Παράξενα διαστήματα λέτε. Μιλώντας για το πρώτο μέρος: γιατί άραγε ο Βου είναι τόσο κοντά στον Γα και ο Γα τόσο κοντά στον Δι, λες και έχει σπάθη στον Γα; Και καλά αυτό, αφού δεσπόζει ο Γα, αλλά γιατί το Πα-Γα τόσο μεγάλο (ο Γα συνεχώς εν διέσει); Γιατί ύστερα όταν ανεβαίνει στον άνω Ζω, το Ζω-Νη είναι επίσης μεγάλο; Και γιατί ξαφνικά το Γα-Δι μεγαλώνει στο λογικέ;
Έτσι μου βγήκε με κάποια φάλτσα αλλά
1) δεν κάνω τον γα δίεση αλλά τον ζω ύφεση (μπορείτε να το διαπιστώσετε με ένα τονοδότη)
2)ο ζω-νη είναι μεγάλος εκεί που πρέπει για αυτόν τον λόγο:
View attachment enarmononioke.bmp.
Θα μου πείτε πριν δεν έχει αυτήν την φθορά... Θεωρώ ότι και πρίν μπορεί να γίνει το ίδιο σύμφωνα με την μορφολογία του μέλους(κάτι αντίστοιχο είναι και το ζω στο παρ-θέ- του Θεοτόκε παρθένε του πρώτου ήχου που άλλοι τον λένε φυσικό και άλλοι ύφεση)
3)ο γα δι όταν περιστρέφεται στον γα γίνεται λίγο μικρός κατά μίμιση ψαλτών της Πόλης, ακούστε το κοινωνικό
εδώ σε βαρύ που ψάλλει ο κύριος Παϊκόπουλος
ΥΓ Δεν το ψάλλετε κι εσείς να δούμε τις διαφορές;