Η έκταση του απηχήματος αναφορικά με το είδος του μέλους που πρόκειται να ψαλεί

EIRYK EMNOSHELE

Qu'est-ce que je ferais sans toi?
(Νομίζω πως έχουν ξαναειπωθεί όλα αυτά ή έπαθα deja-vu;)

Βεβαίως.Αλλά...
Τέλος πάντων.. Εδώ λοιπόν γράφει ο κ. Βασίλης Ζάχαρης:
Διότι όταν χρησιμοποιούμε το "Αμήν" (κατα κύριο λόγο) ως απήχημα είμαστε θεολογικά λάθος ως ψάλτες-εκπρόσωποι του λαού! Το "Αμήν" επισφραγίζει την ευχή του ιερέως, δεν είναι η έναρξη ενός καινούργιου κομματιού! Παραβαίνουμε δηλαδή τον πρώτο και σημαντικότερο κανόνα ύπαρξης της τάξεως των ψαλτών! Την εκπροσώπηση του λαού.

Γι αυτό τον λόγο επιβάλλετε να λέγετε το "Αμήν" στον τόνο του ιερέως (και όχι ως απήχημα) και έπειτα να κάνουμε απήχημα για το καινούργιο κομμάτι. Γι αυτό χρειάζονται τα απηχήματα στην λατρεία. Το γιατί χρειάζονται στην μουσική νομίζω δεν χρειάζεται επεξήγηση...
 
Αντώνιε αν πεις "νεανες" στον δεύτερο με τον ΓΑ-ΔΙ ορθόδοξα:D θα σε συγχωρήσω:D:D
ΕΙΡΥΚ άμα πιάσουμε τα θεολογικά, αμφιβάλλω αν θα μείνουν δύο ορθόδοξοι στο φόρουμ.
Εν πάση περιπτώσει είπαμε, ο καθένας μας θα κάνει αυτό που θέλει γιατί να επαναλαμβανόμαστε;:)
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Εκφώνηση Ιερέως. Κενό (μικρό). Αμήν σε άσχετο με πριν τόνο. Επακολουθεί μέλος. Αυτό δεν αντιβαίνει στην αισθητική της λατρείας; Στο ότι το Αμήν συνδέεται με την προηγηθείσα εκφώνηση και όχι με το επόμενο μέλος; Και αισθητικά και ουσιαστικά είναι off. (Αμέ είμαι κι εγώ μοντέρνος!!!)

Άν πεις Άνανες (Νη-Πα-Πα) ή Νεε (Νη-Πα-Πα) τι διαφορά έχει; (Εκτός αν το δούμε και αυτό ως πεδίο ιδεολογικής αντιπαράθεσης),

Δηλαδή αν πείς Άγια στον "άγια" είναι εντάξει. Αν πεις Νεάγιε στον "νεάγιε" ή Νανά στον "νανά" όχι;:confused:

(Νομίζω πως έχουν ξαναειπωθεί όλα αυτά ή έπαθα deja-vu;)

Ἐξαρτᾶται πόοοσο μεγάααααλο εἶναι τὸ ἀπήηηηηχημα.

Ὅταν εἶναι μεγαλύτερο τοῦ τροπαρίου, ἔ μᾶλλον ὑπάρχει πρόβλημα.
 

antonios

Αετόπουλος Αντώνιος
Αντώνιε αν πεις "νεανες" στον δεύτερο με τον ΓΑ-ΔΙ ορθόδοξα:D θα σε συγχωρήσω:D:D

Έτσι; View attachment Naupliotis 3.wav :D

Εν πάση περιπτώσει είπαμε, ο καθένας μας θα κάνει αυτό που θέλει γιατί να επαναλαμβανόμαστε;:)

Αυτός δεν είναι λόγος να μην συζητάμε!
 

antonios

Αετόπουλος Αντώνιος

Ἐξαρτᾶται πόοοσο μεγάααααλο εἶναι τὸ ἀπήηηηηχημα.

Ὅταν εἶναι μεγαλύτερο τοῦ τροπαρίου, ἔ μᾶλλον ὑπάρχει πρόβλημα.

Ἀμα είναι τοσοδούλι αλλά πολυσύλλαβο;:D:D
 
Έτσι; View attachment 53037 :D



Αυτός δεν είναι λόγος να μην συζητάμε!

Βλέπεις; Ο Ιάκωβος σέρνει τον φθόγγο(φυσικήέλξη), δεν τον χτυπάει οξυμένα εξ αρχής(εξεζητημένη έλξη)!
Να συζητάμε Αντώνη για χειρόγραφα, για την Κλείδα, για τον έγγαμο βίο και τα παιδία κλπ κλπ:D:D
 

souldatos

Στέφανος Σουλδάτος
Καταγράφω εδώ κάποιες προσωπικές απόψεις σχετικά με τα σύντομα απηχήματα, π.χ. στους αίνους. Αν θέλετε συμφωνείτε, αλλιώς διαφωνείστε ελεύθερα:

1. Το απήχημα λέγεται από το χοράρχη για να βάλει τους χορωδούς στον ήχο. Επομένως:

- Όταν κάποιος ψέλνει μόνος του, η έντονη από μικροφώνου ψαλμώδηση απηχήματος είναι μάλλον περιττή (δε λέω λανθασμένη, μη με πετροβολήσετε). Όσο και να το προσπαθήσει, η κυρά Μαριγούλα δεν πρόκειται να μπει στον ήχο. :D Θεωρώ ότι σε αυτή την περίπτωση ο ψάλτης μπορεί να πει το απήχημα χαμηλόφωνα ή από μέσα του με κλειστό το στόμα (μπους-φερμέ), ώστε να μη διασπά το ποιητικό κείμενο.

- Όταν κάποιος έχει κοντά του 1-2 άτομα, τα οποία βρίσκονται τόσο κοντά του ώστε να μπορούν να τον ακούσουν εκτός μικροφώνου, το απήχημα μπορεί να ειπωθεί χαμηλόφωνα χωρίς μικρόφωνο (εννοείται βέβαια χωρίς μεγάλη παύση).

- Όταν η χορωδία αποτελείται από πολλά άτομα, το απήχημα πρέπει να λέγεται από το χοράρχη σε κάθε αλλαγή ήχου για να βάλει τους χορωδούς στον ήχο. Η ψαλμώδηση του απηχήματος από όλη τη χορωδία αποτελεί κατά την άποψή μου λανθασμένη χρήση του απηχήματος. Ποιο το νόημα να μπαίνουν όλοι μαζί στον ήχο;


2. Αυτή είναι αυστηρά προσωπική άποψη χωρίς καμιά τεκμηρίωση. Αν κάνω λάθος διορθώστε με: Δεν το θεωρώ λάθος στα σύντομα μέλη να χρησιμοποιηθεί το Αμήν ως απήχημα. Δε καταλαβαίνω γιατί είναι θεολογικό ατόπημα να έχει το Αμήν άλλη τονικότητα από την εκφώνηση. Για παράδειγμα στην παράκληση πριν το "Πρεσβεία θερμή" που οι εκφωνήσεις συνήθως γίνονται στη βάση του κανόνα (ΓΑ), είναι κακό ο ψάλτης να πει το Αμήν στο ΔΙ και να συνεχίσει με το κοντάκιο; Πρέπει σώνει και καλά να το πει στο ΓΑ και μετά να σκεφτεί ΔΙ;
 
E

emakris

Guest
1. Το απήχημα λέγεται από το χοράρχη για να βάλει τους χορωδούς στον ήχο. Επομένως:

- Όταν κάποιος ψέλνει μόνος του, η έντονη από μικροφώνου ψαλμώδηση απηχήματος είναι μάλλον περιττή (δε λέω λανθασμένη, μη με πετροβολήσετε). Όσο και να το προσπαθήσει, η κυρά Μαριγούλα δεν πρόκειται να μπει στον ήχο. :D Θεωρώ ότι σε αυτή την περίπτωση ο ψάλτης μπορεί να πει το απήχημα χαμηλόφωνα ή από μέσα του με κλειστό το στόμα (μπους-φερμέ), ώστε να μη διασπά το ποιητικό κείμενο.

- Όταν κάποιος έχει κοντά του 1-2 άτομα, τα οποία βρίσκονται τόσο κοντά του ώστε να μπορούν να τον ακούσουν εκτός μικροφώνου, το απήχημα μπορεί να ειπωθεί χαμηλόφωνα χωρίς μικρόφωνο (εννοείται βέβαια χωρίς μεγάλη παύση).

- Όταν η χορωδία αποτελείται από πολλά άτομα, το απήχημα πρέπει να λέγεται από το χοράρχη σε κάθε αλλαγή ήχου για να βάλει τους χορωδούς στον ήχο. Η ψαλμώδηση του απηχήματος από όλη τη χορωδία αποτελεί κατά την άποψή μου λανθασμένη χρήση του απηχήματος. Ποιο το νόημα να μπαίνουν όλοι μαζί στον ήχο;


2. Αυτή είναι αυστηρά προσωπική άποψη χωρίς καμιά τεκμηρίωση. Αν κάνω λάθος διορθώστε με: Δεν το θεωρώ λάθος στα σύντομα μέλη να χρησιμοποιηθεί το Αμήν ως απήχημα. Δε καταλαβαίνω γιατί είναι θεολογικό ατόπημα να έχει το Αμήν άλλη τονικότητα από την εκφώνηση. Για παράδειγμα στην παράκληση πριν το "Πρεσβεία θερμή" που οι εκφωνήσεις συνήθως γίνονται στη βάση του κανόνα (ΓΑ), είναι κακό ο ψάλτης να πει το Αμήν στο ΔΙ και να συνεχίσει με το κοντάκιο; Πρέπει σώνει και καλά να το πει στο ΓΑ και μετά να σκεφτεί ΔΙ;

Πολύ σωστά όλα. Με διάκριση και ορθή αίσθηση της μουσικολειτουργικής πραγματικότητας.
 

antonios

Αετόπουλος Αντώνιος
2. Αυτή είναι αυστηρά προσωπική άποψη χωρίς καμιά τεκμηρίωση. Αν κάνω λάθος διορθώστε με: Δεν το θεωρώ λάθος στα σύντομα μέλη να χρησιμοποιηθεί το Αμήν ως απήχημα. Δε καταλαβαίνω γιατί είναι θεολογικό ατόπημα να έχει το Αμήν άλλη τονικότητα από την εκφώνηση. Για παράδειγμα στην παράκληση πριν το "Πρεσβεία θερμή" που οι εκφωνήσεις συνήθως γίνονται στη βάση του κανόνα (ΓΑ), είναι κακό ο ψάλτης να πει το Αμήν στο ΔΙ και να συνεχίσει με το κοντάκιο; Πρέπει σώνει και καλά να το πει στο ΓΑ και μετά να σκεφτεί ΔΙ;

Κάνεις δεν κάνεις απήχημα, το Αμήν είναι κομμάτι της ενότητας που τελειώνει (πακετάκι με την εκφώνηση) και όχι αυτής που αρχίζει. Δεν είναι έτσι;
 

ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Παλαιό Μέλος
Μήπως όμως η εκάστοτε αίτηση και εκφώνηση γίνεται για την επόμενη ενότητα; Για σκεφτείτε το!
Κάνουμε τελική προς παύση κατάληξη για να γίνει η αίτηση και εκφώνηση για το μεσώδιο κάθισμα...
Κάνουμε τελική προς παύση κατάληξη για το προ του εωθινού Ευαγγελίου Πάσα πνοή...
Κάνουμε τελική προς παύση κατάληξη στη Θ΄ωδή και ακολουθεί η αίτηση για το εξαποστειλάριο.
Και η ολοφάνερη απόδειξη ότι η εκφώνηση ανήκει στην επόμενη ενότητα είναι όταν λειτουργεί αρχιερεύς που λέει στην εκφώνηση «και τον τρισάγιον ύμνον αναμέλπομεν»...
Μερικοί ιερείς που ξέρουν 3 κολυβομουσικά:D κάνουν την εκφώνηση στον ήχο που θα ακολουθήσει....
Ο Θρ. Στανίτσας σε τέτοιες περιπτώσεις έλεγε (και μάλιστα μεγαλοφώνως) Δεν ψάλλεις εσύ, εγώ ψάλλω και δεν θα μου δώσεις εσύ το ίσο!
Το εφάρμοσα μια φορά που ο παπάς στην αίτηση - εκφώνηση κατέβασε το ίσο (που ήταν ήδη χαμηλό) ένα τόνο στο τέλος του κανόνα της ακολουθίας του Νυμφίου για το γνωστό εξαποστειλάριο. Φυσικά άλλαξα το ίσο κάνοντας τον ΔΙ=ΓΑ και όταν τελειώσαμε, και πήγα να βγάλω το ράσο, ρώτησε με αυστηρό τόνο: Γιατί δεν ακολούθησες τον τόνο που πήρα στο εξαποστειλάριο;
Του εξήγησα, περίμενε να τελειώσει το Πάσχα, και μη δίνοντας τη μικρή αύξηση που ζήτησα, έφυγααααα!
Τον ιερέα αυτόν τον ρώτησε ένας συνάδελφός του σε ανύποπτο χρόνο, «έχεις καλόν ψάλτη;» και απάντησε «ποτέ δεν είχα καλκύτερο!:D)
 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ;120939 said:
Μήπως όμως η εκάστοτε αίτηση και εκφώνηση γίνεται για την επόμενη ενότητα; Για σκεφτείτε το!
Κάνουμε τελική προς παύση κατάληξη για να γίνει η αίτηση και εκφώνηση για το μεσώδιο κάθισμα...
Κάνουμε τελική προς παύση κατάληξη για το προ του εωθινού Ευαγγελίου Πάσα πνοή...
Κάνουμε τελική προς παύση κατάληξη στη Θ΄ωδή και ακολουθεί η αίτηση για το εξαποστειλάριο.
Και η ολοφάνερη απόδειξη ότι η εκφώνηση ανήκει στην επόμενη ενότητα είναι όταν λειτουργεί αρχιερεύς που λέει στην εκφώνηση «και τον τρισάγιον ύμνον αναμέλπομεν»...
Αγαπητέ μου κ. Γιάννου.
Τί σχέση έχει η αίτηση, η ευχή και η εκφώνηση αλλά και το "Αμήν" με τα επόμενα που θα ψαλλούν;
ας το αντιμετωπίσουμε το θέμα εκτός από "μουσικά" και λίγο λειτουργικά.
Το "Αμήν" είναι απάντηση στην εκφώνηση του Ιερέως.
Άσχετα από τα επόμενα. Τα οποία βέβαια μπορούν να ανήκουν ως ενότητα (μαζί με τις αιτήσεις και τις ευχές) σε ένα π.χ. αντίφωνο.
Στην πράξη αν κάνω απήχημα αυτό είναι άλλο θέμα.
Δεν το εφαρμόζω πάντα και μπορεί να λέω το "Αμήν" σε άλλη βάση (καινούρια εννοώ).
Αλλά σκέφτομαι... Μετά το "Όπως υπό του κράτους σου..." και το "Αμήν"
στον Δ' δεν λέμε Άγιαααα!? :D
ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ;120939 said:
Μερικοί ιερείς που ξέρουν 3 κολυβομουσικά:D κάνουν την εκφώνηση στον ήχο που θα ακολουθήσει....
Ο Θρ. Στανίτσας σε τέτοιες περιπτώσεις έλεγε (και μάλιστα μεγαλοφώνως) Δεν ψάλλεις εσύ, εγώ ψάλλω και δεν θα μου δώσεις εσύ το ίσο!
Αυτό νομίζω ότι αποδεικνύει οι αιτήσεις δεν έχουν σχέση (μουσικά) με αυτά που θα ψαλλούν. Η επιβολή του ήχου γίνεται από τους ψάλλοντες. Εμείς απαντάμε στις δεήσεις και στις κατακλείδες των ευχών. Από κει και πέρα επιβάλουμε τον ήχο. Πως; Είτε με το "Αμήν" (σε νέα βάση) είτε με απήχημα.
Αν θέλετε την άποψή μου το δεύτερο είναι ορθότερο. Τί σχέση έχει η εκφώνηση του Ιερέως και το "Αμήν" με τα επόμενα που θα ψαλλούν; Μόνος σας λέτε ότι...
ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ;120939 said:
Το εφάρμοσα μια φορά που ο παπάς στην αίτηση - εκφώνηση κατέβασε το ίσο (που ήταν ήδη χαμηλό) ένα τόνο στο τέλος του κανόνα της ακολουθίας του Νυμφίου για το γνωστό εξαποστειλάριο. Φυσικά άλλαξα το ίσο κάνοντας τον ΔΙ=ΓΑ και όταν τελειώσαμε, και πήγα να βγάλω το ράσο, ρώτησε με αυστηρό τόνο: Γιατί δεν ακολούθησες τον τόνο που πήρα στο εξαποστειλάριο;
Του εξήγησα, περίμενε να τελειώσει το Πάσχα, και μη δίνοντας τη μικρή αύξηση που ζήτησα, έφυγααααα!

Τον ιερέα αυτόν τον ρώτησε ένας συνάδελφός του σε ανύποπτο χρόνο, «έχεις καλόν ψάλτη;» και απάντησε «ποτέ δεν είχα καλύτερο!:D)
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Κάνεις δεν κάνεις απήχημα, το Αμήν είναι κομμάτι της ενότητας που τελειώνει (πακετάκι με την εκφώνηση) και όχι αυτής που αρχίζει. Δεν είναι έτσι;
Όπως το δει ο καθένας. Εάν το δει κανείς φραστικώς, θα συμφωνήσω, αλλά λειτουργιολογικώς το "Ότι σε αινούσι" π.χ. είναι η έναρξη της ενότητας των Αίνων, όπως το "Ότι Άγιος" της Θ. Λειτουργίας για τον Τρισάγιο Ύμνο και πολλά άλλα. Γενικά τις ενότητες με αυτό το πρίσμα της ανοίγει ο κλήρος, ο οποίος δεν μονολογεί και ζητά την απάντηση του λαού. Η απάντηση αυτή κάποιες φορές είναι ένα απλό "Αμήν", αλλά όχι πάντα. Όταν η απάντηση επεκτείνεται δεν θα έλεγα ότι το "Αμήν" αποτελεί ολοκλήρωση μίας ενότητας, διαχωρίζοντάς το από την συνέχειά της, θα έλεγα μάλιστα ότι αποτελεί την "γέφυρα" μεταξύ του παραγγέλματος και της αποκρίσεως, η οποία εφόσον είναι μελική, χρωματίζεται απο την έναρξή της.

Στο θέμα της κατάληξης που αναφέρει και ο κ. Γιάννου, πιστεύω ότι πρόκειται για ένα πρακτικό εφεύρημα ώστε με την παράταση των τελευταίων φθόγγων να ειδοποιήται ο λειτουργός ώστε να διακόψει π.χ. την πρόθεση για την αίτηση. Φυσικά, πολλές φορές αυτό σηματοδοτεί την ολοκλήρωση μίας ενότητας.

Υ.Γ. 1. Καλά, μια και το αναφέρουμε, δεν ξέρω τον χωρισμό των ενοτήτων που είχε το κοσμικό τυπικό, αλλά το μοναστικό που επικράτησε είναι πραγματικά σοφά δομημένο.
 
Last edited:

antonios

Αετόπουλος Αντώνιος
Όπως το δει ο καθένας. Εάν το δει κανείς φραστικώς, θα συμφωνήσω, αλλά λειτουργιολογικώς το "Ότι σε αινούσι" π.χ. είναι η έναρξη της ενότητας των Αίνων, όπως το "Ότι Άγιος" της Θ. Λειτουργίας για τον Τρισάγιο Ύμνο και πολλά άλλα. Γενικά τις ενότητες με αυτό το πρίσμα της ανοίγει ο κλήρος, ο οποίος δεν μονολογεί και ζητά την απάντηση του λαού. Η απάντηση αυτή κάποιες φορές είναι ένα απλό "Αμήν", αλλά όχι πάντα. Όταν η απάντηση επεκτείνεται δεν θα έλεγα ότι το "Αμήν" αποτελεί ολοκλήρωση μίας ενότητας, διαχωρίζοντάς το από την συνέχειά της, θα έλεγα μάλιστα ότι αποτελεί την "γέφυρα" μεταξύ του παραγγέλματος και της αποκρίσεως, η οποία εφόσον είναι μελική, χρωματίζεται απο την έναρξή της.

Στο θέμα της κατάληξης που αναφέρει και ο κ. Γιάννου, πιστεύω ότι πρόκειται για ένα πρακτικό εφεύρημα ώστε με την παράταση των τελευταίων φθόγγων να ειδοποιήται ο λειτουργός ώστε να διακόψει π.χ. την πρόθεση για την αίτηση. Φυσικά, πολλές φορές αυτό σηματοδοτεί την ολοκλήρωση μίας ενότητας.

Υ.Γ. 1. Καλά, μια και το αναφέρουμε, δεν ξέρω τον χωρισμό των ενοτήτων που είχε το κοσμικό τυπικό, αλλά το μοναστικό που επικράτησε είναι πραγματικά σοφά δομημένο.

Να γίνω πιο σαφής. Μάλλον χρησιμοποιώντας τον όρο "ενότητα" λαθεύω. Δεν εννοούσα πως ανήκει σε ό, τι ψάλθηκε πριν. Εννοώ πως πάει πακέτο με την εκφώνηση ο οποία δεν είναι για παράδειγμα : "Ὅτι πρέπει σοι, πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων" αλλά: " Ὅτι πρέπει σοι, πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν", και συνεπώς το αμήν είναι η ολοκλήρωση της φράσης του ιερέα. Συνεπώς δεν μπορεί αφού μισοτελειώσει η φράση και εν αναμονή της κατάληξής της από τον λαό να μεσολαβεί, πάυση για βήχα, σιγομουρμούρισμα της κλίμακας, σφυρίχτρες -τονοδότες, πάσης φύσεως συνεννοήσεις, και μετά να ακουστεί ένα αμήν σε άσχετο ύφος και ωσάν να μην είχε καμία σχέση με ότι είπε ο ιερέας. Έτσι νομίζω και δεν έχει να κάνει αυτό με τις μουσικές μου απόψεις, ή το αν θα ακολουθήσει ή όχι απήχημα.
 

ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Παλαιό Μέλος
Στο «Όπως υπό του κράτους σου» ο μέγας Θρ. Στανίτσας όντως έλεγε το Αμήν σύντομα και χαμηλόφωνα σε φθόγγο αρμονικό της εκφώνησης του ιερέως διάστημα 5ης ή και 4ης για να ψάλει το απήχημα στον ήχο του χερουβικού, που ήταν μεγαλοπρεπές όπως το παπαδικό μέλος που θα ακολουθούσε στη βάση που επέλεγε. Σε άλλες περιπτώσεις το Αμήν ήταν στον τόνο που θα έψαλε το εκάστοτε μέλος. Απλό Νε σε περιπτώσεις που δεν είχε Αμήν πχ Αίνοι μετά το εξαποστειλάριο.
Και να σας πω και τούτο:
Στον στιχηραρικό τέταρτο ήχο (και μη μου πείτε ότι δεν ήξερε) απέφευγε να κάνει απήχημα στον Πα, (ούτε και στον Βου) γιατί ο Πα δεν έχει καμιά σχέση με τη μουσική γραμμή της φράσης «Πάσα πνοή». Επίσης (αν θυμάμαι καλά) μόνο σ' αυτή την περίπτωση το Αμήν χαμηλόφωνα προ του Κύριε εκέκραξα του Δ ήχου, και τον τόνο του Βου πολύ σιγά για να ξεκινήσει ο χορός από τον Δι και οι ισοκράτες να πατήσουν σταθερά τον Βου, που καταλήγει η πρώτη μουσική γραμμή. Μόνο όταν υπήρχε στίχος ιδιομέλου τότε ΠΑ.
Δείτε το συνημμένο και ξανασκεφτείτε το!!! Μήπως πνιγόμαστε σε μια ... σταγόνα νερό;:D Σημασία έχει να επικρατεί αρμονία μεταξύ ψάλτη και ιερέα και αυτή δεν διαταράσσεται αν το Αμήν πάρει τη θέση απηχήματος... Ούτως ή άλλως ΑΜΗΝ λέμε, δεν λέμε ... «Και τω πνεύματί σου»!:D
 

Attachments

  • AMHN.pdf
    64.6 KB · Views: 148
Στο «Όπως υπό του κράτους σου» ο μέγας Θρ. Στανίτσας όντως έλεγε το Αμήν σύντομα και χαμηλόφωνα σε φθόγγο αρμονικό της εκφώνησης του ιερέως διάστημα 5ης ή και 4ης για να ψάλει το απήχημα στον ήχο του χερουβικού, που ήταν μεγαλοπρεπές όπως το παπαδικό μέλος που θα ακολουθούσε στη βάση που επέλεγε. Σε άλλες περιπτώσεις το Αμήν ήταν στον τόνο που θα έψαλε το εκάστοτε μέλος. Απλό Νε σε περιπτώσεις που δεν είχε Αμήν πχ Αίνοι μετά το εξαποστειλάριο.
Και να σας πω και τούτο:
Στον στιχηραρικό τέταρτο ήχο (και μη μου πείτε ότι δεν ήξερε) απέφευγε να κάνει απήχημα στον Πα, (ούτε και στον Βου) γιατί ο Πα δεν έχει καμιά σχέση με τη μουσική γραμμή της φράσης «Πάσα πνοή». Επίσης (αν θυμάμαι καλά) μόνο σ' αυτή την περίπτωση το Αμήν χαμηλόφωνα προ του Κύριε εκέκραξα του Δ ήχου, και τον τόνο του Βου πολύ σιγά για να ξεκινήσει ο χορός από τον Δι και οι ισοκράτες να πατήσουν σταθερά τον Βου, που καταλήγει η πρώτη μουσική γραμμή. Μόνο όταν υπήρχε στίχος ιδιομέλου τότε ΠΑ.
Δείτε το συνημμένο και ξανασκεφτείτε το!!! Μήπως πνιγόμαστε σε μια ... σταγόνα νερό;:D Σημασία έχει να επικρατεί αρμονία μεταξύ ψάλτη και ιερέα και αυτή δεν διαταράσσεται αν το Αμήν πάρει τη θέση απηχήματος... Ούτως ή άλλως ΑΜΗΝ λέμε, δεν λέμε ... «Και τω πνεύματί σου»!:D

+1000
Όντως πνιγόμαστε σε ένα κουτάλι νερό και αυτό είναι αποτέλεσμα του εξορθολογισμού! Προσπαθούμε όλα να τα ερμηνεύσουμε με τη λογική και βλέπουμε τα αποτελέσματα.
 

Laosynaktis

Παλαιό Μέλος
Το "Αμήν" είναι τέλος της εκφώνησης, η εκφώνηση ανήκει στην ευχή και η ευχή προετοιμάζει τα μέλη που θα ψαλούν. Άρα;;;
Νομίζω κι εγώ ότι δεν χρειάζεται να γίνεται κανείς πολύ σχολαστικός σ' αυτό το θέμα, αλλά να πράττει όπως βολεύει σε κάθε περίπτωση. Νομίζω ότι και οι δύο πρακτικές στέκουν και έχουν στήριγμα στην παράδοση.
Πάντως, σε συμπλήρωση αυτών που ανήρτησε ο κ. Γιάννου, να πώ ότι και στα Τυπικά του Πέτρου εμφανίζεται ενσωματωμένο το Αμήν, αλλά σε κάποια μέλη ήδη από την παλαιά εποχή (σε εποχή δηλ. που τα απηχήματα χρησιμοποιούνταν ευρέως, τόσο στην αρχή όσο και στο μέσον των μελών, όπως φαίνεται και στο συνημ. 4). Δίνω κάποια πρδ. από τον κώδ, ΕΒΕ 2406 του 1453.
 

Attachments

  • Amen-1.jpg
    Amen-1.jpg
    43.1 KB · Views: 66
  • Amen-2.jpg
    Amen-2.jpg
    24.6 KB · Views: 37
  • Amen-3.jpg
    Amen-3.jpg
    39.3 KB · Views: 34
  • Amen-4.jpg
    Amen-4.jpg
    104.4 KB · Views: 49

Θεόδωρος Αιτωλός

Παλαιό Μέλος
Καταγράφω εδώ κάποιες προσωπικές απόψεις σχετικά με τα σύντομα απηχήματα, π.χ. στους αίνους. Αν θέλετε συμφωνείτε, αλλιώς διαφωνείστε ελεύθερα:


- Όταν η χορωδία αποτελείται από πολλά άτομα, το απήχημα πρέπει να λέγεται από το χοράρχη σε κάθε αλλαγή ήχου για να βάλει τους χορωδούς στον ήχο.

Ωραίοι Χορωδοι !!! Σε κάθε αλλαγή ήχου και απήχημα !!! Ετσι χάνεται το ακουστικό ενδιαφέρον που προκαλει η απροσκοπτη εναλλαγή των ήχων ! Σκέψου τι Θα γίνεται την Μ.Πέμπτη στα Αντίφωνα όταν ψάλλουν τέτοιας ποιότητας Χορωδοί!!!
 
Last edited by a moderator:

lemonis

Κύπρος
Κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη, ένας "καλός" ιεροψάλτης δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να χρησιμοποιεί απηχήματα. Απλούστατα πρέπει να γνωρίζει όλους τους ήχους και πως πρέπει να ψάλονται. Όλα τα άλλα τα θεωρώ περιττά
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Ωραίοι Χορωδοι !!! Σε κάθε αλλαγή ήχου και απήχημα !!! Ετσι χάνεται το ακουστικό ενδιαφέρον που προκαλει η απροσκοπτη εναλλαγή των ήχων ! Σκέψου τι Θα γίνεται την Μ.Πέμπτη στα Αντίφωνα όταν ψάλλουν τέτοιας ποιότητας Χορωδοί!!!

Ἕνα σύντομο ἀπήχημα εἰδικὰ τὴν Μ. Πέμπτη μὲ τὶς συνεχόμενες ἐναλλαγὲς καὶ μάλιστα ὅταν εἶσαι μόνος εἶναι ἀπαραίτητο. Καλύτερα τὸ σύντομο ἀπήχημα παρὰ νὰ μοῦ ξεφύγει λόγω βιασύνης κάποιοα ἀλλαγή.

Καὶ δὲν καταλαβαίνω γιατι εἶναι κακὸ νὰ ἐξασμφαλισει ὁ χοράρχης πὼς ΟΛΟΙ οἱ χορωδοί του ἔχουν πιάσει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἤχου, εἰδικὰ στὸ ἀναλόγιο τῆς Μ. Πέμπτης; Δὲν μιλᾶμε γιὰ στημένη συναυλία μὲ στημένα μέλη καὶ στημένα ἴσα μὲ ἄνεση χρόνου.
 
Top