Ο χωρισμός των συλλαβών στη μουσική γραφή δεν ακολουθεί τον σύγχρονο συλλαβισμό της Ελληνικής

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
[Σημ. συντ. (π.Μ.)] Μηνύματα πού μεταφέρθηκαν από εδώ.

Χριστός ανέστη! Το μήνυμα του κ. Γιάννου δίνει αφορμή να σχολιαστεί το εξής: ο χωρισμός των συλλαβών στη μουσική γραφή δεν ακολουθεί τον σύγχρονο συλλαβισμό της Ελληνικής σε δύο περιπτώσεις (παρακαλώ τον κ. Γιάννου ή όποιον γνωρίζει να επισημάνει αν υπάρχουν κι άλλες).

Α Τα δίψηφα σύμφωνα (μπ, ντ, γκ, τσ, τζ) ΔΕΝ χωρίζονται, γιατί αρχίζει ελληνική λέξη από αυτά (π.χ. πα-θό-ντα, τα-φέ-ντα). Στον μουσικό συλλαβισμό ΠΑΝΤΑ χωρίζονται (πα-θόν-τα, τα-φέν-τα)
Β Κατά τον συλλαβισμό, οι σύνθετες λέξεις ακολουθούν τους ίδιους κανόνες με τις απλές λέξεις (π.χ. υ- πεύ- θυ- νος (υπό + ευθύνη), συ- νέ- χω (συν + έχω) κ.λπ. Στον μουσικό συλλαβισμό οι προθέσεις έχουν αυτονομία (π.χ. υπ-εύ-θυ-νος, συν-ε-χω).
 
Last edited by a moderator:
Αγαπητέ κ. Γιάννου, Χριστός ανέστη!

Φίλε κ. Λάμπρου, αμφιβάλλεις για την εποχή που ζούμε;

Το πιο πάνω σχόλιο δεν το έγραψα ειρωνικώς. Τουναντίον. Μάλλον δε έπρεπε να γράψω "κατά την επιτυχή έκφραση του κ. Γιάννου".

Υ.Γ. Στο συλλαβισμό του μέλους κάτω απ' τα φθογγόσημα γιατί το ντ δεν το χωρίζεις;(αναβαινο-ντος - σταυρου-ντας ζω-ντων) Έχεις ιδεί παρόμοιο χωρισμό σε παλαιά βιβλία; Ή πήρες παράδειγμα από το Αναστασιματάριο και τη Μεγ. Εβδομάδα του Πρίγγου που επιμελήθηκε ο κ. Κωνσταντίνου;

Ποτέ μα ποτέ δεν είχα προσέξει τα όσα αναφέρετε. Το έψαξα και στην Μ. Κυψέλη και βλέπω ότι έχετε δίκαιο. Παρά ταύτα, επειδή έχω συνηθίσει να ακολουθώ τους γραμματικούς κανόνες όταν μουντζουρώνων κανένα φυλλάδιο, θα συνεχίσω με τον ίδιο τρόπο. Πάντως μου έκανε φοβερή εντύπωση!
 

ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Παλαιό Μέλος
Αγαπητέ κ. Γιάννου, Χριστός ανέστη!

Το πιο πάνω σχόλιο δεν το έγραψα ειρωνικώς.

Ποτέ μα ποτέ δεν είχα προσέξει τα όσα αναφέρετε. Το έψαξα και στην Μ. Κυψέλη και βλέπω ότι έχετε δίκαιο. Παρά ταύτα, επειδή έχω συνηθίσει να ακολουθώ τους γραμματικούς κανόνες όταν μουντζουρώνων κανένα φυλλάδιο, θα συνεχίσω με τον ίδιο τρόπο. Πάντως μου έκανε φοβερή εντύπωση!

Αληθώς Ανέστη!
Δυστυχώς, η εποχή της ταχύτητας δεν είναι για ειρωνικά σχόλια!
Όσον αφορά το συλλαβισμό, δεν γνωρίζω την ηλικία σου και την ενασχόλησή σου με την αρχαΐζουσα, θά 'λεγα μάλιστα ότι για την κατάντια της Ελληνικής γλώσσας άλλοι φταίνε, όχι ο απλός κόσμος.
Επισυνάπτω τους κανόνες συλλαβισμού για όποιον έχει ελλιπείς γνώσεις για το θέμα.
 

Attachments

  • Κανόνες συλλαβισμού.jpg
    164.8 KB · Views: 150
  • Συλλαβισμός καθαρευούσης..jpg
    252.1 KB · Views: 126

ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Παλαιό Μέλος
Χριστός ανέστη! Το μήνυμα του κ. Γιάννου δίνει αφορμή να σχολιαστεί το εξής: ο χωρισμός των συλλαβών στη μουσική γραφή δεν ακολουθεί τον σύγχρονο συλλαβισμό της Ελληνικής
Α Τα δίψηφα σύμφωνα (μπ, ντ, γκ, τσ, τζ) ΔΕΝ χωρίζονται, γιατί αρχίζει ελληνική λέξη από αυτά (π.χ. πα-θό-ντα, τα-φέ-ντα). Στον μουσικό συλλαβισμό ΠΑΝΤΑ χωρίζονται (πα-θόν-τα, τα-φέν-τα)
Β Κατά τον συλλαβισμό, οι σύνθετες λέξεις ακολουθούν τους ίδιους κανόνες με τις απλές λέξεις (π.χ. υ- πεύ- θυ- νος (υπό + ευθύνη), συ- νέ- χω (συν + έχω) κ.λπ. Στον μουσικό συλλαβισμό οι προθέσεις έχουν αυτονομία (π.χ. υπ-εύ-θυ-νος, συν-ε-χω).

Γιώργο, Αληθώς Ανέστη!
Αν ιδείς προσεκτικά τους κανόνες συλλαβισμού που επισύναψα παραπάνω θα σου λυθούν οι απορίες. Ο συλλαβισμός είναι ένας, οι εξαιρέσεις του μουσικού συλλαβισμού είναι ελάχιστες πχ συ-νη-χθη-σαν
Σημείωσε πάντως ότι από γκ,μπ,ντ, ΔΕΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΞΗ. Όλες είναι εισαγόμενες, κυρίως από την τουρκική.
 
Αγαπητέ κ. Γιάννου, δεν διαφωνώ ποσώς με τους επισυνημμένους κανόνες ούτε με αυτούς που γράφει ο κύριος Γιώργος Μ.. Γι' αυτό λέω ότι μου έκανε εντύπωση γιατί να χωρίζεται (μουσικώς) η συλλαβή ντος (α-να-βαί-νον-τός). Αυτό ασφαλώς δεν είναι τυχαίο. Προφανώς δεν είχα προσέξει (τόοοσα χρόνια) ότι από το σύμπλεγμα ντ δεν αρχίζει καμμία λέξη της αρχαίας ελληνικής. Ελπίζω από τούδε και εις το εξής να είμαι πιο προσεκτικός. Και σας ευχαριστώ για την παρατήρηση.
 

Emmanouil Giannopoulos

Emmanouil Giannopoulos
Ευχαριστώ κι εγώ για τα όσα γράφτηκαν από όλους παραπάνω. Πράγματι, το θέμα αυτό με κάνει να τραβώ τα μαλλιά μου όταν διαβάζω κείμενα ελληνικής ή μουσικά, χωρίς να θέλω να υποστηρίξω ότι είμαι ο κατεξοχήν ειδικός. Συμφωνώ ότι ο συλλαβισμός κατά βάσιν δεν διαφοροποιείται στα μουσικά, είναι ενιαίος.
Στην αρχαία γλώσσα χωρίζονται πάντα τα: μπ, ντ, γκ (όταν προφέρονται ως ένας φθόγγος δεν χωρίζονται, αλλά αυτό απαντά σε νεοελληνικές λέξεις).
Δεν χωρίζονται στην αρχαία ελληνική: κμ, χμ, γμ, τμ, γμ, θν, δμ, πν, φν.
Οι σύνθετες λέξεις χωρίζονται επίσης στα δύο συνθετικά τους.
Μακάρι να είμαστε όλοι πιο προσεκτικοί στις γραφές μας, γιατί όπως έχει σημειωθεί και αλλού τα βιβλία δεν είναι μόνο περιεχόμενο αλλά έχουν και σαφή παιδευτική αλλά και αισθητική λειτουργία ως επιμέλεια έκδοσης και γραμματική-συντακτικό. Το πράγμα βέβαια πρέπει να προσεχτεί και από τους οργανισμούς που εκδίδουν βιβλία διαφόρων συγγραφέων γιατί το επίπεδο πρέπει να κρατηθεί ψηλά και με δική τους πρωτοστασία.
Ε.Γ.
 
[B]Σημείωσε πάντως ότι από γκ,μπ,ντ, ΔΕΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΞΗ.

ντόπιος, ντροπή, γκανίζω, γκαστρώνω, μπαίνω, μπάζω κ.ά.

Όλες είναι εισαγόμενες, κυρίως από την τουρκική

Σχεδόν όλες είναι εισαγόμενες, πολλές από τις οποίες από την τουρκική
 

Emmanouil Giannopoulos

Emmanouil Giannopoulos
[B]Σημείωσε πάντως ότι από γκ,μπ,ντ, ΔΕΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΞΗ.

ντόπιος, ντροπή, γκανίζω, γκαστρώνω, μπαίνω, μπάζω κ.ά.

Όλες είναι εισαγόμενες, κυρίως από την τουρκική

Σχεδόν όλες είναι εισαγόμενες, πολλές από τις οποίες από την τουρκική

Ο κ. Γιάννου εννοεί την αρχαία ελληνική. Πρέπει να γίνει αυτός ο διαχωρισμός αρχαίας και νέας γλώσσας γιατί αλλιώς μπερδευόμαστε. Και οι κανόνες συλλαβισμού είναι διαφορετικοί.
Ε.Γ.
 

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Χριστός ανέστη! Το μήνυμα του κ. Γιάννου δίνει αφορμή να σχολιαστεί το εξής: ο χωρισμός των συλλαβών στη μουσική γραφή δεν ακολουθεί τον σύγχρονο συλλαβισμό της Ελληνικής σε δύο περιπτώσεις ......
Ευχαριστώ κι εγώ για τις ενδιαφέρουσες επισημάνσεις και για τα συνημμένα του κ. Γιάννου. Να σημειώσω μόνο -και γι' αυτό υπογράμμισα αυτό το στοιχείο από το αρχικό μου μήνυμα- ότι είναι σήμερα διαφορετικός ο συλλαβισμός απ' ό, τι ήταν στην καθαρεύουσα. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν παίρνω θέση σ' αυτό.
Ο λόγος δεν είναι ότι απλοποιήθηκαν τα πράγματα ή βαδίζουμε σε μια φθορά, αλλά ότι άλλαξε η θεωρητική βάση του συλλαβισμού. Παλιά δεν βλέπανε τη συλλαβή ανεξάρτητα από τα δομικά στοιχεία της λέξης, ήθελαν π.χ. το δομικό στοιχείο της πρόθεσης να έχει μια αυτονομία, τώρα αντιθέτως θεωρούν τη συλλαβή ως αυστηρώς και μόνο φωνολογικό τεμάχιο, ανεξάρτητο από τη μορφολογία της γλώσσας ή τις σημασίες. Αυτό φαίνεται και στα συνημμένα του κ. Γιάννου, όπου απεικονίζεται πολύ εύγλωττα η διαφορά. Το πρώτο συνημμένο είναι συλλαβισμός της κοινής νεοελληνικής ενώ το δεύτερο της πιο παλιάς γλώσσας. Το τονίζω μάλιστα ιδιαιτέρως αυτό, γιατί πολλοί γονείς που έχουν μεγαλώσει με το παλιό σύστημα, δίνουν λανθασμένες οδηγίες στα παιδιά τους του Δημοτικού, με αποτέλεσμα να τους κοκκινίζουν οι δάσκαλοι τα γραπτά. (Τα ακούς domesticus; :wink:). Έχω ιδίαν πείρα από συγγενείς....
Θα συμφωνούσα επομένως με τον αγαπητό μου κ. Γιαννόπουλο περί ενιαίου γλωσσικού και μουσικού συλλαβισμού με την αναγκαία διευκρίνηση ότι μιλούμε για την καθαρεύουσα.

ΥΓ Ευνόητο είναι ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί μια ξεχωριστή ενότητα για το θέμα αυτό, στην οποία μάλιστα θα ήταν καλό να επισημανθούν κι άλλες περιπτώσεις πιθανής ασυνέπειας ανάμεσα στα δύο είδη συλλαβισμού. Αλλά για να επιστρέψω στο θέμα, ήταν πολύ επιτυχής η σύντμηση του κ. Λάμπρου και τον ευχαριστούμε θερμά. Χριστός Ανέστη!
 

ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Παλαιό Μέλος
[B]Σημείωσε πάντως ότι από γκ,μπ,ντ, ΔΕΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΞΗ.
ντόπιος, ντροπή, γκανίζω, γκαστρώνω, μπαίνω, μπάζω κ.ά.
Όλες είναι εισαγόμενες, κυρίως από την τουρκική
Σχεδόν όλες είναι εισαγόμενες, πολλές από τις οποίες από την τουρκική

Παιδιά, μη με ... πιλατεύετε:D, ανοίξ'τε και καν'να λεξικό να δγείτε:
ντόπιος - εν+τόπος, ντροπή - εν+τρέπω(ομαι), μπαίνω - εν+βαίνω (εμβαίνω), μπάζω - εν+βάλλω (εμβάζω,μπάζω), γκανίζω (ογκανίζω) και γκαστρώνω - εν+γαστήρ. Αχ! Τί μας κάνουν αυτές οι προθέσεις:D.....
Εκείνο που θέλω να τονίσω, είναι ότι στα βυζαντινά μέλη έχουμε να κάνουμε με ΑΡΧΑΪΖΟΥΣΑ, και πρέπει να σεβόμαστε αυτήν την παράδοση και να τηρούμε τους κανόνες της.
Η ανάμιξη δημοτικής με καθαρεύουσα ακόμα και στο συλλαβισμό, τον οποίο έχει υιοθετήσει ο κ. Κωνσταντίνου στις Καρα-Πριγγο-εκδόσεις, μας κάνει ... την μαλλιαρήν γλώτταν!
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Αν και δεν είμαι φιλόλογος, συμφωνώ με τον κ. Γιάννου, ότι ο χωρισμός στην κοινή Ελληνική, την γλώσσα των ύμνων διατυπώνεται έτσι σε όλες τις κλασικές εκδόσεις. Μην ξεχνάμε, ότι πριν από τον σύνδεσμο και τοποθετούνταν κόμμα, κάτι ανεπίτρεπτο για τη σημερινή γλωσσική πραγματικότητα. Φυσικά και είναι εσφαλμένο το να προσπαθούμε να κάνουμε "προσαρμογές" άλλης γλώσσας με κανόνες συλλαβισμού άλλης νοοτροπίας. Θα πρότεινα και γω στον κ. Λάμπρου να διορθώσει το εν λόγω σημείο, στην όντως επιτυχή σύντμηση του ύμνου. Κύριε Λάμπρου, θερμά συγχαρητήρια.

Υ.Γ. 1. Τελικά, αυτό είναι άλλο ένα παράδειγμα που αποδεικνύει την σοφία του δασκάλου μου, όταν τον ρωτούσα: Ποιος είναι ο ορθότερος τρόπος για την εκμάθηση μελοποίησης και σωστής μορφής ενός μουσικού κειμένου;
Και μου απαντούσε: Η αντιγραφή και λεπτομερής ανάγνωση των κλασικών κειμένων...
Υ.Γ. 2. Δεν γνωρίζω για τα κείμενα του κ. Κωνσταντίνου, καθώς και κάθε σημερινού μελοποιού ή ερευνητή, αλλά αν έχουν τέτοιου είδους χωρισμό των συλλαβών εν γνώση του εκδότου και όχι ως τα γνωστά "πειράγματα" του δαίμονως του τυπογραφείου, θα πρέπει ίσως να προγραμματιστεί κάποια επανέκδοση...
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Υ.Γ. 1. Τελικά, αυτό είναι άλλο ένα παράδειγμα που αποδεικνύει την σοφία του δασκάλου μου, όταν τον ρωτούσα: Ποιος είναι ο ορθότερος τρόπος για την εκμάθηση μελοποίησης και σωστής μορφής ενός μουσικού κειμένου;
Και μου απαντούσε: Η αντιγραφή και λεπτομερής ανάγνωση των κλασικών κειμένων...
Υ.Γ. 2. Δεν γνωρίζω για τα κείμενα του κ. Κωνσταντίνου, καθώς και κάθε σημερινού μελοποιού ή ερευνητή, αλλά αν έχουν τέτοιου είδους χωρισμό των συλλαβών εν γνώση του εκδότου και όχι ως τα γνωστά "πειράγματα" του δαίμονως του τυπογραφείου, θα πρέπει ίσως να προγραμματιστεί κάποια επανέκδοση...

Στο ΥΓ 2 αφήστε τον τυπογράφο ήσυχο και προσέξτε τα δαιμόνια -που είναι /kena/ ( καινά τε και κενά)! Και δείτε ποιός φιλόλογος πληκτρολόγησε τις εν λόγω εκδόσεις, και πώς ανενόχλητος συνεχίζει να παραποιεί κείμενα τη συνάρσει του αρτιφανούς μεγαλοεκδότου.

Δ.
 
Αρχικό μήνυμα απο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ
Σημείωσε πάντως ότι από γκ,μπ,ντ, ΔΕΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΞΗ.
ντόπιος, ντροπή, γκανίζω, γκαστρώνω, μπαίνω, μπάζω κ.ά.
Όλες είναι εισαγόμενες, κυρίως από την τουρκική
Σχεδόν όλες είναι εισαγόμενες, πολλές από τις οποίες από την τουρκική

Παιδιά, μη με ... πιλατεύετε, ανοίξ'τε και καν'να λεξικό να δγείτε:
ντόπιος - εν+τόπος, ντροπή - εν+τρέπω(ομαι), μπαίνω - εν+βαίνω (εμβαίνω), μπάζω - εν+βάλλω (εμβάζω,μπάζω), γκανίζω (ογκανίζω) και γκαστρώνω - εν+γαστήρ. Αχ! Τί μας κάνουν αυτές οι προθέσεις.....
Εκείνο που θέλω να τονίσω, είναι ότι στα βυζαντινά μέλη έχουμε να κάνουμε με ΑΡΧΑΪΖΟΥΣΑ, και πρέπει να σεβόμαστε αυτήν την παράδοση και να τηρούμε τους κανόνες της.
Η ανάμιξη δημοτικής με καθαρεύουσα ακόμα και στο συλλαβισμό, τον οποίο έχει υιοθετήσει ο κ. Κωνσταντίνου στις Καρα-Πριγγο-εκδόσεις, μας κάνει ... την μαλλιαρήν γλώτταν!

Αγαπητέ κ. Γιάννου, όταν έγραφα τα πιο πάνω δεν τα έγραφα για να αντιδικήσω μαζί σας. Απλώς έκανα μια επισήμανση, η οποία ισχύει. Δεν θα την έγραφα, εάν γράφατε φερ΄ ειπείν "Σημείωσε πάντως ότι από γκ,μπ,ντ, ΔΕΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΞΗ της αρχαίας ελληνικής". Τα έξι παραδείγματα που που ανέφερα είναι λέξεις της μίας και αδιαιρέτου ελληνικής. Ούτε και νομίζω ότι έχει σημασία εάν είναι σύνθετες ή όχι (όπως το ογκανίζω). Κατά τα άλλα, δεν υιοθετώ ποσώς τον μαλλιαρισμόν ούτε στην προφορική ούτε στην γραπτή μας γλώσσα ούτε στην βυζαντινή μουσική.

Κάτι τελευταίο τώρα, για τους πιο ειδικούς. Όπως έχω προαναφέρει, δεν είχα προσέξει τόσα χρόνια ότι οι παλαιότεροι συνθέτες συλλάβιζαν σύμφωνα με τους κανόνες συλλαβισμού της αρχαίας και όχι της (σημερινής) δημοτικής. Πώς συμβαίνει όμως (και διορθώστε με αν κάνω λάθος), όλοι οι συνθέτες να συλλαβίζουν στο Χερουβικόν την λέξη προσάδοντες προ-σά-δον-τες; Δηλαδή στο προς δεν εφαρμόζουν τον κανόνα και στο -ντες τον εφαρμόζουν.
 

ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Παλαιό Μέλος
Είναι κι αυτό στις εξαιρέσεις όπως το συ-νήχθησαν. Προφανώς όταν το πρώτο συνθετικό καταλήγει σε σύμφωνο, μουσικά το σύμφωνο αυτό πρέπει να λεχθεί με την επόμενη συλλαβή. Ας υποθέσουμε ότι σου τελειώνει ο ... αέρας και πρέπει να αναπνεύσεις στο "προσάδοντες" θα πεις προσ-(ανάσα)-άδοντες; Άλλο παράδειγμα "πάντα νουν υπερέχουσαν". Στο γραμματικό συλλαβισμό (εάν αλλάζεις γραμμή) είναι υπερ-έχουσαν, ενώ μουσικά θα πεις υπε-ρέχουσαν. Άλλωστε στα παραδείγματα αυτά δεν πρόκειται περί ορθού ή μη συλλαβισμού διότι το ... μέγεθος των μουσικών χαρακτήρων δημιουργεί την απόσταση στη γραφή του μέλους.
 
Last edited:

ΧΑΡΗΣ4

Μέλος
Υπάρχουν λέξεις στην αρχαία ελληνική που αρχίζουν από χμ; (για τα άλλα βρήκα κάτι σε λεξικό)
Στα αρχαία ελληνικά, όταν κατά τον συλλαβισμό συνθέτων λέξεων προκύπτουν αυτούσιες οι λέξεις (π.χ., συν-άδω, προσ-έχω), τότε ισχύει ο κανόνας της διαίρεσης σε αυτούσιες λέξεις κι όχι ο γνωστός κανόνας του συλλαβισμού(«όταν ένα σύμφωνο βρίσκεται ανάμεσα σε δύο φωνήεντα, συλλαβίζεται με το δεύτερο φωνήεν»). Δοκιμάστε το και προφορικά, ειδικά στη μουσική· θα δείτε πού σας οδηγεί το γλωσσικό σας ένστικτο.
Όσο αφορά στο –χμ-: Σύμφωνα με τη γραμματική, τα συμπλέγματα –χμ-, -γμ-, συλλαβίζονται με το δεύτερο φωνήεν (υπάγονται στην προφορά του –κμ- (α.ε. «κμητός»)
 

athanasio

Νέο μέλος
Όσο αφορά στο –χμ-: Σύμφωνα με τη γραμματική, τα συμπλέγματα –χμ-, -γμ-, συλλαβίζονται με το δεύτερο φωνήεν (υπάγονται στην προφορά του –κμ- (α.ε. «κμητός»)

Ο κανόνας στον οποίο αναφέρεστε είναι το αν υπάρχει λέξη που αρχίζει από χμ ή γμ;
Αν ναι, τότε υπάρχουν λέξεις αρχαίας ελληνικής σε λεξικό από κμ (κμητός), γμ (γμελενίτης, αλλά ίσως είναι νεώτερη λέξη).
Από χμ δεν υπάρχουν. Πρόκειται για εξαίρεση;
 
Last edited:

ΧΑΡΗΣ4

Μέλος
Ο κανόνας στον οποίο αναφέρεστε είναι το αν υπάρχει λέξη που να αρχίζει από χμ ή γμ;
Αν ναι, τότε υπάρχουν λέξεις αρχαίας ελληνικής σε λεξικό από κμ (κμητός), γμ (γμελενίτης, αλλά ίσως είναι νεώτερη λέξη).
Από χμ δεν υπάρχουν. Πρόκειται για εξαίρεση;

Ναι, ακριβώς: Πρόκειται για εξαίρεση
Η εικόνα είναι από την Μεγάλη Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής του Μ. Οικονόμου. Στην σχολική της έκδοση η εξαίρεση δεν περιλαμβάνεταιΣυλλαβισμός.jpg
 
Last edited by a moderator:
Να συμμαζέψω τους κανόνες "συλλαβοποίησης" που τέθηκαν, σε ένα μήνυμα (πιστεύω χωρίς λάθη):

1. Τηρούνται οι κανόνες της καθαρεύουσας (μήνυμα 3#)

2. Τα γκ, μπ, ντ χωρίζονται (μήνυμα 4#, 6#) π.χ. συγ-καταβαίνων, σύμ-παντα, πάν-τα

3. Όταν το πρώτο συνθετικό καταλήγει σε σύμφωνο, μουσικά το σύμφωνο αυτό πρέπει να λεχθεί με την επόμενη συλλαβή (μήνυμα 14#)
π.χ. Πα-ναγία, Τρι-σάγιον, Ε-ξαποστελείς, προ-σάδοντες
 
Top