Ήχος Β' περί της θέσης του Κε

[Anton75]

Χαιρετε και Χριστος Ανεστη,

Ειμαι ως επι το πλειστον αυτοδιδακτος και επειδη εχω μαθει να διαβαζω βυζαντινη μουσικη αρκετα καλα, και εχοντας πολλα ακουσματα, καπως εχω παραμελησει την θεωρια. Τωρα που ξανα προσεγγιζω την θεωρια αρχιζει και με μπερδευει καπως. Εγω ειχα μαθει οτι στο δευτερο ηχο, το Κε παραμενει στη φυσικη του θεση (δηλαδη σε υφεση), οταν η μελωδια ανεβαινει μεχρι το Ζω. Στη περιπτωση που η μελωδια ανωβαινει περα του Ζω και φτανει στο ανω Νη (και ποιο πανω) το Κε ψαλεται στη διατονικη του θεση. Οταν βεβαια κατεβαινουμε απο το ανω Νη προς στη βαση (Δηλαδη το Δι), το Κε ξανα ψαλεται σε υφεση. Αυτο γινεται πολυ αισθητο οταν φεριπειν ψαλνουμε το Πασα Πνοη δευτερου ηχου το κλασσικο, που το Κε ακουγεται σαν να ψελνεται ειτε ανεβαινοντας, ειται κατεβαινοντας σχεδον παντα στη διατονικη του θεση. Εν αντιθεσει, στο χερουβικο του Φωκαεως του β ηχου, το Κε ψελνεται σε υφεση ειται αναιβενοντας προς το ανω Νη, ειτε κατεβαινοντατς παλι προς το Δι (που δινει την αισθηση σχεδον οτι το Χεροβουκιο του β ηχου μοιαζει πολυ τον ηχο το πλ.β).

Με εχει μπερδεψει το θεμα γιατι ξεφυλιζοντας πολλα θεωριτικα βιβλια, δεν εχω βρει κανενα να σχολιαζει την θεση του Κε, ενω σχεδον ολα επισημανουν οτι το Πα που ειναι σε υφεση κατεβαινοντας προς το κατω Νη, και μετα επιστρεφει στη διατονικη του θεση οταν ξανα ανεβαινουμε προς το Δι. Θα ηθελα την αποψη σας και τη γνωμη σας για αυτο το θεμα αν εχετε την καλοσυνη. Ευχομαι επισης να εγινα κατανοητος, γιατι τα Ελληνικα δεν ειναι η πρωτη μου γλωσσα και καπως δυσκολευομαι στη εκφραση ειδικα οταν προσπαθω να εκφραστω γραφοντας. Να ειστε ολοι καλα..

 

[evangelos]

Ο λόγος που γίνεται ύφεση ο κε στον β ήχο είναι να κάνει συμφωνία με τον βου. Το βου-κε είναι τετράχορδο σύμφωνα με τον αρχαίο κανόνα "πάσα τριφωνία τον εαυτόν ήχο ποιεί". Δυστυχώς υπάρχουν θεωρητικά που δείχνουν το βου-κε ασύμφωνο, μάλιστα πολλοί δεν κάνουν καθόλου ίσο στον βου επειδή λένε "δεν κάνει τετράχορδο"! πλανώνται, αυτό είναι επισημοποίηση του φάλτσου που δυστυχώς έχει αρκετούς οπαδούς.. Είναι φαινόμενο λοιπόν του μέλους του β ήχου, και το κάθε μέλος βασικό κανόνα έχει τις συμφωνίες των ήχων από και προς όπου πορεύονται, οπότε γίνονται και οι ανάλογες μεταβολές-έλξεις(παραλλαγή).
Γενικά για την λογική που διαμορφώνονται τα διαστήματα στους ήχους και την αιτία και τον σκοπό των έλξεων αναλύω εδώ

 

[petrosgrc]

Συζητούμε για τη θέση του κε στον β' ήχο, αλλά ξεχνούμε τον κακοιρο τον ζω ο οποίος έχει κακοποιηθεί τραγικά καθώς τον ακούμε σε πολλές περιπτώσεις χαμηλωμένο λες και είναι α' ήχος ή κάτι τέτοιο...

 

[ilias nektarios]

Χαιρετε και Χριστος Ανεστη,

Ειμαι ως επι το πλειστον αυτοδιδακτος και επειδη εχω μαθει να διαβαζω βυζαντινη μουσικη αρκετα καλα, και εχοντας πολλα ακουσματα, καπως εχω παραμελησει την θεωρια. Τωρα που ξανα προσεγγιζω την θεωρια αρχιζει και με μπερδευει καπως. Εγω ειχα μαθει οτι στο δευτερο ηχο, το Κε παραμενει στη φυσικη του θεση (δηλαδη σε υφεση), οταν η μελωδια ανεβαινει μεχρι το Ζω. Στη περιπτωση που η μελωδια ανωβαινει περα του Ζω και φτανει στο ανω Νη (και ποιο πανω) το Κε ψαλεται στη διατονικη του θεση. Οταν βεβαια κατεβαινουμε απο το ανω Νη προς στη βαση (Δηλαδη το Δι), το Κε ξανα ψαλεται σε υφεση. Αυτο γινεται πολυ αισθητο οταν φεριπειν ψαλνουμε το Πασα Πνοη δευτερου ηχου το κλασσικο, που το Κε ακουγεται σαν να ψελνεται ειτε ανεβαινοντας, ειται κατεβαινοντας σχεδον παντα στη διατονικη του θεση. Εν αντιθεσει, στο χερουβικο του Φωκαεως του β ηχου, το Κε ψελνεται σε υφεση ειται αναιβενοντας προς το ανω Νη, ειτε κατεβαινοντατς παλι προς το Δι (που δινει την αισθηση σχεδον οτι το Χεροβουκιο του β ηχου μοιαζει πολυ τον ηχο το πλ.β).

Με εχει μπερδεψει το θεμα γιατι ξεφυλιζοντας πολλα θεωριτικα βιβλια, δεν εχω βρει κανενα να σχολιαζει την θεση του Κε, ενω σχεδον ολα επισημανουν οτι το Πα που ειναι σε υφεση κατεβαινοντας προς το κατω Νη, και μετα επιστρεφει στη διατονικη του θεση οταν ξανα ανεβαινουμε προς το Δι. Θα ηθελα την αποψη σας και τη γνωμη σας για αυτο το θεμα αν εχετε την καλοσυνη. Ευχομαι επισης να εγινα κατανοητος, γιατι τα Ελληνικα δεν ειναι η πρωτη μου γλωσσα και καπως δυσκολευομαι στη εκφραση ειδικα οταν προσπαθω να εκφραστω γραφοντας. Να ειστε ολοι καλα..

Φίλε μου, στα διαστήματα των τετραχόρδων των ήχων, γίνονται αυξομειώσεις λόγω της πορείας του ήχου του μέλους.
Συνήθως, λοιπόν, ο Β' ήχος δουλεύει χρωματικά. Όταν κατεβαίνει και καταλήγει στον ΠΑ, χρησιμοποιεί καθαρά διατονικό τετράχορδο. Επίσης διακρίνεται από τον πλ. β' από τη διαφορά των τεραχόρδων ΒΟΥ-ΓΑ-ΔΙ-ΚΕ, (Β' ήχος) και ΠΑ-ΒΟΥ-ΓΑ-ΔΙ (πλ.Β')

 

[evangelos]

Συζητούμε για τη θέση του κε στον β' ήχο, αλλά ξεχνούμε τον κακοιρο τον ζω ο οποίος έχει κακοποιηθεί τραγικά καθώς τον ακούμε σε πολλές περιπτώσεις χαμηλωμένο λες και είναι α' ήχος ή κάτι τέτοιο...

Έτσι πρέπει να είναι ο ζω, αυτό είναι το σωστό, το χαμηλό. Τόσο χαμηλό ώστε λχ στο "Εν ταις λαμπρότησι" να συμπίπτει σχεδόν με τον γα του πρώτου.
Πολλοί λίγοι παλιοί, συνήθως άσχετοι από ωδεία το κάνουν σωστά δηλαδή χαμηλό.
Όπως εδώ, ακούστε και αποταχθείτε τον Καρά και όσους σας λένε τον ζω ψηλά!

στο επισυναπτόμενο τα δύο γα , του πρώτου 241Hz και μετά του δευτέρου 248Hz (παραλλαγή ζω) δηλαδή ούτε 3 μόρια πιο πάνω.
Κάποιοι τον κάνουν ακόμα πιο χαμηλά(γα=ζω) χωρίς να χαλάει το ύφος του β ήχου, το οποίο θέλει εξαιρετική μαεστρία για να το πετύχεις.

 

[Anton75]

Μολις τωρα εβαλα και ακουσα το Δοξαστικο 'Μετα μυρων προσελθουσαις' που ψελνει ο Νεκταριος Αδαμ λινκ:

. Δεν ξερω αν κανω λαθος αλλα στο δοξαστικο ο Νεκταριος ψελνει το κομματι με το Κε παντα σε υφεση ανεξαιρετως αν ανεβαινει η καταιβανει την κλιμακα (και κατα την αποψη μου ακουγεται πολυ πιο ωραια σε συγκριση με οταν αλαζει η θεση του Κε στο δευτερο ηχο). Σε αντιθεση το Πασα Πνοη σε β ηχο λινκ:

το 'σοι πρεπει' που το σε παραλαγη ειναι ' Κε-Κε-Ζω-Ζω', το Κε ακουγεται σαν να βρισκεται στη διατονικη του θεση. Γι'αυτο το λογο ακριβως με μπερδευει γιατι μου φαινεται σαν να υπαρχουν δυο μετρα και δυο σταθμα. Μπορει να μην εχω καταλαβει καλα πως δουλευουν οι ελξεις. Απλως θα περιμενα οτι υπαρχουν καποιοι κανονες που οριζουν ακριβως πως δουλευουν οι ελξεις οι οποιοι ειναι απαραβατοι, ωστε να μπορουμε και εμεις οι πιο αμαθεις να ερμηνευουμε το κομματια που ψελνουμε οσο γινεται πιο σωστα. Και παλι περιμενω τα σχολια σας τα οποια μου ειναι πολυτιμα...ευχαριστω.

 

[ARGITAN]

Που βρήκες γραμμένο Anton 75 ότι ο Κε όταν η μελωδία φθάνει στον πάνω Πα ή και τον ξεπερνά γίνεται φυσικός....!!!Όταν το μέλος κινείται στο πεντάχορδο Δι-Πα και επειδή είναι κίνηση πλ β΄ήχου,στο οξύ χρωματικό τετραχορδο δίνει άκουσμα περισσότερο πλ.β΄ήχου. Οσο αφορά το παράδειγμα με το "Σοι πρέπει" καμιά το Κε φορά γίνεται,λανθασμένα φυσικά λόγω συνηθείας, γιατί πολλοί ψάλτες και ιδίως της Βόρειας Ελλάδας συνηθίζουν σχεδόν φυσικό τον Κε στον Β΄΄ήχο με αποτέλεσμα στην ουσία να μετατρέπεται διατονικό άκουσμα.Βλεπεις η διαφορα είναι και για πολλούς δυσδιάκριτη.,.Το σωστό είναι να είναι χαμηλωμένος πάντα. Και να μη λέμε ύφεση γιατί δεν πρόκειται ύφεση...

 

[petrosgrc]

Έτσι πρέπει να είναι ο ζω, αυτό είναι το σωστό, το χαμηλό. Τόσο χαμηλό ώστε λχ στο "Εν ταις λαμπρότησι" να συμπίπτει σχεδόν με τον γα του πρώτου.
Πολλοί λίγοι παλιοί, συνήθως άσχετοι από ωδεία το κάνουν σωστά δηλαδή χαμηλό.
Όπως εδώ, ακούστε και αποταχθείτε τον Καρά και όσους σας λένε τον ζω ψηλά!

στο επισυναπτόμενο τα δύο γα , του πρώτου 241Hz και μετά του δευτέρου 248Hz (παραλλαγή ζω) δηλαδή ούτε 3 μόρια πιο πάνω.
Κάποιοι τον κάνουν ακόμα πιο χαμηλά(γα=ζω) χωρίς να χαλάει το ύφος του β ήχου, το οποίο θέλει εξαιρετική μαεστρία για να το πετύχεις.

Επιφυλάσσομαι... Mιας και ανέφερες τα «ωδεία», και ο Περιστέρης τον ζω χαμηλωμένο τον κάνει. Το «πολύ λίγοι παλιοί» δεν νομίζω ότι ισχύει· η αίσθησή μου είναι ότι πιο δύσκολα ακούς τον ζω ψηλά και τις περισσότερες φορές τον ακούς χαμηλά.

Έχει ενδιαφέρον πάντως να προσέξει κανείς την ηχογράφηση με Περιστέρη και Τζελά. Ο Περιστέρης κάνει συνεχώς τον ζω χαμηλωμένο ενώ ο Τζελάς, αν και τις περισσότερες φορές τον κάνει όπως ο Περιστέρης, σε κάποιες στιγμές τον λέει υψωμένο, μάλλον όταν εκτελεί χαρακτήρες ποιότητος. Προσέξτε το και πείτε μου αν ακούω λάθος!

 

[evangelos]

Ο Κε γενικά δεν φθείρεται σε νενανώ λόγω κλίμακας αλλά λόγω μέλους. Την διαφορά την εξηγώ στην εργασία μου, την είπα κι εδώ. Ο Κε χαμηλώνει μόνο όταν νταλαβερίζεται με το βου. Στον πλάγιο του τετάρτου ο Κε γίνεται πολλές φορές μικρή ύφεση χωρίς να έχει φθορά, αναλόγως την γραμμή

 

[evangelos]

Επιφυλάσσομαι... Πάντως, μιας και ανέφερες τα «ωδεία», και ο Περιστέρης τον ζω χαμηλωμένο τον κάνει. Το «πολύ λίγοι παλιοί» δεν νομίζω πάντως ότι ισχύει· η αίσθησή μου είναι ότι πιο δύσκολα ακούς τον ζω ψηλά και τις περισσότερες φορές τον ακούς χαμηλά.

Έχει ενδιαφέρον πάντως να προσέξει κανείς την ηχογράφηση με Περιστέρη και Τζελά. Ο Περιστέρης κάνει συνεχώς τον ζω χαμηλωμένο ενώ ο Τζελάς, αν και τις περισσότερες φορές τον κάνει όπως ο Περιστέρης, σε κάποιες στιγμές τον λέει υψωμένο, μάλλον όταν εκτελεί χαρακτήρες ποιότητος. Προσέξτε το και πείτε μου αν ακούω λάθος!

Ο Περιστέρης δεν είναι προϊόν ωδείων, είχε άλλους δασκάλους πριν μπει στα Ωδεία. Όσοι είναι προϊόν των ωδείων ακόμα και μαθητές του Περιστέρη δεν έμαθαν, γιατί άλλαξε ο παραδοσιακός τρόπος διδασκαλίας. Για αυτό δεν ξαναβγήκαν Περιστέριδες παρά μόνο ίσως δεκαοχτούρες που μιμούνται μόνο την χροιά της φωνής του Περιστέρη κι όχι το σύνολο της παράδοσης που φέρει ο Περιστέρης

 

[Παναγιώτης]

Που βρήκες γραμμένο Anton 75 ότι ο Κε όταν η μελωδία φθάνει στον πάνω Πα ή και τον ξεπερνά γίνεται φυσικός....!!!

Την ίδια απορία έχω. Ευάγγελε πες μας και εσύ αν είναι κάπου αυτό γραμμένο.

Εγώ πάντως παρατηρώ από ότι ακούω εν πολλοίς (δεν ακούω και καλά) ότι ο Κε του β' ήχου πιο πολύ τείνει στον Δι-Κε = 8.5+ παρά στο 8 της Επιτροπής.

Επίσης παρατηρώ ότι ο Γα του (Δι-Γα) του πλ. β' συχνάκις μάλλον προς το 4.5+ έως 6 τείνει και λιγότερο προς το 4 της Επιτροπής. Το ίδιο και περισσότερο ο Νη' του (Νη'-Πα') του πλ. β'.

 

[evangelos]

Την ίδια απορία έχω. Ευάγγελε πες μας και εσύ αν είναι κάπου αυτό γραμμένο.

Εγώ πάντως παρατηρώ από ότι ακούω εν πολλοίς (δεν ακούω και καλά) ότι ο Κε του β' ήχου πιο πολύ τείνει στον Δι-Κε = 8.5+ παρά στο 8 της Επιτροπής.

Επίσης παρατηρώ ότι ο Γα του (Δι-Γα) του πλ. β' συχνάκις μάλλον προς το 4.5+ έως 6 τείνει και λιγότερο προς το 4 της Επιτροπής. Το ίδιο και περισσότερο ο Νη' του (Νη'-Πα') του πλ. β'.[/Qο

Ο Κε είναι ακριβώς σαν τον Πα. Αν από τον Δι κατέβεις μέχρι τον Πα τότε είναι φυσικός ο Πα . Κατά την ίδια λογική αν από τον άνω πα κατέβεις στον Κε τότε κι αυτός θα είναι φυσικός.

 

[Παναγιώτης]

Ο Κε είναι ακριβώς σαν τον Πα. Αν από τον Δι κατέβεις μέχρι τον Πα τότε είναι φυσικός ο Πα . Κατά την ίδια λογική αν από τον άνω πα κατέβεις στον Κε τότε κι αυτός θα είναι φυσικός.

Ευχαριστώ, θα το προσέχω εις το εξής αν όντως έτσι έχει. Δεν έδινα σημασία σε κατέβασμα ή ανέβασμα για τον Κε (για τον Πα η θεωρία είναι σαφής).

 

[evangelos]

Ευχαριστώ, θα το προσέχω εις το εξής αν όντως έτσι έχει. Δεν έδινα σημασία σε κατέβασμα ή ανέβασμα για τον Κε (για τον Πα η θεωρία είναι σαφής).

Να βλέπεις ότι όλοι βλέπουν την θεωρία έτσι κατά γράμμα-χωρίς να εξετάζουν όλες τις παραμέτρους και οδηγίες της ίδιας θεωρίας. Ο Άνω Πα λοιπόν είναι Δι κι αυτός, γιατί το σύστημα μας είναι το πεντάχορδο-τροχός, ανά πέντε χορδές είναι το ίδιο, οπότε ο Κε=Πα

 

[ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ]

Ευχαριστώ, θα το προσέχω εις το εξής αν όντως έτσι έχει. Δεν έδινα σημασία σε κατέβασμα ή ανέβασμα για τον Κε (για τον Πα η θεωρία είναι σαφής).[/QUOTE]

Ακριβώς!
Δεν αναφέρεται στη θεωρία γιατί δεν ισχύει!
Σε διαφορετική περίπτωση, εάν ισχύει, το ίδιο και για τον φθόγγο ΚΕ, τότε θα ακουστεί η μελωδία ως "Υβριδικός Δεύτερος..."
"Η σωστή εκτέλεση είναι να είναι χαμηλωμένος πάντα και να μη λέμε ύφεση γιατί δεν πρόκειται για ύφεση... " Οι εξαιρέσεις του κανόνα, που κατά καιρούς, σε κάποιες ερμηνείες - εκτελέσεις μαθημάτων ακούμε, είναι λάνθασμένες! (Ειπώθηκε και σε προηγούμενο μήνυμα).

 

[Παναγιώτης]

Ακριβώς!
Δεν αναφέρεται στη θεωρία γιατί δεν ισχύει!
Σε διαφορετική περίπτωση, εάν ισχύει, το ίδιο και για τον φθόγγο ΚΕ, τότε θα ακουστεί η μελωδία ως "Υβριδικός Δεύτερος..."
"Η σωστή εκτέλεση είναι να είναι χαμηλωμένος πάντα και να μη λέμε ύφεση γιατί δεν πρόκειται για ύφεση... " Οι εξαιρέσεις του κανόνα, που κατά καιρούς, σε κάποιες ερμηνείες - εκτελέσεις μαθημάτων ακούμε, είναι λάνθασμένες! (Ειπώθηκε και σε προηγούμενο μήνυμα).

Όντως για τον Κε η θεωρία σωπαίνει στον β' ήχο. Απλώς ξέρουμε για τον Κε ότι μας λέει η κλίμακα, Δι-Κε = 8.

Αν το έχετε ερευνήσει θα με ενδιέφερε να μου πείτε, ο Δι-Κε εκτελείται επί το πλείστον 8 μόρια, ή 8.5+ μόρια (όπως μου φαίνεται στην πλειονότητα);

 

[Παναγιώτης]

Να βλέπεις ότι όλοι βλέπουν την θεωρία έτσι κατά γράμμα-χωρίς να εξετάζουν όλες τις παραμέτρους και οδηγίες της ίδιας θεωρίας. Ο Άνω Πα λοιπόν είναι Δι κι αυτός, γιατί το σύστημα μας είναι το πεντάχορδο-τροχός, ανά πέντε χορδές είναι το ίδιο, οπότε ο Κε=Πα

Σύμφωνα πάντως με την θεωρία σου, ο Κε = όπως ο Πα, ο Δι-Κε είναι πάντα "8άρι" εκτός αν:

α. το μέλος πάει από πάνω μέχρι τον Κε και επιστρέφει προς τα πάνω οπότε σύμφωνα με την θεωρία Κε = Πα, ο Κε τότε είναι φυσικός.
β. το μέλος πάει από πάνω μέχρι τον Κε και κάτσει στον Ζω' τότε μάλλον ο Κε θα πάρει και μια ελξούλα προς τα πάνω από το φυσικό.

Αν είναι αυτή μόνο η διαφορά, δεν είναι νομίζω και πολύ σημαντική, αφού λόγω φυσικής έλξης ο Κε δεν πρόκειται να ήταν 8άρι στις άνω δύο περιπτώσεις. Θεωρητικά βέβαια είναι πληρέστερο.

 

[ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ]

1. Όντως για τον Κε η θεωρία σωπαίνει στον β' ήχο. Απλώς ξέρουμε για τον Κε ότι μας λέει η κλίμακα, Δι-Κε = 8.

Αν το έχετε ερευνήσει θα με ενδιέφερε να μου πείτε, 2. ο Δι-Κε εκτελείται επί το πλείστον 8 μόρια, ή 8.5+ μόρια (όπως μου φαίνεται στην πλειονότητα);

1. Ο καθολικής αποδοχής μουσικοδιδάσκαλος, αείμνηστος Δ. Σουρλαντζής, στον οποίο μαθήτευσα, δεν το είχε αναφέρει ποτέ!
Μάλιστα, όταν ψάλλαμε σε διάφορους Ι. Ναούς εκτελούσαμε το Β' ήχο όπως αναφέρει η θεωρία...
2. Εάν το "μαλακό χρωματικό" διάστημα ΔΙ - ΚΕ είναι 08 ή 08,5 ή 09 ηχομόρια, μικρή σημασία έχει! Σε καμιά περίπτωση, όμως, δεν μπορεί να μεταβληθεί σε μείζωνα τόνο (12 ηχομόρια) !
Γιατί τότε, θα 'χουμε "Υβριδικό Δεύτερο ήχο", άκουσμα, κατά τη γνώμη μου, "παράδοξο"!

 

[evangelos]

Σύμφωνα πάντως με την θεωρία σου, ο Κε = όπως ο Πα, ο Δι-Κε είναι πάντα "8άρι" εκτός αν:

α. το μέλος πάει από πάνω μέχρι τον Κε και επιστρέφει προς τα πάνω οπότε σύμφωνα με την θεωρία Κε = Πα, ο Κε τότε είναι φυσικός.
β. το μέλος πάει από πάνω μέχρι τον Κε και κάτσει στον Ζω' τότε μάλλον ο Κε θα πάρει και μια ελξούλα προς τα πάνω από το φυσικό.

Αν είναι αυτή μόνο η διαφορά, δεν είναι νομίζω και πολύ σημαντική, αφού λόγω φυσικής έλξης ο Κε δεν πρόκειται να ήταν 8άρι στις άνω δύο περιπτώσεις. Θεωρητικά βέβαια είναι πληρέστερο.

όχι, αυτό που λες δεν είναι ελξούλα, αυτό είναι το φυσικό! τα έχουμε ξαναπεί αυτά περί μεγάλου δι-κε και νη-πα! δες το σχετικό μείζονος σημασίας θέμα
Επίσης έχω εξηγήσει ποια είναι η αιτία των έλξεων.
Δεν είναι οι δεσπόζοντες φθόγγοι η αιτία
Η αιτία είναι η συμφωνία κατά τριφωνία (διά τεσσάρων) με τους πάνω από αυτούς ή κάτω από αυτούς φθόγγους. Κατά την αυτή λογική κινείται και ο κε σε σχέση με τον βου ή τον πα αναλόγως την πορεία του μέλους, περισσότερα για τις έλξεις έχω γράψει εδώ *

*βέβαια όλα αυτά είναι δικές μου ερμηνείες και προσωπικές προσεγγίσεις με τα δικά μου επιχειρήματα, στοιχεία και αποδείξεις από την προφορική και την γραπτή παράδοση, όποιος θέλει τα δοκιμάζει, όπως λένε και στις παλιές διαφημίσεις μια δοκιμή θα σας πείσει

 

[Anton75]

Που βρήκες γραμμένο Anton 75 ότι ο Κε όταν η μελωδία φθάνει στον πάνω Πα ή και τον ξεπερνά γίνεται φυσικός....!!!Όταν το μέλος κινείται στο πεντάχορδο Δι-Πα και επειδή είναι κίνηση πλ β΄ήχου,στο οξύ χρωματικό τετραχορδο δίνει άκουσμα περισσότερο πλ.β΄ήχου. Οσο αφορά το παράδειγμα με το "Σοι πρέπει" καμιά το Κε φορά γίνεται,λανθασμένα φυσικά λόγω συνηθείας, γιατί πολλοί ψάλτες και ιδίως της Βόρειας Ελλάδας συνηθίζουν σχεδόν φυσικό τον Κε στον Β΄΄ήχο με αποτέλεσμα στην ουσία να μετατρέπεται διατονικό άκουσμα.Βλεπεις η διαφορα είναι και για πολλούς δυσδιάκριτη.,.Το σωστό είναι να είναι χαμηλωμένος πάντα. Και να μη λέμε ύφεση γιατί δεν πρόκειται ύφεση...

ARGITAN σε ευχαριστω πολυ για το σχολιο σου. Και για να σου απαντησω στο ερωτημα σου, δεν το εχω δει πουθενα γραμμενο οτι το Κε ψαλλεται στη φυσικη του θεση (παντα χρησιμοποιωντας την διατονικη κλιμακα ως μετρο συγκρισης) στο β ηχο.. Οπως διαπιστωσες ο ιδιος ομως, πολυ ψαλτες συνηθιζουν να ψελνουν το Κε στη φυσικη του θεση και αυτο γινεται περισσοτερο αντιλληπτο στα ειρμολογικα και στιχηραρικα του β ηχου. Στα πιο αργα κομματια το Κε φαινεται να παραμενει χαμηλοτερο. Επειδη ομως υπαρχουν πολλα σχολια εχω την εντυπωση πως τα πραγματα δεν ειναι τοσο απλα.