Κε Γιάννου,
Χίλια ευχαριστώ και συγχαρητήρια για τα υπέροχα "απλά" Χερουβικά. Κατά την γνώμη σας, πότε μπορούν να χρησημοποιηθούν αυτά τα κείμενα; Τα βλέπω πολύ σύντομα και φοβάμαι ότι δεν δίνει αρκετό καιρό στον ιερέα να πη τις ευχές, να θυμιάση, κλπ.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτά τα Χερουβικά θα πρέπει να ψαλλούν σε πολύ αργό χρόνο. Ο λόγος είναι διότι, είτε Κυριακή είτε καθημερινή, ο ιερέας ακόμα έχει να πη τις ίδιες ευχές, το ίδιο θύμιασμα, τις ίδιες κινήσεις ("τις μισούσιν και αδικούσιν....", κλπ.). Κάποιος έγραψε ότι αυτά που ανεβάσατε είναι πιο "κατάλληλα" για καθημερινές, αλλά γιατί; Μήπως οι ιερείς λένε τις ευχές πιο γρήγορα;
Προς Θεού, να ξεύρετε ότι δεν κάνω αυτές τις ερωτήσεις με ειρωνία... πράγματι, ζητάω να μάθω μπας και υπάρχει άλλη "τάξη" στην Ελλάδα, γιατί εδώ στην Αμερική οι ιερείς κόβουν και ράβουν ευχές και στις Κυριακάτικες Λειτουργίες. Σήμερα, π.χ., είχαμε αναπληρωματικό ιερέα στον ναό μας, και στο "Πάσαν την βιωτικήν", ο παπάς μου έβγαινε με τα Άγια! Αναγκάστηκα να συντομέυσω τον ύμνον από εκείνο το σημείο μέχρι το τέλος "εις το Κλιτόν"!
Εκτιμώ ιδιαιτέρως την δικιά σας γνώμη γιατί εσείς κάνατε και με τον Στανίτσα και θα ήθελα να μάθω τι έκανε αυτός στις καθημερινές. Έχω την εντύπωση ότι δεν του καιγότανε καρφάκι του Άρχοντα, μά καθυμερινή ήταν, μα Κυριακή. Αυτός έλεγε αυτά που έπρεπε.
Θα χαρώ την απάντησή σας, καθώς και από άλλους.
Με αγάπη και εκτίμηση,
Απόστολος