[Ανακοίνωση] Ἀχιλλέως Χαλδαιάκη, "Βυζαντινομουσικολογικά"

gr_anastasiou

Παλαιό Μέλος
1136 σελίδες περιέχουν 33 συνολικά μελετήματα «Βυζαντινομουσικολογικὰ», συνταγμένα τὰ τελευταῖα 17 χρόνια ἀπὸ τὸν ἐπικ. Καθηγητὴ τοῦ Τμήματος Μουσικῶν Σπουδῶν,
ἀγαπητὸ φίλο πολλῶν ‘Ψαλτολόγων’, Ἀχιλλέα Χαλδαιάκη.
Τὰ μελετήματα ταξινομοῦνται σὲ τρεῖς πολὺ ἐνδιαφέρουσες γιὰ μᾶς τοὺς ψάλτες θεματικὲς ἑνότητές: ΘΕΩΡΙΑ – ΜΕΛΟΠΟΙΙΑ – ΙΣΤΟΡΙΑ καὶ ἀπαρτίζουν ἕναν ὀγκώδη καὶ πολὺ ἐπιμελημένο τόμο ποὺ προσφάτως κυκλοφόρησε ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ.
Ἐμφανίζεται καὶ ἐδῶ ὁ ἐπιστημονικὸς λόγος τοῦ Ἀχιλλέα μὲ τὶς σταθερὲς ἰδιότητές του: εἶναι ἀκριβής, ἀπολύτως τεκμηριωμένος καὶ κυρίως «ἐξαντλητικός» γιὰ θέμα καὶ ...ἀναγνώστη (ποὺ ἂν ἀρχίσει τὸ διάβασμα θὰ χρειαστεῖ πολλὰ ξενύχτια μὴ μπορώντας νὰ διακόψει ἢ νὰ ἀναβάλει). Ἐπισημαίνω τὴν παράθεση πλουσιότατης βιβλιογραφίας, ταξινομημένης ἐπίσης θεματικά, στὸ τέλος τοῦ βιβλίου καὶ τὰ πάμπολλα καὶ ἐν πολλοῖς σπάνια μουσικὰ κείμενα ποὺ βρίσκονται διεσπαρμένα στὶς σελίδες του.
 

frephraim

Παλαιό Μέλος
1136 σελίδες περιέχουν 33 συνολικά μελετήματα «Βυζαντινομουσικολογικὰ»
Εὐχαριστῶ γιὰ τὴν πληροφορία. Μήπως ξέρει κανεὶς ποῦ πουλιέται;
 

dimitrios.zaganas

Παλαιό Μέλος
Άσχετο δε νομίζω, άκομψο σίγουρα ναι, δε φημίζομαι για το savoir vivre μου, συκοφαντικό σε καμμία περίπτωση ούτε ολίγον ούτε πολύ.

Φημίζεσαι τουλάχιστον για το..savoir boire !! :D:wink::D

ΥΓ. Θα μπορούσαμε μήπως να έχουμε (εμείς οι μακράν..:eek:) τον πίνακα των περιεχομένων; Ευχαριστούμε προκαταβολικά.
 

gr_anastasiou

Παλαιό Μέλος
Ἰδοὺ τὰ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ​

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Τοῦ συγγραφέα, Ἀχιλλέως Γ. Χαλδαιάκη
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ὁραματισμοὶ γιὰ τὸ «μέλλον» τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς
Α’ ΜΕΡΟΣ: ΘΕΩΡΙΑ
1.Ἡ διδασκαλία τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης: Παρελθόν, παρὸν καὶ μέλλον
2.Ἡ θεωρητικὴ σπουδὴ τῆς ψαλτικῆς τέχνης: Ἀπόπειρα διαχρονικῆς προσεγγίσεως
3.«Ὁ κοπιάσας ἐν τούτῳ μᾶλλον ὠφεληθήσεται»: Ὁ τροχὸς τῆς ὀκταηχίας
4.Ἡ ἔννοια τῆς Παραλλαγῆς στὴ Θεωρία τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης
5.«Ἀκρίβεια κατ’ ἐρώτησιν καὶ ἀπόκρισιν τῶν τόνων τῆς παπαδικῆς τέχνης». «Θεολογικὴ» ἀνάγνωση τῆς ὁμωνύμου μεταβυζαντινῆς θεωρητικῆς συγγραφῆς
6.Ἡ «Ἑρμηνεία εἰς τὴν Μουσικήν», Παχωμίου μοναχοῦ τοῦ Ρουσάνου

Β’ ΜΕΡΟΣ: ΜΕΛΟΠΟΙΪΑ
1.Ὁ μελοποιὸς καὶ ὁ ψάλτης στὴν ἑλληνικὴ ψαλτικὴ τέχνη
2.Ἡ «γυναικεία αἰσθητικὴ» στὴ Βυζαντινὴ Μελοποιία
3.Περὶ τῆς ψαλτικῆς καὶ ἐκφωνητικῆς παραδόσεως τῶν Οἴκων τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου
4.Ἡ μελοποίηση στίχων τοῦ πολυελέου ἀπὸ τὸν μαΐστορα Ἰωάννη Κουκουζέλη
5.Ἀπὸ τὸ Τυπικὸ τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου: Ἡ ἐπιβολὴ ἐξωψαλμικῶν ποιητικῶν κειμένων στὸν ψαλμὸ τοῦ πολυελέου
6.Πολυέλεος: Ἡ δευτέρα στάσις. Ἱστορία – Μορφολογία – Μελοποιία
7.Παράδοση καὶ νεωτερισμὸς στὸ πρόσωπο Πέτρου τοῦ Μπερεκέτη
8.Ἕνας πρώιμος “doctor polyeleorum”: Ἰωάσαφ ἱερομόναχος ὁ Διονυσιάτης
9.Ὁ Κ. Ἀ. Ψάχος ὡς μελοποιός
10.Ὁ Ἄρχων Πρωτοψάλτης τῆς τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας Βασίλειος Νικολαΐδης (1915-1985): Προσέγγιση στὸ μελοποιητικὸ ἔργο του

Γ’ ΜΕΡΟΣ: ΙΣΤΟΡΙΑ
1.Μεγάλοι μελουργοὶ τῆς ψαλτικῆς τέχνης
2.Ψαλτικὲς «οἰκογένειες». Α΄: Οἱ Ραιδεστηνοί
3.Συγχύσεις ὁμωνύμων Ἁγιορειτῶν μουσικῶν: Ἡ περίπτωση τῶν Δαμασκηνῶν
4.Δανιὴλ ὁ πρωτοψάλτης (+ 1789): ἡ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο του. Πρόδρομη ἀνακοίνωση
5.Ἡ ψαλτικὴ παράδοση τῆς νήσου Ὕδρας. Α΄. Ὑδραῖοι κωδικογράφοι, μελουργοὶ καὶ ψάλτες
6.«...κενόσπουδα συντάγματα...». Διερεύνηση τῶν αἰτίων καταδίκης τῆς ... «λεσβιακῆς δυσμουσίας»
7.Ἀπὸ τὴν ἱστορία τῆς Νεοελληνικῆς Ψαλτικῆς Τέχνης: Ζαφείριος Ζαφειρόπουλος ὁ Σμυρναῖος
8.Ἕνας ἀκόμη συνεισφέρων στὸ θέμα τῆς ἐξήγησης: Γεώργιος-Εὐτύχιος Οὐγουρλοῦς
9.Ἐκ τοῦ ἀρχείου Ν. Δ. Λεβίδη: Ἡ Δοξολογία τῆς 25ης Μαρτίου 1908 καὶ μία ἀνέκδοτη ἐπιστολὴ τοῦ Κ. Ἀ. Ψάχου
10.Ὁ Ν. Δ. Λεβίδης καὶ τὸ ἀνακύψαν μουσικὸ ζήτημα κατὰ τὸν Μάιο τοῦ 1902
11.Κ. Ἀ. Ψάχος: Ὁ ἄνθρωπος, ὁ διδάσκαλος, ὁ μουσικός, ὁ ἐπιστήμων. Πρόδρομη ἀνακοίνωση
12.Σημειώματα Κ. Ἀ. Ψάχου ἐπὶ τῶν ἐντύπων μουσικῶν ἐκδόσεων τῆς βιβλιοθήκης του. Α´. 1820-1882
13.Συνοπτικὴ θεώρηση τῆς ἑλληνικῆς ψαλτικῆς τέχνης (μὲ ἀφορμὴ τὰ ἀποκείμενα στὴν Ἄνδρο μουσικὰ χειρόγραφα)
14.Περὶ τὴν καταλογογράφηση τῶν μουσικῶν χειρογράφων τῆς νησιωτικῆς Ἑλλάδος
15.«...ἐκ λόγων πλέκων μελῳδίαν...». Μουσικολογικὰ ψήγματα στὸ ἔργο τοῦ Π. Β. Πάσχου
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Βυζαντινομουσικολογικὲς μεταπτυχιακὲς σπουδές: Ὀργάνωση καὶ προοπτικές
 

MISTIS

Παλαιό Μέλος
Ἰδοὺ τὰ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ​

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Τοῦ συγγραφέα, Ἀχιλλέως Γ. Χαλδαιάκη
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ὁραματισμοὶ γιὰ τὸ «μέλλον» τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς
Α’ ΜΕΡΟΣ: ΘΕΩΡΙΑ
1.Ἡ διδασκαλία τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης: Παρελθόν, παρὸν καὶ μέλλον
2.Ἡ θεωρητικὴ σπουδὴ τῆς ψαλτικῆς τέχνης: Ἀπόπειρα διαχρονικῆς προσεγγίσεως
3.«Ὁ κοπιάσας ἐν τούτῳ μᾶλλον ὠφεληθήσεται»: Ὁ τροχὸς τῆς ὀκταηχίας
4.Ἡ ἔννοια τῆς Παραλλαγῆς στὴ Θεωρία τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης
5.«Ἀκρίβεια κατ’ ἐρώτησιν καὶ ἀπόκρισιν τῶν τόνων τῆς παπαδικῆς τέχνης». «Θεολογικὴ» ἀνάγνωση τῆς ὁμωνύμου μεταβυζαντινῆς θεωρητικῆς συγγραφῆς
6.Ἡ «Ἑρμηνεία εἰς τὴν Μουσικήν», Παχωμίου μοναχοῦ τοῦ Ρουσάνου

Β’ ΜΕΡΟΣ: ΜΕΛΟΠΟΙΪΑ
1.Ὁ μελοποιὸς καὶ ὁ ψάλτης στὴν ἑλληνικὴ ψαλτικὴ τέχνη
2.Ἡ «γυναικεία αἰσθητικὴ» στὴ Βυζαντινὴ Μελοποιία
3.Περὶ τῆς ψαλτικῆς καὶ ἐκφωνητικῆς παραδόσεως τῶν Οἴκων τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου
4.Ἡ μελοποίηση στίχων τοῦ πολυελέου ἀπὸ τὸν μαΐστορα Ἰωάννη Κουκουζέλη
5.Ἀπὸ τὸ Τυπικὸ τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου: Ἡ ἐπιβολὴ ἐξωψαλμικῶν ποιητικῶν κειμένων στὸν ψαλμὸ τοῦ πολυελέου
6.Πολυέλεος: Ἡ δευτέρα στάσις. Ἱστορία – Μορφολογία – Μελοποιία
7.Παράδοση καὶ νεωτερισμὸς στὸ πρόσωπο Πέτρου τοῦ Μπερεκέτη
8.Ἕνας πρώιμος “doctor polyeleorum”: Ἰωάσαφ ἱερομόναχος ὁ Διονυσιάτης
9.Ὁ Κ. Ἀ. Ψάχος ὡς μελοποιός
10.Ὁ Ἄρχων Πρωτοψάλτης τῆς τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας Βασίλειος Νικολαΐδης (1915-1985): Προσέγγιση στὸ μελοποιητικὸ ἔργο του

Γ’ ΜΕΡΟΣ: ΙΣΤΟΡΙΑ
1.Μεγάλοι μελουργοὶ τῆς ψαλτικῆς τέχνης
2.Ψαλτικὲς «οἰκογένειες». Α΄: Οἱ Ραιδεστηνοί
3.Συγχύσεις ὁμωνύμων Ἁγιορειτῶν μουσικῶν: Ἡ περίπτωση τῶν Δαμασκηνῶν
4.Δανιὴλ ὁ πρωτοψάλτης (+ 1789): ἡ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο του. Πρόδρομη ἀνακοίνωση
5.Ἡ ψαλτικὴ παράδοση τῆς νήσου Ὕδρας. Α΄. Ὑδραῖοι κωδικογράφοι, μελουργοὶ καὶ ψάλτες
6.«...κενόσπουδα συντάγματα...». Διερεύνηση τῶν αἰτίων καταδίκης τῆς ... «λεσβιακῆς δυσμουσίας»
7.Ἀπὸ τὴν ἱστορία τῆς Νεοελληνικῆς Ψαλτικῆς Τέχνης: Ζαφείριος Ζαφειρόπουλος ὁ Σμυρναῖος
8.Ἕνας ἀκόμη συνεισφέρων στὸ θέμα τῆς ἐξήγησης: Γεώργιος-Εὐτύχιος Οὐγουρλοῦς
9.Ἐκ τοῦ ἀρχείου Ν. Δ. Λεβίδη: Ἡ Δοξολογία τῆς 25ης Μαρτίου 1908 καὶ μία ἀνέκδοτη ἐπιστολὴ τοῦ Κ. Ἀ. Ψάχου
10.Ὁ Ν. Δ. Λεβίδης καὶ τὸ ἀνακύψαν μουσικὸ ζήτημα κατὰ τὸν Μάιο τοῦ 1902
11.Κ. Ἀ. Ψάχος: Ὁ ἄνθρωπος, ὁ διδάσκαλος, ὁ μουσικός, ὁ ἐπιστήμων. Πρόδρομη ἀνακοίνωση
12.Σημειώματα Κ. Ἀ. Ψάχου ἐπὶ τῶν ἐντύπων μουσικῶν ἐκδόσεων τῆς βιβλιοθήκης του. Α´. 1820-1882
13.Συνοπτικὴ θεώρηση τῆς ἑλληνικῆς ψαλτικῆς τέχνης (μὲ ἀφορμὴ τὰ ἀποκείμενα στὴν Ἄνδρο μουσικὰ χειρόγραφα)
14.Περὶ τὴν καταλογογράφηση τῶν μουσικῶν χειρογράφων τῆς νησιωτικῆς Ἑλλάδος
15.«...ἐκ λόγων πλέκων μελῳδίαν...». Μουσικολογικὰ ψήγματα στὸ ἔργο τοῦ Π. Β. Πάσχου
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Βυζαντινομουσικολογικὲς μεταπτυχιακὲς σπουδές: Ὀργάνωση καὶ προοπτικές

Αγαπητέ κ.Αναστασίου δεν βλέπω στον κατάλογο στις εκδόσεις "ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ" να έχουν αυτό το αξιόλογο βιβλίο.
Παρακαλώ αν θέλετε μπορείτε να μας πείτε πως μπορούμε να το προμηθευτούμε και σε ποια τιμή εκτιμάται.
Συγχαρητήρια σε σας που ανοίξατε αυτό το θέμα όπως επίσης και στο συγγραφέα που παραπάνω πονήματος Αχιλλέα Χαλδαιάκη.
 

Δυστυχώς οι πιο πάνω σύνδεσμοι είναι πλέον ανενεργοί, μπορεί όμως κανείς να βρει τα πιο πάνω άρθρα δημοσιευμένα στο academia στην αγγλική γλώσσα
εδω, εδώ και εδώ

ΑΚ
 

neoklis

Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής

ARGITAN

Παλαιό Μέλος
Μετά την πληροφορία για την παρουσίαση τετράτομης σειράς βιβλίων του Αναπληρωτή Καθηγητή Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και εξαιρέτου φίλου μου κ.Αχιλλέα Χαλδαιάκη, με γενικό τίτλο «Βυζαντινομουσικολογικά» και επειδή αυτή η μουσικολογική αυτή σερά είχε κυκλοφορήσει δίτομη, για αρχική ενημέρωση παραθέτω παλιότερό μου δημοσιευμένο κείμενο με τη σειρά αυτή, έσοντας βέβαιος ότι με τη νέα συμπληρωμένη και με νέα μελετήματα ,τετράτομη μορφή της, θα είναι όχι μόνο πολυτιμότερη,αλλά και καλοτάξιδη και με συνέχεια…

ΝΕΑ ΜΟΥΣΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΕΙΡΑ


Εντελώς πρόσφατα περιήλθαν στα χέρια μου δύο σημαντικότατα έντυπα που αφορούν τη Βυζαντινή Μουσική.Πρόκειται για δυό βιβλία που περιέχουν μουσικολογικές εργασίες του διακεκριμένου καθηγητή της Βυζαντινής Μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών.κ.Αχιλλέα Χαλδαιάκη·έχουν εκδοθεί το 2010 από τον Εκδοτικό Οργανισμό Π.Κυριακίδη και σηματοδοτούν καίρια, ως προπομποί με άριθ.1 και 2, το ευοίωνο της νέας εκδοτικής σειράς « Βυζαντινή Μουσικολογία» .
Το πρώτο από αυτά είναι συναγωγή και συνέκδοση κειμένων του Χαλδαιάκη, με τίτλο «Βυζαντινομουσικολογικά», αφιερωμένο «στους φοιτητές και στις φοιτήτριες του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών». Απαρτίζεται από 1135 σελίδες και περιέχει 33 συνολικά εργασίες κατανεμημένες, εκτός της εισαγωγής και του επίλογου, σε τρεις θεματικές ενότητες (Θεωρία-Μουσικολογία-Ιστορία).
Το δεύτερο, με τίτλο «Ο Πολυέλεος Παρθενίου Ιερομονάχου του Μετεωρίτου», απαρτίζεται από 446 σελίδες και περιέχει εκτενή μελέτη (Ιστορία, μορφολογία, εξήγηση) του ιδίου για την περίφημη σε ήχο β΄ σύνθεση του Παρθενίου.
Ο Αχιλλέας Χαλδαιάκης, κάτω από τη σοφή καθοδήγηση του μεγάλου Έλληνα μουσικολόγου, καθηγητή Γρ.Στάθη, ο οποίος ,άλλωστε, εκτίμησε με ακρίβεια και έγκαιρα το ταλέντο του μαθητή του, πολύ ενωρίς παρουσίασε δείγματα της επιστημονικής του συγκρότησης, η οποία σε συνδυασμό με την καλλιφωνία που τον διακρίνει και την από πολύ νεαρή ηλικία βιωματική του σχέση με το αναλόγιο των εκκλησιών μας, του επέτρεψε να διακριθεί εντελώς ιδιαίτερα και πλέον σήμερα να είναι απόλυτα κορυφαίος πανεπιστημιακός δάσκαλος στο χώρο της ελληνικής μουσικολογίας.Μέρος της πλουσιότατης ήδη συγγραφικής του προσφοράς τα δύο προαναφερθεντα βιβλία, καθώς και η νέα μουσικολογική σειρά που ό ίδιος εχει την επιμέλειά της.
Όλες σχεδόν οι εργασίες που περιέχονται στον πρώτο τόμο-πολλές από αυτές και ξενόγλωσσσες-είναι ανακοινώσεις που έχουν εκφωνηθεί σε επίσημα μουσικολογικά συνέδρια και έχουν εκδοθεί στα Πρακτικά τους και αφορούν μελέτες ευρώς φάσματος θεμάτων της βυζαντινής μουσικολογίας. Η συναγωγή τους σε ένα corpus, παρά τη θεματική τους διαφορά, παρουσιάζει ανάγλυφη την εικόνα των «συγγραφικών εμμονών» ,αλλά και δίνει την ευκαιρία σύνολης γνωριμίας, της μέχρι σήμερα διάσπαρτης σε διάφορα προσιτά ή μη έντυπα, της θεωρητικής αντίληψης και της επιστημονικής παραγωγής του συγγραφέα.Δίνεται, επομένως, με το βιβλίο αυτό η δυνατότητα να διαπιστωθεί και να αποτιμηθεί σε βάθος ένα μεγάλο μέρος των συστατικών και των χαρακτηριστικών της μεθοδολογίας, της ερευνητικής και γνωστικής ικανότητας του συγγραφέα,καθώς και του προβληματισμού της διδακτικής του αναζήτησης και θεώρησης.
Τα κείμενα του τόμου αυτού, γραμμένα σε διαφορετική χρονική περίοδο (1992-2009), φανερώνουν, επίσης, την εξελικτική πορεία του συγγραφέα και βέβααι προϊδεάζουν για τη συνέχειά της. Κύριο χαρακτηριστικό τους , η διά πινάκων και μουσικών παραδειγμάτων πλήρης εποπτική τεκμηρίωση, καθώς και η διεισδυτική μουσικολογική προσέγγιση στη ερμηνεία και ανάλυση δυσνοήτων ή και όχι εντελώς μέχρι σήμερα εξηθέντων όρων της Βυζαντινής Μουσικής, ακόμα και των πιο τετριμμένων, όπως π.χ.μετροφωνία-παραλλαγή-μέλος (βλ. «Η διδασκαλία της Ψαλτικής Τέχνης: Παρελθόν, παρόν και μέλλον»,στις σελ.29-87).
Η εργασία - μελέτη που περιέχεται στο δεύτερο τόμο της σειράς σίγουρα εξ’ όσων γνωρίζω, αποτελεί την πληρέστερη και εγκυρότερη έως σήμερα μορφολογική ανάλυση και παρουσίαση του σε ήχο δέυτερο Πολυελέου του Παρθενίου του Μετεωρίτη.
Για τη προσωπκότητα και το έργο του Παρθενίου υπάρχει αρκετή βιβλιογραφία , η οποία όμως περιορίζεται ως επί το πλείστον σε ιστορικά και εργογραφικά στοιχεία. Στον τόμο αυτό, ο Χαλδαιάκης , με βάση την ήδη γνωστή βιβλιογραφία για τον Παρθένιο, αλλά, κυρίως, με την πλήρη εποπτική γνώση των κωδίκων που περιέχουν το μουσικό έργο του Παρθενίου και όχι μόνο, καθώς βέβαια και λόγω της εξειδίκευσής του στο αντικείμενο αναφορικά με το είδος της μελοποιίας των Πολυελέων-έχει εκπονήσει σχετική διδακτορική διατριβή,με τίτλο «Ο Πολυέλεος στη Βυζαντινή και μεταβυζαντινή μελοποιία» (Αθήνα 2003)- ,εξετάζει μορφολογικά σε βάθος,αναλύει λεπτομερειακά κατά φόρμουλες τη σύνθεση, παραλληλίζει τις διάφορες εκδοχές της, όπως έχει αυτή καταγραφεί πρωτογενώς από τον ίδιο τον μελποιό ή άλλους σε διάφορους κώδικες, και παραθέτει και τις εξηγήσεις του παραπάνω Πολυελέου από τον Ιωάσαφ τον Διονυσιάτη και τον Γρηγόρη Στάθη.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο συγγραφλεας σχολίασε ακροθιγώς τον Πολυέλεο του Παρθενίου, στη διδακτοτική του διατριβή,όμως εδώ ,εκτεταμένα πλέον,εξιδείκευσε και συμπλήρωσε την αναφορά του, με περαιτέρω στοιχεία, έχοντας ως στόχο «την καθιέρωση σειράς εκτένεστερων μονογραφιών για ιδιαζόντως ενδιαφέρουσες συνθέσεις Πολυελέων».
Η εξέταση του Πολυελέλου γίνεται από τον Χαλδαιάκη μέ μεγάλη λεπτομέρεια, σύστημα και πληρότητα από κάθε άποψη, με αποτέλεσμα να μας παραδίδεται μια από τις πιο σημαντικές μουσικολογικές μελέτες που έχουν εκπονηθεί για συγκεκριμένες κλασικές μελοποιήσεις.
Για τη μοροφλογική εξέταση του Πολυελέου ο συγγραφέας ακολουθεί το σχέδιο: Περιγραφή της σύνθεσης. 1 Οι ψαλμικοί στίχοι.1α Το τρέχον ποιητικό κείμενο.Η ληκτική συλλαβή της τελευταίας λέξης του ψαμικού στίχου.Το εφύμνιο.Τα δοξαστικά μαθήματα.Για την εξέταση εξηγήσεων και διαφοροποιήσεων του Πολυελέου,ακολουθεί το σχέδιο: Οι εξηγήσεις της σύνθεσης. Οι αποδιδόμενες στον Ιωάσαφ τον Διονυσιάτη εξηγήσεις. Η εξήγηση Γρηγορίου Στάθη. Καλλωπισμός της σύνθεσης. Σύντμηση της σύνθεσης.Τα δοξασικά μαθήματα της εξηγημένης,της καλλωπισμένης και της συντετμημένης εκδοχής της σύνθεσης. Προσαρμογή της σύνθεσης στη ρουμανική γλώσσα.
Στο βιβλίο περιέχονται εκτός από τα πολλαπλά μουσικά παραδείγματα και πλήρεις πίνακες σε διάφορες δημοσιευμένες εκδοχές του Πολυελέου,καθώς και πολλές κωδικολογικές πληροφορίες.Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την πλούσια χρήση της λόγιας δημοτικής γλώσσας του συγγραφέα,καθιστούν και τα δύο βιβλία πολύτιμα αποκτήματα και σημεία αναφοράς της ελληνκής μουσικής βιβλιογραφίας.
Χαίρω ιδιαίτερα και συγχαίρω τον συγγραφέα. Εκφράζω και την ελπίδα η σειρά να συνεχιστεί με εργασίες του ιδίου ,αλλά και άλλων δοκίμων επιστημόνων μελετητών, ερευνητών και ερμηνευτών της μουσικής της Εκκλησίας μας και γενικότερα της μουσικής ελληνικής παράδοσης.

Καλυμνος 3-3-2011 Γεώργιος Ι. Χατζηθεοδώρου
Άρχων Μαϊστωρ Μ.Χ.Τ.
 

polykarpos

Polykarpos Polykarpidis
Last edited by a moderator:
Top