Μετάληψη μετά το τέλος της Λειτουργίας;

ATHAN

Αθανάσιος Μπακαλούδης
Σήμερα ἑορτὴ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, ἐκκλησιάστηκα σὲ ἕνα νέο ναὸ τοῦ τόπου μου, καὶ μὲ παραξένεψε τὸ γεγονὸς ὅτι ἐνῶ προσῆλθαν πρὸς θείαν κοινωνία πολλοὶ τῶν πιστῶν, ὁ ἱερέας ἀνεκοίνωσε ὅτι ἡ μετάληψη θὰ γίνει εἰς τὸ τέλος. Μετὰ τὴν ἀπόλυσιν οἱ ἐκκλησιασθέντες ὁμοὺ μετὰ τῶν ἱεροψαλτῶν ἐλάμβανον μόνοι των ἀντίδωρο καὶ τάς ἐν κανίστρῳ εὐλογηθείσας σταφυλάς, ποὺ εἶχαν τοποθετηθεῖ εἰς τὸν νάρθηκα καὶ ἀποχωροῦσαν, ἐνῶ εἰς τὸν ναὸν παρέμειναν μόνον ὅσοι ἐπιθυμοῦσαν νὰ μεταλάβουν. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ μὲ ἐξένισεν καὶ τὸ θέτω ἐνώπιόν σας πρὸς σχολιασμόν.
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸν ἀριθμὸ τοὺ ἐκκλησιάσματος, τῶν πρὸς Θ. Μετάληψη πιστῶν καὶ -κυρίως- ἀπὸ τὸν ἀριθμὸ τῶν ἱερέων.
Ἕνας ἱερέας δὲν εἶναι εὔκολο νὰ φέρει εἰς πέρας τὰ πάντα σὲ μιὰ πολυπληθή πανήγυρι, δικαιολογοῦνται κάποιες κατ᾿ οἰκονομίαν κινήσεις.

Ὅταν θὰ δεῖτε ἱερέα νὰ στίβει τὸ στιχάρι του καὶ νὰ τρέχει ἰδρῶτας μετὰ τὸ πέρας τῆς ἀκολουθίας θὰ καταλάβετε ὅτι καὶ αὐτὸς εἶναι ἄνθρωπος, μὲ ἀντοχὲς καὶ δυνάμεις.

Πρέπει νὰ εἴμαστε πολὺ προσεκτικοὶ στὶς κρίσεις μας ἔξω ἀπὸ τὸν χορὸ, εἰδικὰ ὅταν ἔχουμε συνηθίσει σὲ ἑνορίες πόλεων μὲ πολλοὺς λειτουργοὺς, ψάλτες, ἀναγνῶστες, ἐπιτρόπους, καὶ βοηθοὺς πάσης φύσεως πρὸς τὸν λειτουργό. Στὴν ἐπαρχία τὰ πράγματα εἶναι πολὺ διαφορετικά.

Εὐχαριστῶ.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Ἀντιλαμβάνομαι ἀπόλυτα τό σκεπτικό τοῦ ἀγαπητοῦ μου Δομέστικου, ἀλλά ὅπως καί νά ἔχει τό πρᾶγμα ἤ οἱ περιστάσεις, ἡ μετάθεσις τῆς θείας μεταλήψεως ἀπό τήν κανονική, πραγματική, λογική, οὐσιαστική της θέση εἶναι ἀπαράδεκτη.
Ἡ κούραση εἶναι ἡ ἴδια, ἡ (ἐν ἀγνοίᾳ ἐνδεχομένως) καταφρόνηση τοῦ μυστηρίου ὅμως, μέ ὅ, τι συνεπάγεται, δέν δικαιολογεῖται.


 

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Υπάρχει και μια ενδιάμεση περίπτωση, πολύ συνηθισμένη ακόμα και Κυριακές, όχι μόνο σε γιορτές, ένας εκ των ιερέων να εκφωνεί το "Σῶσον ὁ Θεός τὸν λαὸν Σου" και να συνεχίζει τη λειτουργία, ενώ οι υπόλοιποι ιερείς κοινωνούν τους πιστούς. Κανονικό; Δεν ξέρω, ούτε μπορώ να πω, αλλά σίγουρα πολύ συνηθισμένο.
 

Firfiris

Κωστόπουλος Ευθύμιος
Υπάρχει και μια ενδιάμεση περίπτωση, πολύ συνηθισμένη ακόμα και Κυριακές, όχι μόνο σε γιορτές, ένας εκ των ιερέων να εκφωνεί το "Σῶσον ὁ Θεός τὸν λαὸν Σου" και να συνεχίζει τη λειτουργία, ενώ οι υπόλοιποι ιερείς κοινωνούν τους πιστούς. Κανονικό; Δεν ξέρω, ούτε μπορώ να πω, αλλά σίγουρα πολύ συνηθισμένο.

Όχι, δεν είναι ορθό, απλά περιμένουμε το "Δι'ευχών" σαν να είναι π.χ. το εφάπαξ των χιλιάδων ευρώ ή ένα δώρο έκπληξη που μας το έχουν τάξει εδώ και 150 χρόνια ή ως την σημαντικότερη στιγμή της ζωής μας... :eek:

Αυτό είναι όλο, κατάλαβες;

Δυστυχώς.

Υ.Γ. Στο 99% των περιπτώσεων, μη πεταχτεί κανένας έξυπνος να πει "ναι, αλλά, όμως" και λοιπές μπαρούφες.

Καταλαβαίνει ο μέσος άνθρωπος πότε υπάρχει ανάγκη και πότε πρέπει να προλάβουμε τον καφέ μη χυθεί...

...ποιον καφέ; ναι βρε, αυτόν που βάλαμε στο μπρίκι με το "Ευλογητός" και στο τσαφ τον προλάβαμε και σήμερα...

Ε.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Υπάρχει και μια ενδιάμεση περίπτωση, πολύ συνηθισμένη ακόμα και Κυριακές, όχι μόνο σε γιορτές, ένας εκ των ιερέων να εκφωνεί το "Σῶσον ὁ Θεός τὸν λαὸν Σου" και να συνεχίζει τη λειτουργία, ενώ οι υπόλοιποι ιερείς κοινωνούν τους πιστούς. Κανονικό; Δεν ξέρω, ούτε μπορώ να πω, αλλά σίγουρα πολύ συνηθισμένο.
Κι αὐτό ἀπαράδεκτο. Τό Σῶσον ὁ Θεός τὸν λαόν σου... κ.λπ. εἶναι εὐχαριστία μετά τήν κοινωνία. Πῶς μποροῦν καί τά δύο νά συνυπάρχουν; Κοινωνοῦμε μέχρι καί τοῦ τελευταίου πιστοῦ! Αὐτό θά πεῖ λειτουργική ἀγωγή, πού ἔχουν ἀνάγκη οἱ πιστοί. Δέν χωρεῖ καμμία ἐξαίρεση.
Ἔχω τήν ἐμπειρία ἀπό τήν κακή ἐντύπωση πού ἔκανε αὐτό στά ἀνήψια μου, ὅταν ὡς μαθητές λυκείου προσήρχοντο μετά τοῦ σχολείου ἤ τίς μεγάλες ἡμέρες μόνοι τους, καί συνέβαιναν αὐτά τά ἀπαράδεκτα. Τά παιδιά ἰδίως ἔχουν αἰσθητήριο. Θεωροῦσαν ὅτι κάποιος τούς ὑποτιμᾶ, τούς παραθεωρεῖ.
Ἡ οὐσιαστική παραθεώρηση ὅμως εἶναι πρός τόν Κύριο!!!


 

master_yianni

Αργός και μετά μέλους
Να πω παλι για τον απ.Βαρναβα Wood Green, (ο πρωτοψαλτης τους Simos ειναι και εκλεκτο μελος του ψαλτολογιου).
Μ.Πεμπτη πρωι, απο τα χαραματα στις 6-7, με το που ανοιγει η εκκλησια για τις Ωρες αρχιζουν να κοινωνουν οι πιστοι, και μιλαμε για χιλιαδες λαου που ισως παει στην εκκλησια 2-3 φορες το χρονο. Η ουρα για να κοινωνησουν φτανει γυρω στα 50-60 μετρα και εξω απο την εκκλησια (παλαιωτερα εμενα απεναντι και τα θυμαμαι), και αυτο ασταματητα μεχρι το περας της Θ. Λειτουργιας. Μαλιστα κοινωνουν και φευγουν, λες και ειναι στο σουπερμαρκετ.

Επειδη προκειται για Μ.Πεμπτη, που ολοι ξερουμε το μυστηριο, καποιος απο τους ιερεις η θεολογους ας σχολιασει.
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium

Ἀντιλαμβάνομαι ἀπόλυτα τό σκεπτικό τοῦ ἀγαπητοῦ μου Δομέστικου, ἀλλά ὅπως καί νά ἔχει τό πρᾶγμα ἤ οἱ περιστάσεις, ἡ μετάθεσις τῆς θείας μεταλήψεως ἀπό τήν κανονική, πραγματική, λογική, οὐσιαστική της θέση εἶναι ἀπαράδεκτη.
Ἡ κούραση εἶναι ἡ ἴδια, ἡ (ἐν ἀγνοίᾳ ἐνδεχομένως) καταφρόνηση τοῦ μυστηρίου ὅμως, μέ ὅ, τι συνεπάγεται, δέν δικαιολογεῖται.



Ἔχετε ἀπόλυτο δίκαιο π. Μάξιμε.

Μὲ ὅλο τὸν σεβασμό, ὄμως, δὲν μιλοῦμε πλέον γιὰ κούραση ἀλλὰ γιὰ πόλεμο. Ὅταν βγαίνει ἕνας ἱερέας στὴν Ὠραία Πύλη καὶ συνωστίζονται 500 ἄτομα γύρω του, ἔτοιμοι γιὰ ἔφοδο προκειμένου νὰ ἐκτελέσουν τὸ «ἔθιμο» (ἀντέτ στὴν ντόπια διάλεκτο) τῆς Μετάληψης τὸ δεκαπενταύγουστο καὶ ἄλλα τόσα σὲ βρίζουν γιατὶ δὲν τοὺς δίνεις τὸ ἀντίδωρο, καθὼς βράζει ὁ καφὲς τους στὸ σπίτι καὶ πρέπει νὰ τὸν προλάβουν, τὰ πράγματα ἀρχίζουν καὶ περιπλέκονται.
Καὶ κάτι ἄλλο. Στὰ πανηγύρια καὶ τὶς μεγάλες γιορτὲς στὴν ἐκκλησία προσέρχεται κατὰ πλειοψηφία ἕνας ὄγκος ἀνθρώπων ποὺ τὸ κάνουν μόνο γιὰ τὸ ἔθιμο, χωρὶς νὰ ἐπιζητοῦν κάτι ἄλλο παρὰ μόνο νὰ πάρουν τὸ «χρυσὸ δοντάκι» καὶ νὰ φύγουν γιὰ τὸν καφέ τους. Ὅλοι αὐτοὶ ἐπιδιώκουν μόνο νὰ «ἐξυπηρετηθοῦν» τὸ ταχύτερο δυνατό, λὲς καὶ εἶναι σὲ καμιὰ ΔΟΥ. Καὶ ἀλίμονο στὸν λειτουργὸ ποὺ θὰ κάνει παρατήρηση. Θὰ τὸν «λούσουν» κανονικότατα ἔστω κι ἄν κρατᾶ τὰ Ἅγια.

Ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα ὁ κάθε λειτουργὸς ἱερεὺς φέρει τὴν εὐθύνη γιὰ τὴν τέλεση τοῦ Μυστηρίου καὶ θὰ κριθεῖ κατὰ τὰ ἔργα του ἀπὸ τὸν Μεγάλο Ἀρχιερέα καὶ σὰν λειτουργὸς καὶ σὰν ἄνθρωπος μὲ τὴν ἀδυναμία του.

Ευχαριστῶ.
 

pransot

Πράντζος Σωτήρης
Το θεωρώ ίσως το σημαντικότερο θέμα τυπικού που γίνεται παρατυπία σήμερα. Η θ. κοινωνία είναι το κέντρο της ζωής της εκκλησίας μας και φυσικά όλων των πιστών, είναι ο βασικότερος λόγος που εκκλησιαζόμαστε. Ο δε ιερέας μας καλεί κάθε φορά όλους μας να προσέλθουμε. Ακόμη όταν και λόγω άλλων λόγων δεν έχουμε ευλογία να κοινωνήσουμε θα πρέπει ο νους μας να είναι στη θ. κοινωνία, να την ποθούμε, να ελεγχόμαστε και να προσευχόμαστε την ώρα που οι υπόλοιποι αδελφοί μας μεταλαμβάνουν.

Ευτυχώς στην ενορία μου ακολουθούν οι ιερείς πολύ σωστά αυτήν την τακτική και μεταλαμβάνουν τον κόσμο όση ώρα και αν χρειαστεί, ανεξαρτήτως αν είναι ένας ή δύο ιερείς. Φυσικά κουράζονται, καθότι ή διάρκεια της θ. κοινωνία είναι 20-30 λεπτά, παρ' όλ' αυτά δε συνεχίζουν αν δεν κοινωνήσει και ο τελευταίος πιστός. Είναι και θέμα αγωγής. Την ώρα αυτή στο ναό επικρατεί απόλυτη ησυχία και τάξη, παρά το ότι είναι γεμάτος με μικρά παιδιά.

Νομίζω πως είναι ένα σημείο που ΔΕΝ ΧΩΡΑ οικονομία που δυστυχώς συναντάμε συχνά και από αρχιερείς. Εκεί φαίνεται ότι το θέμα δεν είναι η καθυστέρηση, αφού συνήθως οι αρχιερατικές θ. λειτουργίες γίνονται σε πολύ αργό ρυθμό... Απλώς διαπιστώνω ότι η ώρα της θ. μετάληψης θεωρείται "νεκρός χρόνος", ενώ είναι η σημαντικότερη στιγμή για όλους μας.

Δεν είναι δυνατόν να "φωνάζουμε" γιατί γίνεται κήρυγμα στο κοινωνικό και να παραθεωρούμε αυτό το σημαντικότατο από ουσιαστικής πλευράς θέμα. Τα περισσότερα θέματα ορθής τήρησης του τυπικού δεν νομίζω ότι έχουν άμεσο ποιμαντικό αντίκρυσμα, ενώ η εν λόγω λογική υποβαθμίζει αφάνταστα το μυστήριο μέχρι (όχι βεβαίως μόνο λόγω αυτού) να οδηγούμαστε σε αντιλήψεις σαν αυτές που αναφέρει ο Master Yanni
 

pransot

Πράντζος Σωτήρης
(Βλέποντας το μήνυμα του domesticus)
Σίγουρα από τον κάθε ιερέα χρειάζεται επίμονος πουχρόνιος καταρτισμός του ποιμνίου. Αυτοί που εκκλησιάζονται 2-3 φορές το χρόνο εντάσσονται στο κλίμα που υπάρχει εντός ναού από τους μόνιμα εκκλησιαζόμενους. Είναι δυσάρεστο να αντιλαμβάνεσαι ότι η ποιμένουσα εκκλησία αντί να δίνει ευκαιρίες και ομολογία στα απομακρυσμένα μέλη της, να εκκοσμικεύεται από αυτά.

Όλα αυτά τα υποστηρίζω με κάποια απολυτότητα γιατί τα έχω δει να εφαρμόζονται στην ενορία μου, σε κάποιο βάθος χρόνου βεβαίως, με πολλή είμονή και ρποασπάθεια από τον ιερέα, που το έθεσε ως βασικό του στόχο. Και ενώ η εκκλησία είναι πάντα γεμάτη και με πάρα πολλά μικρά παιδιά, γίνονται τα πάντα "κατά τάξιν και ευσχημόνως".

Δυστυχώς έχω πετύχει και σε ναό όπου ο ιερέας μόνο που δεν έβριζε το ποίμνιό του για την όντως απαράδεκτη συμπεριφορά του. Και δεν ήταν καινβούργιος στην ενορία του...
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Τά ξέρω Δομέστικέ μου,
Εἶναι ὅμως θέμα ἑδραίωσης τῆς λειτουργικῆς εὐταξίας καί ἑνότητος, ἀλλά καί τῆς γενικώτερης καλλιέργειας τῆς λειτουργικῆς ἀγωγῆς τοῦ κλήρου καί τοῦ λαοῦ.
Τό ἐπίπεδο εἶναι φρικτά πεσμένο, ἡ δέ ἄγνοια καί τό ἀκατήχητο τοῦ κόσμου εἶναι τραγικό. Ἔχουμε ὅμως ὁ καθένας τήν εὐθύνη του.
Μή μοῦ τά θυμίζεις, γιατί μελαγχολῶ...

ΥΓ. Ἐκεῖνο ὅμως πού δέν καταλαβαίνω εἶναι, ποιά εἶναι ἡ διαφορά σ᾿ αὐτό τόν «χαμό» ἄν γίνει ἡ θ. μετάληψις στή θέση της· ἀλλάζει κάτι; Ἀντιθέτως νομίζω, μέ τήν ψαλμωδία τοῦ κοινωνικοῦ, τήν συνεισφορά καί τό καλό παράδειγμα κάποιων ἐνσυνείδητων, βλέποντας καί οἱ ἄλλοι, θά προσαρμοσθοῦν. Νομίζω ὅτι τό θέμα περιορίζεται στούς ἱερεῖς, πού τό φαντάζομαι, σάν νά θέλουν νά πετάξουν ἕνα «βάρος» ἀπό πάνω τους, νομίζοντας, ὅτι ἄν τό μεταθέσουν, θά ἀπαλλαγοῦν. Τότε ὅμως ὁ σκανδαλισμός εἶναι μεγαλύτερος. Θεωρῶ, ὅτι δέν ἔχουμε συνειδητοποιήσει τί κάνουμε καί τό κάνουμε ἀπό συνήθεια, ἐπειδή ἔτσι τό βρήκαμε. Χρειάζεται σκέψη ἐπ᾿ αὐτοῦ, μελέτη τοῦ θέματος καί ἀναθεώρηση τῶν πράξεών μας.


 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
π. Μάξιμος;44317 said:

Ἔχουμε ὅμως ὁ καθένας τήν εὐθύνη του...
Ἀντιθέτως νομίζω, μέ τήν ψαλμωδία τοῦ κοινωνικοῦ, τήν συνεισφορά καί τό καλό παράδειγμα κάποιων ἐνσυνείδητων, βλέποντας καί οἱ ἄλλοι, θά προσαρμοσθοῦν....
Χρειάζεται σκέψη ἐπ᾿ αὐτοῦ, μελέτη τοῦ θέματος καί ἀναθεώρηση τῶν πράξεών μας.

Σε ημέρες που γνωρίζουμε Ψάλτες και Κληρικοί ότι θα έχουμε μεγάλη συμμετοχή στην μετάληψη των αχράντων μυστηρίων και δεν υπάρχουν πολλοί κληρικοί για να μεταλάβουν τον λαό, αλλά μόνο ένας, είναι νομίζω ορθό να υπάρχει μέριμνα να ξεκινήσει η μετάληψη νωρίτερα.

Πώς θα γίνει αυτό;
Εάν αποφύγουμε τέτοιες μέρες αργά μαθήματα, είτε ξεκινήσουμε εξαιρετικά λίγο νωρίτερα. Χωρίς βιασύνη που σκανδαλίζει κι αυτή...

Έάν το "Μετά φόβου..." ακουστεί ένα δεκάλεπτο νωρίτερα δεν είναι παράτυπο, ο χρόνος του Κοινωνικού είναι χρόνος της Θείας Λειτουργίας κι όχι έξω από αυτήν και έτσι θα αποφύγουμε λειτουργικά αδιέξοδα ή δυσάρεστες συνέπειες.

Αν τώρα πρέπει να μπεί στην άκρη ο Χριστός, για να πούμε και το ένα και το άλλο και να "τραγουδάμε" τις εκφωνήσεις και τις απαντήσεις του λαού σε
παρά πλάγιο μινόρε του πλαγίου α'
επειδή είναι η πανήγυρις της Θεοτόκου- επειδή έτσι νομίζουμε ότι γιορτάζουμε καλύτερα...

τότε δεν έχουμε καταλάβει ότι δεν είμαστε σε χώρο συναυλιακό μέσα στον Ναό του Θεού, αλλά σε χώρο λατρείας του ζωντανού Θεού.
Κι αυτό ας το αναλογιστούμε καλά...

Υ.Γ. Πάτερ, δυστυχώς, τα λέμε αλλά... φωνή βοώντων εν τη ερήμω.

Υ.Γ. 2 Φυσικά και το τρίωρο [Όρθρος και Θεία Λειτουργία] δεν πρέπει να μειωθεί σε δίωρο όπως δυστυχώς συμβαίνει κάπου...
Οι υπερβολές πρέπει να αποφεύγονται...
 
Last edited:

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Εὐχαριστῶ πολύ Δημήτρη,
Εἶχα τό λογισμό —καί δέν τό ἔγραψα πρίν— μήπως τό θέμα σχετίζεται καί μέ πιέσεις πού δέχονται οἱ ἱερεῖς ἀπό τούς ψάλτες, λέγοντάς τους, ὅτι ἐγώ δέν ὑποχρεοῦμαι νά διαθέσω περισσότερο χρόνο, νά περιμένω πότε θά κοινωνήσεις τόσο κόσμο· ἐμένα εἶναι προδιαγεγραμμένος ὁ χρόνος παρουσίας μου· τέλειωνε τή λειτουργία νά φύγω καί μετά κάνε ἐσύ ὅ,τι θέλεις.

Θεωρῶ ἀπαραίτητη καί καθοριστική τή συλλειτουργία μας καί τήν ἀλληλοβοήθεια σέ τέτοιες περιπτώσεις. Ἀπαραίτητα πρέπει καί ὁ ψάλτης, σάν κατωτέρου βαθμοῦ κληρικός, νά ἐπιδεικνύει ἀνάλογη ποιμαντική εὐαισθησία καί νά ξέρει νά ξεχωρίζει τίς ἡμέρες καί νά μήν βρίσκεται ἐκεῖ, προκειμένου νά κάνει μόνον τό κέφι του, ἀγνοώντας τούς πάντες καί τά πάντα.

Δόξᾳ τῷ Θεῷ πού ἔχουμε παραδείγματα συνειδητοποιημένων νέων ψαλτῶν, συμμετεχόντων πρώτων αὐτῶν στά ἅγια μυστήρια καί καλλιεργούντων μέ τόν τρόπο τους τήν λειτουργική συνείδηση τῶν πιστῶν σέ ἀγαστή συνεργασία μέ τούς ἱερεῖς, ἤ ἔστω, πολλάκις διδάσκοντες τούς ἱερεῖς.


 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
π. Μάξιμος;44319 said:

Εὐχαριστῶ πολύ Δημήτρη,
Εἶχα τό λογισμό —καί δέν τό ἔγραψα πρίν— μήπως τό θέμα σχετίζεται καί μέ πιέσεις πού δέχονται οἱ ἱερεῖς ἀπό τούς ψάλτες, λέγοντάς τους, ὅτι ἐγώ δέν ὑποχρεοῦμαι νά διαθέσω περισσότερο χρόνο, νά περιμένω πότε θά κοινωνήσεις τόσο κόσμο· ἐμένα εἶναι προδιαγεγραμμένος ὁ χρόνος παρουσίας μου· τέλειωνε τή λειτουργία νά φύγω καί μετά κάνε ἐσύ ὅ,τι θέλεις.

Θεωρώ πάντως ότι και το κήρυγμα- αν δεν είναι η ορθή η θέση του, δηλαδή μετά το Ευαγγέλιον- παρατύπως στο Κοινωνικόν διασπάει την ενότητα της Λειτουργίας, έχουμε την αίσθηση χαλαρότητας εκείνη την στιγμή, σαν όλα να έχουν τελειώσει...

Πρέπει και οι κληρικοί [ίσως και οι ανώτεροι να πρέπει να δίνουν το καλό παράδειγμα...] να συμμορφωθούν προς τις εντολές και εγκυκλίους της Συνόδου και να μήν κάνει ο καθένας ότι νομίζει...
 

Firfiris

Κωστόπουλος Ευθύμιος
Εἶναι ὅμως θέμα ἑδραίωσης τῆς λειτουργικῆς εὐταξίας καί ἑνότητος, ἀλλά καί τῆς γενικώτερης καλλιέργειας τῆς λειτουργικῆς ἀγωγῆς τοῦ κλήρου καί τοῦ λαοῦ.

Ποιός θα καλλιεργήσει τον κλήρο και τον λαό πάτερ;

Σε ενορία της πόλης της Θεσσαλονίκης μεγάλη που πολύ απλά δεν αναφέρω ώστε να μην προσωποποιηθεί η κουβέντα, στην Πανήγυρη του Ναού βεβαίως βεβαίως ήρθε ο Μητροπολίτης.

"Μετα φοβου..."

και εντός ολίγου

"Σωσον..."

Όταν ο ποιμενάρχης ΔΕΝ δίνει το παράδειγμα, μια εγκύκλιο, μια κουβέντα ή μια παρατήρηση, ΠΟΙΟΣ θα "καλλιεργήσει" όπως γράφετε ορθώς;

Πιθανότερο είναι να καλλιεργήσει ένας θείος μου που είναι καλλιεργητής πατάτας :eek:

Ἔχουμε ὅμως ὁ καθένας τήν εὐθύνη του.

Σωστός, μόνο που όταν αναλογιζόμενοι την ευθύνη μας δρούμε, συζητούμε ή ό,τι άλλο, εισπράτουμε το "καλά, καλά" ή το "αυτά που λες δεν γίνονται" και άλλα παρόμοια.

Ο μόνος που μπορεί να επιβάλλει την ορθοπραξία (το ρήμα "επιβάλλει" δεν είναι τυχαίο γιατί το 75% περίπου των περιπτώσεων δεν είναι συζητήσιμοι και ως κατέχοντες λοιπόν την πλειοψηφία μας αναγκάζουν να χρησιμοποιούμε τον όρο "επιβάλλει") είναι ο Επίσκοπος.

Όταν όμως και ο Διοικητής του τάγματος δεν "πετάει φωτιές" και είναι "σπίρτο αεικίνητο" τότε το τάγμα πάει για...

Χρειάζεται σκέψη ἐπ᾿ αὐτοῦ, μελέτη τοῦ θέματος καί ἀναθεώρηση τῶν πράξεών μας.

Πολλά χρειάζονται αλλά ΔΕΝ ΕΙΔΑ μέχρι στιγμής καμιά κίνηση Μητρόπολης του στυλ "όλοι οι ιερείς και ψάλτες στην τάδε αίθουσα τις τάδε μέρες. Κύριοι, έτσι και έτσι και θα τα τηρείτε. Απορίες; κανείς. Ωραία, άντε να τα εφαρμόσεται λοιπόν".

Το μόνο που βλέπω είναι ευσεβείς πόθοι και κουβεντούλα μέσω Ίντερνετ από όπου βέβαια θα ωφεληθούν αρκετοί, η νόσος όμως θα παραμείνει νόσος και το ξέρεις αυτό πάτερ, θέλει δραστικά μέτρα.

Θέλει τον Επίσκοπο να πηγαίναι αιφνιδιαστικά να παρευρεθεί έστω σε μια ακολουθία για να έχει σε real time εικόνα της πραγματικής κατάστασης που επικρατεί.

Το να πω "θα έρθω στις τάδε του μηνός" είναι δώρον άδωρον. Στις τάδε του μηνός οι ψάλτες θα είναι στην ώρα τους, με τα ράσα τους, η ακολουθία θα γίνει κανονικά, χωρίς βιασύνες (λέμε τώρα) κ.τ.λ.

Για πήγαινε όμως ξαφνικά...

...ο ένας ψάλτης στις 07:05, ο άλλος στις 07:15, ο ένας με ράσο, ο άλλος δεν το έπλυνε και έτσι, ε, ας μη βάλει, οι κανόνες "κομμένοι" (ε, καθημερινή είναι μωρέ, σιγααααααά μωρέ...) και άλλα πολλά και λίαν ωφέλιμα.

Ψέματα λέω;;;

Ελλάς ολέ...
 

Firfiris

Κωστόπουλος Ευθύμιος
Αν τώρα πρέπει να μπεί στην άκρη ο Χριστός, για να πούμε και το ένα και το άλλο και να "τραγουδάμε" τις εκφωνήσεις και τις απαντήσεις του λαού σε
παρά πλάγιο μινόρε του πλαγίου α' επειδή είναι η πανήγυρις της Θεοτόκου- επειδή έτσι νομίζουμε ότι γιορτάζουμε καλύτερα...

τότε δεν έχουμε καταλάβει ότι δεν είμαστε σε χώρο συναυλιακό μέσα στον Ναό του Θεού, αλλά σε χώρο λατρείας του ζωντανού Θεού.
Κι αυτό ας το αναλογιστούμε καλά...

+100

Υ.Γ. Πάτερ, δυστυχώς, τα λέμε αλλά... φωνή βοώντων εν τη ερήμω.

Εμένα μου λες...
 

master_yianni

Αργός και μετά μέλους
Για πήγαινε όμως ξαφνικά...

...ο ένας ψάλτης στις 07:05, ο άλλος στις 07:15, ο ένας με ράσο, ο άλλος δεν το έπλυνε και έτσι, ε, ας μη βάλει, οι κανόνες "κομμένοι" (ε, καθημερινή είναι μωρέ, σιγααααααά μωρέ...) και άλλα πολλά και λίαν ωφέλιμα.
...

Ειχα συναδελφο (δεξιο) που ενω εγω εφτανα και διαβαζα εξαψαλμο (ενω εμενα μακρυτερα), αυτος ερχοταν στο τελος των καταβασιων και κουρασμενος. Οταν αλλαζε η ωρα (δυο φορες το χρονο), εφτανε καθε φορα μια ωρα καθυστερημενος (μια φορα μαλιστα ηρθε στα Ειρηνικα).

Τελικα να συμπληρωσω σε αυτο που λεει ο π.Μαξιμος... αν ο ιεροψαλτης κανει το λειτουργημα του σαν αγγαρεια, τοτε καλυτερα να μην ανεβαινει στο στασιδι.
Παρατηρησα σε διαφορα αναλογια που ανεβηκα κατα καιρους, οτι οι περισσοτερες παρατυπιες προερχονται οταν δεν υπαρχει ανεση επανω στο αναλογιο. Αλλοι βιαζονται, πολλοι πελαγωνουν, αλλοι κοβουν, αλλοι δεν ενδιαφερονται, αλλοι ψαχνουν τις ελξεις και τις υφεσοδιεσεις κτλ και τρεχα γυρευε.

Ας ακουσουμε ακολουθια απο... πες τον Ταλιαδωρο (που εχω στο αβαταρ) η καποιον απο τους παλαιους... σε ολα που λεει υπαρχει μια ανεση... δεν εννοω οτι λεει τα μαθηματα πιο αργα, αλλα εκτελει το καθε πραγμα χωρις στρες. Αυτο ειναι πολυ σημαντικο.... Στο τελος και ο πιστος το ευχαριστιεται, και ο ιερεας εχει την ανεση του, και ο ψαλτης δεν κουραζεται, και η ολη ακολουθια αντε να διαρκεσει 10 λεπτα παραπανω.
 

Dimitris Fakinos

Παλαιό Μέλος
Καλημέρα.

Οικονόμησε ο Θεός και στην εκκλησία στην οποία ψάλλω (Ι. Ν. Αγίων Αποστόλων Πέτρου-Παύλου & Αγίου Νεκταρίου, Άνω Κηφισιάς), ο ιερέας του Ναού, φιλακόλουθος & φιλόμουσος, πατήρ Ιωάννης Παντελίδης, μεταλαμβάνει όλο το εκκλησίασμα, στο "Μετά φόβου", των χορών ψαλλόντων είτε κοινωνικό είτε απαγγέλοντας εμμελώς (κλιτόν) το "Του δείπνου σου του μυστικού".

Αρκετές φορές ο πνευματικός μου, έχει πει: "Κατά τον ποιμένα και το ποίμνιο".
 

Firfiris

Κωστόπουλος Ευθύμιος
...και η ολη ακολουθια αντε να διαρκεσει 10 λεπτα παραπανω.

Πίστεψέ με ότι αυτή η φράση σου είναι τόσο δύσκολο να κατανοηθεί από αυτούς που πρέπει όσο καμιά θεωρία περί αστροφυσικής και... μαύρων τρυπών :D
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Ὅλα ὅσα ἀνέφεραν οἱ προλαλήσαντες εἶναι σωστὰ καὶ τὰ ἀποδέχομαι πλήρως, καθὼς προέρχονται καὶ ἀπὸ κατόχους τὴς τυπικῆς καὶ λειτουργικῆς διάταξης. Νὰ μὲ συμπαθᾶτε ποὺ θὰ ἐπιμείνω ὅμως λίγο περισσότερο.

Στὰ μηνύματά μου κάνω διαχωρισμὸ μεταξὺ ἀστικῶν καὶ ἐπαρχιακῶν ἑνοριῶν. Στὴν ἐπαρχία κατὰ πλειοψηφία οἱ ἑνορίες ὑπολειτουργοῦν. Δὲν διαθέτουν ἐπαρκὲς προσωπικὸ στὸ ναὸ (ψάλτες, νεωκόρους) καὶ τὶς πλεῖστες τῶν περιπτώσεων ὁ ἐφημέριος -διότι εἶναι πάντα ἕνας- ἀγωνίζεται οὐσιαστικὰ μόνος του.
Τὸ ἐπίπεδο στὴν ἐπαρχία εἶναι σαφῶς χαμηλότερο καὶ ἄντε νὰ ἐξηγήσεις τώρα τὶ ἐστὶ λειτουργικὴ ἀναγέννηση.
Ἔχετε δεῖ ἱερέα στὸν ἐσπερινὸ νὰ θυμιάζει καὶ νὰ ψάλλει συγχρόνως το Θοῦ Κύριε γιατὶ στὸ ἀναλόγιο εἶναι μόνο ἕνας ψάλτης καὶ αὐτὸς δὲν «γουστάρει» νὰ τὸ ψάλλει μόνος του;
Ἀναφέρθηκε ὁ πολυχρόνιος καὶ ἐπίμονος καταρτισμὸς τοῦ ποιμνίου. Τὸ ξέρετε πὼς τὸ ἐν λόγῳ ποίμνιο ὅταν φεύγει ἀπὸ τὶς ἑνορίες τῆς Θεσ/νίκης καὶ παραθερίζει στὰ χωριὰ τῆς Χαλκιδικῆς, μετατρέπεται σὲ ἀγέλη; Ἀπλῶς στὶς μεγάλες πόλεις ἔχει δημιουργηθεῖ κάποια ἑνοριακὴ ὑποδομὴ ποὺ στηρίζει τὸν Ἐφημέριο σὲ κάθε πλευρὰ τῆς λειτουργικῆς ζωῆς τῆς ἑνορίας καὶ τὴν περιφρουρεῖ ἀπὸ τοὺς παρείσακτους. Ὅταν πηγαίνουμε στὰ χωριὰ, ποὺ δὲν ὑπάρχει κάτι τέτοιο, ψάχνουμε νὰ τὸ βροῦμε κάνοντας παρατηρήσεις καὶ μοιράζοντας εὐθῦνες χωρὶς ποτὲ νὰ ἀναρωτηθοῦμε ποῦ βρισκόμαστε. Καὶ φυσικὰ πάντα μὰ πάντα φταίει ὁ ἕνας καὶ μοναδικὸς οἰκογενειάρχης ἐφημέριος (ποὺ πολλοὶ τὸν βρίζουν καὶ ὡς ἀστοιχείωτο γιατὶ ὑπηρετεῖ σὲ χωριό).
Πατέρες καὶ συνάδελφοι, τὰ πράγματα στὴν ἐπαρχία εἶναι τραγικά καὶ ἀπὸ μόνος του ὁ λειτουργὸς δὲν δύναται νὰ κάνει πολλὰ.

Ἐδῶ κολλάει ἐδῶ κολλάει αὐτὸ ποὺ ἔγραψε ὁ Firfiris: Θέλει τον Επίσκοπο να πηγαίναι αιφνιδιαστικά να παρευρεθεί έστω σε μια ακολουθία για να έχει σε real time εικόνα της πραγματικής κατάστασης που επικρατεί.

Το να πω "θα έρθω στις τάδε του μηνός" είναι δώρον άδωρον. Στις τάδε του μηνός οι ψάλτες θα είναι στην ώρα τους, με τα ράσα τους, η ακολουθία θα γίνει κανονικά, χωρίς βιασύνες (λέμε τώρα) κ.τ.λ.

Για πήγαινε όμως ξαφνικά...

...ο ένας ψάλτης στις 07:05, ο άλλος στις 07:15, ο ένας με ράσο, ο άλλος δεν το έπλυνε και έτσι, ε, ας μη βάλει, οι κανόνες "κομμένοι" (ε, καθημερινή είναι μωρέ, σιγααααααά μωρέ...) και άλλα πολλά και λίαν ωφέλιμα.


Συγχωρέστε με γιὰ τὸν ἐπιθετικὸ τόνο, δὲν τὸ πολυσυνηθίζω, ἀλλὰ στὸ ναὸ ποὺ ψάλλω, προετοιμάζομαι γιὰ ἕναν ἄλλο ἀπογοητευτικὸ Δεκαπενταύγουστο (καὶ δὲν ἀναφέρομαι στὰ λειτουργικά) ποὺ θὰ παρακαλάω πότε θὰ τελειώσει ἡ ἀκολουθία. Φέτος πάντως, πρότεινα στὸν ἐφημέριο νὰ προσλάβει ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἐταιρεία security (δὲν τὸ δέχθηκε) γιὰ νὰ τηρηθεῖ ἡ τάξη καὶ νὰ προστατευθοῦν τὰ Ἄχραντα Μυστήρια ἀπὸ τὴν βεβήλωση. Ἐλπίζω τουλάχιστον φέτος νὰ μὴν γλείψει ἀπὸ τὸ δάπεδο ὁ λειτουργὸς τὴν Θ. Μετάληψη ἐξ αἰτίας κάποιου ἄπιστου πιστοῦ ποὺ ἐκτελεῖ -κυριολεκτικά- τὸ ἔθιμο (;)

Καὶ τώρα μποροῦμε ὅλοι νὰ γελάσουμε (;) καὶ νὰ ἀναφερθοῦμε σὲ λειτουργικὴ ἀναγέννηση...

Ἀμὰν νὰ 'ρθει ὁ χειμῶνας νὰ ἡσυχάσουμε ...

Υ.Γ. Καὶ πάλι συγγνώμη γιὰ τὸ ὕφος.

 
Top