερινός πανηγύρεως. Ο Στανίτσας στο στασίδι του με το ράσο του, την χορωδία του, έτοιμος να αρχίσει. Ντάγκα ντούγκα οι καμπάνες. Έρχεται ο Δεσπότης. Μόλις εισέρχεται ψιθυρίζει "εις πολλά έτη". Προχωρεί δυο-τρία βήματα, φωνάζει δυνατώτερα, "εις πολλά έτη'. Τσιμουδιά ο ψάλτης. Φθάνει στο μέσον του ναού. δυνατώτερα τώρα "εις πολλά έτη, είπα". Αλλού κοιτάζει ο Στανίτσας καίτοι κοκκινίζει ολίγον. Τότε αρχίζουν οι παππάδες. "Εις πολλά έτη, δέσποτα". Συγχυσμένος ο Δεσπότης ευλογεί και επί τέλους αρχίζει ο εσπερινός. Τελειώνει. Σμίγουν δεσπότης και πρωτοψάλτης. ο Δεσπότης: "δεν ξέρετε από τάξι. Εισέρχεται ο Αρχιερεύς και σεις σιωπάτε. που ακούστηκε αυτό;" και τα εξής. Ναι, αλλά αντίπαλος ήταν ο Θράσος. "Ακούστε Δεσπότη μου, έχω ξελειτουργήσει Πατριάρχες και αρχιερείς ων ουκ έστιν αριθμός. Μα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα είναι εκτός πάσης τάξεως. Πρώτα θα σταθής εις το κέντρον του ναού, μετά θα κάμης τον Σταυρό σου και κατόπιν θα άρης χείρα προς ευλογίαν. Κι εγώ θα σε ευχαριστήσω για την ευλογία σου και θα σου ψάλλω το "εις πολλά έτη, δέσποτα". Αυτό ευχαριστία είναι για την ευλογία του Αρχιερέως"

Οι πρωτοψάλτες είχανε φάει το τυπικό με το κουτάλι. Χωρίς ευλογία δεν ψάλλανε. (Τι ευλογία να μας δώσουν οι αιρετικοί; Κατάρα μας δίνουν, άρα και μεις δεν τους ψάλλουμε)

Δεύτερον, καλέ μου Πάτερ, στους ναούς ψάλλουμε μπροστά σε αόρατους

δαιμόνους

, τι να φοβηθούμε από τους ορατούς;

Οταν καποιοι φτανουν σε δαιμονοποιησεις ενω διανυουμε την δευτερη δεκαετια του εικοστου πρωτου αιωνα , εγω το μονο που μπορω να κανω γι'αυτους ειναι μια "ευχη" : Να χαιρονται τον απλετο .....σκοταδισμο τους !

Υ.Γ
Εμεις οι Πατρινοι παντως , εχουμε Δοξα τω Θεω , τουλαχιστον δυο φανατικους σκοταδιστες κληρικους ...........!

 

[dimskrekas]

Επί του θέματος εστιάζω σε δύο πτυχές: Πρώτον, τυπικό υπάρχει, το ακολουθείς και κανείς δεν μπορεί να σου πει τίποτα, του πετάς ένα "που το γράφει;" ή "που το είδες γραμμένο;" και τον βάζεις στην θέση του. Έχω υπόψιν μου το περιστατικό με τον Άρχοντα Στανίτσα "μετά την απέλασή του όταν ήρθε σε ναό των Αθηνών και ήταν εσπερινός πανηγύρεως. Ο Στανίτσας στο στασίδι του με το ράσο του, την χορωδία του, έτοιμος να αρχίσει. Ντάγκα ντούγκα οι καμπάνες. Έρχεται ο Δεσπότης. Μόλις εισέρχεται ψιθυρίζει "εις πολλά έτη". Προχωρεί δυο-τρία βήματα, φωνάζει δυνατώτερα, "εις πολλά έτη'. Τσιμουδιά ο ψάλτης. Φθάνει στο μέσον του ναού. δυνατώτερα τώρα "εις πολλά έτη, είπα". Αλλού κοιτάζει ο Στανίτσας καίτοι κοκκινίζει ολίγον. Τότε αρχίζουν οι παππάδες. "Εις πολλά έτη, δέσποτα". Συγχυσμένος ο Δεσπότης ευλογεί και επί τέλους αρχίζει ο εσπερινός. Τελειώνει. Σμίγουν δεσπότης και πρωτοψάλτης. ο Δεσπότης: "δεν ξέρετε από τάξι. Εισέρχεται ο Αρχιερεύς και σεις σιωπάτε. που ακούστηκε αυτό;" και τα εξής. Ναι, αλλά αντίπαλος ήταν ο Θράσος. "Ακούστε Δεσπότη μου, έχω ξελειτουργήσει Πατριάρχες και αρχιερείς ων ουκ έστιν αριθμός. Μα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα είναι εκτός πάσης τάξεως. Πρώτα θα σταθής εις το κέντρον του ναού, μετά θα κάμης τον Σταυρό σου και κατόπιν θα άρης χείρα προς ευλογίαν. Κι εγώ θα σε ευχαριστήσω για την ευλογία σου και θα σου ψάλλω το "εις πολλά έτη, δέσποτα". Αυτό ευχαριστία είναι για την ευλογία του Αρχιερέως"

Κάνεις που κάνεις την αντιγραφή, γιατί δεν το δηλώνεις; Θέλεις να πιείς όλο τον Βόσπορο, κ συ....


Δ.

 

[Dimitri]

Θεωρώ και εγώ οτι το θέμα αυτό είναι εκτός θεματολογίας και δεν περιορίζεται στους ιεροψάλτες, αλλά ίσως θα είχε ενδιαφέρον να συγκεντρωθούν κάπου ιστορικές περιπτώσεις όπως η πιό κάτω:

Από εδώ:

"Ο Στανίτσας τραγουδάει Ζαχαρία Χανεντέ"

Ο Στανίτσας είχε όψη και έκφραση και κατάρτιση μεταβυζαντινού χανεντέ. Μελωποιού και μελωδού. Με ηδύτητα και πάθος. Είχε και τάλαντο φωνής από απλόχερη προικοδότηση της φύσης. Όλα, στοιχεία προσαρμογής στο μουσικό κατεστημένο της Ανατολής και της Πόλης. Στο χώρο που ζούσε και πρωτοψάλτευσε (1959 – 1964), ύστερα από μία μακρά θητεία ως Λαμπαδάριος. Όπου μυστικοπαθείς φιγούρες ασίκηδων (τροβαδούρων) και μουλλάδων, προσαρμοσμένες στους μυστικοπαθείς ρυθμούς των τεκέδων, εκτελούσαν συνθέσεις ονομαστών μουσικοσυνθετών. Ανάμεσά τους και Ρωμηοί.
Είχε τελειώσει η Λειτουργία μια Κυριακή πρωί. Κι ο Στανίτσας όπως το συνήθιζε, ήρθε στην παλιά Μεγάλη Αρχιδιακονία. Πάνω στο δρόμο του Φαναριού. Γεμάτος από τέλεσμα λειτουργικό και μέθη υμνολογική. Και έτοιμος να συνεχίσει ώσπου να υπνώσουν μέσα του οι φθόγγοι. Μα συνεχίστηκε η κουβέντα μας γύρω από τους παλιούς χανεντέδες. Τούρκους και Ρωμιούς. Από δω ο Ντεντέ Εφέντης, από κει ο Βασιλάκης Εφέντης. Ο Ιτρί και ο Ζαχαρίας Εφέντης. Λέγοντας, ο Πρωτοψάλτης πήρε τη βάση του. Σωπάσαμε. Ο Ζαχαρίας Εφέντης σε απόδοση Στανίτσα. Ένας μπεστές σε ήχο Σεγκιάχ. Και το δώμα γέμισε. Κι ο χώρος όλος. Και το ποίκιλμα της μουσικής ξεχύθηκε στο δρόμο. Στο Φανάρι. Και χτύπησε η πόρτα μας.
Τρεις γενειοφόροι μεβλεβήδες άνθρωποι ωραίοι και ευγενείς μας έκαναν σχήμα και ζήτησαν να παρακαθήσουν μέσα. Πήγαιναν σε κάποιο μεβλούτι χανέ τους. Μα τους ξάφνιασε αυτό που άκουσαν. Το γνώρισαν που ήτανε του Ζαχαρία. Κι ήθελαν να γνωρίσουν κι αυτόν που το εκτελούσε. Το μουγκάνι το Ρούμ. Το Ρωμηό Πρωτοψάλτη. Πλησίασαν και φιλήθηκαν με το Στανίτσα. Και του ζήτησαν κάτι. Να τους ακολουθήσει στο Ντεργκιάχ τους. Και να το ξαναψάλει στη μνήμη του χανεντέ τους. Και θα το θεωρούσαν έκφραση αδερφοσύνης. Κι ο Πρωτοψάλτης δεν τους το αρνήθηκε.
Μαζί είχαμε πάρει τον ανήφορο της Μεγάλης Σχολής. ΚΙ εκεί πλάι στο "Καρακολάκι" της Μουχλιώτισσας ακούστηκαν από τον μεβλαχανά τους τ’ ασματικά τους. Ακούστηκαν και τα ηχήματα του πλαγίαυλου και τα κρουστά να μελωδούν το θείο έρωτα. Βγήκε και μας παρέλαβε ο "Γέροντας" τους μ’ ένα βαθύτατο σχήμα. Ανταποκριθήκαμε και μπήκαμε από μία είσοδο μυστικισμένη με γράμματα χρυσά στο υπέρυθρο: YA HAZRET – I MEVLANA.
"Ήρθε ο πρωτοψάλτης της Ορθοδοξίας, ανήγγειλε ο Τυπικάρης. ΚΙ έχει κάτι να μας πει". Κι οι Σεμαϊ σταμάτησαν. Κι ο πλαγίαυλος και τα κρουστά. Κι ο Στανίτσας μυστικοπαθώς, αλλοιωμένος, επανέλαβε το μάθημα της "Αρχιδιακονίας". Πάλι σε ήχο Σεγκιάχ. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα θαυμασμού των παρισταμένων. Και με τιμητικότατες εκδηλώσεις για τη μουσική των Ρούμ. Και φιλοφρονήσεις για τον ψαλμωδό μας.

που θυμίζει τη γνωστή ιστορία με τον Πέτρο Λαμπαδάριο από εδώ:

Ημέραν τινά ο Σουλτάνος, αναχωρήσας εκ των ανακτόρων του Βυζαντίου, μετέβη εις το κατά το ΙΙαλούκ παζάρ τέμενος Γενή τζαμί, δειπνήσας δε διενυκτέρευσεν εις το περίπτερον του τεμένους. Την αυτήν εσπέραν κατά σύμπτωσιν μετέβη και ο Πέτρος προς επίσκεψιν τουν μεϊζίνη (ιεροψάλτου) του ρηθέντος τεμένους, παρ’ω και συνεδείπνησε. Κατά το δείπνον ο Πέτρος έψαλε και εις άλλον ήχον το εις δύο μόνον ήχους τότε ψαλλόμενον «σελάκ», ο δε μεϊζίνης όπως ωφεληθή εκ της τέχνης τoυ Πέτρου, θεις κατά χώραν πάντα θρησκευτικόν λόγον, υπεχρέωσε τον μουσικοδιδάσκαλον να ψάλη το «σελάκ» από του μιναρέ προς το λυκαυγές, τουθ’όπερ και εγένετο.

 

[domesticus]

[No message]

 

[Π. Δαβίδ]

Βέβαια, εἶμαι τυχερός (πρός τό παρόν), διότι ἀνήκω στήν ἱερά μητρόπολη Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας ὅπου τέτοιες παραστάσεις οὔτε κατά διάνοιαν γίνονται (οὔτε γίνονταν). Ἀς κάνουμε προσευχή ὁ Θεός νά φωτίζει ὅλους τούς κληρικούς καί λαϊκούς.

Μα υπάρχει Ρ/Κ κοινότητα στα όρια της ως άνω μητροπόλεως για να γίνουν τέτοια;

Και στο Περιστέρι που ψάλλω εγώ δεν υπάρχουν ετερόδοξες "επίσημες" κοινότητες (δεν αναφέρομαι σε Πεντηκοστιανούς ή άλλα τέτοια παρατράγουδα τα οποία οι "επίσημες" ομολογίες έχουν θέσει στο περιθώριο).

Θα είχε ενδιαφέρον για τα όσα λέμε η μαρτυρία κάποιου μέλους από ένα νησί των Κυκλάδων ή μια άλλη περιοχή της Ελλάδος όπου ο αιρετικός Ρ/Κ είναι π.χ. ο μπακάλης της γειτονιάς ή ο γιατρός του χωριού και τον βλέπουμε και τον συναντούμε καθημερινά...

 

[costas1]

Αγαπητοί συντονιστές και μέλη του ψαλτολογίου, χαίρεται τη χαρά του Χριστού και της Ορθοδοξίας. Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα και Δύναμις παρά Υψίστου για τις Άγιες ημέρες του Δωδεκαημέρου.

Θα ήθελα να θέσω στην αγάπη σας κάποιους προβληματισμούς μου για τον ρόλο, την συμπεριφορά, αλλά και την ευθύνη του ιεροψαλτικού κόσμου, σε περιπτώσεις όπου στους Ι. Ναούς μας, πραγματοποιηθούν συμπροσευχές με την συμμετοχή αιρετικών κατά την ώρα των ιερών ακολουθιών.

Πολύ περισσότερο μάλιστα, αν ο αιρετικός με την άδεια του προϊσταμένου ιερολογήσει και ευλογήσει το μυστήριο και ζητηθεί από τον ψάλτη να απαντήσει ψαλτικά στην ιερολόγιση. Τι κάνει τότε ο ψάλτης ; Κι αν του ζητηθεί να ψάλλει εφύμνιο ή πολυχρόνιο για τον σπουδαίο επίσημο, αλλά ταυτόχρονα αιρετικό προσκεκλημένο; Ψάλλει; Συμμετέχει; Βάζει μπροστά την ευθύνη του προϊσταμένου και λέγει ότι εγώ κάνω υπακοή; .Ή μήπως αντιδρά; Τι πρέπει να κάνει;

Παρακαλώ πολύ μη πει κανείς, «τι μας λέγεις παπά μου τώρα, δε γίνονται αυτά ή δεν μας απασχολούν τέτοια πράγματα». Αντιθέτως γίνονται όλο και περισσότερα και όχι μόνο στο εξωτερικό αλλά πολλαπλασιάζονται τα περιστατικά και εντός των συνόρων. Ο ρόλος των ψαλτών μας νομίζω πως πρέπει να συζητηθεί. Θα θελα να μάθω, να διδαχθώ από τις θέσεις και τις απόψεις σας. Σας ευχαριστώ.

Ευχαριστούμε Πάτερ Νικόλαε για τις ευχές σας και σας εύχομαι καλό δωδεκαήμερο.Εμεις εδω στη Κέρκυρα ακολουθούμε το παράδειγμα του Πολιούχου μας Αγίου Σπυρίδωνος{αναφαίρομαι στο γνωστό θαύμα του Αγίου μας οταν οι λατίνοι επει Ενετοκρατίας, εδειξαν ενδιαφέρον να λειτουργούν εντος του Ναού του Αγίου.}Μόνο την πόρτα εφτιαξαν η οποία εκτοτε παραμένει κλειστή.

 

[ΠΑΤΗΡ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ]

Ευχαριστούμε Πάτερ Νικόλαε για τις ευχές σας και σας εύχομαι καλό δωδεκαήμερο.Εμεις εδω στη Κέρκυρα ακολουθούμε το παράδειγμα του Πολιούχου μας Αγίου Σπυρίδωνος{αναφαίρομαι στο γνωστό θαύμα του Αγίου μας οταν οι λατίνοι επει Ενετοκρατίας, εδειξαν ενδιαφέρον να λειτουργούν εντος του Ναού του Αγίου.}Μόνο την πόρτα εφτιαξαν η οποία εκτοτε παραμένει κλειστή.

Ευχαριστώ αδελφέ μου για τις ευχές σας. Στις απαντήσεις και στις θέσεις που ετοιμάζω να καταθέσω σε όσους οφείλω,συμπεριλαμβάνω και το θέμα του θαύματος του Αγίου Σπυρίδωνος. Χαρακτηριστικά περιμένω από ένα επτανήσιο πνευματικό μου παιδί, το συναξάρι του θαύματος και τις διηγήσεις ανάμεσα στις άλλες για τη συμπεριφορά των ανθρώπων του Ναού, των ενεργειών και των αγωνιών τους μπροστά στον κίνδυνο αλώσεως του Ναού από τον παπικό αξιωματούχο, που θελε να χτίσει παπικό αλτάριο μέσα στο Ναό. Γνωρίζω ότι το εξαιρετικό αυτό θαύμα το εορτάζεται την παραμονή της εορτής του Αγ. Σπυρίδωνος. Θα ήταν πολύ χρήσιμη η ακολουθία της εορτής. Μήπως μπορείτε να τη βρείτε και να μου τη στείλετε; Ή να μου πείτε πως μπορώ να τη βρω; Ευχαριστώ θερμά.

 

[costas1]

Ευχαριστώ αδελφέ μου για τις ευχές σας. Στις απαντήσεις και στις θέσεις που ετοιμάζω να καταθέσω σε όσους οφείλω,συμπεριλαμβάνω και το θέμα του θαύματος του Αγίου Σπυρίδωνος. Χαρακτηριστικά περιμένω από ένα επτανήσιο πνευματικό μου παιδί, το συναξάρι του θαύματος και τις διηγήσεις ανάμεσα στις άλλες για τη συμπεριφορά των ανθρώπων του Ναού, των ενεργειών και των αγωνιών τους μπροστά στον κίνδυνο αλώσεως του Ναού από τον παπικό αξιωματούχο, που θελε να χτίσει παπικό αλτάριο μέσα στο Ναό. Γνωρίζω ότι το εξαιρετικό αυτό θαύμα το εορτάζεται την παραμονή της εορτής του Αγ. Σπυρίδωνος. Θα ήταν πολύ χρήσιμη η ακολουθία της εορτής. Μήπως μπορείτε να τη βρείτε και να μου τη στείλετε; Ή να μου πείτε πως μπορώ να τη βρω; Ευχαριστώ θερμά.

Ευχαριστώ και εγώ Πάτερ.Αυτό που ξέρω σίγουρα υπάρχουν φυλλάδες,μαλιστα τελευταία η Ιερά Μ.Κερκύρας εξέδωσε βιβλίον που τα εχει ολα μαζι,δεν γνωρίζω αν υπάρχει σε ηλεκτρονική μορφή, θα το ψάξω ειδάλλως να μας δώσετε διεύθυνση να σας χαρίσουμε ενα.Οι ευχές σας μόνο μας είναι αρκετές.ΥΣ.Αν η ηχογράφηση ειναι καλή,καθοτι εγινε με εξωτερική εγγραφή,θα κατεβάσω ενα δοξαστικό του Αγίου μας ,βυζαντινό.

 

[π. Μάξιμος]

...και είμαι σίγουρος ότι δεν θα αργήσει να διαγραφεί από κάποιον γενικό συντονιστή.

Γνωρίζεις τίς ἀρχές τοῦ φόρουμ καί τήν μέχρι τώρα πρακτική καί τό περίμενες...
Καμμιά φορά ἄν ἔχεις κουραστεῖ, λές· ἄφησε κάποιον νά ξεθυμάνει, ἀλλά δέν πρέπει, γιατί ὅπως φάνηκε, ἐξ αὐτοῦ ἄνοιξε καί ἄλλο θέμα, για τό ὁποῖο εἴμαστε κάθετοι, ὅτι εἶναι ἐκτός θεματολογίας τοῦ φόρουμ.
Ἔπρεπε νά μήν εἶχα ἀργήσει...

 

[ΠΑΤΗΡ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ]

Γνωρίζεις τίς ἀρχές τοῦ φόρουμ καί τήν μέχρι τώρα πρακτική καί τό περίμενες...
Καμμιά φορά ἄν ἔχεις κουραστεῖ, λές· ἄφησε κάποιον νά ξεθυμάνει, ἀλλά δέν πρέπει, γιατί ὅπως φάνηκε, ἐξ αὐτοῦ ἄνοιξε καί ἄλλο θέμα, για τό ὁποῖο εἴμαστε κάθετοι, ὅτι εἶναι ἐκτός θεματολογίας τοῦ φόρουμ.
Ἔπρεπε νά μήν εἶχα ἀργήσει...

Είδατε διχόνοια και έρριδες; Παρατηρήσατε κάποια απρέπεια στο διάλογο; Διαπιστώσατε προσβολές προσωπικές; Διακρίνατε αδιαφορία για το θέμα από τα σεβαστά μέλη του forum ή από τους αξιότιμους κ. συντονιστές; Και στο κάτω της γραφής, ετοιμάζω να καταθέσω θέσεις και απαντήσεις που οφείλω στους συμμετέχοντες στο θέμα. Απλά δεν προλαβαίνω να απαντήσω γρήγορα γιατί φροντίζω να είναι εμπεριστατομένες οι απαντήσεις μου, όπως αξίζει στην ποιότητα που διαθέτουν οι συνομιλητές. Σας παρακαλώ μην κλείνετε το θέμα γιατί θα διαπιστώσετε και σεις πολύ γρήγορα, ότι και περισσότερο ενδιαφέρον θα γίνει περί των ψαλτικών, και θα προστεθεί και μία πολύ ενδιαφέρουσα ενότητα για την "νέα" Βυζαντινή μουσική της αιρέσεως του οικουμενισμού. Πως δηλαδή αλλάζει η τάξις, το τυπικό, η μουσική μας στους Ναούς που επιτελούνται οικουμενιστικές ακολουθίες. Αυτό και αν δεν αφορά το ψαλτολόγιο!!! Παρακαλώ πολύ την αγάπη σας, να αφουγκραστεί την πηγαία και ειλικρινή διάθεση του γράφοντος. Όπως και να χει όμως σας ευλαβούμαι και δε σας κρατάω κακία. Άλλωστε σας μνημονεύω παρόλο τις διαφαινόμενες διαφορές μας. Επικαλούμενος τις προσευχές σας, σας ασπάζομαι αδελφικά, με την αγάπη του Χριστού και τον ζήλο του Προφήτου Ηλιού. Παπά Νικόλας του γέροντα Αγάθωνα.

 

[π. Μάξιμος]

... παρόλο τις διαφαινόμενες διαφορές μας.

Πάτερ, οἱ διαφορές μας εἶναι μόνον σέ θέματα ἀρχῶν τοῦ Ψαλτολογίου!

Καί νομίζετε ὅτι καί αὐτό τό μήνυμά σας δέν προκαλεῖ «διχόνοια και έρριδες»;

Μήν ἀναστατώνετε τό φόρουμ!

 

[BYZANTINISTAS]

Σεβαστέ π.Μάξιμε επιτρέψατέ μου δύο μικρές παρατηρήσεις,από καρδιάς;
Η φυσική εξέλιξις μιά γόνιμης και υγιούς ηλεκτρονικής κουβέντας δεν αποκλείει παρεκκλίσεις εκ του θέματος ή αναζωπυρώσεις παλαιών όντως εκτός θέματος εστιών, τότε συνιστά λύση κατώτερη των περιστάσεων η αποβολή του αρχικού θέματος.Σε κάποιο αμιγώς ψαλτικό θέμα, που θα γεννούσε άλλο εκτός θέματος, θα αποβάλλατε και το πρώτο;
Εσείς να πράξετε αρμοδίως,αλλά η αποφυγή δεν συνιστά λύση,εκτιμώ δε πως σε λίγο καιρό δεν θα μπορείτε να το αποφύγετε.
Όσο για τον π.Νικόλαο και τη στάση του,μια μικρή θλιβερή διαπίστωση:
που να σας "πιάσουμε" Πάτερ μου, αλλά ακόμα και έτσι η παρουσία σας μας ευλογεί

 

[ΠΑΤΗΡ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ]

Πάτερ, οἱ διαφορές μας εἶναι μόνον σέ θέματα ἀρχῶν τοῦ Ψαλτολογίου!

Καί νομίζετε ὅτι καί αὐτό τό μήνυμά σας δέν προκαλεῖ «διχόνοια και έρριδες»;

Μήν ἀναστατώνετε τό φόρουμ!

Σ΄ αυτές τις διαφορές αναφέρομαι, άλλωστε δε σας γνωρίζω προσωπικά. Το ότι όμως δεν τοποθετήθηκα για την διαγραφή των φωτογραφιών από τον Πατριαρχικό Ναό, δε σημαίνει ότι αποδέχομαι την άποψή σας και τις παρατηρήσεις σας. Όμως τις σέβομαι. Το ότι δημοσιοποιήσατε την ύπαρξη προσωπικού σας μηνύματος με το οποίο μου κάνατε υποδείξεις, πιστεύετε ότι δεν αποτελεί υποψία κινδύνου για διχόνοια και έριδες; Συμπληρώνω πάτερ ότι και η έκφρασή σας "Καμμιά φορά ἄν ἔχεις κουραστεῖ, λές· ἄφησε κάποιον νά ξεθυμάνει..." είναι λίγο προσβλητική. Με θεωρείται ως τι πάτερ μου που να χρειάζεται να μ΄ αφήσετε να ξεθυμάνω; Τέλος πάντων, πάτερ μου.

Ὀμως πάτερ μου το θέμα: "Αλλάζει η τάξις, το τυπικό, η μουσική μας στους Ναούς που επιτελούνται οικουμενιστικές ακολουθίες", πιστεύετε ότι δε θα μπορούσε με κάποιον τρόπο να σηζητηθεί στο ψαλτολόγιο; Είναι πολύ ενδιαφέρον. Υποδείξτε τον τρόπο που μπορεί να γίνει.

 

[π. Μάξιμος]

Σ΄ αυτές τις διαφορές αναφέρομαι, άλλωστε δε σας γνωρίζω προσωπικά.

Οὔτε κι ἐγώ πάτερ. Τίς ἀρχές ὅμως τοῦ Ψαλτολογίου δέν τίς καθορίζετε ἐσεῖς.

Το ότι όμως δεν τοποθετήθηκα για την διαγραφή των φωτογραφιών από τον Πατριαρχικό Ναό, δε σημαίνει ότι αποδέχομαι την άποψή σας και τις παρατηρήσεις σας. Όμως τις σέβομαι.

Ἡ ἄποψη καί οἱ παρατηρήσεις μου ἦταν μόνον βάσει τῶν κανόνων τοῦ Ψαλτολογίου.

Το ότι δημοσιοποιήσατε την ύπαρξη προσωπικού σας μηνύματος με το οποίο μου κάνατε υποδείξεις, πιστεύετε ότι δεν αποτελεί υποψία κινδύνου για διχόνοια και έριδες;

Δέν δημοσιοποίησα μήνυμα. Ἀνέφερα προηγούμενες ὑποδείξεις βάσει τῶν ἀρχῶν καί τῶν κανόνων τοῦ Ψαλτολογίου.

Ὀμως πάτερ μου το θέμα: "Αλλάζει η τάξις, το τυπικό, η μουσική μας στους Ναούς που επιτελούνται οικουμενιστικές ακολουθίες", πιστεύετε ότι δε θα μπορούσε με κάποιον τρόπο να σηζητηθεί στο ψαλτολόγιο; Είναι πολύ ενδιαφέρον. Υποδείξτε τον τρόπο που μπορεί να γίνει.

Μπορεῖ νά γίνει -καί ἔχει γίνει- μέ ξεχωριστά θέματα ἐπί συγκεκριμένων ζητημάτων μουσικῆς ἤ τυπικοῦ στίς οἰκεῖες ἑνότητες. Ἐκεῖ καί σέ κάθε χωριστό θέμα θά γίνει συζήτηση. Ἀόριστα δέν μπορῶ νά σᾶς πῶ. Ἄν καί αὐτοί οἱ ἐπιθετικοί προσδιορισμοί συζητοῦνται σέ ἄλλες ἰστοσελίδες, γιατί ἀντιλαμβάνομαι ὅτι ἀποτελοῦν περιορισμένες ἀπόψεις μή ἀποδεκτές ἀπό τίς κατά τόπους Ἐκκλησιαστικές Κανονικές Ἀρχές καί Συνόδους, οἱ ὁποῖες ἐξασφαλίζουν τήν «ἑνότητα τῆς πίστεως καί τήν κοινωνίαν τοῦ ἁγίου Πνεύματος». Ὡς ὀρθόδοξο φόρουμ αὐτές ἀκολουθοῦμε καί εἶναι μία ἀπό τίς ἀρχές τοῦ Ψαλτολογίου.

 

[ΠΑΤΗΡ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ]

Οὔτε κι ἐγώ πάτερ. Τίς ἀρχές ὅμως τοῦ Ψαλτολογίου δέν τίς καθορίζετε ἐσεῖς.


Ἡ ἄποψη καί οἱ παρατηρήσεις μου ἦταν μόνον βάσει τῶν κανόνων τοῦ Ψαλτολογίου.


Δέν δημοσιοποίησα μήνυμα. Ἀνέφερα προηγούμενες ὑποδείξεις βάσει τῶν ἀρχῶν καί τῶν κανόνων τοῦ Ψαλτολογίου.


Μπορεῖ νά γίνει -καί ἔχει γίνει- μέ ξεχωριστά θέματα ἐπί συγκεκριμένων ζητημάτων μουσικῆς ἤ τυπικοῦ στίς οἰκεῖες ἑνότητες. Ἐκεῖ καί σέ κάθε χωριστό θέμα θά γίνει συζήτηση. Ἀόριστα δέν μπορῶ νά σᾶς πῶ. Ἄν καί αὐτοί οἱ ἐπιθετικοί προσδιορισμοί συζητοῦνται σέ ἄλλες ἰστοσελίδες, γιατί ἀντιλαμβάνομαι ὅτι ἀποτελοῦν περιορισμένες ἀπόψεις μή ἀποδεκτές ἀπό τίς κατά τόπους Ἐκκλησιαστικές Κανονικές Ἀρχές καί Συνόδους, οἱ ὁποῖες ἐξασφαλίζουν τήν «ἑνότητα τῆς πίστεως καί τήν κοινωνίαν τοῦ ἁγίου Πνεύματος». Ὡς ὀρθόδοξο φόρουμ αὐτές ἀκολουθοῦμε καί εἶναι μία ἀπό τίς ἀρχές τοῦ Ψαλτολογίου.

Αν θέλετε απαντήστε μου και στην συμπλήρωση του προηγούμενου μηνύματός μου.

 

[Nikos L.]

Να έκλεινε το θέμα καλύτερα;;

 

[ΠΑΤΗΡ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ]

Δέν δημοσιοποίησα μήνυμα. Ἀνέφερα προηγούμενες ὑποδείξεις βάσει τῶν ἀρχῶν καί τῶν κανόνων τοῦ Ψαλτολογίου.

Δε είπα ότι δημοσιοποιήσατε μήνυμα. Αλλά δημοσιοποιήσατε την ύπαρξη προσωπικού σας μηνύματος με το οποίο μου κάνατε υποδείξεις

 

[π. Μάξιμος]

Αν θέλετε απαντήστε μου και στην συμπλήρωση του προηγούμενου μηνύματός μου.

Πάτερ μου, ὁ καθένας κρίνει καί κρίνεται.
Διαβᾶστε πάλι τά προηγούμενα.
Δέν θά ἀνοίξουμε προσωπικό διάλογο.
Σᾶς ἔδωσα ὁδηγίες στίς ἐρωτήσεις σας καί ἀνέπτυξα τίς ἀρχές τοῦ Ψαλτολογίου.

Κλείνω αὐτό τό ἀμφισβητούμενο θέμα, τό ὁποῖο ὅμως κατά παρέκκλιση ὁλοκληρώθηκε.