Ποιοί ήταν / είναι οι δάσκαλοί μας

paganus

Παλαιόν μέλι
Θα ήταν, πιστεύω, ενδιαφέρον να αναφερθούμε στους δασκάλους μας. Έστω και μόνον ονομαστικά. Θα μπορούσαμε να βρούμε έτσι και μαθητικές "συγγένειες" ανα εποχή και ανά δάσκαλο.
 

mmamais

Μαμάης Μιχάλης
Εμένα ο Χάρης ο Συμεωνίδης, φαίνεται από την εκπληκτική ομοιότητά μας.

Κάθησα δίπλα του 3 χρόνια στο αναλόγιο, μετά τον πρόδωσα και πήγα στην Αθήνα, από την οποία προσπαθώ να φύγω (και ίσως τα καταφέρω το Σεπτέμβριο)

Συνέχισα τις υπόλοιπες τάξεις με τον π.Χρήστο Κυριακόπουλο στον οποίο χρωστάω μεγάλη ευγνωμοσύνη για τη συμπαράσταση και τη βοήθειά του σε οτιδήποτε.
 
Last edited:

μάρκελλος

Μάρκελλος Πιράρ, Γενικός συντονιστής
Ὁ μακαρίτης ἱερομόναχος Γαβριὴλ Καρεώτης (Μακαβός).
 

George

Ιεροψάλτης
Ορδουλίδης Γεώργιος, Πρωτοψάλτης Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Νάουσας Ημαθίας.
 
Γεώργιος Κ. Αγγελινάρας (Σάμιος πρωτοψάλτης - μουσικολόγος)
Ως μικρό παιδί ..(αρχές δεκαετίας 80..) θυμάμαι τον εαυτό μου να ακούω τον ρυθμό που έδινε το πόδι του πατέρα μου στο δεξιό αναλόγιο του ιερού ναού Αγ. Γεωργίου στο χωριό Καλλιθέα Σάμου (καθόμουν κάτω..)...Εκεί είχα τα πρώτα ακούσματα...Τώρα συμψάλλουμε στον ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου στον Λιμένα Καρλοβάσου στο Δεξιό αναλόγιο...Έχω λοιπόν αποκκομίσει τα μέγιστα και απ΄αυτόν...και τον ευχαριστώ δημόσια γι΄αυτό...
 
Last edited:

Ellazar

Ελευθερία
Ιορδάνης Κουτσιμανής, Πρωτοψάλτης του Αγ.Αντωνίου, Πολιούχου Βεροίας.
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Το Δημοτικό (στα μουσικά) το πέρασα με τον Ιάκωβο Γιαμαίο (εκ Πάτμου).
Τις υπόλοιπες "τάξεις" μέχρι εκεί που βρίσκομαι τώρα (;;;) τις πέρασα με τον Αντώνιο Πλαΐτη, ύμνους από τον οποίο έχουν ανεβάσει κατά καιρούς εκλεκτοί συνάδελφοι - συμμαθητές στο forum.
 

stapaman

Εφησυχάζων & ενίοτε προξενών αλγεινάς εντυπώσεις δ
Δάσκαλός μου, ο Θεόδωρος Χ. Τσαγκαρούλης, Καθηγητής Μουσικής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και Πρωτοψάλτης του Ι. Ναού Οσίου Νίκωνος, Πολιούχου Σπάρτης.
 

vazjohn

Βαζούρας Ιωάννης
Πρώτος μου δάσκαλος ο αιδεσιμολογιώτατος πατερας Κων. Αθανασόπουλος(μαθητής του αειμνήστου άρχοντος Δ.Σουρλαντζή) και ο κ.Δημήτριος Δρόσος(μαθητής του περίφημου πρωτοψάλτου Σεραφείμ Γεροθεοδώρου).{και οι δυο ανωτέρω δασκαλοί μου, καταγόμενοι απο το Θέρμο Αιτ/νιας)}.Στη σχολή της Βυζαντινής μουσικής δάσκαλός μου ήταν ο Κων. Λανάρας(εξ Αγρινίου).
 

ΑΛΕΞΙΟΣ ΝΙΚΟΛΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Φωτορεπόρτερ - Οπερατέρ Films Producer
Πρώτος δάσκαλος ο πατέρας μου Γεώργιος Νικολουτσοπουλος μαθητής του θειου του Λυκούργου Αγγελόπουλου στο πύργο της Ηλείας ύστερα ο φίλος και συνάδελφος πρωτοψάλτης και καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής Γεώργιος Τοκατλίδης, έμπειρος ψάλτης με αξιόλογο έργο στην παραδοσιακή αλλά και την Βυζαντινή μουσική, ευχάριστος άνθρωπος, ο όποιος προέρχεται από τους μεγάλους δασκάλους Σίμωνα Καρά και Λυκούργο Αγγελόπουλο.
 

master_yianni

Αργός και μετά μέλους
Απο το μακαριτη Γερασιμο Πρεβεζιανο εμαθα τα μουσικα, αλλα να ψελνω ωφεληθηκα τα μεγιστα απο τον κυρ Παρασκευα Βασιλειαδη, Πρωτοψαλτη Αγ.Τριαδας Αγρινιου, τον οποιο θεωρω και διδασκαλο μου. Και οι δυο μαθητευσαν κοντα στον Αρχοντα Χαριλαο Ταλιαδωρο (βλεπε και το αβαταρ).

Πολυ αργοτερα, και για καποιο διαστημα (περιπου εναμιση χρονο) καθισα κοντα στον κυρ Γιαννη Χριστιδη (γηραλεος βεβαια τωρα), οικιακο μαθητη του Θ. Στανιτσα στην Πολη, ο οποιος με εστρωσε πανω στο αναλογιο.
 
Last edited:

spyridon

Ἀρχιμ. Σπυρίδων Σκορδίλης
Τὰ πρώτα μουσικά ἔμαθα κοντά στον Δάσκαλό μου κ. Σωτήριο Βογιαντζόγλου Πρωτοψάλτη τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος Ἁγίου Σπυρίδωνος Κερκύρας. Μαθήτευσα ἐπίσης στὸν κ. Στέφανο Δόντσιο Ἄρχοντα μουσικοδιδάσκαλο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καὶ Πρωτοψάλτη τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Φλωρίνης. Ἐπίσης πολλά ὠφελήθηκα ἀπό τὴ μαθητεία μου στὸν κ. Ἰάκωβο Γιαμαίο ἀπό τὴν Πάτμο. Τέλος μαθήτευσα στὸν Ἄρχοντα Πρωτοψάλτη τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κωνσταντινουπόλεως κ. Λυκούργο Ἀγγελόπουλο καὶ διετέλεσα μέλος τῆς Ἐλληνικῆς Βυζαντινῆς Χορωδίας.
 

ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Παλαιό Μέλος
Τα πρώτα μουσικά ακούσματα είχα από τον πατέρα μου που μαθήτευσε στον πολύ καλό και φημισμένο στη Σάμο δάσκαλο Φίλιππο Ράμφο πρωτοψάλτη του Ι. Ν. Εισοδίων της Θεοτόκου Μεσαίου Καρλοβασίου. Το δεξιό ψαλτήρι αυτου του Ναού χωρούσε 30 άτομα! είχε κεκλιμένο επίπεδο για να βλέπουν όλοι το χοράρχη (μικρογραφία αμφιθεάτρου).
Όμως ενώ άρχιζε τα μαθήματα στους 2 γιους του, δεν συνέχιζε...
Στο δημοτικό σχολείο νεοδιόριστος τοποθετήθηκε ο Ματθαίος Ανδρέου που είχε μάθει τη μουσική μας από τον κορυφαίο δάσκαλο Εμμανουήλ Βαμβουδάκη με συμμαθητές Χρήστο Χατζηνικολάου, Γεώργιο Αγγελινάρα και πολλούς άλλους.
Δημιούργησε λοιπόν ένα φυτώριο εκκολαπτόμενων ψαλτών αρχίζοντας από την τρίτη τάξη του Δημοτικού. Τα μαθήματα δεν διεκόπτοντο τα καλοκαίρια, γιατί όλα τα παιδάκια πηγαίναμε στη μητρόπολη Καρλοβάσου όπου έψαλε ο δάσκαλος κυρ Μαθιός.
Ο γράφων το 1961 (15χρονος) εγκαταστάθηκα οικογενειακώς στο κλεινόν άστυ όπου γνώρισα τον καλλικέλαδο παπα-Θανάση Τσούμαρη και σε συνδυασμό με τις γνώσεις από τον κυρ Μαθιό και τη μελέτη πολλών βιβλίων γνώρισε δια ζώσης το Πολίτικο ύφος.
Η συνέχεια και αποκορύφωση της μαθητείας μου είναι γνωστή. Το 1966 «μεταπτυχιακό» στον Άρχοντα Θρασύβουλο Στανίτσα.
Στη φωτο οι μαθητές του Βαμβουδάκη στο κέντρο με τους μαθητές του κυρ Μαθιού στα άκρα προ μερικών 10ετιών...
 

Attachments

  • Ν. Γιάννου, Μ. Ανδρέου, Χ. Χατζηνικολάου, Κων. Γιαννούτσος..jpg
    86.9 KB · Views: 172

Βασίλης Παπ

Βασίλης Παπαδόπουλος
Δάσκαλός μου ο Αθανάσιος Καλαφάτης, πρωτοψάλτης Ι.Ν. Αγ. Παντελεήμονα Καλαμαριά - Θεσσαλονίκη
 

nektariosthanos

Μέλος
Πήρα τα πρώτα μαθήματα ψαλτικής από τον Κωνσταντινουπολίτη πρωτοπρεσβύτερο π. Ελευθέριο Χαραλαμπίδη, στην Φιλιππιάδα Πρεβέζης. Στη συνέχεια σαν φοιτητής στην Θεσσαλονίκη συνέχισα τα μαθήματα με τον κ. Παναγιώτη Νεοχωρίτη. Χάριτας χρεωστώ και στους δύο δασκάλους, ιδιαίτερα όμως στον κ. Νεοχωρίτη. Ας έχει πάντοτε ακάματη την διάθεση να χαλκεύει μουσικές συνειδήσεις...
 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
...κ. Παναγιώτη Νεοχωρίτη. Χάριτας χρεωστώ και στους δύο δασκάλους, ιδιαίτερα όμως στον κ. Νεοχωρίτη. Ας έχει πάντοτε ακάματη την διάθεση να χαλκεύει μουσικές συνειδήσεις...

Ζωντανός θρύλος ο κ. Παναγιώτης Νεοχωρίτης.
Όσα κατάφερε τότε στην περιοχή [μαθητές κλπ...] δεν τα καταφέρνει κανένα ΤΜΗΜΑ ή ΣΧΟΛΗ ή ΩΔΕΙΟ και αυτό πρέπει να μας προβληματίσει όλους...

[ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά η βάρκα αρμενίζει... ο νοών νοείτω...]
 

pransot

Πράντζος Σωτήρης
Αν και μικρός (ηλικιακά και ψαλτικά) αναφέρομαι:
1. (11-16 ετών) π. Στυλιανός Βότσης και παράλληλα στο αναλόγιο του Ι.Ν. Κοιμήσεως Πεύκων (ενορίας μου) με πρωτοψάλτη τον Δημήτριο Βαρβέρη (ταλιαδωρικός)
2. (16-18 ετών) τίποτε θεωρητικά, πολύ συχνή παρουσία και ψάλσιμο στην Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας (+ενορία εννοείται...)
3. (18-20 ετών) στη σχολή του Π. Νεοχωρίτη, με δάσκαλο στα μαθήματα τον αείμνηστό αδελφό του Μανόλη Νεοχωρίτη, και τις Κυριακές στο αναλόγιο
4. (21 ετών) ιεροδ. Ρωμανός Κενανίδης, Αθωνιαδίτης, μαθητής του γερ. Μελετίου Συκεώτη
5. (22 ετών) π. Χρυσόστομος Καρεώτης, με τον οποίο ψάλλαμε μαζί για τέσσερα χρόνια σε αμέτρητες ακολουθίες και τον θεωρώ ως τον ουσιαστικότερο δάσκαλό μου.
6. (22-?) νέκρα (όχι ότι μου λείπουν πάρα πολύ οι ατέλειωτες θεωρητικές συζητήσεις, άλλωστε το ψαλτολόγιο φρόντισε γι' αυτό)
"Απ'όλα" η ιστορία μου, αν και νομίζω όπως όλοι μας στο τέλος ωριμάζοντας ψαλτικά καταλήγουμε σε συγκεκριμένες συνειδητές επιλογές.
Ας τους φυλάει όλους ο Θεός και πάντοτε η ψαλμωδία τους να είναι προσευχή και να ανεβαίνει ως θυμίαμα ενώπιον του θρόνου του.
 
Last edited:
Πρώτος μου δάσκαλος (1992) ήταν ο Δημήτρης Καλομοίρης, εξαίρετος άνθρωπος. Έπειτα έκανα λίγα μαθήματα με τον Γιώργο Παπανικολάου (1993). Αυτός όμως που καθόρισε το «είναι» μου στη βυζαντινή μουσική και που χωρίς αυτόν δεν πρόκειται να συνέχιζα να ασχολούμαι είναι ο Θανάσης Παϊβανάς, μαθητής κατ’ οίκον (1974-1981) του Άρχοντος Θρασύβουλου Στανίτσα. Επιστήμονας στη μουσική, φοβερής έκτασης φωνή, απίστευτος χαρακτήρας και πάνω απ’ όλα διδάσκαλος με όλη τη σημασία της λέξης. Μεταξύ αστείου και σοβαρού νιώθω και λίγο αποστάτης όταν ωριμάζοντας ιεροψαλτικά έγινα παναγιωτιδικός από στανιτσικός! Εν πάση περιπτώσει θα ήθελα να παραθέσω και κάποιες σκέψεις μου στο θέμα περί μαθητείας κινούμενος προς αυτό από τα γραφόμενα περί μαθητών του Ναυπλιώτη αλλά και άλλων παρομοίων περιστάσεων.
Αφορμή για τις πιο κάτω σκέψεις μου είναι το γεγονός της δήλωσης πολλών ιεροψαλτών ως μαθητών του τάδε ή του δείνα με σκοπό να αποκτήσουν λίγο από την αίγλη που είχε ή έχει ο αναφερόμενος ως δάσκαλος, δικαιολογώντας το ρητό "Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται".
Η μάθηση του καθενός σε έναν ή περισσοτέρους δασκάλους έχει πολλούς παραμέτρους. Ένας μπορεί να ενεργεί ως μέλισσα παίρνοντας στοιχεία από διαφόρους και άλλος να είναι στείρα προσκολημένος και να αντιγράφει τα πάντα από έναν δάσκαλο. Όπως και να έχει δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από το να δηλώνει οποιοσδήποτε "είμαι μαθητής του τάδε" αν ο ίδιος δεν αξίζει τίποτε. Ίσα ίσα που μειώνει και τον φερόμενο ως διδάσκαλο. Όλες οι φωνές διαφέρουν μεταξύ τους και το μόνο που μπορεί να μείνει κοινό είναι εν τέλει το ύφος.
 

Mpanelas Mixail

Μέλος
Πήρα τα πρώτα μαθήματα ψαλτικής από τον Κωνσταντινουπολίτη πρωτοπρεσβύτερο π. Ελευθέριο Χαραλαμπίδη, στην Φιλιππιάδα Πρεβέζης. Στη συνέχεια σαν φοιτητής στην Θεσσαλονίκη συνέχισα τα μαθήματα με τον κ. Παναγιώτη Νεοχωρίτη. Χάριτας χρεωστώ και στους δύο δασκάλους, ιδιαίτερα όμως στον κ. Νεοχωρίτη. Ας έχει πάντοτε ακάματη την διάθεση να χαλκεύει μουσικές συνειδήσεις...

και η δική μου μουσική συνείδηση χαλκεύθηκε απ' τον κ.Π.Νεοχωριτη.
 
Top