Συμφωνώ.
Ανοιξαντάρια σε ήχο Γο
- Thread starter vagelis
- Start date
Συμφωνώ.
Δεν θέλω να διδάξω και κανέναν και ούτε θεολογώ.
Το να με διδάξουν όμως θεολογούντες , σωτηριολογούντες, ότι η σωτηρία της ψυχής έχει σχέση με τον ήχο, είναι κάτι που δεν το δέχομαι εφόσον δεν υπάρχουν και λογικές εξηγήσεις.
Μασημένη τροφή έδιναν παλαιότερα οι παραεκκλησιαστικές οργανώσεις κρίνοντας την λειτουργία Σακελλαρίδη ως πύλη σωτηρίας.
Εμφανίστηκαν αργότερα οι "ψαγμένοι" που επέμεναν σώνει και καλά στην παράδοση. Δηλ. λειτουργικά σε κλιτόν, άξιον εστίν σε δεύτερο κλπ. Και ακόμη χειρότερα μοναχοί και "ευσεβεις" κληρικοί, (λες και οι υπόλοιποι είναι ασεβείς) να ψάλλουν άνευ ήχου "μοναστηριακά" όπως το λένε, και ευσεβίστικα όπως το λέμε εμείς, που το αποτύπωσαν από καλογέρους αγράμματους που δεν κόπιασαν να ανοίξουν κάποιο βιβλίο μουσικό και να σεβαστούν την παράδοση.
Ετσι η παράδοση πάει κατά διαόλου από τους ίδιους "παραδοσιακούς"
Που θεωρούν την παράδοση νεκρή και όχι ζώσα.
Γιατί πόρω απέχουσι αυτής.
Γιατί, η παράδοση οδεύει σαν Βασίλισσα μέσα στον χρόνο και Ζει και διαμορφώνεται διαμορφώνοντας την σωτηρία μας.
Και δεν έχει ανάγκη εμάς η παράδοση να την οδηγήσουμε (ότι και να πούμε συνεχίζει), αλλά ανάγκη έχουμε εμείς να αφουγκραστούμε τι θέλει αυτή, για το καλό μας.
Το να με διδάξουν όμως θεολογούντες , σωτηριολογούντες, ότι η σωτηρία της ψυχής έχει σχέση με τον ήχο, είναι κάτι που δεν το δέχομαι εφόσον δεν υπάρχουν και λογικές εξηγήσεις.
Μασημένη τροφή έδιναν παλαιότερα οι παραεκκλησιαστικές οργανώσεις κρίνοντας την λειτουργία Σακελλαρίδη ως πύλη σωτηρίας.
Εμφανίστηκαν αργότερα οι "ψαγμένοι" που επέμεναν σώνει και καλά στην παράδοση. Δηλ. λειτουργικά σε κλιτόν, άξιον εστίν σε δεύτερο κλπ. Και ακόμη χειρότερα μοναχοί και "ευσεβεις" κληρικοί, (λες και οι υπόλοιποι είναι ασεβείς) να ψάλλουν άνευ ήχου "μοναστηριακά" όπως το λένε, και ευσεβίστικα όπως το λέμε εμείς, που το αποτύπωσαν από καλογέρους αγράμματους που δεν κόπιασαν να ανοίξουν κάποιο βιβλίο μουσικό και να σεβαστούν την παράδοση.
Ετσι η παράδοση πάει κατά διαόλου από τους ίδιους "παραδοσιακούς"
Που θεωρούν την παράδοση νεκρή και όχι ζώσα.
Γιατί πόρω απέχουσι αυτής.
Γιατί, η παράδοση οδεύει σαν Βασίλισσα μέσα στον χρόνο και Ζει και διαμορφώνεται διαμορφώνοντας την σωτηρία μας.
Και δεν έχει ανάγκη εμάς η παράδοση να την οδηγήσουμε (ότι και να πούμε συνεχίζει), αλλά ανάγκη έχουμε εμείς να αφουγκραστούμε τι θέλει αυτή, για το καλό μας.
Θεωρητικόν Μέγα της Μουσικής
Χρύσανθος.
Κεφάλαιον Γ΄
Τωρινός τρόπος του μελίζειν.
παρ. 409 - 431.
Λοιπόν, υπάρχει τωρινός τρόπος "του μελίζειν", όσοι δοκιμάζουν τον τρόπο όμως του "δολοφονίζειν" ας ρίξουν μια ματιά στις παραγράφους αυτές και ας διαβάσουν μαθήματα κλασσικών για να πάρουν ιδέες και γραμμές.
Δε διαφωνώ, αλλά άλλο "μελίζειν" και άλλο "δολοφονίζειν".
Επίσης, προτιμώ έναν αγράμματο καλόγερο από έναν γραμματιζόμενο αλλά παν-άσχετο από μουσική αντίληψη και συνέπεια ψάλτη που έχει ως χόμπυ όχι να διατηρεί αλλά να δολοφονεί την μουσική.
Διαβασμένοι και ψαγμένοι είναι όχι όσοι διάβασαν και έψαξαν αλλά όσοι διάβασαν, έψαξαν και εφάρμοσαν.
Ξέρεις, έχω διαβάσει ένα εγχειρίδιο κατασκευής διαστημοπλοίων αλλά δεν ξέρω να πιάνω κατσαβίδι, μπορεί και να μην έχω δει καν πώς είναι ένα κατσαβίδι.
...ξέρω όμως να φτιάχνω διαστημόπλοια, το διάβασα σου λέω!!! Πςςς, ποιος είμαι...
Υπάρχουν λοιπόν ψάλτες διαβασμένοι δήθεν που αν δεις 1-2 σειρές από τη σύνθεσή τους (ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ) καταλαβαίνεις ότι διάβασαν και κατόπιν... εκτέλεσαν από τα 6 μέτρα τη μουσική.
ΤΖΑΜΠΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ.
Όσο για τα Λειτουργικά και το Άξιον Εστίν, ας διαβάσουμε π.χ. τον Εμμανουήλ Γιαννόπουλο:
[...]
"Από αυτό το σημείο όμως, οι ιεροψάλτες-μουσικοδιδάσκαλοι στρέφονται σιγά-σιγά στη Θ.Λειτουργία και ζητούν να την εμπλουτίσουν με αργές μελωδίες, αρχίζοντας με τα Κύριε Ελέησον στα "Ειρηνικά", συνεχίζοντας με το περίφημο Δύναμις σε διαφόρους τώρα πια ήχους, και τελικά με τα "Λειτουργικά" και το Άξιον Εστίν. Παράγοντες που οδήγησαν σ' αυτό το φαινόμενο είναι:
1...
2...
3...
4. Η ελάττωση του εκκλησιαστικού φρονήματος.
5. Οι καθαρά καλλιτεχνικές ανησυχίες των ιεροψαλτών-μουσικοδιδασκάλων, οι οποίες όταν έβρισκαν για συνεργό μια φωνή με ιδιαίτερες δυνατότητες, αυξάνονταν υπέρμετρα και δημιουργούσαν έξω από τα όρια των παραδεδομένων εκκλησιαστικών απαιτήσεων."
Αν θεωρείτε την άποψη αυτή του συγκεκριμένου προσώπου λανθασμένη και τον συγκεκριμένο έναν "ψαγμένο" όπως χαρακτιρίζεται ο ίδιος αυτούς που φέρουν την άποψη αυτή, πείτε το μας.
Αυτά τα ολίγα και από εμένα.
Χρύσανθος.
Κεφάλαιον Γ΄
Τωρινός τρόπος του μελίζειν.
παρ. 409 - 431.
Λοιπόν, υπάρχει τωρινός τρόπος "του μελίζειν", όσοι δοκιμάζουν τον τρόπο όμως του "δολοφονίζειν" ας ρίξουν μια ματιά στις παραγράφους αυτές και ας διαβάσουν μαθήματα κλασσικών για να πάρουν ιδέες και γραμμές.
Δε διαφωνώ, αλλά άλλο "μελίζειν" και άλλο "δολοφονίζειν".
Επίσης, προτιμώ έναν αγράμματο καλόγερο από έναν γραμματιζόμενο αλλά παν-άσχετο από μουσική αντίληψη και συνέπεια ψάλτη που έχει ως χόμπυ όχι να διατηρεί αλλά να δολοφονεί την μουσική.
Διαβασμένοι και ψαγμένοι είναι όχι όσοι διάβασαν και έψαξαν αλλά όσοι διάβασαν, έψαξαν και εφάρμοσαν.
Ξέρεις, έχω διαβάσει ένα εγχειρίδιο κατασκευής διαστημοπλοίων αλλά δεν ξέρω να πιάνω κατσαβίδι, μπορεί και να μην έχω δει καν πώς είναι ένα κατσαβίδι.
...ξέρω όμως να φτιάχνω διαστημόπλοια, το διάβασα σου λέω!!! Πςςς, ποιος είμαι...
Υπάρχουν λοιπόν ψάλτες διαβασμένοι δήθεν που αν δεις 1-2 σειρές από τη σύνθεσή τους (ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ) καταλαβαίνεις ότι διάβασαν και κατόπιν... εκτέλεσαν από τα 6 μέτρα τη μουσική.
ΤΖΑΜΠΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ.
Όσο για τα Λειτουργικά και το Άξιον Εστίν, ας διαβάσουμε π.χ. τον Εμμανουήλ Γιαννόπουλο:
[...]
"Από αυτό το σημείο όμως, οι ιεροψάλτες-μουσικοδιδάσκαλοι στρέφονται σιγά-σιγά στη Θ.Λειτουργία και ζητούν να την εμπλουτίσουν με αργές μελωδίες, αρχίζοντας με τα Κύριε Ελέησον στα "Ειρηνικά", συνεχίζοντας με το περίφημο Δύναμις σε διαφόρους τώρα πια ήχους, και τελικά με τα "Λειτουργικά" και το Άξιον Εστίν. Παράγοντες που οδήγησαν σ' αυτό το φαινόμενο είναι:
1...
2...
3...
4. Η ελάττωση του εκκλησιαστικού φρονήματος.
5. Οι καθαρά καλλιτεχνικές ανησυχίες των ιεροψαλτών-μουσικοδιδασκάλων, οι οποίες όταν έβρισκαν για συνεργό μια φωνή με ιδιαίτερες δυνατότητες, αυξάνονταν υπέρμετρα και δημιουργούσαν έξω από τα όρια των παραδεδομένων εκκλησιαστικών απαιτήσεων."
Αν θεωρείτε την άποψη αυτή του συγκεκριμένου προσώπου λανθασμένη και τον συγκεκριμένο έναν "ψαγμένο" όπως χαρακτιρίζεται ο ίδιος αυτούς που φέρουν την άποψη αυτή, πείτε το μας.
Αυτά τα ολίγα και από εμένα.
Last edited:
koudounellis
Ευστράτιος Κουδουνέλλης
Συμφωνώ με τα παραπάνω.
Είναι πολύπλοκο το θέμα της παράδοσης γιαυτό δεν θέλω να επεκταθώ σε θεωρητικά , ίσως κάνω λάθος.
Μετά τον Όθωνα για ολόκληρο αιώνα στην Αθήνα δεν υπήρχε παραδοσιακός ψάλτης. Ομως βλέπουμε ότι τελικά υπερίσχυσε η παράδοση έναντι της αντίληψης των ιεροψαλτών ώστε σήμερα να ψάλλουν σχεδόν όλοι παραδοσιακά.
Την παράδοση ακολουθεί ο λαός. Γιατί όταν γέμιζαν οι εκκλησίες των προσφύγων από την Πόλη και οι υπόλοιπες έμεναν άδειες κάπου έπρεπε και ο κάθε ψάλτης να σκεφτεί τα αίτια.
(Κάπου γράφει ο Χρυσόστομος ότι έργο του ψάλτη είναι να προσελκύει τους πιστούς).
Οταν το Άγιο Όρος υιοθετεί το δοξαστάριο του Φιλανθίδη (παρόμοιο με το απαγορευμένο του Ν. Σμύρνης) αντί για τις κλασικές γραμμές του Πέτρου αυτό δεν σημαίνει ότι η παράδοση στο Όρος είναι νεκρά. Το μέλλον θα δείξει.
Για τα χύμα λειτουργικά, γιατί να ισχύει μόνο στη λειτουργία Χρυσοστόμου και όχι του Βασιλείου;
Για τα λειτουργικά έχει γράψει και ο Δαμασκηνός.
Μ. Θεωρητικό
παρ. 445 -υποσημείωση.
Είναι πολύπλοκο το θέμα της παράδοσης γιαυτό δεν θέλω να επεκταθώ σε θεωρητικά , ίσως κάνω λάθος.
Μετά τον Όθωνα για ολόκληρο αιώνα στην Αθήνα δεν υπήρχε παραδοσιακός ψάλτης. Ομως βλέπουμε ότι τελικά υπερίσχυσε η παράδοση έναντι της αντίληψης των ιεροψαλτών ώστε σήμερα να ψάλλουν σχεδόν όλοι παραδοσιακά.
Την παράδοση ακολουθεί ο λαός. Γιατί όταν γέμιζαν οι εκκλησίες των προσφύγων από την Πόλη και οι υπόλοιπες έμεναν άδειες κάπου έπρεπε και ο κάθε ψάλτης να σκεφτεί τα αίτια.
(Κάπου γράφει ο Χρυσόστομος ότι έργο του ψάλτη είναι να προσελκύει τους πιστούς).
Οταν το Άγιο Όρος υιοθετεί το δοξαστάριο του Φιλανθίδη (παρόμοιο με το απαγορευμένο του Ν. Σμύρνης) αντί για τις κλασικές γραμμές του Πέτρου αυτό δεν σημαίνει ότι η παράδοση στο Όρος είναι νεκρά. Το μέλλον θα δείξει.
Για τα χύμα λειτουργικά, γιατί να ισχύει μόνο στη λειτουργία Χρυσοστόμου και όχι του Βασιλείου;
Για τα λειτουργικά έχει γράψει και ο Δαμασκηνός.
Μ. Θεωρητικό
παρ. 445 -υποσημείωση.
Έχεις δίκιο.
Ισχύει γενικότερα αυτή η φράση τελικά, και εδώ συμφωνώ.
Υ.Γ. Οι θέσεις αυτές που ανέπτυξα πιο πάνω δεν αναφέρονται επί συγκεκριμένων πραγμάτων αλλά αποσκοπούν σε γενικό προβληματισμό βάση του γενικότερου κλίματος που λίγο-πολύ επικρατεί.
Ε.
