Άγχος

[χερουβιμ]

δεν ξερω εσεις αλλα εμενα με πνιγει.στο σπιτι γινομαι στανιτσας.οταν ομως ανεβαινω στο αναλογιο δεν ξερω αλλα μαζι με τα ποδια μου κοβεται κ η φωνη κ η αναπνοη.χανω ενα 50 τοις εκατο μονο απο αυτο το γεγονος .δεν ξερω που οφειλεται ,αν εχετε να προτεινεται κατι..

 

[ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ]

Καλησπέρα!
Όσο καλλίτερα έχουμε εμπεδώσει "τα μαθήματα", που θα ψάλλουμε, τόσο λιγότερο άγχος, για την ερμηνεία & εκτέλεσή τους θα 'χουμε!
Επομένως, στόχος μας θα είναι να γίνουν "κτήμα μας τα μέλη"!
Λαϊκά: "να τα ξέρουμε απ' έξω & ανακατωτά..."!

 

[Beatle]

Φυσιολογικό. Όλοι οι μουσικοί μέχρι να μάθουν να διαχειρίζονται αυτό το "άγχος" αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα.

Η άριστη προετοιμασία βοηθάει όπως ανέφερε και ο προλαλήσας Νεκτάριος. Επίσης μπορείς να κάνεις το νοητικό πείραμα όντας στην ασφάλεια του σπιτιού σου να φανταστείς ότι βρίσκεσαι στην Εκκλησία που ψάλλεις, με τον ιερέα τους άλλους ψάλτες, βοηθούς, την ατμόσφαιρα που συνήθως επικρατεί στο ναό και να παρατηρήσεις τις εσωτερικές αντιδράσεις σου, σωματικές, σκέψεις, συναισθήματα. Η ψυχοσωματική μας οντότητα είναι πολυσύνθετη, επηρρεάζεται από πολλούς παράγοντες, και στη φωνή αντανακλάται και το παραμικρό. Οπότε υπομονή, επιμονή, εξάσκηση σε όλους τους τομείς που συντελούν στην καλή απόδοση των ύμνων και σιγά-σιγά όλα θα βελτιώνονται.

 

[mmamais]

Δυο ρακιά (άμα έχεις εσπερινό).

 

[Δομεστικος των Σχολων]

Διάβασμα καλό σε ότι δεν είσαι σίγουρος ότι " το λες" και να κάνεις κάνα λάθος δε θα σου πάρει κανείς το κεφάλι, στο πρόγραμμα είναι άλλωστε. Με τον καιρό θα σου φύγει το άγχος και ούτε που θα το σκέφτεσαι.

 

[ΚΑΡΑΜΠΑΣΗΣ ΔΑΝΙΗΛ]

Ενα ποτηρι του κρασιου τσιπουρο και ολα ρολοι!!!Καλες γιορτες σε ολους!!

 

[ψαλμός 50ός]

Μαθήματα φωνητικής!!!
Αποκτά κανείς γνώση τοποθέτησης και διαχείρισης της φωνής, αυτοπεποίθηση, και εννοείται... πολύ καλή γνώση του μαθήματος, διότι το «άγχος», πάντα θα κάνει την δουλειά του.

 

[domesticus]

Καμιά φορά νομίζουμε πως είμαστε ο Στανίτσας, ιδιαίτερα όταν μερακλωνόμαστε στο σπίτι. Όταν όμως πάμε στο αναλόγιο, όπου υπάρχει κάποια πίεση, τότε αλλάζουν τα πράγματα και αποκαλύπτονται όλες οι αδυναμίες μας μουσικές, φωνητικές, ψαλτικές.

Επί του πρακτέου τώρα. Εφ' όσον είσαι προετοιμασμένος, όσο μπορείς ,με διάβασμα και μέσα στην εβδομάδα όχι μόνο την προηγουμένη μέρα, τότε απλά αποδέξου ότι μέχρι να συσσωρεύσεις άφθονη εμπειρία πάντα θα κάνεις λάθη και δεν μπορείς να τα αποφύγεις. Προσπάθησε να τα καλύπτεις κι όλα καλά. Αλλά και να μη τα καλύψεις, τί έγινε; Θα σου πάρουν το κεφάλι; Συνεπώς ηρεμία, μελέτη και ψυχραιμία όσο γίνεται. Επίσης μην επιλέγεις κομμάτια περίπλοκα στην ανάγνωση. Χρησιμοποίησε τις κλασικές εκδόσεις και στρωτά λειτουργικά, πειραματίσου να βρείς τα κατάλληλα ίσα για το εύρος της φωνής σου.

Για να γίνεις άνετος ψάλτης χρειάζεσαι τουλάχιστον είκοσι χρόνια ενασχόλησης. Μετά τα είκοσι θα είσαι εντάξει και μέχρι τότε υπομονή. Δεν το λέω ειρωνικά. Εγώ μετά την εικοσαετία τουλιστον αισθάνθηκα πραγματικά ελεύθερος στο αναλόγιο.

ΥΓ. Φρόντιζε να τηρείς και κάποιους βασικούς κανόνες, όπως νωρίς για ύπνο την προηγουμένη και ελαφρύ φαγητό αποβραδίς. Ο καλός ύπνος κάνει θαύματα στην φωνή και στη διάθεση.

 

[Beatle]

Μία βοηθητική στρατηγική που μπορεί να συμβάλλει να αισθανθούμε πολύ πιο άνετοι σε όποιο επίπεδο κι αν βρισκόμαστε είναι η έντονη συγκέντρωση στο κείμενο και το νόημά του. Αυτή η συγκέντρωση μπορεί να βοηθήσει στην απάλειψη των σκέψεων εσωτερικής κριτικής του εαυτού μας την ώρα που ψάλλουμε "ωχ, δεν το λέω καλά, μου φεύγουν τα διαστήματα, έχασα το ρυθμό, ωχ τώρα ακούει ο κόσμος και δυσανασχετεί, ωχ ο δεξιός θα θυμώσει που μου έπεσε η βάση κλπ". Διότι το νόημα του κειμένου αποκτά μέσα μας μεγαλύτερη οντότητα από την επιθυμία μας να τα πούμε καλά. Που είναι μεν θεμιτή, αλλά όχι σε ποσότητα και ένταση που να μας μπλοκάρει τελικά.

Αλλά όπως είπαν και οι φίλοι πιο πάνω η εις βάθος μελέτη και η εμπειρία είναι απολύτως απαραίτητα...

 

[Exa/los]

Να κάτσεις πολλά χρόνια στο αναλόγιο του δασκάλου. Όταν αναλάβεις, οι αναμνήσεις θα είναι έντονες, και θα κυλάει φυσικά.

 

[Κωσταντής1]

Ἅν μπορεῖ νὰ σᾶς βοηθῆσῃ κάτι ἀπὸ τὸν χῶρο τοῦ θεάτρου, τὸ τρὰκ θεραπεύεται μὲ τὴν ἑξῆς συνταγή. 1) Δὲν κρύβουμε τὸ τράκ. 2) Τὰ κάνουμε ὅλα ὅσο πιὸ ἀργὰ μποροῦμε, κάτι ποὺ εἶναι ἐξειδίκευση τοῦ 1. 3) Δὲν μετράει ἡ ἐκτέλεση τοῦ κομματιοῦ ἀλλὰ ἡ συμπαρουσία.

 

[χερουβιμ]

απο προετοιμασια αλλο τιποτα εκει ριχνω πολυ διαβασμα .οπως και στα μουσικα παντα κλασικους επιλεγω απλα κοματια.αλλα οπως ειπε ο φιλος εκεινη η εμπειρια ειναι το παν...οσον αφορα τα φωνητικα σιγουρα και αυτο ομως προς το παρον δεν γινεται λογο φορτου εργασιας.να στε καλα ολοι για τις συμβουλες.το πιοτο ρε παιδια για οσους το προτειναν κανει κακο στην φωνη, η μηπως για πλακα το ειπατε?

 

[tomasn54]

Για πλάκα.

 

[mmamais]

Κοίταξε, οτι είναι αποτελεσματικό είναι (σε ξανακάνει Στανίτσα). Δεν σε κάνει όμως ψάλτη. Αν πρέπει να χρησιμοποιεί κάποιος.....ουσίες για να αποδόσει τότε κάτι δεν πάει καλά.

 

[Παναγιώτης]

δεν ξερω εσεις αλλα εμενα με πνιγει.στο σπιτι γινομαι στανιτσας.οταν ομως ανεβαινω στο αναλογιο δεν ξερω αλλα μαζι με τα ποδια μου κοβεται κ η φωνη κ η αναπνοη.χανω ενα 50 τοις εκατο μονο απο αυτο το γεγονος .δεν ξερω που οφειλεται ,αν εχετε να προτεινεται κατι..

Εγώ ήξερα έναν που στο οικογενειακό διπλό της ομάδας στο μπάσκετ (τοπικό) ήταν Τζόρνταν, πρώτος σκόρερ, και την άλλη μέρα στον αγώνα έβαζε μέχρι ~10 πόντους (από το "άγχος") με χίλια ζόρια.

Έχει να κάνει -νομίζω- με την ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου. Συνήθως οι συγκρατημένοι, ντροπαλοί, άνθρωποι έχουν αυτό το άγχος. Οι πιο χύμα, όχι.

Και για να προτείνω που ρωτάς: Μην ανησυχείς καθόλου, ψαλλώ τω Θεώ μου έως υπάρχω. Η πορεία της ζωής θα το διώξει αυτό το άγχος.

 

[Παναγιώτης]

Προσωπικά, όταν ήμουν αρχάριος, έψαλλα στην εκκλησία του πνευματικού μου μια χαρά, όταν πήγαινα σε άλλη εκκλησία, δεν έβγαινε η φωνή, όχι 50% ούτε 20%, πνίξιμο στον λαιμό. Σιγά-σιγά ελαττωνόταν αυτό το πνίξιμο, ώσπου σε κανα 6μηνο έφυγε. Μετά από 18 χρόνια με ξανάπιασε στις εξετάσεις

Γνωρίζω και άλλον, που ψάλλει σε εκκλησία, και πιάνει τον ήχο περίπου στο 20% του τροπαρίου, και βγάζει φωνή καμπάνα.

 

[χερουβιμ]

Προσωπικά, όταν ήμουν αρχάριος, έψαλλα στην εκκλησία του πνευματικού μου μια χαρά, όταν πήγαινα σε άλλη εκκλησία, δεν έβγαινε η φωνή, όχι 50% ούτε 20%, πνίξιμο στον λαιμό. Σιγά-σιγά ελαττωνόταν αυτό το πνίξιμο, ώσπου σε κανα 6μηνο έφυγε. Μετά από 18 χρόνια με ξανάπιασε στις εξετάσεις

Γνωρίζω και άλλον, που ψάλλει σε εκκλησία, και πιάνει τον ήχο περίπου στο 20% του τροπαρίου, και βγάζει φωνή καμπάνα.

Tα παραξενα της φυσης που λενε.στην προετοιμασια στο σπιτι δεν εχω θεμα ουτε στον ηχο ουτε στην φωνη.στο αναλογιο ομως τα πραγματα ερχονται τουμπα.υπαρχουν πολλοι ασταθμιτοι παραγοντες που τα ποσοστα πεφτουν και αυτο ειναι το γαμωτο.λεω απο μεσα μου πολλες φορες ''αφου το ξερεις πες το οπως ειναι που να παρει η ευχη εστω μια φορα να ξεκλειδωσεις το αγχος΄΄.αλλα παντα σκεφτομαι τους απο κατω και τα δεκαδες ματια που ειναι καρφωμενα και ισως ειναι ο βασικος λογος αυτος.

 

[Dimitris1713]

Αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα... την προηγούμενη μέρα διάβσε μόνο το κείμενο (όχι μουσικά). Θα καταλάβεις ότι όλα αυτά που λές δεν είναι ούτε για τους "απο κάτω" ούτε για τους ιερεις ούτε για την "αδρεναλίνη" του ψάλλοντος αλλα για τον Θεό, τους Αγίους, την Παναγία, τους Αγγέλους...
Δεν γίνεται να σκεφτείς ότι "αυτη την στιγμή για σένα Θεέ μου τα λέω αυτά" ή "για να βοηθήσω τους πιστούς να προσευχηθούν" και να έχεις άγχος.
Επίσης όσον αφορά την δυσανασχέτιση των πιστών όσω μάλλον των ευμουσων παρουσιων στον ναο, θα σκέφτεσαι: Εγώ Θεέ μου εσένα υμνώ, σου απευθύνω λόγια μετανοίας δοξολογίας ευχαριστίας, και άσς τους άλλους να χαλάνε την ειρήνη τους και ζήσε εσύ τα λόγια που εμμελώς αποδίδεις προς ωφέλεια της ψυχής σου. Σκεψου ότι λες μεταξυ άλλων: π.χ. στον ν' ψαλμό (εξάλειψον το ανόμημά μου). Πές: Ναι ειμαι αμαρτωλός και θα προσπαθήσω να γίνω καλύτερος και με ταπείνωση θα δεχτώ παρατηρήσεις από τους άλους. Τέλος το σημαντικότερο: Προσευχή, προσευχή, προσευχή. Η προσευχή κάνει θαύματα... Αυτή έκανε τον Ρωμανό τον μελωδό εναν απο τους κορυφαίους υμνογράφους της εκκλησίας, εκανε έναν άγιο της εκκλησίας μας (μου διαφευγει το όνομα) από μαθητή με τις χείριστες αποδόσεις τον καλύτερο...
Βέβαια πρόσεξε μην πέσεις στην πλάνη. Γιατί να ξέρεις αν με την απόκτηση άνεσης στο ψαλτήρι πρόκειτε να αποκτήσεις έπαρση και κενοδοξία, να προτιμάς χίλιες φορές να σε ξυλοκοπούν και να σε βρίζουν οι άλλοι για την αδυναμία να ψάλλεις παρά να σου απευθύνουν επαίνους...

 

[mmamais]

Βασικά αδερφέ, να με συγχωρείς κιόλας...ούτε παράξενα της φύσης υπάρχουν....ούτε γενικώς υπάρχει θέμα στο "θέμα" που αναφέρεις.

"Γεια σας, είμαι αρχάριος και όταν ψάλλω μου κλείνει ο λαιμός από το άγχος".

Βλέπετε τίποτα μη-φυσιολογικό στην παραπάνω πρόταση;

Ο φυσιολογικός άνθρωπος.....αυτό παθαίνει. Εκτός αν είναι κανείς τελείως ζαμαν-φου.

Ψάλλε λοιπόν και θα φύγει το παραπάνω "παράξενο" φαινόμενο.

 

[Κωσταντής1]

Μὲ συγχωρεῖτε ἂν ξανακάνω μιὰ παρέμβαση ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς "καταραμένης τέχνης". Στὸ καλὸ θέατρο - ἂν ὑπάρχει τέτοιο - τὸ ἄγχος εἶναι ὄχι κάτι ποὺ πρέπει κανεὶς νὰ βρῆι τρόπο νὰ τὸ ξεφορτωθῆι, ἀλλὰ τὸ θέμα τοῦ θεάτρου. Δηλαδὴ ἡ παράσταση δὲν εἶναι κάτι ποὺ τὸ τρὰκ τὴν ἐμποδίζει νὰ γίνηι, ἀλλὰ ξεκινάει μὲ τὸ θέμα "ἂς δοῦμε τὸ ἄγχος, μὲ ψυχραιμία, χωρὶς νὰ βιαστοῦμε νὰ τὸ ξεφορτωθοῦμε".