Ι Αρβανίτης: Κοινωνικόν "Αινείτε" Α΄ ήχος, "Καραμάνικο"

[Laosynaktis]

Από τον "κήπο" και το σκάλισμα και τις "παλιές αμαρτίες" που λέγαμε τις προάλλες, ένα Κοινωνικό, των αρχών του 1980. Σε ύφος Καραμάνη, κατά το εφικτόν. Δια τους εραστάς.

Ι. Αρβ.

 

[ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ]

Εάν αυτό εσείς κ. laosynakta τό χαρακτηρίζετε αμαρτία, (για άλλους υπέροχο μάθημα), τα άλλα, τα έχοντα τα .... παλιοσημάδια (= της παλαιάς παρασημαντικής) οι αποτάσσοντες αυτά (ζώντες τε και κεκοιμημένοι) πώς θα τα χαρακτήριζαν;

 

[Laosynaktis]

Εάν αυτό εσείς κ. laosynakta τό χαρακτηρίζετε αμαρτία, (για άλλους υπέροχο μάθημα), τα άλλα, τα έχοντα τα .... παλιοσημάδια (= της παλαιάς παρασημαντικής) οι αποτάσσοντες αυτά (ζώντες τε και κεκοιμημένοι) πώς θα τα χαρακτήριζαν;

Το έβαλα σε εισαγωγικά, κε Γιάννου, και αναφερόμουν σε μια άλλη συζήτηση που είχαμε σε σχέση με τα λειτουργικά μου σε πλ. Β΄.
Όσο για τα παλιά σημάδια κτλπ. θα σας παρακαλούσα να μην ξαναρχίσουμε.
Νά 'στε καλά!

 

[Γιώργος Μ.]

κρατήστε το 'υπέροχο μάθημα' (όντως υπέροχο), που όταν το λέει ένας Γιάννου το εννοεί...

 

[Laosynaktis]

κρατήστε το 'υπέροχο μάθημα' (όντως υπέροχο), που όταν το λέει ένας Γιάννου το εννοεί...

Το κρατώ, Γιώργο μου. Δεν παρεξηγήθηκα με τον κ. Γιάννου. Κάθε άλλο. Κατάλαβα ότι το εννοεί και τον ευχαριστώ.

 

[πλανας]

Εάν αυτό εσείς κ. laosynakta τό χαρακτηρίζετε αμαρτία, (για άλλους υπέροχο μάθημα), τα άλλα, τα έχοντα τα .... παλιοσημάδια (= της παλαιάς παρασημαντικής) οι αποτάσσοντες αυτά (ζώντες τε και κεκοιμημένοι) πώς θα τα χαρακτήριζαν;

Παντως πραγματικα απορω! Καποιοι κανουν σαν να μην εχουν διαβασει ποτε αυτα τα παλιομαθηματα(δηλαδη τα παλαια μαθηματα)γιατι αν τα εχουν διαβασει και δεν καταλαβαινουν την αξια τους...υπαρχει προβλημα...μιας και μιλαμε για τη βαση της παραδοσης...χωρις παρεξηγηση

 

[neoklis]

... αυτα τα παλιομαθηματα(δηλαδη τα παλαια μαθηματα)...

παλιομαθηματα = μαθηματα με ... παλιοσημάδια (= της παλαιάς παρασημαντικής)
και όχι
παλιομαθηματα = τα παλαια μαθηματα

 

[Nikolaos]

Όσο για τα παλιά σημάδια κτλπ. θα σας παρακαλούσα να μην ξαναρχίσουμε.
Νά 'στε καλά!

Ευχής έργον θα ήτανε να άρχιζε μία τέτοια συζήτηση αν οι συνομιλητές μπορούσαν να εκφράσουν τις απόψεις τους όμορφα και με επιχειρήματα, αρετή την οποία θεωρώ ότι την έχετε και σεις κ. Αρβανίτη και ο κ.Γιάννου. Προσωπικά σας θαυμάζω σε αυτόν τον τομέα γιατί έχετε τον ανδρισμό ακόμη και λάθος να κάνετε να το παραδειχτείτε πράγμα αδιανόητο για άλλους της σχολής σας (αλλά και άλλων σχολών).
Θέματα για συζήτηση(ωφέλιμα για όλους) θα μπορούσαν να είναι τα εξής:
1. Ερμηνεία και εκτέλεση των παλαιών σημαδοφώνων. Υπάρχει μία και μοναδική εκτέλεση του κάθε σημαδιού; Πρέπει να καταγράφονται από τη στιγμή που η Εκκλησία έχει αποδεχτεί τη γραφή των Τριών Δασκάλων και γιατί;
2. Έλξεις. Πρέπει να παρασημαίνονται και γιατί; Γίνονται πάντα ακόμη και στο ίδιο μουσικό μάθημα ή στον ίδιο ήχο και ποιοι παράγοντες το καθορίζουν;
3. Η αξία της προφορικής παράδοσης.
4.Η παράδοση εν γένει. Υπάρχει διαδοχή και εξέλιξη ή βασιζόμαστε ενίοτε και σε τυχαίες πτώσεις μουσικών παραπετασμάτων;(ουσιαστικά σε προσωπικές εκτιμήσεις).
Επειδή είμαι εκτός θέματος αν αρχίσουν τέτοιες συζητήσεις ας ανοιχτούν κατάλληλα θέματα. Επειδή υπάρχουν κακά προηγούμενα κατανοώ τον φόβο πολλών για μη τελεσφόρηση ενός τέτοιου διαλόγου. Στο χέρι μας είναι να τον προστατέψουμε.
Εδώ η εκκλησία κάνει διάλογο με κάθε λογής αιρετικούς και αλλόθρησκους, να μην κάνουμε διάλογο εμείς, που αν μη τί άλλο υμνούμε τον ίδιο (και μόνο) Θεό;
Και πάλι ευχαριστούμε για τους "καρπούς" της "κηπουρικής"!

 

[domesticus]

Από τον "κήπο" και το σκάλισμα και τις "παλιές αμαρτίες" που λέγαμε τις προάλλες, ένα Κοινωνικό, των αρχών του 1980. Σε ύφος Καραμάνη, κατά το εφικτόν. Δια τους εραστάς.

Ι. Αρβ.

Φίλτατε Λαοσυνάκτα,

Ἡ «κηπουρική» σίγουρα εἶναι τὸ φόρτε σου.

Εὐτυχῶς ποὺ δὲν ψέκασες μὲ Gramoxon τὰ παλαιὰ «ζιζάνια» νὰ χαθοῦν γιὰ πάντα. Ὅτι ἀγριάδα ἔχεις ρίξ' την, κανένα πρόβλημα.

Εὐχαριστοῦμε!

 

[Nectarios1980]

Από τον "κήπο" και το σκάλισμα και τις "παλιές αμαρτίες" που λέγαμε τις προάλλες, ένα Κοινωνικό, των αρχών του 1980. Σε ύφος Καραμάνη, κατά το εφικτόν. Δια τους εραστάς.

Ι. Αρβ.

Δάσκαλε, δεν παίζεσαι!