Νηλέας Καμαράδος (1847 - +1922)

[Αντωνης Μιχελουδακης]

Έχω μια απορία.

Γιατί δίδασκε στην πρώτη τάξη (αρχάριους) του εν Κωνσταντινουπόλει Μουσικού Συλλόγου (και άλλες σχολές της εκείνης εποχής) ο Ιάκωβος Ναυπλιώτης, ενώ την τέταρτη τάξη (δηλ. τους προχωρημένους) τους δίδασκε ο Νηλέας, ο Καμπούρης και ο Ψάχος;

ΝΓ.

Για να μαθουν την ψαλτική πρώτα τα παιδια και μετά τα νούμερα και τα παιγνιδάκια με την μουσική.Σήμερα ο Ιάκωβος ίσως να μας ήταν παντελώς αχρείαστος...... Ο ίδιος έλεγε ότι δεν ξέρει απο νούμερα σκεφτείτε όμως τι ουσία βίωνε

 

[Nikolaos Giannoukakis]

Εδώ είναι η ουσία.

Ο Βουδούρης γράφει αρνητικά για τον Νηλέα, Παπαδόπουλο, και άλλους της εποχής του, εκτώς τον Ναυπλιώτη.

Απορώ δε, ΠΩΣ δέχτηκε ο Ιάκωβος να ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙ με, και να ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙ τους μαθητές της πρώτης τάξης σε αυτούς που (κατα τον Βουδούρη) δεν εξέφραζαν την (κατα τον Βουδούρη πάντοτε) παράδοση;

Εάν υπάρχει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ αλήθεια (και όχι προσωπικό παρελθόν αναμεταξή Βουδούρη και ΝΚ, ΕΠ, και άλλους) στους χαρακτηρισμούς του Βουδούρη, τότε ο Ιάκωβος, κατα κάθε λογική σκέψη θα αρνείτω να συμμετέχει σε ομάδα "επικίνδυνη" ως προς την παράδοση. Θα συγκρωτούσε αυτούς που θεωρούσε εκπροσώπους της ιστορικής ψαλτικής έκφρασης, θεωρίας και παράδοσης, και θα έφτιαχνε σχολή, ή, θα έπειθε την ψαλτική κοινότητα της Πόλης πώς μόνο η δική του ομάδα κατείχε τα Ελευσίνια Μυστήρια.

Το οτι δεν έγινε αυτό, και το ότι η ψαλτική κοινότητα της Πόλης ΔΕΧΤΗΚΕ μια ομάδα Ιακώβου, Νηλέα, Παπαδόπουλο και άλλους για τους οποίου εκφράζεται αρνητικά ο Βουδούρης, να διδάξουν την ψαλτική, κάτι πρέπει να σημαίνει. Άρα, η γενική κοινότητα της ψαλτικής στην Πόλη δεν συμφωνούσε με τις απόψεις του Βουδούρη (που την εποχή εκείνη θα ήταν υπο μορφής κουτσομπολιού και φιλικώς άσπονδα μαχαιρώματα, εφ όσον τα απομνημονεύματα δεν ´είδαν το φώς της ημέρας παρα πολυ αργότερα).

Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να γνωρίζαμε την άποψη και του Ιακώβου γιαυτά που έγραφε ο Βουδούρης. Και πάλι, τυχαίο είναι που είδαν το φώς της ημέρας (τα απομνημονεύματα) αρκετά χρόνια μετά τον θάνατο των πρωταγωνιστών;

Όσο και χρήσιμα να είναι τα απομνημονεύματα του Βουδούρη, κάθε σοβαρά σκεπτόμενος ιστοριοδίφης θα πρέπει να είναι καχύποπτως, τουλάχιστον στους υποκειμενικούς χαρακτιρισμούς και την υπποκειμενική χείρηση της ιστορίας και των γεγονώτων απο τον Βουδούρη. Η εκφραστική ύλη και ο χειρισμός του λόγου απο τον Βουδούρη, σε ψυχολογικό πλαίσιο, προδίδουν ΜΕΓΑΛΗ υποκειμενικότητα και θα τολμούσα να είπω απο ιατροψυχολογική άποψη...ζήλιας και φθόνου.

Εν κατακλείδι

1) Τα απομνημονεύματα εκφράζουν γενικά την προσωπική άποψη ενός ανθρώπου
2) Δεν διασταυρώνωνται πολλά που γράφει ο Βουδούρης απο άλλες πηγές.
3) Μεταγενέστερες μαρτυρίες συγχρόνων του Βουδούρη δεν συμφωνούν με τους χαρακτιρισμούς του ΑΒ.

Ο σοβαρός ερευνιτής και ιστοριοδίφης πρέπει να αποφεύγει την πλάνη του "η Α και Β πηγή είναι η αλήθεια και αποκλείεται κάτι άλλο", και περισσότερο την αυταπάτη της παντογνωσίας. Κυρίως δε, την αποφυγή της αναστήλωσης ειδώλων.

Διασταύρωση, διασταύρωση και πάλι διασταύρωση!

ΝΓ.

 

[Αντωνης Μιχελουδακης]

Ολα μπορεί να ισχύουν, αλλά μπορεί και τα πράγματα να είναι πιο απλά απ οσο φανταζόμαστε.Μπορεί ο Ιάκωβος απλά να συμβιβάστηκε και να συμμετείχε για λόγους απλούς και καθημερινούς πχ βιοποριστικούς.Επίσης ξέρουμε ότι τον Ιάκωβο τον είχαν αρκετά στριμωγμένο οι γνώστες της μουσικής στην Πόλη.Ο Ιάκωβος αν δεν είχε το χάρισμα της φωνής θα είχε περιθωριοποιηθεί Αλλωστε υπάρχουν ιστορικά καταγεγγραμμένες τέτοιες προσπάθειες.Απο τότε ψάχνονταν οι ψάλτες για την μουσική χάνοντας την ουσία.ΥΓ.Τα γραφομενά μου δεν είναι επιστημονικά αλλά εντάσσονται στα πλαίσια μιας συζήτησης σε ένα forum.

 

[Nikolaos Giannoukakis]

Πολύ σωστά.

ΝΓ.

 

[Shota]

Έχω μια απορία.

Γιατί δίδασκε στην πρώτη τάξη (αρχάριους) του εν Κωνσταντινουπόλει Μουσικού Συλλόγου (και άλλες σχολές της εκείνης εποχής) ο Ιάκωβος Ναυπλιώτης, ενώ την τέταρτη τάξη (δηλ. τους προχωρημένους) τους δίδασκε ο Νηλέας, ο Καμπούρης και ο Ψάχος;

ΝΓ.

Προφανώς διότι ο Νηλέας και ο Ψάχος ήσαν ανώτεροι από τον Ιάκωβο σαν ψάλτες. Επίσης και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος*, αν και αυτός ποτέ δεν ήταν ψάλτης.

* και όχι ο Καμπούρης.

Παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Παπαδοπουλου "Ιστορική επισκόπησις της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής". Όσον αφορά τον Ψάχο, φαίνεται ότι οι πληροφορίες σας είναι ανακριβές. Ούτε ο Ναυπλιώτης δίδασκε τους αρχάριους (πρώτη τάξη).

Εδίδαξαν δε κατά το πρώτον σχολικόν έτος (1899) εν μεν την Α΄ τάξει ο Κωνσταντίνος Ψάχος, εν τη Β' ο Αριστείδης Νικολαΐδης Λαμπαδάριος της Μ.Εκκλησίας, και εν τη Γ' ο Νηλεύς Καμαράδος. Κατά το δεύτερον έτος (αρχόμενον από του Σεπτεμβρίου του 1899 και λήγον τον Μάϊον του 1900) εν τη Α΄ τάξει, τη σχηματισθείση εξ αρχαρίων, ο Κωνσταντίνος Κλάββας, β' δομέστικος της Μ. Εκκλησίας, εν τη Β', ήτις απετελέσθη εκ των μαθητών της κατά την α΄ σχολικήν περίοδον προκαταρκτικής τάξεως και εκ μαθητών μή δυνηθέντων ν’ακολουθήσωσι τοις διδαχθείσι κατά την α' περίοδον εν τη Β΄ τάξει, ο Κ. Α. Ψάχος, όστις εις το μέσον του έτους παραιτηθείς αντικατεστάθη υπό του Ιακώβου Ναυπλιώτου α΄ δομέστικου της Μ. Εκκλησίας, εν δε τη Γ΄, ην απετέλεσαν oι κατά την α' περίοδον εις την αυτήν τάξιν ανήκοντες μετα των επιμελεστέοων μαθητών της Β' τάξεως, εδίδαξεν ο Ν.Α. Καμαράδος. Κατά το τρίτον σχολικόν έτος (1900-1901) εδίδαξαν εν τη Α΄ τάξει ο Φώτιος Παπαδόπουλος, εν τη Β΄ο Κ. Κλάββας, εν τη Γ' ο Ι.Ναυπλιώτης και εν τη Δ΄ ο Ν. Α. Καμαράδος (την πράξιν και θεωρίαν) και ο ταύτα γράφων (την ιστορίαν της βυζαντινής μουσικής). Κατά το τέταρτον έτος (1901-1902) εν τη Α΄ τάξει εδίδαξεν ο Πέτρος Φιλανθίδης, εν τη Β΄ο Φώτιος ΙΙαπαδόπουλος, εν τη Γ΄ την ψαλμωδίαν ο Ι.Ναυπλιώτης, το θεωρητικόν της μουσικής ο Αλέξανδρος Βυζάντιος μέχρι του Δεκεμβρίου μηνός, από δε του Ιανουαρίου και εφεξής ο Ν.Α. Καμαράδος, και την ιστορίαν της μουσικής ο ταύτα γράφων ο και διευθυντής της σχολής· εν τη Δ' τάξει την ψαλμωδίαν ως και το Εκκλησιαστικόν Τυπικόν ο ΙΙρωτοψάλτης της Μ. Εκκλησίας Γεώργιος Βιολάκης, την θεωρίαν και ορθογραφίαν της μουσικής μέχρι του Δωδεκαημέρου ο Αλέξ. Βυζάντιος, μετά ταύτα δε ο Ν.Α. Καμαράδος, και την ιστορίαν της μουσικής ο ταύτα ιστορών. Kατά το πέμπτον έτος (1902-1903) εν τη Α΄ τάξει εδίδαξεν ο Πολυχρόνιος Παχείδης, ψαλμωδίαν μετά στοιχειώδους θεωρίας ως και καλλιγραφίαν, εν τη Β΄ ο Φ.Σ. Παπαδόπουλος ψαλμωδίαν μετά θεωρίας και ορθογραφίας ως και καλλιγραφίαν, εν τη Γ΄ ο Ι. Ναυπλιώτης ψαλμωδίαν μετα θεωρίας και ορθογραφίας, εν τη Δ΄ την ψαλμωδίαν, θεωρίαν και μελοποιΐαν ο Ν. Α. Καμαράδος, ο δε διευθυντής της σχολής την ιστορίαν της μουσικής εις τας δύο ανωτέρας τάξεις. Κατά το στ΄ έτος εν τη Α' τάξει ο Π. Γ. Παχείδης, εν τη Β' ο Φ. Σ. Παπαδόπουλος, εν τη Γ' ο Ι.Ναυπλιώτης (την ψαλμωδίαν μετά θεωρίας και ορθογραφίας), και ο διενθυντής της σχολής (την ιστορίαν της μουσικής), εν δε τη Δ΄ μέχρι του Ιανουαρίου ε.έ. ο Ν. Α. Καμαράδος, από δε του Φεβρουαρίου μηνός ο τούτου παραιτηθέντα διαδεξάμενος προσωρινώς Κωνστ. Κλάββας (την ψαλμωδίαν, θεωρίαν και μελοποιΐαν), ο διευθυντής της σχολής (ιστορίαν της μουσικής) και ο Πέτρος Ζαχαριάδης (γραφήν ευρωπαϊκής μουσικής), αριστούχος του εν Βιέννη Ωδείου.

 

[Emmanouil Giannopoulos]

Εδίδαξαν δε κατά το πρώτον σχολικόν έτος (1899) εν μεν την Α΄ τάξει ο Κωνσταντίνος Ψάχος, εν τη Β' ο Αριστείδης Νικολαΐδης Λαμπαδάριος της Μ.Εκκλησίας, και εν τη Γ' ο Νηλεύς Καμαράδος. Κατά το δεύτερον έτος (αρχόμενον από του Σεπτεμβρίου του 1899 και λήγον τον Μάϊον του 1900) εν τη Α΄ τάξει, τη σχηματισθείση εξ αρχαρίων, ο Κωνσταντίνος Κλάββας, β' δομέστικος της Μ. Εκκλησίας, εν τη Β', ήτις απετελέσθη εκ των μαθητών της κατά την α΄ σχολικήν περίοδον προκαταρκτικής τάξεως και εκ μαθητών μή δυνηθέντων ν’ακολουθήσωσι τοις διδαχθείσι κατά την α' περίοδον εν τη Β΄ τάξει, ο Κ. Α. Ψάχος, όστις εις το μέσον του έτους παραιτηθείς αντικατεστάθη υπό του Ιακώβου Ναυπλιώτου α΄ δομέστικου της Μ. Εκκλησίας, εν δε τη Γ΄, ην απετέλεσαν oι κατά την α' περίοδον εις την αυτήν τάξιν ανήκοντες μετα των επιμελεστέοων μαθητών της Β' τάξεως, εδίδαξεν ο Ν.Α. Καμαράδος. Κατά το τρίτον σχολικόν έτος (1900-1901) εδίδαξαν εν τη Α΄ τάξει ο Φώτιος Παπαδόπουλος, εν τη Β΄ο Κ. Κλάββας, εν τη Γ' ο Ι.Ναυπλιώτης και εν τη Δ΄ ο Ν. Α. Καμαράδος (την πράξιν και θεωρίαν) και ο ταύτα γράφων (την ιστορίαν της βυζαντινής μουσικής). Κατά το τέταρτον έτος (1901-1902) εν τη Α΄ τάξει εδίδαξεν ο Πέτρος Φιλανθίδης, εν τη Β΄ο Φώτιος ΙΙαπαδόπουλος, εν τη Γ΄ την ψαλμωδίαν ο Ι.Ναυπλιώτης, το θεωρητικόν της μουσικής ο Αλέξανδρος Βυζάντιος μέχρι του Δεκεμβρίου μηνός, από δε του Ιανουαρίου και εφεξής ο Ν.Α. Καμαράδος, και την ιστορίαν της μουσικής ο ταύτα γράφων ο και διευθυντής της σχολής· εν τη Δ' τάξει την ψαλμωδίαν ως και το Εκκλησιαστικόν Τυπικόν ο ΙΙρωτοψάλτης της Μ. Εκκλησίας Γεώργιος Βιολάκης, την θεωρίαν και ορθογραφίαν της μουσικής μέχρι του Δωδεκαημέρου ο Αλέξ. Βυζάντιος, μετά ταύτα δε ο Ν.Α. Καμαράδος, και την ιστορίαν της μουσικής ο ταύτα ιστορών. Kατά το πέμπτον έτος (1902-1903) εν τη Α΄ τάξει εδίδαξεν ο Πολυχρόνιος Παχείδης, ψαλμωδίαν μετά στοιχειώδους θεωρίας ως και καλλιγραφίαν, εν τη Β΄ ο Φ.Σ. Παπαδόπουλος ψαλμωδίαν μετά θεωρίας και ορθογραφίας ως και καλλιγραφίαν, εν τη Γ΄ ο Ι. Ναυπλιώτης ψαλμωδίαν μετα θεωρίας και ορθογραφίας, εν τη Δ΄ την ψαλμωδίαν, θεωρίαν και μελοποιΐαν ο Ν. Α. Καμαράδος, ο δε διευθυντής της σχολής την ιστορίαν της μουσικής εις τας δύο ανωτέρας τάξεις. Κατά το στ΄ έτος εν τη Α' τάξει ο Π. Γ. Παχείδης, εν τη Β' ο Φ. Σ. Παπαδόπουλος, εν τη Γ' ο Ι.Ναυπλιώτης (την ψαλμωδίαν μετά θεωρίας και ορθογραφίας), και ο διενθυντής της σχολής (την ιστορίαν της μουσικής), εν δε τη Δ΄ μέχρι του Ιανουαρίου ε.έ. ο Ν. Α. Καμαράδος, από δε του Φεβρουαρίου μηνός ο τούτου παραιτηθέντα διαδεξάμενος προσωρινώς Κωνστ. Κλάββας (την ψαλμωδίαν, θεωρίαν και μελοποιΐαν), ο διευθυντής της σχολής (ιστορίαν της μουσικής) και ο Πέτρος Ζαχαριάδης (γραφήν ευρωπαϊκής μουσικής), αριστούχος του εν Βιέννη Ωδείου.

Άρα η πίτα μοιράστηκε όμορφα, όλοι έφαγαν, κανείς δεν έμεινε δυσαρεστημένος.

 

[Nikolaos Giannoukakis]

Φαίνεται πώς Πρωτοψάλτες και Λαμπαδάριοι συνεργάστηκαν για το κοινό καλό. Αυτό θα πρέπει να μας γίνει μάθημα, διότι σήμερα κινδυνεύουμε με την στήση ειδώλων και μικροεγωισμοκινούμενης καμποσύνης :wink:

Όλοι οι προαναφερθέντες κάτι έδωσαν με το να διδάξουν αξιότατούς μαθητές. Μην τους αποδομούμε ΟΛΟΥΣ θέλοντας να γίνουμε κατήγοροι (κατα τρόπο Βουδούρη), επιλέγοντας ΕΝΑΝ να τον κλωνοποιήσουμε λες πως θα γεμίσουν τα αναλόγια σήμερα με μουστακαλήδες κλώνους του Ιακώβου (!)

Οι κλώνοι δεν θα έχουν ούτε το ΑΚΟΥΣΜΑ ούτε και την χάρη του. Και ας θέλουν μερικοί να μας το παίζουν "ακούστε με, ακούστε με! Ρε, ο Ιάκωβος δεν είμαι;῾

Γίνονται γελίοι.

ΝΓ

 

[Αντωνης Μιχελουδακης]

Φαίνεται πώς Πρωτοψάλτες και Λαμπαδάριοι συνεργάστηκαν για το κοινό καλό. Αυτό θα πρέπει να μας γίνει μάθημα, διότι σήμερα κινδυνεύουμε με την στήση ειδώλων και μικροεγωισμοκινούμενης καμποσύνης :wink:

Όλοι οι προαναφερθέντες κάτι έδωσαν με το να διδάξουν αξιότατούς μαθητές. Μην τους αποδομούμε ΟΛΟΥΣ θέλοντας να γίνουμε κατήγοροι (κατα τρόπο Βουδούρη), επιλέγοντας ΕΝΑΝ να τον κλωνοποιήσουμε λες πως θα γεμίσουν τα αναλόγια σήμερα με μουστακαλήδες κλώνους του Ιακώβου (!)

Οι κλώνοι δεν θα έχουν ούτε το ΑΚΟΥΣΜΑ ούτε και την χάρη του. Και ας θέλουν μερικοί να μας το παίζουν "ακούστε με, ακούστε με! Ρε, ο Ιάκωβος δεν είμαι;῾

Γίνονται γελίοι.

ΝΓ

Κύριε Γιαννουκάκη, ο Ιάκωβος δεν ήταν απλά ένας, αλλά ο ΕΝΑΣ, δηλ ο φορέας της ψαλτικής παράδοσης.Ασφαλώς και τα μουστάκια δεν κάνουν τους ψάλτες αλλά ούτε και τα τσαλίμια στα γραφόμενα μερικών.Στην Πόλη τότε υπήρχαν αρκετοί αντίζηλοι του Ιακώβου ,γιατί αφενός δεν τον έφταναν στην δεινότητα της ψαλτικής και αφετέρου είχαν πάρει τα μυαλά τους αέρα με την ευρώπη και τα καλά της.Στα όρια της γελοιότητας στην ψαλτική έφτασαν πρώτοι όχι αυτοί που προασπάθησαν να μιμηθούν τον Ιάκωβο, αλλά αυτοί που θέλησαν να τον εκδιώξουν.Ο Ιάκωβος έψαλλε, δεν χοροπηδούσε όπως μαρτυρείται για πολλούς απο τους διαδίδοντες τότε την μουσική με τα μουσικώτατα κείμενά τους στην Πόλη.Με συγχωρείτε αλλά λόγω χαρακτήρα δεν μπορώ να είμαι λίγο απ όλα και κυρίως να μην λέω αυτό που πιστεύω.Πάντα γειά

 

[Nikolaos Giannoukakis]

Προς αποφυγή παραξήγησης, ο σκοπός μου ΔΕΝ είναι η αποδόμηση του Ιακώβου, τον οποίο δέχομαι ως μοναδικό και όντως Μεγαλοπρεπή. Εάν δημιούργησα αυτή την εντύπωση, συγχωρέσατε με.

Ο σκοπός μου είναι πιο ουσιαστικός. Όλοι οι παράγοντες της ψαλτικής της εποχής τότε πρόσφεραν κάτι σε αυτούς που αργότερα έγιναν οι ονομαστοί και διακεκριμένοι Πρωτοψάλτες και Λαμπαδάριοι της Πόλης και της Ελλάδας (και αλλού). Άλλοι πρόσφεραν το φωνιτικό τους τάλαντο, άλλοι την ιστορική τους κατάρτηση, άλλοι την θεωριτική τους γνώση και πείρα. Πλειάδα Κωνσταντινουπολιτών ψαλτών πέρασαν σε κάποια στιγμή απο έναν οι περισσώτερους απο τους ανθρώπους για τους οποίους μιλά αρνητικά ο Βουδούρης. Και όμως, οι κατηξιωμένοι μαθητές μιλούν με την ίδια ευσέβεια για τους "άλλους" Πολίτες δασκάλους και ψάλτες (άσχετα το φωνιτικό τους τάλαντο) όσο θαυμάζουν και τον Ναυπλιώτη.

Εδώ, σήμερα, κάποιοι προβαίνουν στην αποδόμηση όλων των ῾ἅλλων῾ με ομαδική εκκάθαρση χρησιμοποιόντας τα Απομνημονεύματα του Βουδούρη, και αναστηλόνοντας ΕΝΑ είδωλο. Και προχωρούν πέρα, άλλες φορές υπονοούντας, άλλες φορές ανοικτά, με τον ανόητο ισχυρισμό πως "εάν δεν είσαι φωνιτικός κλώνος του Ιακώβου, δεν είσαι ψάλτης" (!!!).

Μου θυμίζει μια παλιά εποχή που κάποιοι στην Κόρινθο (εποχή του 80), ισχυριζόταν το "εάν κύριε δεν ψέλνετε σαν τον Καραμάνη, δέν είστε ψάλτης".

Το αστείο της υπόθεσης ήταν πως η μίμιση τους (Καραμανική) ήταν, εκτώς γελοία, και θλιβερή. Ακούγοντάς τους ο Καραμάνης σε κασσέττα, έρριξε μια γερή μούτζα στο κασσετόφωνο και πρόσθεσε και ένα σχόλιο αρκετά ενδιαφέρον. Μελλοντικά ίσως να το αναρτήσω.

Ενδιαφέρον θα είχε να είχαμε και τον τρόπο να ακούσουμε τον ναυπλιώτη τον ίδιο για την κατάντια μερικών που ούτε τον έζησαν, ούτε και έχουν ιδέα αλλά παρουσιάζονται ως κάμποσοι και μεγαλοευφυίες (και άν ακούσεις και τις φωνές τους, άλλο θέμα για κλάμματα.......)

Αυτά κ. Μιχελουδάκη μου, και παρακαλώ να μην με παραξηγήσετε. Προσκυνώ τον Ιάκωβο, αλλα ούτε διαθέτω την φωνιτική του χροιά, ούτε και καταστρέφω την φωνή μου και την σοβαρότητά μου να γίνω μίμος του.

Ταυτόχρονα, χαίρομαι ν´ακούω και να συναναστρέφομαι με μεταγενέστερους ταλαντούχους και φωτισμένους Ψάλτες και Δασκάλους απο τους οποίους γίνομαι σοφώτερος, αποφεύγοντας να ειδωλοποίσω αυτούς η....τον εαυτούλη μου.

Πάντοτε φιλικά
ΝΓ.

 

[Shota]

Ο Βουδούρης γράφει αρνητικά για τον Νηλέα, Παπαδόπουλο, και άλλους της εποχής του, εκτώς τον Ναυπλιώτη.

Αυτό δεν αληθεύει. Λέει καλά περί Μαυρόπουλου, Μιχαηλίδη, Κλάββα, Bινάκη, Καλογήρου, Νικ. Νεοχωρίτη κτλ.

Απορώ δε, ΠΩΣ δέχτηκε ο Ιάκωβος να ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙ με, και να ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙ τους μαθητές της πρώτης τάξης σε αυτούς που (κατα τον Βουδούρη) δεν εξέφραζαν την (κατα τον Βουδούρη πάντοτε) παράδοση;

Δεν μπορούμε να ξέρουμε. Μήπως πολιτική και μοιρασιά του άρτου ήταν, ποιος ξέρει (τέτοια πράγματα δεν είναι άγνωστα και σήμερα λ.χ. στη ακαδημαϊκή ζωή). Εξ αλλου είναι γνωστη η συνεργασία και μεταξύ τους ανθρώπους με κακές προσωπικές σχέσεις (Caesar, Crassus και Pompeus οι οποιοι αποτελούσαν το Triumvirat).

Άρα, η γενική κοινότητα της ψαλτικής στην Πόλη δεν συμφωνούσε με τις απόψεις του Βουδούρη (που την εποχή εκείνη θα ήταν υπο μορφής κουτσομπολιού και φιλικώς άσπονδα μαχαιρώματα, εφ όσον τα απομνημονεύματα δεν ´είδαν το φώς της ημέρας παρα πολυ αργότερα).

Δεν είναι τόσο απλά πράγματα όπως θέλετε. Όταν λέει ο π. Τσέτσης ότι «Στο σημείο αυτό θα ήταν ίσως χρήσιμο να γίνει κάποια σύντομη αναφορά και στην ειδοποιό διαφορά που υπάρχει μεταξύ "Κωνσταντινουπολίτικου ύφους" και "Πατριαρχικού ύφους". Είναι γνωστό ότι από τους χορούς των Ενοριών της Πόλης πέρασαν δια μέσου των αιώνων κορυφαίοι ψάλτες και μύστες της εκκλησιαστικής μας μουσικής, που αφήκαν εποχή και κληροδότησαν στις επόμενες γενεές αριστουργηματικές μουσικές συνθέσεις. Το ήθος όμως και το ύφος των μελωδημάτων των εν λόγω "δασκάλων" απέχει πολύ απ' αυτό που αποκαλείται "Πατριαρχικό ύφος"», αυτό ασήμαντο είναι; Και ο Στανίτσας;

Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να γνωρίζαμε την άποψη και του Ιακώβου γιαυτά που έγραφε ο Βουδούρης.

Αχ ναι, αλλά πως;

Και πάλι, τυχαίο είναι που είδαν το φώς της ημέρας (τα απομνημονεύματα) αρκετά χρόνια μετά τον θάνατο των πρωταγωνιστών;

Το έτος 1997;

Όσο και χρήσιμα να είναι τα απομνημονεύματα του Βουδούρη, κάθε σοβαρά σκεπτόμενος ιστοριοδίφης θα πρέπει να είναι καχύποπτως, τουλάχιστον στους υποκειμενικούς χαρακτιρισμούς και την υπποκειμενική χείρηση της ιστορίας και των γεγονώτων απο τον Βουδούρη. Η εκφραστική ύλη και ο χειρισμός του λόγου απο τον Βουδούρη, σε ψυχολογικό πλαίσιο, προδίδουν ΜΕΓΑΛΗ υποκειμενικότητα και θα τολμούσα να είπω απο ιατροψυχολογική άποψη...ζήλιας και φθόνου.

Αυτό δεν σχολιάζω. Δεν ειμί γιατρός.

Εν κατακλείδι

1) Τα απομνημονεύματα εκφράζουν γενικά την προσωπική άποψη ενός ανθρώπου
2) Δεν διασταυρώνωνται πολλά που γράφει ο Βουδούρης απο άλλες πηγές.
3) Μεταγενέστερες μαρτυρίες συγχρόνων του Βουδούρη δεν συμφωνούν με τους χαρακτιρισμούς του ΑΒ.

1) Μάλιστα, γιατί είναι γραμμένα από ένα άνθρωπο!
2) Διασταυρώνωνται πολλά που γράφει ο Βουδούρης απο άλλες πηγές.
3) Προφανώς, αλλα όχι και των όλων. Παράδειγμα: απόψεις του Νικολάου Ραιδεστηνού.

Ο σοβαρός ερευνιτής και ιστοριοδίφης πρέπει να αποφεύγει την πλάνη του "η Α και Β πηγή είναι η αλήθεια και αποκλείεται κάτι άλλο", και περισσότερο την αυταπάτη της παντογνωσίας. Κυρίως δε, την αποφυγή της αναστήλωσης ειδώλων.

Συμφωνούμε :wink:

 

[Nikolaos Giannoukakis]

Δέν είχα την πολυτέλεια του χρόνου νωρίτερα να επισημάνω την επιλεκτική παρουσίαση της ιστορίας, και την περίεργη έμφαση στα στοιχεία.

Λοιπόν, και πάλι με το μεγάλο σέβας προς τον Ναυπλιώτη, αλλά και την ιστορική αλήθεια, και όχι τον επιλεκτικό τρόπο χρήσης και εκμετάλλευσης αυτης:

Aπό το βιβλίο του Παπαδοπουλου "Ιστορική επισκόπησις της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής" (http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/papadopoulos_music_per8_5.html)

Για την Ι΄ Μουσική Σχολή του εν τοις πατριαρχείοις Εκκλησιαστικού Μουσικού Συλλόγου έχουμε τα εξής στοιχεία

1) "Εδίδαξαν δε κατά το πρώτον σχολικόν έτος (1899) εν μεν την Α΄ τάξει ο Κωνσταντίνος Ψάχος, εν τη Β' ο Αριστείδης Νικολαΐδης Λαμπαδάριος της Μ.Εκκλησίας, και εν τη Γ' ο Νηλεύς Καμαράδος." ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Ο Νηλέας δίδαξε την προχωρημένη τάξη. Δεν αναφέρεται ο Ιάκωβος ως διδάσκων την πρώτη χρονία λειτουργίας της Σχολής

2) "Κατά το δεύτερον έτος [......] εν τη Α΄ τάξει, τη σχηματισθείση εξ αρχαρίων, ο Κωνσταντίνος Κλάββας, β' δομέστικος της Μ. Εκκλησίας,

εν τη Β', ήτις απετελέσθη εκ των μαθητών της κατά την α΄ σχολικήν περίοδον προκαταρκτικής τάξεως και εκ μαθητών μή δυνηθέντων ν’ακολουθήσωσι τοις διδαχθείσι κατά την α' περίοδον εν τη Β΄ τάξει, ο Κ. Α. Ψάχος, όστις εις το μέσον του έτους παραιτηθείς αντικατεστάθη υπό του Ιακώβου Ναυπλιώτου α΄ δομέστικου της Μ. Εκκλησίας, εν δε τη Γ΄, ην απετέλεσαν oι κατά την α' περίοδον εις την αυτήν τάξιν ανήκοντες μετα των επιμελεστέοων μαθητών της Β' τάξεως, εδίδαξεν ο Ν.Α. Καμαράδος." ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Πάλι ο Νηλέας δίδασκε τους προχωρημένους.....


3) "Κατά το τρίτον σχολικόν έτος (1900-1901) εδίδαξαν εν τη Α΄ τάξει ο Φώτιος Παπαδόπουλος, εν τη Β΄ο Κ. Κλάββας, εν τη Γ' ο Ι.Ναυπλιώτης και εν τη Δ΄ ο Ν. Α. Καμαράδος (την πράξιν και θεωρίαν) [.......]. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Πάλι ο Νηλέας δίδασκε τους προχωρημένους.....


4) "Κατά το τέταρτον έτος (1901-1902) εν τη Α΄ τάξει εδίδαξεν ο Πέτρος Φιλανθίδης, εν τη Β΄ο Φώτιος ΙΙαπαδόπουλος, εν τη Γ΄ την ψαλμωδίαν ο Ι.Ναυπλιώτης, το θεωρητικόν της μουσικής ο Αλέξανδρος Βυζάντιος μέχρι του Δεκεμβρίου μηνός, από δε του Ιανουαρίου και εφεξής ο Ν.Α. Καμαράδος, [..........]· εν τη Δ' τάξει την ψαλμωδίαν ως και το Εκκλησιαστικόν Τυπικόν ο ΙΙρωτοψάλτης της Μ. Εκκλησίας Γεώργιος Βιολάκης, την θεωρίαν και ορθογραφίαν της μουσικής μέχρι του Δωδεκαημέρου ο Αλέξ. Βυζάντιος, μετά ταύτα δε ο Ν.Α. Καμαράδος, [......]. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Πάλι ο Νηλέας δίδασκε τους προχωρημένους.....


5) "Kατά το πέμπτον έτος (1902-1903) εν τη Α΄ τάξει εδίδαξεν ο Πολυχρόνιος Παχείδης, ψαλμωδίαν μετά στοιχειώδους θεωρίας ως και καλλιγραφίαν, εν τη Β΄ ο Φ.Σ. Παπαδόπουλος ψαλμωδίαν μετά θεωρίας και ορθογραφίας ως και καλλιγραφίαν, εν τη Γ΄ ο Ι. Ναυπλιώτης ψαλμωδίαν μετα θεωρίας και ορθογραφίας, εν τη Δ΄ την ψαλμωδίαν, θεωρίαν και μελοποιΐαν ο Ν. Α. Καμαράδος, [.........]. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Πάλι ο Νηλέας δίδασκε τους προχωρημένους.....


6) "Κατά το στ΄ έτος εν τη Α' τάξει ο Π. Γ. Παχείδης, εν τη Β' ο Φ. Σ. Παπαδόπουλος, εν τη Γ' ο Ι.Ναυπλιώτης (την ψαλμωδίαν μετά θεωρίας και ορθογραφίας), και ο διενθυντής της σχολής (την ιστορίαν της μουσικής), εν δε τη Δ΄ μέχρι του Ιανουαρίου ε.έ. ο Ν. Α. Καμαράδος, από δε του Φεβρουαρίου μηνός ο τούτου παραιτηθέντα διαδεξάμενος προσωρινώς Κωνστ. Κλάββας (την ψαλμωδίαν, θεωρίαν και μελοποιΐαν), [.......]. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Πάλι ο Νηλέας δίδασκε τους προχωρημένους.....

Αλλα, ας μή σταθούμε ΜΟΝΟ στην Ι´ Σχολή. Ας εξετάσουμε και την συμμετοχή μερικών ανθρώπων και στις άλλες Μουσικές σχολές απο την εποχή του 1880 μέχρι και την εποχή του 1930:

(Πάντοτε απο την πηγή "Ιστορική επισκόπησις της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής" (http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/papadopoulos_music_per8_5.html) του Παπαδοπούλου)

Α) "Η΄ Μουσική Σχολή είναι η εν Φαναρίω κατά Οκτώβριον του 1882, ήτοι εξ μήνας μετά την ίδρυσιν της Ζ' σχολής, ιδρυθείσα Πατριαρχική Μουσική Σχολή επί της α΄ πατριαρχείας του παναγιωτάτου Ιωακείμ Γ΄. Oι εξήκοντα μαθηταί αυτής απετέλεσαν μίαν και μόνην τάξιν, σχηματισθείσαν εκ των μαθητών της πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής και της πατριαρχικής δημοτικης του Φαναρίου. Εδίδαξαν εν αυτή ο Πρωτοψάλτης Γεώργιος Βιολάκης, και ο Ευστράτιος Παπαδόπουλος. [......] Προσθετέον δε ότι προ της ιδρύσεως της σχολής ταύτης συνέστη Μουσική Επιτροπή τω 1881, ήτις συγκροτουμένη υπό του μουσικωτάτου αρχιμανδρίτου Γερμανού Αφθονίδου, και των μουσικολογιωτάτων Γ.Βιολάκη, Ευστρ. Παπαδοπούλου, Ιωάσαφ Ρώσσου, Παναγιώτου Κηλτζανίδου, Ανδρ. Σπαθάρη, Νικολάου Ιωαννίδου και Γεωργίου Πρωγάκη γραμματέως, ειργάσθη λυσιτελώς προς διάσωσιν της ουσίας του ιερού μέλους, προστησαμένη την παράδοσιν ως μόνον οδηγόν και γνώμονα και μέτρον φωνητικόν."

ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΡΙΑ: Εάν αυτά που γράφει ο Βουδούρης για τον Νηλέα κυρίως, και λιγότερο για τον Καμπούρη αληθεύουν ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΣ, τότε πως τα κατάφερε ο Νηλέας να μείνει όλα τα χρόνια στην Ι᾽ Σχολή και δή να διδάσκει ΤΙΣ ΑΝΩΤΕΡΕΣ ΤΑΞΕΙΣ; Εάν αμφισβητούσε ο Ιάκωβος, ή άλλοι τις γνώσεις του Νηλέα ή ακόμα και την παράδοση και την κατάρτιση του Νηλέα, θα εμπιστευόταν τους μαθητές τους στον Νηλέα;

Ιστορία ως πηγή ναί, αλλά όχι με ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ, και μόνο γιαυτά που μας συμφέρουν (περιέργως).

ΝΓ

 

[Shota]

3) "Κατά το τρίτον σχολικόν έτος (1900-1901) εδίδαξαν εν τη Α΄ τάξει ο Φώτιος Παπαδόπουλος, εν τη Β΄ο Κ. Κλάββας, εν τη Γ' ο Ι.Ναυπλιώτης και εν τη Δ΄ ο Ν. Α. Καμαράδος (την πράξιν και θεωρίαν) [.......]. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Πάλι ο Νηλέας δίδασκε τους προχωρημένους.....

Μαζί με τον Γεώργιο Παπαδοπουλο.

4) "Κατά το τέταρτον έτος (1901-1902) εν τη Α΄ τάξει εδίδαξεν ο Πέτρος Φιλανθίδης, εν τη Β΄ο Φώτιος ΙΙαπαδόπουλος, εν τη Γ΄ την ψαλμωδίαν ο Ι.Ναυπλιώτης, το θεωρητικόν της μουσικής ο Αλέξανδρος Βυζάντιος μέχρι του Δεκεμβρίου μηνός, από δε του Ιανουαρίου και εφεξής ο Ν.Α. Καμαράδος, [..........]· εν τη Δ' τάξει την ψαλμωδίαν ως και το Εκκλησιαστικόν Τυπικόν ο ΙΙρωτοψάλτης της Μ. Εκκλησίας Γεώργιος Βιολάκης, την θεωρίαν και ορθογραφίαν της μουσικής μέχρι του Δωδεκαημέρου ο Αλέξ. Βυζάντιος, μετά ταύτα δε ο Ν.Α. Καμαράδος, [......]. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Πάλι ο Νηλέας δίδασκε τους προχωρημένους.....

Μαζί με τον Αλέξανδρο Βυζάντιο και τον Βιολάκη. Εδώ βλέπω επίσης ότι ο Νηλέας δίδασκε την θεωρία και ορθογραφία, όχι όμως το πρακτικό μέρος (αυτό δίδασκε ο Βιολάκης).

Oι μαθητές της Γ' τάξεως ήσαν μάλιστα αρχάριοι.

Το ότι ο Ναυπλιώτης δεν είχε παιδαγωγικό ταλέντο λέει και ο Βουδούρης (και είναι μονος οποιος το λέει). Μα τι σημασία έχει αυτό η η Γ' είτε Δ' τάξη;

Λίγο αστείο γίνεται η συζήτηση.

 

[Dimitri]

Υπάρχει και η μαρτυρία αν θυμάμαι καλά του Γιώργου Μιχαλάκη οτι ο Ναυπλιώτης έστειλε τον πατριαρχικό πρωτοκανονάρχο και μαθητή του Στυλιανό Τσολακίδη στον Καμαράδο για ένα διάστημα. Και ο Καμαράδος σύμφωνα με άλλη μαρτυρία του Βουδούρη εκτιμούσε και θαύμαζε τον Ιάκωβο (βλ. περιστατικό που συναντήθηκαν μετά από μια πατριαρχική λειτουργία και ο Καμαράδος σχολίασε με θαυμασμό το Ναυπλιώτη ο οποίος του είπε οτι εάν έκανε και αυτός τόσα χρόνια στον Πατριαρχικό ναό έτσι θα έψαλλε).

 

[Shota]

Υπάρχει και η μαρτυρία αν θυμάμαι καλά του Γιώργου Μιχαλάκη οτι ο Ναυπλιώτης έστειλε τον πατριαρχικό πρωτοκανονάρχο και μαθητή του Στυλιανό Τσολακίδη στον Καμαράδο για ένα διάστημα. Και ο Καμαράδος σύμφωνα με άλλη μαρτυρία του Βουδούρη εκτιμούσε και θαύμαζε τον Ιάκωβο (βλ. περιστατικό που συναντήθηκαν μετά από μια πατριαρχική λειτουργία και ο Καμαράδος σχολίασε με θαυμασμό το Ναυπλιώτη ο οποίος του είπε οτι εάν έκανε και αυτός τόσα χρόνια στον Πατριαρχικό ναό έτσι θα έψαλλε).

Eίναι... φήμη Όταν μιλάει για τον Ναυπλιώτη δεν είναι ο Βουδούρης αξιόπιστη πηγή

 

[Dimitri]

Εάν υπάρχει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ αλήθεια (και όχι προσωπικό παρελθόν αναμεταξή Βουδούρη και ΝΚ, ΕΠ, και άλλους) στους χαρακτηρισμούς του Βουδούρη, τότε ο Ιάκωβος, κατα κάθε λογική σκέψη θα αρνείτω να συμμετέχει σε ομάδα "επικίνδυνη" ως προς την παράδοση. Θα συγκρωτούσε αυτούς που θεωρούσε εκπροσώπους της ιστορικής ψαλτικής έκφρασης, θεωρίας και παράδοσης, και θα έφτιαχνε σχολή, ή, θα έπειθε την ψαλτική κοινότητα της Πόλης πώς μόνο η δική του ομάδα κατείχε τα Ελευσίνια Μυστήρια.

Ο Ναυπλιώτης όντως προσπάθησε να δημιουργήσει το δικό του σύλλογο, ιδρύοντας το Σύνδεσμο Ιεροψαλτών Κωνσταντινουπόλεως το 1919. Δυστυχώς ο σύνδεσμος έπαψε να λειτουργεί μετά από 4 χρόνια (το 1923). Ο Σύνδεσμος έδινε και διπλώματα (περιέχονται δείγματα στην κασετίνα του Ναυπλιώτη που εξέδωσε ο κ. Αλυγιζάκης) άρα προφανώς είχε και σχολή με πρόεδρο το Ναυπλιώτη. Τώρα έαν οι διαφορές με το Μουσικό Σύλλογο ήταν μουσικές ή άλλες ή και τα δύο δεν γνωρίζω ακριβώς. Ίσως ο Βουδούρης γράφει και άλλα. Δεν είναι όλα προσωπικές κρίσεις του Βουδούρη. Στα Μουσικολογικά Απομνημονεύματα μεταφέρει και απόψεις του ίδιου του Ναυπλιώτη και του Νικολάου Ραιδεστηνού από συνομιλίες τους κατά ημερομηνία.

 

[Nikolaos Giannoukakis]

"Λίγο αστείο γίνεται η συζήτηση."

Πράγματι.

Αρχίσαμε απο την ανάρτηση κειμένων του γερο Σύρκα και καταλήξαμε στις μικρολεπτομέρειες περι Νηλέα ΕΠΕΙΔΗ κάποιος προσπαθεί την αποδόμηση ΟΛΩΝ εκτώς του Ιακώβου.

Η μέθοδος; Κατατρέψατε ΟΛΟΥΣ να μείνει το είδωλο.

Και πάλι ρωτώ; Ποιό το όφελος η αποδόμηση ΟΛΩΝ;

Αγαπητέ φίλε Δημήτρη Κ. ίσως εδώ θα έπρεπε νε κλείσεις το θέμα διότι πράγματι αρχίζουμε και ξεφεύγουμε την σοβαρότητα.

Ας ευχαριστήσουμε, και προσευχηθούμε για ΟΛΟΥΣ τους Πολίτες δασκάλους γιαυτά που μας άφησαν, Ναυπλιώτη, Νηλέα, Ευστράτιο, γενικά όλη αυτή την πλειάδα που ανέδειξαν την επόμενη γενιά των ψαλτών που ήρθαν στην Ελλάδα.

Και ο καθένας, σήμερα με το τάλαντο του, είτε καλλιεργημένο είτε μιμητικό, ας κάμνει ότι μπορεί να συνεχίσει να διδάσκει τη νέα γενιά, και να βοηθάει τις ψυχές των ανθρώπων εκεί που μετράει....στην εκκλησία και στο αναλόγιο.

Και κάπου εδώ, ίσως θα ήταν σοφό να κλείσει το θέμα.

ΝΓ.

 

[Dimitri]

Για εμένα προσωπικά δεν είναι αστεία η συζήτηση και ότι προστίθεται σε αυτή έστω και υπό μορφή ερωτήσεων, υποθέσεων και απόψεων πλουτίζει το θέμα. Ακούστηκαν πιστεύω πράγματα που εγώ (και ίσως και άλλοι) δεν τα ήξεραν ή δεν τα είχαν προσέξει ή δεν τα είχαν δεί από μια διαφορετική άποψη.

Κανείς από αυτούς που συμμετέχουν σε αυτή τη συζήτηση κατά τη γνώμη μου δεν προσπαθεί να ειδωλοποιήσει κανέναν μοναδικό ψάλτη ούτε να αποδομήσει κάποιον άλλο και δεν θα έπρεπε να γίνει κάτι τέτοιο. Η κριτική τίθεται προς συζήτηση και για αυτό συζητάμε. Για να δούμε σε ποιά πράγματα συμφωνούμε, σε ποιά διαφωνούμε, ποιά μπορεί να είναι λάθος ή προκατειλημένα, ποιά επιβεβαιώνονται και ίσως όλοι ακούσουμε κάτι που θα μας κάνει λίγο σοφώτερους και πιό αντικειμενικούς.

 

[dimitris]

Ο Καμαράδος ήτο και ο χοράρχης της σχολής όπως φαίνεται εδώ

Φυσικά και ο Ναυπλιώτης συμφωνούσε οι μαθητές του να είναι υπό την διεύθυνση του Καμαράδου εφόσον παρέμενε στην Σχολή.

Περί αυτοκαταπιέσεως κλπ. δεν τα δέχομαι.Μεγαλοπρεπής ονομάστηκε.

Νομίζω ότι σε μια σχολή όλοι είναι φίλοι και συνεννοούνται.

Ο Βουδούρης κάπου προσπαθεί να ξεπεράσει σε γνώσεις και τον Ναυπλιώτη γράφοντας ότι ο Καμαράδος ήταν άσχετος με την ρυθμική αγωγή κ.α.
Ο Ναυπλιώτης δεν είπε κάτι τέτοιο αλλά έστελνε τους μαθητές του της σχολής στην χορωδία του Καμαράδου.
Δηλαδή ο Ναυπλιώτης δίδασκε τα 3 πρώτα χρόνια τους μαθητές και έπειτα τους έστελνε πακέτο στον Καμαράδο για να στραβωθούν και να ξεχάσουν αυτά που έμαθαν;

Θα το έκανε αυτό ο Ναυπλιώτης αν είχε διαβάσει τα συγγράμματα του Βουδούρη ότι ο μαέστρος Καμαράδος είναι άσχετος με την ρυθμική αγωγή;
Μήπως προηγείται ο μαθητής του διδασκάλου;

Οσοι έκατσαν δίπλα στον Ναυπλιώτη δεν είναι από το Ναύπλιο.

 

[Dimitri]

Ο Βουδούρης κάπου προσπαθεί να ξεπεράσει σε γνώσεις και τον Ναυπλιώτη γράφοντας ότι ο Καμαράδος ήταν άσχετος με την ρυθμική αγωγή κ.α.

Δεν λέει οτι ήταν άσχετος. Λέει οτι είχε τη συνήθεια να καθυστερεί το χρόνο σε ορισμένα σημεία του μέλους κάτι που αποδεικνύεται και από τα γραπτά του και των μαθητών του και που επιβεβαιώνεται και από σύγχρονους πατριαρχικούς όπως ο κ. Παϊκόπουλος. Κριτική κάνει. Δεν τον θάβει για αυτό.

 

[Nikolaos Giannoukakis]

Για εμένα προσωπικά δεν είναι αστεία η συζήτηση και ότι προστίθεται σε αυτή έστω και υπό μορφή ερωτήσεων, υποθέσεων και απόψεων πλουτίζει το θέμα. Ακούστηκαν πιστεύω πράγματα που εγώ (και ίσως και άλλοι) δεν τα ήξεραν ή δεν τα είχαν προσέξει ή δεν τα είχαν δεί από μια διαφορετική άποψη.

Κανείς από αυτούς που συμμετέχουν σε αυτή τη συζήτηση κατά τη γνώμη μου δεν προσπαθεί να ειδωλοποιήσει κανέναν μοναδικό ψάλτη ούτε να αποδομήσει κάποιον άλλο και δεν θα έπρεπε να γίνει κάτι τέτοιο. Η κριτική τίθεται προς συζήτηση και για αυτό συζητάμε. Για να δούμε σε ποιά πράγματα συμφωνούμε, σε ποιά διαφωνούμε, ποιά μπορεί να είναι λάθος ή προκατειλημένα, ποιά επιβεβαιώνονται και ίσως όλοι ακούσουμε κάτι που θα μας κάνει λίγο σοφώτερους και πιό αντικειμενικούς.

Και όμως αγαπητέ φίλε Δημήτρη, εγώ το αντιλαμβάνομαι κάπως διαφορετικά. Ένα συγκεκριμένο μέλος του φορέα αυτού, απο τη στιγμή που ανάρτησα περι Γερο Σύρκα και ανάφερα τον Νηλέα και τον Ευστράτιο χωρίς σκέψη να θεοποιήσω ούτε τον Σύρκα ούτε τον Νηλέα (και ούτε να αποδομήσω τον Ιάκωβο), άρχησε μια αντιπαράθεση πολύ περίεργη. Αρχικά δεν το πήρα για κάτι διαφορετικό παρά μια συζήτηση να γνωρίσουμε τα πρόσωπα και τα πράγματα της εποχής κείνης και συζήτησα με το εν λόγω μέλος.

Με τον καιρό, κατ εμέ, το μέλος παρουσίαζε τις απόψεις του κατα τρόπο που προσωπικά τον αντιλήφθηκα υπεροπτικό. Δηλαδή, αντιλήφθηκα πως το μέλος, για άγνωστους λόγους, ήθελε να αποδομήση μια μεγάλη σειρά ψαλτών εκμεταλλευόμενος τον Βουδούρη ως συνήγορο.

Κάτι τέτοια δεν τα θεωρώ ούτε συζήτηση ούτε και έρευνα.

Το μέλος, ευλογία θα ήταν να έρθει στο επόμενο διεθνές συνέδριο του Αμερικανικού Ιδρύματος Βυζαντινής Μουσικής και Υμνολογίας (www.asbmh.pitt.edu) και να πεί ΟΣΑ ΘΕΛΕΙ.

Εάν πρόκειται να παίζουμε με λέξεις και να θέλει ο ένας η ο άλλος να δείξει την καμποσύνη του (υπο τον μανδύα της ιστοριοδηφίας), τότε δεν έχω λόγω να συνεχίσω την συμμετοχή μου εδώ.

Γιαυτό σου ζήτησα, ΦΙΛΙΚΑ, να σκεφτείς να κλείσει το θέμα αυτό. Δεν οδηγεί πουθενά εφ όσον η συζήτηση μετετράπη σε αποδόμηση ατόμων (η άποψή μου).

Ίσως κάνω λάθως.

ΝΓ.