Τὰ τρία Ἀμήν (Ἀμήν, ἀμήν, ἀμήν) εἰς τὴν μυστικὴν στιγμὴν τῆς εὐλογήσεως τοῦ Ἁγίου Ἄρτου καὶ τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου

[Παναγιώτης]

Ὁ ἱερεύς **· Τὰ Σὰ ἐκ τῶν Σῶν, Σοὶ προσφέρομεν …

Ὁ χορός· Σὲ ὑμνοῦμεν, Σὲ εὐλογοῦμεν, Σοὶ εὐχαριστοῦμεν, Κύριε, καὶ δεόμεθά Σου, ὁ Θεὸς ἡμῶν.


** Μετὰ τὴν ἐκφώνησιν ταύτην, σύμφωνα μὲ τὴν ἀρχαῖαν καὶ ζῶσαν παράδοσιν (κλείνουν τὰ μικρόφωνα τοῦ Ἱεροῦ καὶ) μόνον τὸ Σὲ ὑμνοῦμεν ὑπὸ τοῦ Ἱεροψάλτου ἀκούγεται ἐν κατανύξει στὴν ἐκκλησία. Τὰ τρία Ἀμήν εἰς τὴν μυστικὴν στιγμὴν τῆς εὐλογήσεως τοῦ Ἁγίου Ἄρτου καὶ τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου, δὲν ἀνήκουν στὸν κόσμο ἢ στοὺς ἱεροψάλτες διότι δὲν ἔχουν Ἱερωσύνη, ἀλλὰ ἀνήκουν μόνον σὲ ὅσους ἔχουν Ἱερωσύνη ([ΙΕΡ, σ. 126]), καὶ κανονικὰ λέγονται «μυστικῶς» (ἤτοι οὐχὶ εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ) ὑπὸ τοῦ διακόνου, ἐλλείψει δέ αὐτοῦ μόνον ὑπὸ τοῦ ἱερέως.


Δυστυχῶς τὴν σήμερον, ὅτι ἔβλεπα στὴν ἀρχιεπισκοπὴ Ἀμερικῆς πρὸ 20ετίας, τὰ βλέπω τώρα στὴν Ἑλλάδα καὶ ἀπὸ «παραδοσιακοὺς» μάλιστα ἱερεῖς (καὶ στὴν Ἀθήνα, καὶ στὴν Πάτρα, καὶ πιστεύω καὶ ἀλλοῦ). Μόνο τὰ φιλιὰ τοῦ λαοῦ (ἄνδρες μὲ γυναῖκες) δὲν ἔχω δεῖ ἀκόμη στὸ «Ἀγαπήσωμεν».

Μερικοὶ θεωροῦν ὅτι μὲ τέτοια τεχνάσματα, ποὺ εἶναι ἀντίθετα τῆς παράδοσής μας, θὰ φέρουν τὸν κόσμο στὴν ἐκκλησία. Ὅμως ἐγὼ βλέπω ὅτι ἀπὸ τότε ποὺ ἄρχισαν αὐτὲς οἱ λειτουργικὲς ἀναγεννήσεις (***) (ἀπὸ τὸν ἀρχιεπ. Χριστόδουλο), χειρότεροι γίναμε ὡς Χριστιανοί (Κλῆρος καὶ Λαός), καὶ τὸ βλέπουμε στὶς μέρες μας ποὺ ἄδειασαν οἱ ἐκκλησίες, γιατί; Γιατὶ ἡ Πίστις μας ἐξασθένησε.

Ὁ κόσμος θὰ ἔρθει στὴν ἐκκλησία ἀπὸ τὴν ἁγία βιωτὴ πρῶτον τῶν Κληρικῶν καὶ ἔπειτα ἡμῶν τῶν λαϊκῶν Χριστιανῶν, «ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς».

Μὲ πόνο ψυχῆς.
ΠΠαπαδημητρίου, 27/10/2020 (pdf)


(***) Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου, «Ἡ Θεολογία τῆς Λειτουργικῆς Ἀναγεννήσεως», Ὀρθ. Τύπος, 29/6/2001, 26/5/2006, http://analogion.gr/ierotheos-la ).


βλ.

Ἱερατικόν Ἀ.Δ. 2000, σ. 126

http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/Ieratikon1962-2000p126.jpg



Ἱερατικὸν Οἰκ. Πατρ. 1895, σ. 76

http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/Ieratikon1895p76.png



Ἱερατικὸν 1803, σ. 16

http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/Ieratikon1803p16.jpg



Ἱερατικόν 1700, σ. ξδʹ.

http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/Ieratikon1700pksidelta.png

 

[π. Μάξιμος]

Εἶναι ἀπαράδεκτο ὁ εύλογῶν νά λέει καί τό «Ἀμήν».

Κατά τά ἄλλα σέ ἀντιπαρερχόμεθα ἐν ἀγάπῃ !!!

Γνωριζόμαστε πλέον... πολλοί μεταξύ μας... μή ἔχοντες πλέον διάθεσιν ἀντιλογίας... ἤ ἐριστικήν...
Καιρόν τώρα αὐτό ποιοῦμεν... εἰς συνεχεῖς προκλήσεις... διά τήν ἀγάπην καί τήν τιμήν καί τήν εὐγνωμοσύνην !!!

 

[Παναγιώτης]

Εἶναι ἀπαράδεκτο ὁ εύλογῶν νά λέει καί τό «Ἀμήν».

Καθόλου ἀπαράδεκτο.

Ἔσται ἀμήν ἱερωσύνης, καὶ ἔσται ἀμήν λαοῦ.

Σύμφωνα μὲ τὴν ἀρχαῖα καὶ ζῶσα (μέχρι τῶν ἡμερῶν μας) παράδοσιν, αὐτὰ τὰ Ἀμήν εἶναι τῆς ἱερωσύνης. Τῶν ἱερωμένων. Ὄχι τῶν λαϊκῶν, τῶν γιαγιάδων, καὶ τῶν ἱεροψαλτῶν.

http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/amhn-ierwsunh-1.jpg



http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/amhn-ierwsunh-3.jpg



http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/amhn-ierwsunh-4.jpg




Μὲ ἀγάπη, καὶ πόνο ψυχῆς.

 

[Shota]

Υπάρχει και αυτό.

 

[MTheodorakis]

Λειτουργία Ἰακώβου.

 

[tomasn54]

Άποψή μου είναι ότι όλο αυτό είναι προέκταση, αν πρέπει να λέγονται εκφώνως η μυστικώς κάποιες ευχές της θείας λειτουργίας. Είναι ένα θέμα που όπως βλέπω έχουν σωστές θέσεις και οι δύο πλευρές. Τώρα πιό είναι το σωστό...

 

[π. Μάξιμος]

Ἔσται ἀμήν ἱερωσύνης, καὶ ἔσται ἀμήν λαοῦ.

Αὐτό εἶναι νέο δόγμα;;;; Πρώτη φορά τό ἀκούω!!!

Σύμφωνα μὲ τὴν ἀρχαῖα καὶ ζῶσα (μέχρι τῶν ἡμερῶν μας) παράδοσιν, αὐτὰ τὰ Ἀμήν εἶναι τῆς ἱερωσύνης. Τῶν ἱερωμένων. Ὄχι τῶν λαϊκῶν, τῶν γιαγιάδων, καὶ τῶν ἱεροψαλτῶν.

Τά «Ἀμήν» τοῦ θέματός σου, καί σύμφωνα μέ τίς μαρτυυρίες τοῦ Ἱερατικοῦ πού προσάγεις, δέν εἶναι τοῦ ἱερέως!!!
Αὐτό εἶπα! Εἶναι παράλογο, ἀντικανονικό, ἀντιδογματικό θέλεις, ἀντιλειτουργικό (τῆς λατρευτικῆς δεοντολογίας) νά λέει ὁ εὐλογῶν τό «Ἀμήν».
Τά «Ἀμήν» τοῦ ζέοντος καί τῆς εὐλογίας τοῦ θυμιάματος, ἐκτός τοῦ ὅτι δέν εἶναι στά Ἱερατικά ἔτσι, δέν ἀφοροῦν τό λαό καί πιστεύω ὅτι ἐκ παραδρομῆς ἀναγράφονται.
Σέ ὅλη τήν ἱερατική μου διακονία, συνειδητά καί ἀσυνείδητα, ἐνστικτωδῶς, ποτέ δέν εἶπα σέ εὐλογία θυμιάματος ἤ ζέοντος τό «Ἀμήν»!!!
Τό ὅτι τά «Ἀμήν» τοῦ θέματός σου δίδονται στόν διάκονο, αὐτό σημαίνει ὅτι σέ περιόδους λειτουργικῆς ἐκπτώσεως, ὁ διάκονος ἐκτελεῖ χρέη λαοῦ. Ὁπότε εἶναι ψευδές ὄτι «αὐτὰ τὰ Ἀμήν εἶναι τῆς ἱερωσύνης».

Μὲ ἀγάπη, καὶ πόνο ψυχῆς.

Ἀγαπητέ Παναγιώτη!
Μήν πονᾶς!!
Ἄδικα ὑποφέρεις!!!

 

[Shota]

Όμως θα συμφωνήσω εν μέρει με τον Παναγιώτη. Αυτά τα «αμήν» νομίζω πως δεν υπήρχαν στον αρχικό κείμενο, αλλά είναι προσθήκη της εποχής της «μυστικής» αναγνώσεως των ευχών• ανήκει έτσι στους συλλειτουργούς.

 

[π. Μάξιμος]

Αυτά τα «αμήν» νομίζω πως δεν υπήρχαν στον αρχικό κείμενο, ....

Τῶν ἱδρυτικῶν λόγων τά «Ἀμήν» δέν ὑπῆρχαν, ἀλλά εἶναι ἐπηρεσμός Δυτικῆς Λειτουργικῆς Θεολογίας, γιά τήν μεταβολή/μετουσίωση κατά τήν ἐκφώνηση τῶν ἱδρυτικῶν λόγων...

ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ, Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκης, Φεβρ 2007

 

[Παναγιώτης]

Ὁ ἱερεύς **· Τὰ Σὰ ἐκ τῶν Σῶν, Σοὶ προσφέρομεν …

Ὁ χορός· Σὲ ὑμνοῦμεν, Σὲ εὐλογοῦμεν, Σοὶ εὐχαριστοῦμεν, Κύριε, καὶ δεόμεθά Σου, ὁ Θεὸς ἡμῶν.


** Μετὰ τὴν ἐκφώνησιν ταύτην, σύμφωνα μὲ τὴν ἀρχαῖαν καὶ ζῶσαν παράδοσιν (κλείνουν τὰ μικρόφωνα τοῦ Ἱεροῦ καὶ) μόνον τὸ Σὲ ὑμνοῦμεν ὑπὸ τοῦ Ἱεροψάλτου ἀκούγεται ἐν κατανύξει στὴν ἐκκλησία. Τὰ τρία Ἀμήν εἰς τὴν μυστικὴν στιγμὴν τῆς εὐλογήσεως τοῦ Ἁγίου Ἄρτου καὶ τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου, δὲν ἀνήκουν στὸν κόσμο ἢ στοὺς ἱεροψάλτες διότι δὲν ἔχουν Ἱερωσύνη, ἀλλὰ ἀνήκουν μόνον σὲ ὅσους ἔχουν Ἱερωσύνη ([ΙΕΡ, σ. 126]), καὶ κανονικὰ λέγονται «μυστικῶς» (ἤτοι οὐχὶ εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ) ὑπὸ τοῦ διακόνου, ἐλλείψει δέ αὐτοῦ μόνον ὑπὸ τοῦ ἱερέως.

.......
.......

βλ.
Ἱερατικόν Ἀ.Δ. 2000, σ. 126
Ἱερατικὸν Οἰκ. Πατρ. 1895, σ. 76
Ἱερατικὸν 1803, σ. 16
Ἱερατικόν 1700, σ. ξδʹ.

Ἱερατικὸν Ἀποστολικῆς Διακονίας 2007 (ἐπιμέλεια π.Κ.Παπαγιάννης, επιτροπή π.Δ.Β.Τζέρπος, Γ.Φίλιας), σ. 133

http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/Ieratikon2007p133.jpg





Ἱερατικόν 1600 BSB Cod.graec. 647 φ30 (προσωπικὰ θεωρῶ ὅτι εἶναι πολὺ παλαιότερο)

http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/Ieratikon1600BSBCod.graec.647p30.jpg

 

[marios geladakis]

Ἱερατικὸν Ἀποστολικῆς Διακονίας 2007 (ἐπιμέλεια π.Κ.Παπαγιάννης, επιτροπή π.Δ.Β.Τζέρπος, Γ.Φίλιας), σ. 133

http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/Ieratikon2007p133.jpg

View attachment 107936



Ἱερατικόν 1600 BSB Cod.graec. 647 φ30 (προσωπικὰ θεωρῶ ὅτι εἶναι πολὺ παλαιότερο)

http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/Ieratikon1600BSBCod.graec.647p30.jpg

View attachment 107935

Διαβάστε τον μέγα λειτουργιολόγο Ιωάνν. Φουντούλη. Θα κατατοπιστείτε επαρκώς και θα εμβαθύνετε εμβριθώς.

 

[Παναγιώτης]

Διαβάστε τον μέγα λειτουργιολόγο Ιωάνν. Φουντούλη. Θα κατατοπιστείτε επαρκώς και θα εμβαθύνετε εμβριθώς.

Προσωπικῶς, ἡ ἄχρι τῶν ἡμερῶν μας παραδοθεῖσα, ἀρχαῖα καὶ ζῶσα παράδοσις τῶν μυστικῶν Εὐχῶν, καὶ τῶν παρὰ τῶν ἱερέων Ἀμήν, μοῦ φθάνει.

Λειτουργικὲς παραδόσεις ἀρχαῖες, νεκρὲς, παρητημένες αἰώνων, παρὰ τῶν ἰδίων τῶν Χριστιανῶν καὶ τῶν Ἁγίων, παρὰ τῆς ἰδίας τῆς Ἐκκλησίας (!), καλὲς εἶναι διὰ τὶς διπλωματικὲς ἐργασίες, ὄχι γιὰ τὴν Ἐκκλησία.

 

[dimskrekas]

Τῶν ἱδρυτικῶν λόγων τά «Ἀμήν» δέν ὑπῆρχαν, ἀλλά εἶναι ἐπηρεσμός Δυτικῆς Λειτουργικῆς Θεολογίας, γιά τήν μεταβολή/μετουσίωση κατά τήν ἐκφώνηση τῶν ἱδρυτικῶν λόγων...

ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ, Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκης, Φεβρ 2007

View attachment 107934

Εκτός του καταδικαστέου αντικληρικαλισμού, υπάρχει κι ο εξ ίσου καταδικαστέος αντιψαλτισμός (sic), που οφείλεται σε πολλούς παράγοντες και ποικίλες αγκυλώσεις...

 

[Shota]

Τῶν ἱδρυτικῶν λόγων τά «Ἀμήν» δέν ὑπῆρχαν, ἀλλά εἶναι ἐπηρεσμός Δυτικῆς Λειτουργικῆς, γιά τήν μεταβολή/μετουσίωση κατά τήν ἐκφώνηση τῶν ἱδρυτικῶν λόγων...

Αυτό ομολογώ πως δεν κατάλαβα.

Το ότι κάπου υπήρχε κάποιο «αμήν» δε σημάνει πως υπήρχε πάντα. Ούτε πως το έλεγε ο λαός κι όχι οι λειτουργοί. Η παλιότερη μαρτυρία είναι Barberini, και εκεί το λέει μάλλον ο διάκονος, όχι ο λαός.

υ.γ. Στην αρμένικη λειτουργία (που είναι ένα είδος της λειτουργίας του Μ. Βασιλείου) το αμήν το λέει πάλι ο διάκονος.

 

[Παναγιώτης]

Η παλιότερη μαρτυρία είναι Barberini, και εκεί το λέει μάλλον ο διάκονος, όχι ο λαός.

Ὁ ἱερεύς τὸ λέει. Τὸ χειρόγραφο αὐτὸ εἶναι τοῦ 8ου αἰῶνος, καὶ οἱ Μυστικὲς Εὐχὲς ἐπίσης εἶναι περισσότερο ἀπὸ ἐμφανεῖς.

Μυστικῶς οἱ Εὐχές, πῶς θὰ πεῖ ὁ Ἱεροψάλτης (στὸ ὄνομα τοῦ λαοῦ) τὸ Ἀμήν; Ἄρα τοῦ Ἱερέως τὸ Ἀμήν.

http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/BarberiniGr.336-Original-p3132.jpg



http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/BarberiniGr.336-Parenti-Velkovska-2011.jpg



http://analogion.gr/articles/ecclesia/amhn3/BarberiniGr.336-Roma1995.jpg

 

[π. Μάξιμος]

Εὐχαριστοῦμε γιά τόν Βαρβερινό, μέ τίς δύο εὐλογίες μόνον, μέ τό (πρόσθετο) «Μεταβαλὼν τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ» σέ κάθε μία, ὅπως ἔχουμε γράψει ἐδῶ, γιά τήν μή ὔπαρξη τοῦ «Ἄξιόν ἐστί».
Συγκινοῦμαι καί ὑποκλίνομαι στήν εὐλάβεια καί εὐσέβεια νέων ψαλτῶν, συνειδητῶν μετόχων τῆς θείας μυσταγωγίας, χωρίς περίπλοκα «λειτουργικά», σέ ἁπλές ἀπαντήσεις, στή συνεχῆ ροή τῆς ἁγίας ἀναφορᾶς, τῆς λογικῆς λατρείας, πού νοιώθουν καί θέλουν νά ἀπαντοῦν μέ τό «Ἀμήν» στίς δύο εὐλογίες τοῦ Ἄρτου καί τοῦ Οἴνου, πού στήν συνέχεια θά κοινωνήσουν τοῦ Σώματος καί Αἵματος Χριστοῦ!!!

Σημ.: Μετά τό «Ἐκφώνως· Ἐξαιρέτως...» καί τά λοιπά («Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου...») εἶναι ἐκφώνως;

 

[MTheodorakis]

Σημ.: Μετά τό «Ἐκφώνως· Ἐξαιρέτως...» καί τά λοιπά («Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου...») εἶναι ἐκφώνως;

Ἀπὸ τὶς Ἀρχέτυπες διατάξεις (ἐπισυνἀπτονται ὡς ἔχουν σήμερα):

Ἀντὶ τοῦ «Ἄξιόν ἐστὶν...», ἢ ὁποιουδήποτε ἄλλου, συνεχίζεται ἡ ἱερατικὴ εὐχὴ καὶ τὰ δίπτυχα

(D ΙΙ σσ. 84, 134, 160, ΕΜ σ. 304, ΤΛ σ. 122, ΑΛΑ Γ’ σσ. 289-296).

Ἀναδεικνύεται ἔστι τὸ «μνημόσυνο» προκαλῶντας τὸ ἐνδιαφέρον τῶν πιστῶν. Τὸ «μνημόσυνο» δὲν εἶναι ἑνιαῖο, ἀλλὰ οἱ ἐπιμέρους μνημονεύσεις παρατίθενται σὲ χωριστὲς παραγράφους

(Β σ. 79, χφ. Ῥηγίου Καλαβρίας λειτουργία Μ. Βασιλείου θ’ αἰ. ἔκδ. P. G. τ. 106 στ. 1292-1293, Γ σ. 76, G σ. 88, Αἱ θείαι λειτουργίαι ἐκδ. 1584, 1760 σ. 10, 1803 σ. 16, Εὐχολόγιον ἔκδ. 1700 σ. 44, Ἀρχιερατικὸν ἔκδ. 1714 σ. 9, Ι σσ. 134 καὶ 174-177).

Σὲ κάθε μνημόνευση-ἱκεσία ὁ λαὸς ἀπαντᾶ «Μνήσθητι Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν»

(ΚΛ 5 Θεία λειτουργία Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου 1977 σσ. 66, 70 καὶ Ἀ. Πανώτη Ἡ θεία λειτουργία τοῦ ἁγίου Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου 1985 σσ. 51-55 καὶ 57-58).

Παλαιότερα δὲν ἐδιακόπτετο ἡ σημαντικότατη συμμετοχὴ στὰ δίπτυχα ἀπὸ ἕνα μὴ δεσποτικὸ μελωδικὸ ἀποκορύφωμα. Ἡ λατρεία δὲν εἶναι μόνο μελωδία. Τὰ δίπτυχα ὠφελοῦν πολὺ τὸ πνεῦμα τῆς ἑνότητας καὶ τῆς ὁμόνοιας τῆς τοπικῆς, ἀλλὰ καὶ τῆς καθ’ ὅλον ἐκκλησίας. Τὸ Ἄξιόν ἐστιν ἤ τὰ ἀντ' αὐτοῦ[1] λείπουν ἀπὸ ὅλα τὰ ΤΑΣ καὶ λοιπὰ παλαιὰ τυπικά, μαρτυροῦνται δὲ γιὰ πρώτη φορὰ λίγο πρὸ τῆς πατριαρχείας Καλλίστου τοῦ Α’ (1350) καὶ ἑξῆς στὰ σύμμικτο χφ. Pal. gr. 364 ιε’ αἰ. φ. 288r, Ἐξεψάλματα 1509, Ἡ θεία λειτουργία ἐκδ. 1574, βλ. καὶ ΑΛΑ Ε’ σ. 153). Εἰσήχθησαν βαθμιαῖα[2], ὅσο ἐπικρατοῦσε ἡ μυστικὴ ἀνάγνωση τῶν εὐχῶν.

​

[1] Ἐντοπίζονται στὸ χφ. Συλλογῆς Π. Γριτσάνη 8 εἱρμολόγιο τοῦ ἔτους 1698 σσ. 1-19. Τὸ «Ἐπὶ σοὶ χαίρει...» εἰσήχθη κατὰ τὸ ἔτος 1360 (Θ. Ἀλιπράντη Ὁ λειτουργικὸς ὕμνος Ἐπὶ σοὶ χαίρει κεχαριτωμένη πᾶσα ἡ κτίσις... σὲ φορητὲς εἰκόνες κρητικῆς τέχνης 2000 σ. 110).



[2] Βλ. χφ. Paris. Suppl. gr. 1084 εὐχολόγιον ιε’ αἰ. φ. 39v, ΛΚ σ. 281.

 

[Παναγιώτης]

Ἀπὸ τὶς Ἀρχέτυπες διατάξεις (ἐπισυνἀπτονται ὡς ἔχουν σήμερα):

Να σας θυμίσω τον τίτλο μας: «Τὰ τρία Ἀμήν (Ἀμήν, ἀμήν, ἀμήν) εἰς τὴν μυστικὴν στιγμὴν τῆς εὐλογήσεως τοῦ Ἁγίου Ἄρτου καὶ τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου»

 

[Παναγιώτης]

Εὐχαριστοῦμε γιά τόν Βαρβερινό, μέ τίς δύο εὐλογίες μόνον, μέ τό (πρόσθετο) «Μεταβαλὼν τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ» σέ κάθε μία, ὅπως ἔχουμε γράψει ἐδῶ, γιά τήν μή ὔπαρξη τοῦ «Ἄξιόν ἐστί».
Συγκινοῦμαι καί ὑποκλίνομαι στήν εὐλάβεια καί εὐσέβεια νέων ψαλτῶν, συνειδητῶν μετόχων τῆς θείας μυσταγωγίας, χωρίς περίπλοκα «λειτουργικά», σέ ἁπλές ἀπαντήσεις, στή συνεχῆ ροή τῆς ἁγίας ἀναφορᾶς, τῆς λογικῆς λατρείας, πού νοιώθουν καί θέλουν νά ἀπαντοῦν μέ τό «Ἀμήν» στίς δύο εὐλογίες τοῦ Ἄρτου καί τοῦ Οἴνου, πού στήν συνέχεια θά κοινωνήσουν τοῦ Σώματος καί Αἵματος Χριστοῦ!!!

Σημ.: Μετά τό «Ἐκφώνως· Ἐξαιρέτως...» καί τά λοιπά («Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου...») εἶναι ἐκφώνως;

Παρατηρώ ότι από τον Βαρβερινό κώδικα, διαλέγετε αυτά που θέλετε. Μνημονεύετε τις δύο ευλογίες, την ύπαρξιν του Εξαιρέτως και την έλλειψιν του Άξιον εστίν, ενώ δεν μνημονεύετε τις σαφείς Μυστικές Ευχές, ούτε τα σαφέστατα Αμήν του Ιερέως από τον Βαρβερινό κώδικα.

(Προσωπικά δεν διαλέγω από τον Βαρβερινό κώδικα. Το Ιερατικόν του Οικουμενικού Πατριαρχείου 1895, και της Αποστολικής Διακονίας 1962-2000 με υπερκαλύπτουν, όπως και η παράδοση των παραδοσιακών Ιερέων που γνώρισα από μικρό παιδί. Απλώς τον χρησιμοποίησα -ευχαριστώ τον Shota για την έμμεση υπόδειξη- για να δείξω πόσο πίσω φθάνει το Αμήν της Ιερωσύνης).

Παρατηρώ επίσης ότι συνεχίζετε πλέον να επιχειρηματολογείτε στο θέμα μας, αναλόγως της συγκίνησής σας.

Παρακαλώ για τον Βαρβερινό. Έδωσα όμως και όλες τις άλλες αναφορές, ακόμη και στα σύγχρονα Ιερατικά της Αποστολικής Διακονίας που βοούν ότι είναι της Ιερωσύνης τα Αμήν, και τα τρία Αμήν.

Ακόμη και το Ιερατικόν του π. Παπαγιάννη (Αποστολική Διακονία, 2007), λέει ότι είναι του διακόνου (της Ιερωσύνης).

Θα μείνω στο θέμα μας.

Τα λοιπά που γράφετε και παραπέμπετε, οι απαντήσεις υπάρχουν στα Ιερατικά της Αποστολικής Διακονίας από τότε που εκδίδονται, στα Ιερατικά που ανέφερα, και στην άχρι των ημερών μας, ζώσα παράδοση της Εκκλησίας μας αιώνες τώρα.

 

[π. Μάξιμος]

Να σας θυμίσω τον τίτλο μας:

Καλά μή μᾶς συντονίζεις!!! Δέν εἶσαι στό τζί άρ...

Κι ἐγώ παρατηρῶ πού τό πᾶς καί ποῦ θέλεις νά τό πᾶς... μέ αύθαίρετα συμπεράσματα (ὁ διάκονος ἔχει ἱερωσύνη), ἄγνωστες πρακτικές (κλείνουν τὰ μικρόφωνα τοῦ Ἱεροῦ), ρουμπρίκες πρωτάκουστες (Ἔσται ἀμήν ἱερωσύνης, καὶ ἔσται ἀμήν λαοῦ) καί διάφορα (πῶς θὰ πεῖ ὁ Ἱεροψάλτης τὸ Ἀμήν; Ἄρα τοῦ Ἱερέως τὸ Ἀμήν).

Τά ἔγραψα καί στό #2.

Ἄς χαλαρώσουμε, μή γράφουμε ἔντονα, πού δείχνουν νεῦρα καί φωνές, καί ἄς ἐπιλέγουμε Thumbnail στίς ἐπισυνάψεις εἰκόνων (ἀντί τοῦ κουραστικοῦ Full image), ἐνῶ δέν χρειάζεται καί ἐπισύναψη, ὅταν δίδεται σύνδεσμος ἀπό ἄλλη ἱστοσελίδα.

Ἄς καταλάβουμε ὄτι κανένας μας δέν ἔχει ὅλη τήν ἀλήθεια, νά μή γράφουμε δογματικά, καί τό μυστήριον ἐπιτελεῖται εἴτε μυστικῶς εἴτε εἰς ἐπήκοον.


Ἐκφράσεις ὅπως "λειτουργικὲς ἀναγεννήσεις ἀπὸ τὸν ἀρχιεπ. Χριστόδουλο, χειρότεροι γίναμε ὡς Χριστιανοί - ἡ Πίστις μας ἐξασθένησε" δείχνουν κατάκριση...

Ὁ Θεός νά μᾶς ἐλεήσει!!! Πεῖτε καί κανένα "Κύριε, ἐλέησον" Ἥμαρτον" "Ὁ Θεὸς ἰλάσθητι" καί ἀφῆστε τό κήρυγμα...

Ὁ Θεός νά μᾶς δώσει ἐπίγνωση τῶν πράξεών μας ...