Απόδοσις του Πάσχα και Αγρυπνία

[psl]

Σημειωσις. Ο Γεωργιος Μιχαλακης εστειλε εκτενες σχολιο (μαζι με παραγραφους στα αγγλικα) σχετικα με το θεμα Αποδοση του Πασχα και αγρυπνια. Παραθετω στην συνεχεια απο το σχολιο του μονον τα σημεια εκεινα που αφορουν το συγκεκριμενο θεμα παραλειποντας τα αγγλογλωσσα κειμενα (τα οποια ετσι κι αλλιως δεν αφορουν το παρον θεμα) και με ελαφρες γραμματικες διορθωσεις.​

Γεωργίου Μιχαλακη: «Περι σουβλακιων και ωων αιματοβαμμενων εν τη αποδοσει του Πασχα»​

Απο μικρος ειχα ασχοληθει με το Τυπικον του Βιολακη αλλα και με το
Πηδαλιον του Αγ Νικοδημου Αγιορειτου.

Απο Τυπικο πιστευω οτι εχομεν ΠΟΛΛΑ να βελτιωσωμεν και τουτο θα επιτυχωμεν ΜΟΝΟΝ συγκριτικως μεν, με παλιοτερα αλλα και συγχρονα Τυπικα συμπεριλαμβανομενων και ΑΛΛΩΝ ορθοδοξων Χριστιανων = πχ Σλαβων, και λογικως δε, υστερον εφ οσον αποκτησωμεν καποιαν #λογικην# ισορροπημενην.


Ουτως, ουδεποτες εδιστασα ινα εφαρμοσω Τυπικες διαταξεις πχ Αγιου Ορους, παρ' ολον οτι εφροντιζα να ακολουθω ΠΙΣΤΩΣ το Τυπικον του Βιολακη. (Τυπικαρης της εκκλησιας μου ημουν εγω το παιδακι των 14 ετων)


Εις αυτο το Τυπικον ανεκαλυψα σπουδαιαν ελλειψιν ΑΣΤΡΟΝΟMIΚΗΣ φυσεως, και εγραψα τοτες ενα κειμενον το οποιον και εστειλα εις δυο μοναστηρια του Αγιου Ορους. Το πρωτοτυπον το εχω εις τον Καναδα.
....................................................

Το συμπερασμα ειναι οτι ΟΠΩΣ και να εχει καποιo εκκλησιαστικο ΖΗΤΗΜΑ, χρειαζεται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ και η ΓΝΩΜΗ των ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ (κατι το οποιον λειπει απο την συγχρονον μουσικολογια και τυπικολογιαν).


Ουτως, ο νυν Αρχωντας Πρωτοψαλτης Καναδα Κων Λαγουρος εδημιοuργησε
Τυπικον δια τας περιπτωσεις του Πασχα περαν της 25ης Απριλιου, δια
το Νεον ημερολογιον = προκειται δια ΚΑΘΗΓΗΤΗΝ πανεπιστημιου αστρονομιας και οχι απλως ενος εξαιρετου ψαλτου. Με ειχε συγχαρει δια την προαναφερθεισαν εργασιαν.
Εντος της εργασιας αυτης ειχα στηριξη την ΕΠΙΛΟΓΗ διαφορων υμνων =πχ Αγιου Γεωργιου και Ευαγγελιστου Μαρκου αλλα
και αλλων εορτων == βασει ΟΧΙ μονον του ΜΗΝΑΙΟΥ αλλα και βασει της κατανομης των πληρως ΝΗΣΤΗΣΙΜΩΝ ημερων εντος της Αγ και Μεγ Τεσσαρακοστης.

.................................................................

Ειναι αξιοσημειωτον οτι ο Αγ. Νικοδημος κατακρινει ΕΝΕΡΓΩΣ τους εχοντας προσθεσει την καταλυσιν ΙΧΘΥΟΣ εν τη Κυριακη των Βαϊων και χαρακτηριζει τους προτεινοντας την καταλυσιν αυτην ως εχοντας ++ ΤΟΛΜΗΡΑ ++ χερια θρασυτητος.

Εαν και δεν ειναι η ιδιοτης μου τα περι Νηστειας, υπαρχει κατ εμε και μια λογικη//
Πρωτον ο ΔΟΥΛΟΣ, εστω και αγιος η και η ιδια η Παναγια, ΔΕΝ δυναται να εχει ΠΡΩΤΕΙΑ ως προς τον Δεσποτην == το κατ εξοχην παραδειγμα ειναι η εορτη της Υπαπαντης

Δευτερον, Η ΟΚΤΑΗΜΕΡΟΣ διαρκεια μιας εορτης ΔΕΝ δυναται να ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ η και να ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΘΕΙ οπως η ΑΥΤΟΥΣΙΑ εορτη == πληρη παραδειγματα εχομεν επισης και εις την Λατινικην εκκλησιαν τε και
Τυπικον ΠΡΟ του Σχισματος


Οπως λοιπον ΟΜΟΙΑΖΕΙ το Τυπικον =πχ =ψαλλονται ΑΠΑΝΤΑ ομοιως εκτος
Πολυελεου κτλ == ουτως ΟΜΟΙΑΖΕΙ και τα περι της ΝΗΣΤΕΙΑΣ αρμοζοντα
== μονην εξαιρεσιν αποτελει η ογδοαδα της Διακαινησιμου και αυτο ειναι γραμμενο ΕΥΚΡΙΝΩΣ ===καταλυσεις εις ΑΠΑΝΤΑ καθ' ολην την διαρκειαν της Διακαινησιμου.

Κατα συνεπειαν, οσοι χρειαζονται #πρωτεΐνες# δια να #ανταπεξελθουν# την #βαρειαν# νηστειαν της Αγ και Μεγαλης Εβδομαδος ==η οποια νηστεια ειναι ΑΥΤΗ και ΙΔΙΑ οπως οι υπολοιπες καθημερινες της Μεγ. Τεσσαρακοστης επιπροσθετουμενου μετ΄ αυτων και του ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ
ξηροφαγιας == Μεγ Σαββατον
ουτοι λεγω εισιν ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΙ οπως και οι υπολοιποι οι οποιοι ΤΡΕΧΟΥΝ δια μαγειριτσαν την Αναστασιν και ζητουν #σουβλακι# και #ευλογημενα ωα αιματοβαμενα# εν τη αποδοσει. Κατ αναλογιαν, εδιαβασθη ποτε εκ ΝΕΟΥ Αγιασμος εν τη αποδοσει της εορτης των Θεοφανειων; Οχι βεβαια!!!!

Τελος, εαν και καποιοι Πατριαρχαι #επετρεψαν# εις τους Πατριαρχικους ψάλτας εως και ΚΡΕΟΦΑΓΙΑΝ ινα μη #δειλιασουν# εν τω ψαλλειν αυτων κατα την Μεγ Εβδομαδαν =ιδε Βουδουρην=== τετοιου ειδους Δυτικοφρονες #οικονομιες# ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ εν τη εκκλησια μας == ΜΟΝΟΝ λογοι υγειας
επιτρεπουν, κατα εξαιρεσιν την μη εφαρμογην των κανονων περι νηστειας.


Ουτως λοιπον, και ο ψαλτης ο οποιος ΠΙΝΕΙ / ΤΡΩΓΕΙ υδωρ η αλλον τι υγρον η και καραμελλα ΠΡΟ η και ΚΑΤΑ την ακολουθιαν ===ΣΦΑΛΛΕΙ.

Στο κατω κατω, επιτρεπουν μερικοι πατερες να ΞΕΠΛΥΝΕΙ κανεις το στομα του ΧΩΡΙΣ να καταπιει ουτε σταγονα υγρου πριν παει εις τον Ναον δια Θειαν Κοινωνιαν..? Ειτε κοινωνησει ειτε δεν κοινωνησει, το ιδιο ισχυει και δια το αντιδωρον= το τρωγωμεν νηστικοι= και το πρωι πρωτον τρωγομεν αντιδωρον νηστικοι, και υστερον πινομεν αγιασμον, εαν εχωμεν.


Κρασακι και ρακι με το #καλαμακι# και #ουζακι# εν τω καφενειω ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ

Τοιαυτην αυστηραν νηστειαν εκρατουσε και ο Ιακωβος κατα τα λεγομενα του Τσολακιδη. Το ιδιο δεν δυναται να ειπει τις και δια τον Στανιτσαν.

Πρεπει να καταλαβει τις κατα ποσον εισιν ΑΠΑΝΤΑ αλληλενδετα == ο Ψαλτης ΔΕΝ ειναι ΘΕΑΤΡΙΝΟΣ δια να καμνει γαργαρες και παυσεις δια να τρωγει #γλυκουδακια# υστερον τακτικων #διαλειμματων# εν τη καθε ακολουθια η και αγρυπνια = οπως καμνουσιν καποιοι "σπεσιαλιστες" εν τω Αγιω Ορει, οπως μου το εδιηγηθησαν οι ιδιοι= ==αντιθετως, ειναι ενας ΑΠΛΟΣ εκκλησιαζομενος με ενα ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ το οποιον ευχεται οπως του ανταποδωσει ο Παναγαθος Θεος εν ημερα κρισεως χαριν εις τας προσευχας του συμμετοχοντος πληρωματος τας οποιας και ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ

Ολα αυτα βεβαια ΔΕΝ μανθανονται εις ΩΔΕΙΑ και εις μουσικους #Συλλογους# τε και #ομίλους# παρα μονον εις το αναλογιον εκ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ηλικιας== ΟΥΔΕΠΟΤΕ ειδα Τσολακιδην η Ζηροδημαν η Βαρδαν να ΠΙΟΥΝ η και να ΚΑΘΙΣΟΥΝ εν τη διαρκεια της καθε ακολουθιας εκτος εις το κηρυγμα

Ουτως εσυνηθισα κι εγω ===με τη διαφορα οτι παραμενω ορθιος ακομη και εις το ΚΗΡΥΓΜΑ δια να ΧΩΝΕΥΕΙ καλα τα αυτι μου τις διαφορες εξηγησεις περι των οτι προτιστως εχω ψαλει.


Σουβλακι μου επροσφεραν και εις πανυγηριν των γεννεθλιων του Αγ Ιωαννου =24 ιουνιου == ΠΩΣ θα κοινωνησει την επαυριον ο καθε πιστος εαν τρωγει αρνακι εις τον ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ της καθε πανυγηρεως?

Ο παγανισμος προτεινει ΓΛΕΝΤΙ και ΞΕΝΥΧΤΙ ΠΡΙΝ την θειαν λειτουργιαν και ο καθε Χριστιανος ΠΕΦΤΕΙ εις την παγιδα του χαριν εις την συνηθη ΑΜΕΛΕΙΑΝ των εκκλησιαστικων αρχων.

Ελπιζω ολα αυτα να βοηθησουν τον αναγνωστην να καταλαβει οτι η ψαλτικη ειναι ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ εξασκησει ΟΧΙ μονον εις το να κραταει το ΝΗ ΠΑ αλλα και ΟΛΟΚΛΗΡΟΝ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑΝ της ορθοδοξου εκκλησιας μας εις το ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΝ υψος των== καθε μερα ΔΕΝ ειναι αναστασις == αλλα ΠΑΝΤΟΤΕΣ ΕΚΕΙ ΑΠΟΒΛΕΠΩΜΕΝ== και η ΠΡΕΠΟΥΣΑ ΝΗΣΤΕΙΑ, δια τους ψαλλοντας και μη, βοηθα εις την ΚΑΘΑΡΟΤΕΡΑΝ αντικρισην και ΒΙΩΣΙΝ αυτης της Αναστασεως == και ας καμνει δυο τρια φαλτσα το #στεγνο
λαρυγγι# κι ας #γουρλιζει# το αδειο εντερο...

 

[π. Μάξιμος]

3ον) μία νυκτερινὴ ἐνοριακὴ ἀκολουθία δὲν πρέπει νὰ τελειώνει εἰς τὰς 00.30 ἢ 01.00 ἀλλὰ ἐνωρίτερον!

Ἄν ἐννοεῖτε καί μέ τέλεση θ. λειτουργίας εἶναι μιά «πονεμένη ἱστορία».
Ὑπάρχει ἀπαγορευτική Ἐγκύκλιος τῆς Ἱ. Συνόδου γιά λήξη τῆς θ. λειτουργίας πρό τοῦ μεσονυκτίου. Ἐγώ προσωπικά διαφωνῶ μέ τό τελευταῖο μέρος τῆς Ἐγκυκλίου καί ἔχω ἐκφρασθεῖ γι᾿ αὐτό (αὐτό ὅμως δέν ἔχει καμμία σημασία).
Εἶναι ὅμως ἕνα πολύ δύσκολο θέμα καί γι᾿ αὐτά τά ἕδρανα τῶν Ὀρθοδόξων Θεολογικῶν Σχολῶν.

Σχετικά ἐνδιαφέροντα καί σπουδαῖα ἔργα:
1) Ἀλκιβιάδου Καλυβοπούλου, Χρόνος τελέσεως τῆς Θείας Λειτουργίας, Πατριαρχικόν Ἵδρυμα Πατερικῶν Μελετῶν, Θεσσαλονίκη 1982 [Σειρά Ἀνάλεκτα Βλατάδων 37]
2) Διακόνου Χρυσοστόμου Νάσση, Ἡ τελεσιουργία τοῦ Μυστηρίου τῆς Εὐχαριστίας, Κανονική Διδασκαλία καί Λειτουργική Τάξη, Ἐκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2007

 

[Lampadarios]

Παρανόησις. τὸ τυπικὸν δὲν λέγει ὅτι ἀπαγορεύεται αὐστηρῶς καὶ διὰ ῥοπάλου ἡ ἀγρυπνία· ἁπλῶς περιγράφει μίαν πραγματικότητα καὶ ἐπισημαίνει ὅτι δὲν προβλέπεται διὰ τὰς ἐνορίας, οἱ δὲ λόγοι εἶναι εὐνόητοι καὶ ἀναφέρονται ἐπίσης εἰς τὸ τυπικόν· «...ἐν ταῖς ἱεραῖς ὅμως μοναῖς διὰ τὴν διαφορὰν τοῦ μοναχικοῦ βίου καὶ διὰ τὸ τελεῖσθαι πάντοτε ἐν ταύταις ἀγρυπνίαν...» (Τ.Μ.Ε. σ. 205).

Δηλαδή οι αγρυπνίες είναι προνόμιο μόνο των μοναχών; Γιατί;Επειδή είμαστε "διαφορετικοί"και μόνο αυτοί είναι για τέτοια;Είναι γνωστή η αντίθεση του ΤΜΕ προς τις ενοριακές κτλ αγρυπνίες. Ας τα βλέπουμε και λίγο ισοποπημένα και κριτικά..

1ον) Καὶ πάλιν ἐπικρατεῖ ἐδῶ σύγχυσις μεταξὺ ἀγρυπνίας καὶ νυκτερινῆς ἐνοριακῆς ἀκολουθίας. μία ἀκολουθία ποὺ τελειώνει στὶς 00.30 ἢ 00.45 δὲν εἶναι ἀγρυπνία. πόσοι καὶ πόσοι ῾Αγιορεῖται πατέρες δὲν μοῦ ἔχουν διηγηθῆ ὅτι προσεκλήθησαν εἰς ἐνορίας νὰ παραστοῦν εἰς τὴν ἀγρυπνίαν ποὺ θὰ ἐγίνετο, «ἁγιορειτικοῦ» δῆθεν τύπου, καὶ ἠναγκάσθησαν νὰ ἀποχωρήσουν ὀλίγον μετὰ τὴν ἔναρξιν τῆς θεατρικῆς ἐκείνης παρῳδίας. οἱ χαρακτηρισμοὶ ποὺ προσέδωσαν οἱ ῾Αγιορεῖται ἦσαν «ἐμπαιγμὸς» καὶ «κοροϊδία». καὶ ἠρνήθησαν νὰ συμμετάσχουν.
2ον) ἂν τελεσθῇ μία πραγματικὴ ἀγρυπνία μὲ λῆξιν εἰς τὴν 3.00 ἢ 4.00 πρωινήν, ποῖον ἐργαζόμενον κατὰ τὴν 6ην ἢ 7ην ἢ 8ην πρωινὴν θὰ ἐξυπηρετήσῃ;
3ον) μία νυκτερινὴ ἐνοριακὴ ἀκολουθία δὲν πρέπει νὰ τελειώνει εἰς τὰς 00.30 ἢ 01.00 ἀλλὰ ἐνωρίτερον!
4ον) ᾿Αγνοοῦν, φαίνεται, πολλοὶ φίλοι-μέλη τοῦ Ψαλτολογίου ὅτι τέτοιους εἴδους προβλήματα ἔχουν εὕρει τὴν λύσιν των ἐξ ἀρχαιοτάτων χρόνων εἰς τὴν ἐκκλησίαν. ἂς μὴ σπεύδουν λοιπὸν νὰ κατακρίνουν ἢ νὰ εἰρωνευθοῦν ὅ,τι δὲν γνωρίζουν.

1ον)Ούτε εμένα μου αρέσει αυτό το στυλ το σκηνοθετημένο αγιορείτικο...συνήθως αυτό γίνεται στις πόλεις. Εγώ ψάλλω σε χωριό, η αγρυπνία γίνεται σε παρεκκλήσι, ή στο ναό τώρα το καλοκαίρι και πιο επισήμους αγίους, και τελειώνω Θεού θέλοντος κατα τις 1,00 με 1,10 το πολύ. Δεν μιλάω για αγρυπνίες ολονυκτίες. Αυτά γίνονται σπάνια. Έπειτα έχω αγρυπνία κάθε Παρασκευή, φαντάσου να έκανα τέτοιο πράγμα κάθε βδομάδα...
2ον)Εγώ λέω οτι ο εργαζόμενος εξυπηρετείται με την αγρυπνία που περιέγραψα πιο πάνω και όχι φυσικά με αυτήν που θα λήξει στις 4 ή στις 5.
Εγώ τουλάχιστον βλέπω την αγρυπνία σαν έναν τρόπο να κάνεις ακολουθία το βράδυ κι όχι το πρωί. Ξέρω πως δεν είναι έτσι κι οτι υπάρχει λόγος που γίνεται μια αγρυπνία αλλά προσπαθώ να περιγράψω την πραγματικότητα. Και σας πληροφορώ οτι βλέπω ανθρώπους που τελειώνουν 12,00 τα μεσάνυχτα δουλειά και έρχονται για μια ώρα να προσευχηθούν...Αν τώρα δεν αφήνει το γράμμα του τυπικού να γίνεται έτσι, τί να πώ άλλο! Αφορίστε μας!

᾿Αφορισμοὺς τοιούτου εἴδους λέγουν ὅσοι δὲν γνωρίζουν καλῶς οὔτε τί εἶναι τυπικὸν οὔτε ποία εἶναι ἡ ἔννοιά του καὶ ἡ χρῆσίς του (συγνώμη ποὺ τὸ διατυπώνω ἔτσι ἄκομψα). διὰ νὰ συνεχισθῇ ὁ καλόπιστος διάλογος ἐξηγῆστέ μου παρακαλῶ, κατὰ τὴν ἀντίληψίν σας ποῖον εἶναι αὐτὸ τὸ τυπικὸν ποὺ σᾶς ἐνοχλεῖ, ποῖον εἶναι τὸ κανονικὸν καὶ ποία ἡ ...«ἀνάποδη»!

Ωραία! Αν προτιμάτε δεν ξέρω τυπικό. Δηλώνω ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με κανένα ορθό τυπικό (π.χ. αγιορείτικο ή ΤΜΕ, ΤΑΣ κτλ "αναγνωρισμένα"), κανονικό για μένα είναι αυτό που με ισοροπημένη σκέψη, και λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις, κάνει ότι καλύτερο μπορεί για να διεξαχθεί ομαλά και τυπικά η ακολουθία. Η "ανάποδη" είναι όταν βλέπεις τον κόσμο να κοιμάται στις καρέκλες ή να φεύγουν άτομα επειδή θέλησες να πεις και το κάθισμα του ψαλτηρίου και τον πολυέλεο και στο "τσακίρ κέφι"και αργή δοξολογία. Πιστεύω (καλόπιστα πιστέψτε με) οτι αυτό που κάνουμε στα τυπικολογικά threat είναι απλά μια προσπάθεια απλά να ξέρουμε το σωστό. Το εφαρμόζουμε όπου είναι δυνατόν και όπου υπάρχουν τα περιθώρια.... Αυτα. Φιλικά Θανάσης..

 

[π. Μάξιμος]

Ἡ Παρασκευή τῆς ἀποδόσεως τῆς ἑορτῆς τῆς θείας Ἀναλήψεως τοῦ 2008 γιά τό Ψαλτολόγιον, κατ᾿ ἐμέ ὑπῆρξε ἡμέρα ὑψηλῆς ἀναβάσεως νοημάτων, πολύ ὡραίων ἑρμηνειῶν, θαυμασίων ἐπεξηγήσεων, εὐφροσύνης, γαλήνης, νηνεμίας, μετά ἀπό ἕναν τρικυμιώδη περίπλου ἀμφιγνωμίας ἤ πολυγνωμίας, ὁ ὁποῖος ἀπέδωσε εὔχυμους καρπούς, ὥστε νά ἀπολαύσουμε ἐμπεριστατωμένες μελέτες καί ὅλοι/ες μας, ὡς ἀείποτε κατηχούμενοι, κατά τόν «δάσκαλό» μας π. Ἀλ. Σμέμαν στό ἔργο του Μ. Σαρακοστή, νά προσεγγίσουμε βαθύτατα νοήματα ἀπό τή Θεολογία τῆς Λατρείας καί ἀπό τήν Λειτουργική σέ ὅλους τούς τομεῖς της, μ᾿ ἕνα φοβερό ἀνέβασμα τοῦ ἐπιπέδου τοῦ ἐδῶ διαλόγου.
Ὅλα τά ἄρθρα τοῦ κ. Διονυσίου Ἀνατολικιώτου, γιατί περί ἄρθρων πρόκειται, ἡ διευκρίνισίς του στό τελευταῖο του μήνυμα, οἱ γραφές τοῦ κ. Χρήστου Πανάγου, νομίζω, ὅτι ἔδωσαν ἀπαντήσεις καί διευκρίνισαν σέ ὑψηλό βαθμό τούς ὅποιους προβληματισμούς μας ἐπί τοῦ θέματος.
Ἐγώ δέν ἤθελα νά γράψω τίποτε μετά τό μήνυμα τοῦ Χρήστου Πανάγου. Ἀλλά ἀφοῦ προστέθηκε μήνυμα, καί καλῶς προστέθηκε, ἄλλωστε αὐτό θά πεῖ βῆμα διαλόγου, διαλόγου ἀτελεύτητου, διαλόγου, πού ποτέ δέν ἀποκλείει κανέναν, καί ποτέ δέν γίνεται ἱερόν βῆμα ἤ καθέδρα κανενός, θά προσθέσω δύο μόνον πράγματα, ὄχι γιά νά ἀντικρούσω θεμελιωμένες καί ἰκανοποιητικές γιά μένα ἀπόψεις, ἀλλά γιά νά προσκομίσω ἕνα στοιχεῖο ἀπό πηγή συμπληρωματικό στόν καρποφόρο προβληματισμό, καί ἕνα στοιχεῖο ἀπό ἱερατική πεῖρα, πού εὐλόγως μπορεῖ νά διαφεύγει ἀπό ἕνα λαϊκό, ὅσο «μπασμένος» κι ἄν εἶναι στά πράγματα.

Ὁ μακαριστός Φουντούλης σέ Ἱερατικά Συνέδρια ἔλεγε πώς ἄν ἦταν ἱερεύς, θά μποροῦσε νά βλέπει πιό καλά σέ πολλά θέματα. Κι αὐτό μοῦ θυμίζει μιά Μαῖα ἐπιστήμονα, καλεσμένη στή Σχολή Γονέων, πού μᾶς εἶπε, ὅτι, ὅσα κι ἄν σπούδασα, ἄν δέν γινόμουν ἐγώ μητέρα, νά γεννήσω, νά δῶ τή θεωρία στήν πράξη, δέν θά καταλάβαινα σέ πολλά πράγματα τήν ἐπιστήμη μου.​

Στοιχεῖον πρῶτον: Στό Τ.Μ.Ε. (σελ. 234) ὑπάρχει μιά διάταξη/ἐξήγηση, πού ἐμᾶς δέν μᾶς ἔχει ἀπασχολήσει ποτέ μετά τήν διόρθωση τοῦ ἡμερολογίου καί δέν θά μᾶς ἀπασχολήσει μέχρι καί τήν διόρθωση (ἄν γίνει ποτέ) τοῦ πασχαλίου. Ἐκεῖ ἑρμηνεύεται τό γιατί ἡ Μ.τ.Χ.Ε. λαμβάνει μέριμναν «διά τάς ἐν πόλεσι καί κώμαις μόνον ἐκκλησίας» περί τῆς μεταθέσεως τῆς ἑορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ «εἰ τύχοι τῇ Μ. Παρασκευῇ ἤ τῷ Μ. Σαββάτῳ» «κατά τήν ἡμέραν τοῦ Πάσχα». Αὐτό τό κάνει γιά τόν ἁπλό λαό «τοῦ μή κατά βάθος τά τοῦ Πνεύματος ἐννοοῦντος», «τῶν μοναστηριακῶν Τυπικῶν ἀμεταβλήτων, ἀνεπάφων καί ἀμετακινήτων διαμενόντων διά τε τό πρός τούς ἀρχαίους Κτήτορας αὐτῶν καί Πατέρας σέβας, καί διά τό διάφορον τοῦ μοναχικοῦ πολιτεύματος καί τῆς ὑψηλοτέρας διαγωγῆς».
Ζητήσαμε πολλά σ᾿ αὐτό τό διάλογο· ὁ σπόρος ὅμως ἔπεσε καί θά ἀποδώσει καρπούς.
Στοιχεῖον δεύτερον: Τήν συγκεκριμένη Τετάρτη τό ἀπόγευμα, ἐδῶ στούς Ναούς τῆς Ἀθήνας, δέν ξέρω παρακεῖ, γίνεται μεγάλη Σύναξη, δηλαδή πολύς κόσμος προσέρχεται γιά τήν τελετή τῆς «ἀποδόσεως τοῦ Χριστός ἀνέστη» προκειμένου νά ψάλλει τελευταία φορά τό Χριστός ἀνέστη γι᾿ αὐτή τή χρονιά, νά προσκυνήσει τήν εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως, πού ὅλη τήν περίοδο βρισκόταν στό μέσο/κάτω μέρος τοῦ Ναοῦ καί ἡ ὁποία θά ἀρθεῖ. Σέ παλαιότερα Δίπτυχα διάβαζα καί γιά ἄλλα ἔθιμα σχετικά μέ τό «Σῶμα» τοῦ Ἐπιταφίου, τό «Σῶμα» τοῦ Ἐσταυρωμένου, πού δέν τά κάνουμε ἐμεῖς, δέν ξέρω... Αὐτή ἡ διαδικασία ἀρχίζει μία ὥρα νωρίτερα ἀπό τήν ὥρα τοῦ Ἑσπερινοῦ. Δηλαδή εἶναι τόσος ὁ κόσμος, πού χρειάζεται μία ὥρα νά προσκυνήσει, νἀ σηκωθεῖ ἡ Εἰκόνα καί νά ἀρχίσει ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἀναλήψεως, ὅπου φυσικά θά μείνει ὅλος ὁ κόσμος. Ὅταν λοιπόν, γιά τά δικά μας δεδομένα, ἔχεις τόσο κόσμο τό ἀπόγευμα πρός τό βράδυ, πῶς θά προγραμματίσεις «ἀγρυπνία» καί τό βράδυ;
Ἐγώ ποτέ δέν ἔχω προγραμματίσει «ἀγρυπνία» γιά καμμιά ἀπό τίς δύο μέρες. Ἄν ὅμως, γιά τούς λόγους πού ἐκτέθηκαν παραπάνω χρειαζόταν, ὁπωσδήποτε θά ἐπέλεγα τήν Τρίτη. Σέ μᾶς ἡ λειτουργία τῆς Τετάρτης λήγει στίς 8.45 π.μ. καί τῆς Πέμπτης 9.30 π.μ., ἐνδεικτικό τῆς διαφορετικῆς σέ σημασία ἡμέρας, ἡ δέ συμμετοχή τοῦ κόσμου τήν Πέμπτη εἶναι σαφῶς περισσότερη.

 

[π. Μάξιμος]

1) Γιά τήν πράξη τῶν ἐνοριῶν τῶν πόλεων τά πράγματα λειτουργοῦν ἀντίστροφα ἀπό τήν τάξη τῶν μονῶν. Δηλαδή μιά βραδυνή ἀκολουθία καί λειτουργία γιά τήν ἐξυπηρέτηση τῶν πιστῶν δέν προσδίδει κῦρος καί ἀξία καί ἐπισημότητα στήν ἑορτή. Δέν ἐπιλέγεις μιά ἐπίσημη ἑορτή ἤ μνήμη μεγάλου ἁγίου (μέ τήν ἔννοια ὅτι γιορτάζει πολύς κόσμος π.χ. ἁγίου Νικολάου, ἁγίου Κωνσταντίνου) γιά νά κάνεις βραδυνή λειτουργία· γιά νά πεταχτῶ στό ἀρχικό μήνυμα μέ τό σκεπτικό πού ἐτέθη. Δημήτρη μου, νά εἶσαι «ὑπερήφανος» ὡς σημαντικότατο μέλος τοῦ Ψαλτολογίου, ὅτι προκάλεσες μιά πολύ σημαντική συζήτηση ἀπό τήν ὁποία βγῆκαν οὐσιώδη συμπεράσματα, πού ταρακούνησε τό μυαλό μας καί τή σκέψη μας.
2) Τό σημαντικότερο ὅλων εἶναι ἡ βιωματική προσέγγιση (ὅπως ἐκτενέστατα καί ἐμπεριστατωμένα ἀναλύθηκε) τοῦ μυστηρίου τῆς θείας λατρείας μας. Ἄν κάτι γίνεται γιά «μόδα» ἤ γιά εὐσεβιστική μίμηση τοῦ μοναχικοῦ βίου, γιατί ἔτσι μᾶς συγκινεῖ ἐπιδερμικά καί ἐπιφανειακά καί τάχα αἰσθανόμαστε εὐσεβέστεροι, ἔχουμε χάσει τό νόημα. Ἡ Ἐκκλησία μέ τά νεώτερα (καί παλαιότερα ἐνοριακά) τυπικά ἔδωσε ἐνοριακές λύσεις. Νά μή χανόμαστε σέ τυπικολογικές ἑρμηνεῖες πού καταντοῦν τυπολατρεία καί χάνουμε τήν οὐσία καί τό ἀληθινό νόημα τῆς θείας λατρείας. Αὐτό δυστυχῶς συμβαίνει μέ ὅσους ἀσχολοῦνται (ἀσχολούμαστε) μέ τά τυπικά. Εἶναι ὁρατός κίνδυνος... Πάντα μέ προβληματίζει... Ἀπ᾿ τήν ἄλλη πολύ σωστά, τό τυπικό περιφρουρεῖ τήν οὐσία, ἄν διαβάζεται σωστά... (ὅπως ἐκτενέστατα καί ἐμπεριστατωμένα ἐπίσης ἀναλύθηκε).

 

[Lampadarios]

Το βρήκα έστω και καθυστερημένα

 

[Π. Δαβίδ]

Από το Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών και θείων Λειτουργιών μηνός Μαΐου 2014, του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου:
"1.Στά ὅρια τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφέρειας Μόρφου δέν τελεῖται ἀγρυπνία τήν Τετάρτη, ἡμέρα ἀπόδοσης τοῦ Πάσχα, διότι, σύμφωνα μέ τό Τυπικό τῆς Ἐκκλησίας μας, δέν τελούνται ἀγρυπνίες στίς ἀποδόσεις τῶν Δεσποτικῶν καί Θεομητορικῶν ἑορτῶν.
2. Εἰσήγησή μας, ὅπου δυνάμεθα, ἄς ἑορτασθεῖ ἡ Ἀνάληψις μέ ἀγρυπνία."

Εις πολλά έτη, Δέσποτα!

http://www.immorfou.org.cy/programma-akolouthion/780-programma-mitrop-mart-14.html

 

[Kostas Tsig]

Σε ποιο τυπικό λέει ότι απαγορεύεται η τέλεση αγρυπνίας στην Απόδοση Δεσποτικής εορτής; Γιατί δεν βρίσκω κάτι.....

 

[Εμμανουήλ Αβραμίδης]

Αγαπητέ κατά την αρχαία τάξη γίνεται αγρυπνία της Αναλήψεως, που έχει πλήρη εορταστική ακολουθία φτιαγμένη για αγρυπνία (μικρός και μέγας εσπερινός, αναγνώσματα, λιτή, πολυέλεο, εωθινό Ευαγγέλιο). Εν προκειμένω, λοιπόν, ο ένας λόγος που δεν γίνεται αγρυπνία την Τετάρτη της αποδόσεως του Χριστός ανέστη, είναι η διάκριση (να μη γίνουν δύο αγρυπνίες μαζί).

Όσον αφορά, τις αποδόσεις γενικά, επειδή η δομή της ακολουθίας δεν έχει εωθινό Ευαγγέλιο και όσα προανέφερα, δεν προβλέπεται αγρυπνία. Η αγρυπνία που γίνεται σε ορισμένες μονές στις 25 Νοεμβρίου, έχει σχέση με την αγία Αικατερίνα (της οποίας είναι και το εωθινό Ευαγγέλιο) και όχι με την απόδοση (αλλά ακόμα και αυτή η αγρυπνία είναι νεώτερο έθος).

 

[Kostas Tsig]

...είναι η διάκριση (να μη γίνουν δύο αγρυπνίες μαζί).

Για ποιο λόγο απαγορεύεται να γίνει 2 μέρες συνεχόμενα αγρυπνία ; ...

 

[Εμμανουήλ Αβραμίδης]

Γιατί αγρυπνία (κατά την αρχαία τάξη) είναι η από της δύσεως μέχρι της ανατολής δοξολογία του Θεού με παντελή στέρηση του ύπνου. Η αποστέρηση του ύπνου και ο κόπος αυτός καθ' αυτός για δύο συνεχόμενες μέρες είναι πολύς ακόμα και για τους μοναχούς.