... ἄς ὁδηγηθοῦμε στό Ἁγιασματάριον Ἀθῆναι 1894, γιά νά δοῦμε τί προβλέπει.
Τό ἔγραψα αὐτό μήπως "τσιμπήσει" ὁ Μανόλης ἄν τό ἔχει...
Μετά σάν νά θυμώμουν ὅτι κάτι ἔχω ἐγώ... καί τό βρῆκα (χαχαχαχα)
Ἴδιος ἐκδότης μέ αὐτό πού ἀνέβασες Βασίλειε! Ἀλλά συμπεπληρωμένο.
Ἤτοι (σέ ἀντίθεση καί μέ "Ἐξοδιαστικόν", πού περίπου στά ἴδια κινεῖται) ἡ ἀκολουθία ἄρχεται ἀπό τό σπίτι, μέ
Εὐλογητός καί τά
Χριστός ἀνέστη μέ τούς στίχους, καί ὁ κανών καθ᾿ ὁδόν, μετά κοντάκιο καί τόν οἶκο τά νεκρώσιμα, τό
Ὅσοι εἰς Χριστόν, Ἀπόστολος (ἡμέρας) καί Εὐαγγέλιον (ἑωθινόν sic) —
τά λέει κι ὁ Φουντούλης αὐτά στήν ἀπάντηση πού μνημονεύω στά προηγούμενα— ἡ συνέχεια τοῦ κανόνα, ἐξαποστειλάριον, ἀναστάσιμα εὐλογητάρια καί στά
Πάσχα ἱερόν ὁ ἀσπασμός, τό δοξαστικό
Ἀναστάσεως ἡμέρα, δέηση, εὐχή, ἀπόλυση.