Εὐλογοῦμεν Πατέρα, Υἱόν... καὶ Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν...

[MTheodorakis]

Καθὼς κατὰ τὴν Διακαινήσιμο ἑβδομάδα –καὶ μόνο- ἀργεῖ ἡ στιχολογία τῶν ὠδῶν (χφ. πατριαρχικῆς βιβλιοθήκης τοῦ Καΐρου 450 ΤΑΣ τοῦ ἔτους 1442 (Dmitrievskij τ. 3 σσ. 221 -222), καὶ Ἀπορούμενα ΤΑΣ κεφ. ογ’), δὲν λέγεται «Εὐλογοῦμεν Πατέρα, Υἱόν...» (ἀλλὰ «Δόξα Πατρί...»), οὔ τε «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, προσκυνοῦμεν...».

 

[π. Μάξιμος]

Αὐτή εἶναι ἡ ἀκρίβεια, ἄν θά ἐψάλοντο σήμερα οἱ κανόνες μετά τῶν στίχων τῶν βιβλικῶν ᾠδῶν τόν ὑπόλοιπο χρόνο, ἡ ὁποία ἀκρίβεια ἀπαιτεῖ νά μήν πεῖ καί ὁ διάκονος (ἤ ὁ ἱερεύς ἐλλείψει τούτου) Τὴν Θεοτόκον καὶ Μητέρα τοῦ Φωτός, ἐν ὕμνοις τιμῶντες μεγαλύνωμεν ἀπό τό Τὴν Θεοτόκον ἐν ὕμνοις μεγαλύνωμεν τῆς στιχολογίας τῆς θ΄ ᾠδῆς.
Ἀλλ᾿ αὐτά δέν γίνονται. Ἀκολουθοῦμε τίς φυλλάδες τῆς Μ. Ἑβδομάδος.
Ὅπως στήν καταβασία τῆς θ΄ προτάσσεται τό Ὁ ἄγγελος ἐβόα τῇ κεχαριτωμένῃ· Ἁγνὴ Παρθένε, χαῖρε, καὶ πάλιν ἐρῶ· Χαῖρε· ὁ σὸς υἱὸς ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου, ἔτσι καί στήν καταβασία τῆς η΄ καθιερώθηκε τό Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, (καὶ) προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον.
Σχετικό θέμα γιά τούς ἐνδιαφερομένους: Περί των στίχων «Αινούμεν, ευλογούμεν...» και «Ευλογούμεν Πατέρα...» της η΄ ωδής.

 

[Greg Anagnostopoulos]

Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά σε όλους σας !!! Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω κάτι από πλευράς Τυπικού : Ισχύει οτι μόνο στον Κανόνα του Πάσχα δεν ψάλλουμε " Αινούμεν ευλογούμεν και προσκυνούμεν τον Κύριον " στο τέλος της η' ωδής ; Ευχαριστώ εκ των προτέρων

 

[MTheodorakis]

Αὐτὸ ἰσχύει μόνο τὴν διακαινήσιμο, ὁπότε σχολάζει ἡ στιχολογία τῶν ᾠδῶν.

 

[MTheodorakis]

Οἱ κανόνες τοῦ Πάσχα Ἰ. Δαμασκηνοῦ, Κοσμᾶ μελωδοῦ, Ἀνδρέου μοναχοῦ, Μιχαὴλ ἄνακτος συνετέθησαν (ἐξ ἀφορμῆς τῶν ᾠδῶν) γιὰ τὶς ᾠδὲς τοῦ Πάσχα ἀρχικά, οἱ ὁποῖες ἐψάλλοντο (Ὑποτύπωσις τῶν Στουδίου θ' αἰ. (Dmitrievskij τ. 1 σ. 226)).

Ὁπότε λεγόταν τὰ «Εὐλογοῦμεν Πατέρα, Υἱόν...» καὶ «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, προσκυνοῦμεν...».