Θυμάμαι τα δυό μικρά ψαλτήρια, από όπου έψελναν κατά καιρούς ιεροψάλτες (σαν να τους βλέπω...) πρακτικοί: Χρίστος Ζαγγανάς, Σπύρος και Γιάννης Καπώνης (αυτοί οι δυό ήξεραν και λίγη βυζαντινή μουσική...), Θανασούλας Κουτρούλης (αυτός δεν έλεγε τίποτες άλλο παρά τον Απόστολο), Μάκιας Τσορβατζής, Χρίστος Καταπόδης (επί χρόνια αριστερός ψάλτης και σήμερα ακόμα), ο Δημοσθένης Καπώνης, επί αρκετά χρόνια ψάλτης, πού απέδιδε με καταπληκτική πιστότητα και ακρίβεια συνθέσεις ιεροψαλτών, πού έφτανε να τις είχε ακούσει μια έστω φορά για να τις αποτυπώσει και να τις αποδώσει πρακτικά (αφού δεν ήξερε μουσική), μουσικοί: Κώτσος Γιαννόπουλος, Σπύρος Παπασωτήρης, Νίκος Τσορβαντζής με τη θαυμάσια φωνή, πού όταν έψελνε το «Άξιον εστίν» πλαγίου Δ' ήχου του Γ. Κανελίδου μας συγκλόνιζε... ο μουσικός και συνθέτης και θαυμάσιος άνθρωπος Γιώργος Μουσουλής και ο μουσικοδιδάσκαλος και συνθέτης Νικόλαος Τσιμπούκης με μια φωνή καταπληκτική, πού ερχότανε απ' τον Αστακό συχνά στο χωριό και έψελνε, ο Κλεώπας Αλεξ. Πετρονικολός και άλλοι ξένοι: Αντώνης Λεονάρδος, Γιάννης Καππές, Γιώργος Καππές, Νώντας Λαδάς, Γιάννης Φραγκαναστάσης, Μάκος Φραγκαναστάσης, Μήτσος Μπλαχούρης, Γρηγόρης Γαρδέλης, Θανάσης Δαμιανός, Γιάννης Μπερερής και άλλοι... Σ' αυτούς θα μπορούσα να βάλω και τον εαυτό μου, αφού δεν ήμουνα μόνιμος κάτοικος Πενταλόφου. Εδώ θα ήθελα να πω λίγα λόγια για τον Κλεώπα. Όσα χρόνια ήτανε στην Πεντάλοφο ψάλτης, σπάνια επαναλάβαινε τα ίδια! Πάντα και κάτι καινούργιο, κάποια καινούργια σύνθεση, «μάθημα» όπως λένε οι ιεροψάλτες τις μουσικές συνθέσεις. Δεν υπάρχει Χερουβικό, Άξιον εστίν η Μεγαλυνάριο, Κοινωνικό, Δοξολογία, Τρισάγιο, Καλοφωνικός Ειρμός απ' τις συνθέσεις μεγάλων 'Ιεροψαλτών Ανθίμου, Τσιμπούκη, Μισαηλίδου, Νικολάου Σμύρνης, Φωκαέως, Δανιήλ, Κεσσανιέως, Ιακώβου, Ραιδεστηνού, Βιολάκη, Γρηγορίου, Πέτρου Πελοποννησίου, Παπανικολάου, Μανουήλ, Βυζαντίου, Χουρμουζίου και άλλων, πού ήσαν άγνωστοι σε μάς ως τότε, πού να μην το έψαλε. Λειτουργίες μέσα στη μικρούλα Εκκλησία μας μεγαλοπρεπείς, λαμπρές σαν πατριαρχικές! Κοντά στον Κλεώπα βοηθοί εμείς και άλλοι απ' τα γύρω χωριά, πού τους δίδασκε βυζαντινή μουσική δωρεάν, όπως δωρεάν διδάχτηκε τη μουσική και την ψαλτική ο ίδιος απ' τον αείμνηστο Τσιμπούκη, πού αγαπούσε το χωριό μας και το επισκεφτότανε ταχτικά και λάμπρυνε τόσες φορές τις γιορτές μας και πού πέθανε στα 1943 σ' αυτό σε ηλικία 85 χρονών... Μια λαμπρή περίοδος για την Εκκλησία της Πενταλόφου, πού τη συνεχίζει τώρα ο γιος τού Κλεώπα Αλέξης, άριστος μουσικός και με φωνή θαυμάσια!
Κ' εδώ δυό λόγια για έναν αφανή εργάτη της 'Εκκλησίας: τον Γεράσιμο Φ. Κουλουρή. Χρόνια και χρόνια ο Μάκιας Κουλουρής την υπηρέτησε αμισθί. Μια καταπληκτική κατάρτιση στην τυπική διάταξη για όποια λειτουργία και την πιο δύσκολη ακόμα από άποψη τυπικής διαδικασίας. Ένα άγραφο και ζωντανό «ημερολόγιο», σαν αυτό πού εκδίδει κάθε χρόνο η Εκκλησία της 'Ελλάδος και προβλέπει όλες τις περίπλοκες τυπικές περιπτώσεις και πού συμβουλεύονται τώρα οι Ιεροψάλτες. Ένας ιδεώδης «τυπικάριος», πολύτιμος σύμβουλος των Ιεροψαλτών του χωριού! Ιερείς Εφημέριοι του Ναού μας κατά καιρούς: Νικόλαος Μυτιλήνης - Παπανικολάου, γλυκόφωνος και άγιος κληρικός (1866 - 1897), Π. Σαλονίτης, Ευθ. Στέργιου, Παναγιώτης Λαλαπάνος, κάπου 40 χρόνια εφημέριος (1902-43), Αθανάσιος Αλεξ. Πετρονικολός, ο σημερινός (από το 1946).