Μηνολόγιον, Συναξάριον, Υπόμνημα κατά τη Μεγάλη και τη Διακαινήσιμο Εβδομάδα

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
[Σημείωμα συντονιστή (ΔΚ)] Αντιγράφηκε από άλλο θέμα (ώστε να μη «χαθεί» εκεί).

Τὸν κανόνα ἀρχίζει ὁ προεστὼς ἤ ὁ ἱερέας (ΤΜΕ σ. 368).
Τὸ συναξάριο τοῦ μηναίου δὲν λέγεται (ὅπ πρ.).
Καθὼς κατὰ τὴν Διακαινήσιμο ἑβδομάδα –καὶ μόνο- ἀργεῖ ἡ στιχολογία τῶν ὠδῶν (χφ. πατριαρχικῆς βιβλιοθήκης τοῦ Καΐρου 450 ΤΑΣ τοῦ ἔτους 1442 ἔκδ. Dmitrievskij τ. 3 σσ. 221 -222, καὶ Ἀπορούμενα ΤΑΣ κεφ. ογ’), δὲν λέγεται «Εὐλογοῦμεν Πατέρα, Υἱόν...» (ἀλλὰ «Δόξα Πατρί...»), οὔ τε «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, προσκυνοῦμεν...».
Κατὰ τὸ δοξαστικὸ γίνεται ὁ ἀπαραίτητος ἀσπασμός, καὶ εὐθὺς ἡ κατηχήχηση. Ὁ κατηχητικὸς λόγος ἀναγινώσκεται μὲν ἀπὸ τὸν προεστὸ ἤ τὸν ἱερέα, ἀλλὰ δὲν εἶναι εὐχή, γιὰ νὰ εἰσάγεται μὲ διακονικὴ προτροπή «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν».
Στὸ τέλος τῆς διαλογικῆς ἀπόλυσης ὁ ἱερεύς ψάλλει σὲ ἦχο πλ. α' ὅλον τὸν ὕμνο «Χριστὸς ἀνέστη...», ὄχι τὴν προσφώνηση «Χριστὸς ἀνέστη!», στὴν ὁποία μόνο ἀντιφωνεῖται «Ἀληθῶς ἀνέστη!».
 

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Τὸ συναξάριο τοῦ μηναίου δὲν λέγεται (ὅπ πρ.).

Το βιβλίο Μεγάλη Εβδομάς της Α. Δ. (επιμέλεια π. Κ. Παπαγιάννη) αναφέρει το συναξάριο του Μηναίου όλες τις ημέρες ακόμα και την ημέρα του Πάσχα αν θυμάμαι καλά. Στο μοναστήρι μάλιστα φέτος για πρώτη φορά άκουσα να λέγεται συναξάριο του μηναίου στην Ανάσταση πρό του «Τη αγία και μεγάλη Κυριακή του Πάσχα...»! Γνωρίζω την αιτιολόγηση περί της μη μνημόνευσης των δούλων πρό του Δεσπότου. Είναι καλύτερα να μην ειπωθεί το συναξάριο του Μηναίου (έστω σε περίπτωση μοναστηριού); Ευχαριστώ.
 

ixadin

Ηχάδιν
Θα ήθελα να ρωτησω αν έχει συναντήσει κανείς καμιά τυπική διάταξη για το μυστήριο του Γάμου εντός της Διακαινισίμου (με το σκεπτικό της διαφορετικής τελέσεως της Κηδείας [η οποία αλλάζει λόγω του ότι δεν μπορεί να διαβαστεί ο Αμώμος]) π.χ. να ορίζεται το "Σώμα Χριστού..." αντί του "Ποτήριον σωτηρίου..." ή "Χριστός ανέστη" αντί των "Ησαΐα χόρευε..."

:cool:

Τώρα όσον αφορά στο ερώτημα του κ. Διαχειριστή δεν νομίζω ότι ευσταθεί το

Γνωρίζω την αιτιολόγηση περί της μη μνημόνευσης των δούλων πρό του Δεσπότου.

που - προσωπικά - πρώτη φορά το ακούω. Μάλλον είναι ιδιοτροπία του συντάκτη του ΤΜΕ
 
Last edited:

petrosgrc

Πέτρος Γαλάνης
Θα ήθελα να ρωτησω αν έχει συναντήσει κανείς καμιά τυπική διάταξη για το μυστήριο του Γάμου εντός της Διακαινισίμου (με το σκεπτικό της διαφορετικής τελέσεως της Κηδείας [η οποία αλλάζει λόγω του ότι δεν μπορεί να διαβαστεί ο Αμώμος]) π.χ. να ορίζεται το "Σώμα Χριστού..." αντί του "Ποτήριον σωτηρίου..." ή "Χριστός ανέστη" αντί των "Ησαΐα χόρευε...

Νομίζω ότι κατά την Διακαινήσιμο εβδομάδα κανονικά δεν επιτρέπεται να τελούνται γάμοι καθώς αυτή μας παραπέμπει στην ογδόη ημέρα όπου «ούτε γαμούσιν ούτε εκγαμίζονται» όπως αναφέρεται και στο Ευαγγέλιο. Διορθώστε με αν κάνω λάθος...

Χριστός ανέστη!

Σ.σ.: Δεν ήξερα ότι υπάρχει διάταξη κατά την οποία δεν αναγιγνώσκεται το συναξάριο του Μηναίου κατά την Διακαινήσιμο εβδομάδα. Μάλιστα το θεωρούσα ότι είναι φυσιολογικό να διαβάζεται καθότι και στις άλλες κινητές δεσποτικές εορτές το αναγιγνώσκουμε πρώτα.
 
Last edited:

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Θα ήθελα να ρωτησω αν έχει συναντήσει κανείς καμιά τυπική διάταξη για το μυστήριο του Γάμου εντός της Διακαινισίμου (με το σκεπτικό της διαφορετικής τελέσεως της Κηδείας [η οποία αλλάζει λόγω του ότι δεν μπορεί να διαβαστεί ο Αμώμος]) π.χ. να ορίζεται το "Σώμα Χριστού..." αντί του "Ποτήριον σωτηρίου..." ή "Χριστός ανέστη" αντί των "Ησαΐα χόρευε..."

:cool:

Τώρα όσον αφορά στο ερώτημα του κ. Διαχειριστή δεν νομίζω ότι ευσταθεί το



που - προσωπικά - πρώτη φορά το ακούω. Μάλλον είναι ιδιοτροπία του συντάκτη του ΤΜΕ

Χριστός ανέστη!

Κάτι παραπλήσιο.

Στο τέλος του γάμου αντί του συνήθους Εν τη ερυθρά κάποιοι ψάλλουν το δοξαστικό Αναστάσεως ημέρα, όπως και σε βαπτίσεις αντί του Την παγκόσμιον δόξαν, κ πάλι το δοξαστικό του Πάσχα. Δε γνωρίζω αν ορίζεται σαφώς αυτή η διάταξη. Υποθέτω όμως πως αν κάποιος αντί του Την παγκόσμιον θελήσει να ψάλει το Όσοι εις Χριστόν, μπορεί.

Δ.

ΥΓ Ίσως ο Δ. Κυφιώτης να παραθέτει αυτές τις περιπτώσεις, όπως και άλλοι νεώτεροι ( σίγουρα ο Άρχων Χ. Ταλιαδώρος).
 
Last edited:

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Χριστός ανέστη!

Σ.σ.: Δεν ήξερα ότι υπάρχει διάταξη κατά την οποία δεν αναγιγνώσκεται το συναξάριο του Μηναίου κατά την Διακαινήσιμο εβδομάδα. Μάλιστα το θεωρούσα ότι είναι φυσιολογικό να διαβάζεται καθότι και στις άλλες κινητές δεσποτικές εορτές το αναγιγνώσκουμε πρώτα.

Αληθώς ο Κύριος!

Ασφαλώς, αν κάτι τέτοιο συμβαίνει αποτελεί μοναδική πρωτοτυπία παντελούς παράλειψης του συναξαρίου σε όρθρο. Δε γνωρίζω άλλη παρόμοια περίπτωση. Μήπως το ΤΜΕ απλώς δεν αναφέρει ως ευκόλως εννοούμενο το συναξάριο και τινές την παράλειψη αυτή την ερμηνεύουν διασταλτικά ως απαγόρευση;Ανακαλώ στη μνήμη μου περιπτώσεις όπου στα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος σαφέστατα ορίζεται το συναξάριον της ημέρας και για την Κυριακή του Πάσχα.

Δ.
 
Last edited:

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Στα Λειτουργικά Κείμενα του π. Leo Schefe εδώ δεν αναφέρεται καθόλου το συναξάριο του μηναίου το Πάσχα.
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Στα Λειτουργικά Κείμενα του π. Leo Schefe εδώ δεν αναφέρεται καθόλου το συναξάριο του μηναίου το Πάσχα.

Χριστός ανέστη, Δημήτρη. Ούτε και στους λοιπούς όρθρους της Μ. Εβδομάδας φαντάζομαι ότι αναφέρεται το συναξάριον του Μηναίου. Πχ. βλ εδώ. Σημαίνει κάτι αυτό; Μήπως αναφέρεται στην Παρακλητική, ή στο Τριώδιο ή στο Πεντηκοστάριο το συναξάριο του Μηναίου; Τα λειτουργικά μας βιβλία είναι υπομνηματιστικά και όχι απολύτως περιγραφικά.

Δ.
 

stapaman

Εφησυχάζων & ενίοτε προξενών αλγεινάς εντυπώσεις δ
Χριστός Ανέστη!

Με την φτωχή μου σκέψη, αν παραλειφθεί το συναξάριον του μηναίου, το οποίον λειτουργεί ως "ημερολόγιο" της Εκκλησίας, είναι σαν να σταματά ο χρόνος, άρα σαν να μην υφίσταται αυτή καθαυτή η Ημέρα της Αναστάσεως...

Επίσης στην λογική του ότι οι δούλοι δεν δύνανται να μνημονευθούν πριν τον Δεσπότη, μπορεί κανείς να αντιτάξει την λογική ότι οι δούλοι οδοποιούν την έλευση του Δεσπότου, όπως ακριβώς οι κήρυκες που ανήγγειλαν την έλευση των Βασιλέων. Εξάλλου η αυτή τάξις υπάρχει και στις άλλες Δεσποτικές Εορτές. Γιατί ειδικά την Ημέρα της Αναστάσεως να καταργείται.
 
Αληθώς ο Κύριος!

Ασφαλώς, αν κάτι τέτοιο συμβαίνει αποτελεί μοναδική πρωτοτυπία παντελούς παράλειψης του συναξαρίου σε όρθρο. Δε γνωρίζω άλλη παρόμοια περίπτωση. Μήπως το ΤΜΕ απλώς δεν αναφέρει ως ευκόλως εννοούμενο το συναξάριο και τινές την παράλειψη αυτή την ερμηνεύουν διασταλτικά ως απαγόρευση;Ανακαλώ στη μνήμη μου περιπτώσεις όπου στα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος σαφέστατα ορίζεται το συναξάριον της ημέρας και για την Κυριακή του Πάσχα.

Δ.

Ακόμα και στο Πατριαρχείο, δεν τηρείται σήμερα η μη ανάγνωση του συναξαρίου του Μηναίου.

http://www.analogion.com/PatriarchateVideos
 

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Χριστός ανέστη, Δημήτρη. Ούτε και στους λοιπούς όρθρους της Μ. Εβδομάδας φαντάζομαι ότι αναφέρεται το συναξάριον του Μηναίου. Πχ. βλ εδώ. Σημαίνει κάτι αυτό; Μήπως αναφέρεται στην Παρακλητική, ή στο Τριώδιο ή στο Πεντηκοστάριο το συναξάριο του Μηναίου; Τα λειτουργικά μας βιβλία είναι υπομνηματιστικά και όχι απολύτως περιγραφικά.

Δ.

Αληθώς ανέστη! Σαφώς. Σε άλλα αναφέρεται ρητά πάντως. Θυμάμαι κάπου είχα διαβάσει μια υποσημείωση σχετικά με αυτό το θέμα αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ που ήταν.
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Αληθώς ανέστη! Σαφώς. Σε άλλα αναφέρεται ρητά πάντως. Θυμάμαι κάπου είχα διαβάσει μια υποσημείωση σχετικά με αυτό το θέμα αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ που ήταν.

Αναρωτιέμαι πόσο σαφής και πόσο παλαιά ή νεωτάτη είναι η υποσημείωση που αναφέρεις. Φοβούμαι ότι επρόκειτο περί ερμηνείας των όσων τα τυπικά ορίζουν. Για κοίταξε τί προβλέπεται εάν το Πάσχα είναι στις 23 Απριλίου!
 

stapaman

Εφησυχάζων & ενίοτε προξενών αλγεινάς εντυπώσεις δ
Ακόμα και στο Πατριαρχείο, δεν τηρείται σήμερα η μη ανάγνωση του συναξαρίου του Μηναίου.

http://www.analogion.com/PatriarchateVideos

Πολλές ευχαριστίες για το "ζωντανό" παράδειγμα!

Ταπεινά φρονώ ότι η "βαβούρα" με το Τυπικό, πολλές φορές ξεκινάει από την αμφισβήτηση της ορθότητας των τελουμένων στον Πατρ. Ναό. Υπάρχει η άποψη ότι δεν είναι θέσφατο κάτι επειδή τελείται ή δεν τελείται έτσι στον Πατρ. Ναό. Έτσι, οι αναζητήσεις της ορθότητας πολλές φορές οδηγούν σε ... πλουραλιστικές ατραπούς, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την ομοιογένεια του Τυπικού στους ναούς.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Ἄς ξεκαθαρίσουμε τήν ἔννοια τριῶν λέξεων χρησιμοποιουμένων ἐδῶ καί στά τυπικά καί μετά βγάζουμε ἄκρη. Ἤτοι τῶν ὅρων· Μηνολόγιον, Συναξάριον, Ὑπόμνημα.

Ὑποπτεύομαι ὅτι οἱ Θεοδωράκης καί Κουμπαρούλης λέγοντες «Συναξάριον» ἐννοοῦν τά ψιλά γράμματα τοῦ βίου τῶν μνημονευομένων ἁγίων, πού προφανῶς καταλιμπάνονται αὐτή τήν ἡμέρα, ἐνῶ ὁ Κουμπαρούλης πρώτη φορά τό ἄκουσε φέτος στό μοναστῆρι. Δέν νομίζω ὅτι ἐννοεῖ τό Μηνολόγιον. Δέν διάβαζαν τό Μηνολόγιον στόν Καθεδρικό;

Ὄντως τό ΤΜΕ δέν ἀναφέρει τήν λέξη «Μηνολόγιον» σέ αὐτή τή διάταξη. Πρόκειται γιά τυπογραφική ἤ ἄλλη ἀβλεψία ἤ διασώζει κάποια ἀρχαιοτάτη τάξη; Πάντως δέν εἶναι δυνατόν νά μήν ἀναγινώσκεται τό Μηνολόγιον τῆς ἡμέρας πρό τοῦ Ὑπομνήματος τῆς ἑορτῆς. Αὐτό πάντοτε γίνεται.

Στό ΣΤ περί τῶν ἀκολουθιῶν γενικά (σ. 69) ἀναγράφεται ὅτι «τὸ συναξάριον τῆς ἡμέρας οὐδέποτε παραλείπεται ἤ μετατίθεται». Καί τίς Κυριακές ἤ ἑορτές πού ἔχουν δικό τους συναξάριον «ἀναγινώσκεται πρῶτον τὸ συναξάριον τῆς ἡμέρας ἄνευ τοῦ συνήθους ἐπισφραγίσματος Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις..., καὶ εἶτα τὸ τῆς Κυριακῆς ἤ τῆς ἐορτῆς μετὰ τοῦ οἰκείου ἐπισφραγίσματος».

Τό ὅτι τήν Μ. Ἑβδομάδα καί τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα δέν ψάλλονται ἀκολουθίες Μηναίου εἶναι γνωστόν καί διά τοῦτο οἱ ἀκολουθίες τοῦ Μηναίου αὐτῶν τῶν ἡμερῶν ἔχουν προψαλλεῖ στά Ἀπόδειπνα τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς μετά τήν Α΄ Ἑβδομάδα. Αὐτό δέν συμβαίνει ὅμως μέ τήν ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Τό Μηνολόγιον ὅμως πάντοτε ἀναγινώσκεται.

Ἐπίσης δέν καταλαβαίνω, ἄν π.χ. τοῦ ἁγίου Γεωργίου συμπέσει τήν Μ. Τετάρτη, γιατί τά ἐτήσια βοηθήματα τελευταῖα γράφουν ὅτι τήν Δευτέρα τῆς Διακαινησίμου ἀναγινώσκομεν «καὶ ἐκ τῆς 23ης Ἀπριλίου, τὸ Ὑπόμνημα τοῦ Ἁγίου». Τί σημαίνει αὐτό;

Πάντως δέν ξέρω ἄν διασώζεται κάποια ἀρχαιότατη τάξη στό ΤΜΕ, πού ἐπισημαίνει ὁ Μανόλης, ἀλλά αὐτό σήμερα δέν γίνεται. Βλέπω ἐπίσης στό ΤΜΕ (σ. 236) ὅταν συμπέσει ὁ Εὐαγγελισμός τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα, ἀφ᾿ ἕκτης, μετά τό Κοντάκιον καί τόν Οἶκο τῆς ἑορτῆς (τοῦ Εὐαγγελισμοῦ), εὐθύς προβλέπει τό προκείμενον τοῦ εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, οὐδέν ἀναφέρον περί Μηνολογίου, Συναξαρίου ἤ Ὑπομνήματος Πάσχα καί Εὐαγγελισμοῦ. Δέν νομίζω ὅτι καταλιμπάνονται. Τό ΣΤ (σ. 434) σαφῶς τά προβλέπει καί σ᾿ αὐτήν τήν περίπτωση.


 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
π. Μάξιμος;70011 said:

Ἄς ξεκαθαρίσουμε τήν ἔννοια τριῶν λέξεων χρησιμοποιουμένων ἐδῶ καί στά τυπικά καί μετά βγάζουμε ἄκρη. Ἤτοι τῶν ὅρων· Μηνολόγιον, Συναξάριον, Ὑπόμνημα.

Ὑποπτεύομαι ὅτι οἱ Θεοδωράκης καί Κουμπαρούλης λέγοντες «Συναξάριον» ἐννοοῦν τά ψιλά γράμματα τοῦ βίου τῶν μνημονευομένων ἁγίων, πού προφανῶς καταλιμπάνονται αὐτή τήν ἡμέρα, ἐνῶ ὁ Κουμπαρούλης πρώτη φορά τό ἄκουσε φέτος στό μοναστῆρι. Δέν νομίζω ὅτι ἐννοεῖ τό Μηνολόγιον. Δέν διάβαζαν τό Μηνολόγιον στόν Καθεδρικό;

.

Χριστός ανέστη, πάτερ!

Το μήνυμά σας είναι ακριβοδίκαιο, αλλά η υποψία σας μάλλον υπερβολικά αναστάσιμη, για τον απλούστατο λόγο ότι δε γνωρίζουμε περίπτωση στην οποία να προβλέπεται η ανάγνωση των ψιλών γραμμάτων σε ενοριακό τυπικό. Νομίζω ότι δεν χωρεί αμφιβολία ότι τόσον ο Μανόλης όσο και ο Δημήτρης αναφέρονται στο Μηνολόγιον. Και όπως ατρεκέστατα επισημαίνετε ουδέποτε παραλείπεται!

Δ.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Χριστός ανέστη, πάτερ!

... αλλά η υποψία σας μάλλον υπερβολικά αναστάσιμη, ...
Δ.

Ἀληθῶς ἀνέστη!

Προσπαθῶ νά ἑρμηνεύσω... αἰσιόδοξα, ἤγουν ἀναστάσιμα...​
 

Roumelis Ioannis

Παλαιό Μέλος
π. Μάξιμος;70011 said:

Ἐπίσης δέν καταλαβαίνω, ἄν π.χ. τοῦ ἁγίου Γεωργίου συμπέσει τήν Μ. Τετάρτη, γιατί τά ἐτήσια βοηθήματα τελευταῖα γράφουν ὅτι τήν Δευτέρα τῆς Διακαινησίμου ἀναγινώσκομεν «καὶ ἐκ τῆς 23ης Ἀπριλίου, τὸ Ὑπόμνημα τοῦ Ἁγίου». Τί σημαίνει αὐτό;

Μου είχε δημιουργηθεί και εμένα η συγκεκριμένη απορία. Προσωπικώς πιστεύω πως εφ' όσον η εορτή θα μετατεθεί τη Δευτέρα της Διακαινησίμου, θα αναγνώσουμε π. χ. την Μ. Τετάρτη (23 Απριλίου) Το υπόμνημα του αγίου όπως είναι στο συναξάριον και θα προσθέσουμε πως η εορτή μετατίθεται τη Δευτέρα της Διακαινησίμου και τη Δευτέρα της Διακανησίμου θα αναγνώσουμε και το Υπόμνημα εφ' όσον ψάλλουμε την ακολουθία του Αγίου. Τέτοια τάξις ακολουθείται τη 14η Σεπτεμβρίου που είναι ημέρα Κοίμησης του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου όπου στο Συναξάριον βλέπουμε να γράφεται « Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Ἡ κοίμησις τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου· ἐν ταύτῃ γὰρ ἀνεπαύσατο, ἀλλὰ διὰ τήν Ἑορτὴν τοῦ τιμίου Σταυροῦ μετετέθη ἡ τούτου Ἑορτὴ εἰς τὸν Νοέμβριον μῆνα. ». Τονίζω πως είναι προσωπική άποψη αυτή και θα ήθελα να μοιραστούμε τις όποιες παρατηρήσεις σας.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Σε άλλα αναφέρεται ρητά πάντως. Θυμάμαι κάπου είχα διαβάσει μια υποσημείωση σχετικά με αυτό το θέμα αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ που ήταν.

Αὐτά τά διάβαζες στόν Βουδούρη, Α. Βουδούρης : Οι μουσικοί χοροί της ΜΧΕ κατά τους κάτω χρόνους (Ορθοδοξία, 1935-37), Ὀρθοδοξία 1937, σελ. 253, ἀλλά καί στό Τυπικό του, τόμ. 13 (μία σελ. πού μοῦ ὑπεδείχθη εἶναι ἡ 143), προφανῶς καί στίς σημειώσεις τῶν μουσικῶν.

Ἐπιστράτευσα ἀπό ὧρες τόν π. Πατρίκιο Καλεώδη, ἄμισθο Διευθυντή τοῦ Γραφείου Ἐθιμοτυπίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί μοῦ τό βρῆκε.

Πρίν ὁ π. Πατρίκιος μοῦ εἶπε γιά τήν σχετική ἑρμηνεία τοῦ Ματθαίου Βλάσταρι σέ συναφές θέμα στό Ράλλη - Ποτλῆ, Σύνταγμα Κανόνων, τόμ. ς΄, σ. 465.

Μετά μοῦ εἶπε ὅτι ὁ Κωνσταντῖνος στό ΤΚΠ γιά τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα καταλιμπάνει τό Μηνολόγιον καί ἀπό τόν ὄρθρο τῆς Μ. Δευτέρας προτάσσει τό ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου, μετά προβλέπει τό ἐκ τοῦ Μηναίου, μέ ὑποσημ. ὅτι αὐτό εἶναι γνώμη τοῦ Παναγιωτάτου Πρ. Κων/πόλεως Κ. Κ. Κωνσταντίνου Α΄, τοῦ Βυζαντίου.

Ἡ τάξη στόν Πατριαρχικό Ναό ἦταν νά καταλιμπάνεται τό Μηνολόγιον τήν Μ. Ἑβδομάδα. Τό ΤΚΠ καί ΤΜΕ τό τηροῦν μόνον τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα.

Ὁ Βουδούρης γράφει αὐτά περί τοῦ δούλου κ.λπ. καί τό περιστατικό μέ τόν Πατριάρχη Βασίλειο Γ΄ τόν ἀπό Νικαίας, πού μιά μέρα τῆς Μ. Ἑβδομάδος στόν Νυμφίο ζήτησε τό Μηνολόγιο καί τοῦ εἶπε ὁ Πρωτοψάλτης ὅτι αὐτά δέν λέγονται τήν Μ. Ἑβδομάδα κατά τήν ἀρχαία τάξη. Καί τό ὅτι δυστυχῶς στό τετυπωμένο πλεόν τυπικό (ἐννοεῖ τό ΤΜΕ) αὐτό δέν προβλέφθηκε (πρβλ. σελ. 35 τοῦ pdf).

Εὐχαριστῶ τόν πολυσέβαστό μου π. Πατρίκιο!!!

 
Last edited:

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Συναξάριον ἐννοῶ τὸ ὅλο κείμενο, τοῦ ὁποίου οἱ βίοι μετετράπησαν σὲ ψιλὰ γράμματα μόλις στὰ μέσα τοῦ ιθ' αἰ. Τὸ συναξάριο τοῦ μηναίου τὸ ΤΜΕ ἀποκαλεῖ μηνολόγιο, καὶ τὸ διατάσσει γιὰ ὅλες τὶς ἡμέρες, πλὴν τῆς Μ. Κυριακῆς καὶ τῆς νέας Δευτέρας (Δευτέρας τῆς διακαινησίμου, δηλ. τῆς νέας ἑβδομάδος, δηλ. τοῦ νέου ἔτους).

Τὰ μεταγενέστερα συναξάρια τοῦ τριῳδίου καὶ πεντηκοσταρίου Νικηφόρου Καλλίστου τοῦ Ξανθοπούλου (+1330) ἀγνοῦνται ἀπὸ τὰ παλαιὰ τυπικά (ΤΑΣ, ΤΕ, ΤΜ, κ.λ.π.).

Τὸ ΤΑΣ ὑπενθυμίζει τὸ συναξάριο γιὰ τὴν Μ. Τρίτη καὶ Μ. Παρασκευή, ἀποκλείοντάς το γιὰ τὴν ἁγία Κυριακή.
 
Top