Στρουμπάκης Μιχάλης

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Βιογραφικά του Μιχάλη Στρουμπάκη (μέλος του Ψαλτολογίου) βρήκα στη Χιώτικη εφημερίδα "Πολίτης". Με το Μιχάλη είμασταν μαζί στην Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία πρίν κάποια χρόνια. Ο Μιχάλης έχει καλλιγραφήσει το βιβλίο "Πανυγηρική" του Βατοπεδίου και αν δεν κάνω λάθος και το βιβλίο με συνθέσεις του Κουκουζέλη της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας. Δεν έχω ηχογραφήσεις του αλλά το ανοίγω στις ηχογραφήσεις με την ελπίδα :wink:

Τα μεταφέρω και εδώ:

11/08/2004

Πρέπει να προστατέψουμε την καθαρότητα της Ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας μας, η οποία δεν επιδέχεται αλλοιώσεις και προσμίξεις

Μιχάλης Στρουμπάκης

Ο Βυζαντινολόγος

Γεννήθηκε το 1971 στη Χίο, περιοχή Μητρόπολης.
Πατέρας του ο παπά – Μακάριος Στρουμπάκης, κατά κόσμον Ιωάννης, εφημέριος στην Αγία Μαρίνα Εγκρεμού και στους Αγίου Αναργύρους.
Μαρία η μητέρα, το γένος Σουρία.
Έχει έναν αδελφό, τον Χρήστο. Είναι διάκονος στη Μητρόπολη Γλυφάδας Αθηνών.

Είναι απόφοιτος του παλιού 6ου Δημοτικού Σχολείου, όταν ήταν πίσω από τη Μητρόπολη. «Παλιά λιλαδωτά, ψηλές πόρτες, μπλε αίθουσες, πράσινα παλιά διθέσια θρανία με τρύπες για μελανοδοχεία, ξύλινα πατώματα. Αυτά έχουν χαθεί πλέον. Τώρα είναι όλα είναι πλαστικά και στην παιδεία. Έχει εξαφανιστεί η μυρωδιά του παλιού σχολείου, που ένιωθες ότι έμπαινες σε έναν ξεχωριστό χώρο». Η συνέχεια ανήκε στο 1ο Γυμνάσιο, παλιό Αρρένων και το πρώτο Λύκειο.
Στην οικογένεια Στρουμπάκη συνεχίζεται η παράδοση ιερέων, ψαλτών και μουσικών. Ο παπά – Μακάριος είναι ο 5ος ιερέας κι οι ψάλτες είναι αρκετοί.
«Η σχέση εκκλησίας – οικογένειας Στρουμπάκη είναι άμεση και υγιής. Ο πατέρας μου ήξερε τί ήθελε, τι ζητούσε κι έγινε ιερέας. Δεν έγινε κατ’ ανάγκην. Εκείνος με ώθησε να μυηθώ στη Βυζαντινή μουσική. Μου άρεσε το διάβασμα». Αλλά και ο παπά – Μακάριος είναι γνώστης αυτού του μουσικού – εκκλησιαστικού είδους. Μαθήτευσε πλάι σε Χιώτες δασκάλους Βυζαντινής μουσικής, με κορυφαίο τον κ. Χατζησταμάτη.
Ο Μιχάλης, μέσω του πατέρα του, είχε ασχοληθεί με τη μουσική από 6-7 ετών. Τα τελευταία Λυκειακά χρόνια αποφάσισε να σπουδάσει Θεολογία. "Δεν με επηρέασαν άλλοι. Η Θεολογία περικλείει πολλές επιστήμες. Για να κάνω το master μου έπρεπε να διαβάσω φιλοσοφία, ψυχολογία, κοινωνιολογία, ανθρωπολογία, γενική ιστορία κι άλλες επιστήμες πλην των θετικών."
Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών την περίοδο 1989-93. Την σπουδή στην Βυζαντινή μουσική την είχε ξεκινήσει λίγο νωρίτερα, αρχικά με δάσκαλο τον πατέρα του κι εν συνεχεία με τον Γ. Βούτση και τον Δ. Ζαννίκο. Ακολούθησε η φοίτηση στο Ωδείο Σκαλωτά με δάσκαλο το Λυκούργο Αγγελόπουλο, στην χορωδία του οποίου εντάχθηκε έως το 1997. Συμμετείχε σε αρκετές συναυλίες εντός και εκτός Ελλάδος, και σε ηχογραφήσεις του δασκάλου του. Το 1992 απέκτησε το πτυχίο του Ωδείου.
Ας μπούμε όμως στα άδυτα της Βυζαντινής Μουσικής. «Στην ουσία είναι η Ελληνική μουσική. Τον όρο Βυζαντινή τον έδωσαν οι Δυτικοί, όταν μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους άρχισαν να μελετούν το Βυζάντιο. Εμείς εδώ είχαμε άλλες ονομασίες. Ρωμανία, Ρωμέικο, Ρωμιοσύνη. Αυτούς τους όρους χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με τη σύζευξη του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού. Στη μουσική μας υπάρχει φοβερή ομορφιά και συνέχεια από την αρχαία Ελλάδα έως σήμερα. Έχει ομορφιά και ποικιλία μέσα στην απλότητά της, φοβερή εκφραστικότητα και στις δύο όψεις της. Την εκκλησιαστική και την παραδοσιακή. Η Ελληνική μουσική στέκεται σε δύο πόδια. Α) Την εκκλησιαστική και Β) τη Δημοτική Μουσική. Όταν ακούμε κάποιον να μιλάει για εκκλησιαστική μουσική, συνήθως το μυαλό μας πάει στη Βυζαντινή. Αυτό είναι λάθος. Η Ελληνική μουσική είναι ενιαία. Όποιος είναι σωστός μουσικός πρέπει να γνωρίζει και τα δύο αυτά πράγματα».
Ο Μιχάλης έχει αποκτήσει master στην εκκλησιαστική ιστορία το 2001 και τώρα είναι υποψήφιος διδάκτορας στο τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στον Τομέα της Λειτουργικής Μουσικολογίας.
Στη Χίο επέστρεψε το 2000 και ασχολείται με την ψαλτική. Παράλληλα, μεταγγίζει τις γνώσεις του σε όποιο νέο έχει την έφεση, χωρίς να το έχει κάνει επάγγελμα. Ψάλλει στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλλιμασιάς, με εφημέριο τον παπά – Γιάννη Κωνσταντίνου. Παράγουν αρκετά καλό έργο. «Ο παπά – Γιάννης είναι νέος άνθρωπος, έχει πολύ όρεξη για δουλειά, υπάρχει συνεργασία άριστη με πολύ καλά αποτελέσματα. Προσπαθούμε να φέρουμε νέους ανθρώπους να στελεχώσουν τα αναλόγια».
Τον συναρπάζουν πολλά πράγματα στην επαφή αναλόγιο- εκκλησία – κόσμος.
Α) Η επαφή με την εκκλησία και το γεγονός ότι διαδραματίζει ενεργό ρόλο στα τελούμενα.
Β) Η ψαλτική δίνει τη δυνατότητα ανάπτυξης στον ύψιστο βαθμό του καθενός, των δυνατοτήτων και του ρεπερτορίου του.
Γ) Δίνεται η δυνατότητα συνεργασίας και συμψαλμωδίας με διαφορετικούς ανθρώπους κι έτσι νιώθει την έννοια της κοινότητας μέσα από την τέχνη.
Δ) Εάν καταφέρει έναν άνθρωπο να προσευχηθεί στην Εκκλησία ψυχή τε και σώματι, να εναποθέσει τις ελπίδες και τα προβλήματά του στο Θεό, πιστεύει ότι έχει πετύχει στην αποστολή του. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, γίνονται κι όλα τα προαναφερόμενα. "Πολλές φορές όμως, δυστυχώς, αυτονομούμε τα παραπάνω και ξεχνάμε το τελευταίο. Γι’ αυτό παρουσιάζονται μέσα στην Εκκλησία φαινόμενα που χτυπάνε άσχημα και τα καταλαβαίνει ο κόσμος, όπως η επίδειξη".
Όσο για την ομορφιά των ψαλμωδιών επισημαίνει ότι όλοι μιλάνε για κάποιους ψαλμούς, οι οποίοι μπορεί να έχουν και σολιστικό περιεχόμενο. Όπως το «Εξέδυσαν τα ιμάτια μου», το «Σε το αναβαλλόμενον το φως» κλπ. Όμως κάθε ψαλμός της Εκκλησίας έχει πολύ ωραίο περιεχόμενο και εφόσον είναι ενδεδυμένος με ένα σωστό μουσικό παραδοσιακό ένδυμα, γίνεται ακόμα καλύτερος. Ακόμα κι ένα απλό «Κύριε ελέησον».
Δεν ξεχωρίζει ιδιαίτερα κάποιο κομμάτι. Του αρέσουν τα τροπάρια των Μακαρισμών. Τροπάριο Α’ ήχου: «Δια βρώσεως εξήγαγε του παραδείσου ο εχθρός του Αδάμ, δια σταυρόν δε, τον ληστήν αντεισήγαγεν Χριστός εν αυτώ».
Δηλώνει ότι συμφωνεί με τη απόφαση της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλήσίας να μην ευλογήσει και λειτουργήσει στις τελετές έναρξης και λήξης της Ολυμπιάδας, λόγω της παρουσίας και άλλων θρησκειών. «Δυστυχώς κάποιοι προσπαθούν να μπερδέψουν τα πράγματα. Δεν πιστεύω στον σοληρισμό και τα οικουμενιστικά φαινόμενα. Δεν πρέπει να φτάνουμε στο σημείο να πιστεύουμε «λίγο από όλα». Πρέπει να πρεσβεύουμε το μήνυμα του Χριστιανισμού. Πρέπει να προστατεύουμε την καθαρότητα μας, η οποία δεν επιδέχεται ούτε αλλοιώσεις ούτε προσμίξεις».
Ο Μιχάλης δεν έχει ασχοληθεί με λαϊκή μουσική, πανηγύρια και κομπανίες. "Δεν έτυχε. Δεν το επεδίωξα. Στην Αθήνα μου δόθηκαν ευκαιρίες, αλλά έκανα την επιλογή μου κι είπα όχι, ευχαριστώ". Από το 1989 έχει αρχίσει και συνεχίζει την αρχειακή καταγραφή της Χιώτικης μουσικής ψαλτικής παράδοσης, με σκοπό την ολοκλήρωση και παρουσίαση της μελέτης.

Έχει ασχοληθεί
Με την αγιογραφία και την κατασκευή χειρογράφων Βυζαντινής μουσικής με την παλαιά μέθοδο, τα οποία στη συνέχεια δένονται σε βιβλία. Τώρα έχει εξαφανισθεί κι αυτή η τέχνη. Όλα πλέον γίνονται μηχανικά.

Παίζει
Το μουσικό όργανο «νέι» στην Τουρκική ονομασία. Τον αρχαίο ελληνικό «πλαγίαυλο». Το «νάι» στην αρχαία Περσική γλώσσα.

Βλέπει
Κινηματογράφο. Θα ήθελε να ασχολείται με το ψάρεμα αλλά δεν έχει χρόνο.
 

duodim

Δημήτρης Δημητρακόπουλος
Βιογραφικά του Μιχάλη Στρουμπάκη (μέλος του Ψαλτολογίου) βρήκα στη Χιώτικη εφημερίδα "Πολίτης". Με το Μιχάλη είμασταν μαζί στην Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία πρίν κάποια χρόνια. Ο Μιχάλης έχει καλλιγραφήσει το βιβλίο "Πανυγηρική" του Βατοπεδίου και αν δεν κάνω λάθος και το βιβλίο με συνθέσεις του Κουκουζέλη της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας. Δεν έχω ηχογραφήσεις του αλλά το ανοίγω στις ηχογραφήσεις με την ελπίδα :wink:

Τα μεταφέρω και εδώ:

Ο Μιχαλάκης (φίλος και νέος γαρ) Στρουμπάκης, αποτελεί "κεφάλαιο" για τη Β.Μ. Κρίμα, που επαγγελματικές του ενασχολήσεις δεν επιτρέπουν να τόν έχουμε μόνιμα στη Χίο.
Μιχάλη, από σένα, περιμένουμε πολλά...
 

s_mikhalis

Μιχάλης Στρουμπάκης
Κύριε Δημήτρη σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Έστω κι από μακριά, πάντα θα σκέφτομαι τη Χιό και θα κάνω πράγματα γι' αυτήν! τα υπόλοιπα θα τα πούμε ιδιωτικώς εν καιρώ:) καλή δύναμι στο έργο σου, αυτό της διδασκαλίας!
με αγάπη και τιμή
Μ.
 

s_mikhalis

Μιχάλης Στρουμπάκης
Ευχαριστώ Χρυσοβαλάντη! Σύντομα Θεού θέλοντος θά έχουμε ανα χείρας και την έκδοση του διδακτορικού από το Ίδρυμα Βυζαντινής Μουσικολογίας!
 

xristos.k

Κλωναρίδης-Τσαμκιράνης-Φωτόπουλος-Nίκου
Βρε παιδια κατι να τον ακουσουμε δεν υπαρχει?
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
[Σημ. συντ.] Διάφορα μηνύματα μεταφέρθηκαν σε νέα θέματα:

Καταβασία Θ᾿ Ωδής Υπαπαντής (αντι Άξιόν εστι) Ματθαίου Βατοπαιδινού

Μιχαήλ Στρουμπάκης, Η Ψαλτική παράδοση της Χίου κατά το α' μισό του κ' αιώνα.

«Άξιόν εστιν» Νικολάου Χατζησταμάτη, ήχος μεικτός δευτερόπρωτος (αντιγραφή Μ. Στρουμπάκη)

Η ελπίδα... παραμένει:

Δεν έχω ηχογραφήσεις του αλλά το ανοίγω στις ηχογραφήσεις με την ελπίδα :wink:

Βρε παιδια κατι να τον ακουσουμε δεν υπαρχει?
 
Top