Συνέντευξη του ΑΠτΜτΧΕ Θρ. Στανίτσα στον π. Διονύσιο και τον Χρ. Τσιούνη

vagelis

Antonia Xristoforaki Linardaki.
Επισυναπτω συνεντευξη του αειμνηστου Αρχωντα Πρωτοψαλτη της Μ.Ε. Θρασυβουλου Στανιτσα , στον π. .......; (οποιος γνωριζει το ονομα ας το συμπληρωσει) και τον κ. Χρηστο Τσιουνη . Δεν θυμαμαι αν η συνεντευξη αυτη περιλαμβανεται σε καποιο σιντι απο αυτα που εχει εκδοσει ο κ. Τσιουνης (κεντρο παραδοσιακων μουσικων εκδοσεων) . Νομιζω οτι ηταν σε σιντι που ηταν ενθετο σε καποιο απο τα βιβλια του κ. Τσιουνη για τον Στανιτσα .
Οποιος θελει ας σχολιασει σχετικα .
 

Attachments

  • 32'51''=Συνεντευξη Θρ. Στανιτσα_new.mp3
    9.4 MB · Views: 689
Last edited:

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Επισυναπτω συνεντευξη του αειμνηστου Αρχωντα Πρωτοψαλτη της Μ.Ε. Θρασυβουλου Στανιτσα....
Οποιος θελει ας σχολιασει σχετικα .

Αγαπητέ κ. Λιναρδάκη, αφού μας καλέσατε να τοποθετηθούμε, ας μιλήσουν πρώτα οι πιο "περιθωριακοί". Περιττό είναι να πω ότι σου δημιουργεί συγκίνηση η φωνή του άρχοντα ακόμα και μόνο ως στιγμιαίο άγγιγμα της ιστορίας και της παράδοσης. Αυτό μπορεί να μας κάνει να παρακάμψουμε το γεγονός ότι μιλάει με αρκετή οξύτητα και θα παρακαλούσα αυτό να το θέσουμε ως βάση για όποια σχετική συζήτηση, αλλιώς θα αρχίσουμε να τον αδικούμε.


Να ξεκινήσω από την αφορμή που μας τον βάλατε: στο θέμα του ρυθμού δεν κατάλαβα αν υποστηρίζει το σύστημα θέση-άρση ή τον δίσημο ρυθμό. Το πρώτο έχει πολλά μειονεκτήματα κατά τη γνώμη μου, ωστόσο πλήρη εικόνα δεν έχουμε για τη γνώμη του δασκάλου, για να μπορέσουμε να την σχολιάσουμε. Εκείνο που φαίνεται καθαρά είναι ότι γίνεται πολύ επιθετικός στα περί συνεπτυγμένου (μιλάει όλο για φανφαρόνους). Αν είναι να μιλήσουμε για την αξία ή όχι του συνεπτυγμένου (κι εγώ πραγματικά θα διψούσα να ακούσω απόψεις ανθρώπων με γνώση, ειδικά αν πρόκειται αυτές να αλλάξουν τις δικές μου), αυτό θα πρέπει να γίνει χωρίς κάποια αναφορά στον Στανίτσα. Αν γίνει με βάση τον Στανίτσα, τότε θα ξαναδούμε ένα γνωστό σήριαλ να παίζεται εδώ: ο μισοί θα μεταχειριστούν τα λόγια του ως αυθεντία με αποδεικτική αξία και ο άλλοι μισοί (μάλλον λιγότεροι) θα πουν ότι ο άρχοντας ανάγει την όποια εμπειρική του γνώση σε θεωρία για να απορρίψει τους άλλους. Και δεν θα βγάλει κάπου αυτό.

Πιστεύω γενικά ότι ο άρχοντας είχε τεράστια μουσική περιουσία η οποία του επέτρεπε να παρακάμπτει την θεωρία (π.χ. τι σημαίνει ο Βου είναι τη θέση του ο Γα είναι στη θέση του; Και πώς ταυτίζει σε κάποια σημεία την χρονική με τη ρυθμική αγωγή, ή αλλού ταυτίζει την ανάλυση των θέσεων με τον τονισμό). Αυτή η δικαιωματική παράκαμψη της θεωρίας βέβαια δεν είναι λόγος να μιλά τόσο απαξιωτικά για τους άλλους (οι φανφαρόνοι, οι ανόητοι, αυτοί κ.λπ.), και ούτε συμμερίζομαι την άποψη περί "δικαιολογημένης οργής". Γενικά νομίζω ότι αυτή η οξεία δυσπιστία του άρχοντα απέναντι στις νέες μουσικές αντιλήψεις προέρχεται από τη σύγχυση δύο διαφορετικών πραγμάτων: αφενός του πατριαρχικού ύφους ως καρπού πείρας και μαθητείας και αφετέρου της μουσικής θεωρίας, που είναι αποτέλεσμα μεθόδου και έρευνας. Το ένα όμως δεν αναιρεί το άλλο, ούτε αναγκαία το υπονομεύει, όπως φαίνεται να αισθάνεται ο δἀσκαλος.


Με την ευκαιρία όμως που μου δίνετε και σας ευχαριστώ πολύ θέλω να πω ότι η κατά καιρούς χρησιμοποίηση ηχητικών αποσπασμάτων του Στανίτσα σε διάφορα σημεία του φόρουμ ως αποδεικτικών στοιχείων δεν έχει και πολλή μεθοδολογική αξία. Αντίθετα τα λεγόμενα του έχουν μεγάλη ιστορική αξία γιατί είναι ζωντανός φορέας μιας τεράστιας μουσικής παράδοσης, και απ' αυτή την άποψη είναι πολύ σημαντικό να τον ακούμε να μιλάει (και σας ευχαριστούμε πολύ). Και ένα ακόμη τελευταίο σχόλιο σχετικό με αυτό. Καταλαβαίνω την συγκίνηση των ανθρώπων που του μιλούν στη συνέντευξη (και κατανοώ εκ πείρας τη συναισθηματική φόρτιση που γεννά η σχέση μαθητείας). Δεν ξέρω, ωστόσο, αν είναι και πολύ ορθό εκκλησιαστικά να μιλούμε σε κάποιον με το δέος που αποπνέει η όποια αυθεντία του, δεδομένου στην εκκλησία δεν υπάρχουν αυθεντίες, υπάρχουν χαρίσματα, ούτε θα ήταν σωστό να δημιουργούμε ή να περιθάλπουμε στον άλλο την αίσθηση της αυθεντίας.

Ας με συγχωρήσουν οι λάτρεις του Στανίτσα - με τον τρόπο μου κι εγώ είμαι τέτοιος. Κι εγώ δακρύζω ενίοτε όταν τον ακούω να εκτελεί το λειτουργικά του Χατζηθανασίου ή το Θεοτόκε Παρθένε ή το Υπεράρχιε. Αλλά ο Θεός μοίρασε τα χαρίσματα ποικιλότροπα: σε άλλον έδωσε το χάρισμα της ερμηνείας, σε άλλον της σύνθεσης, σε άλλον της θεωρίας. Ο Στανίτσας είχε πολλά, σίγουρα περισσότερα από τον καθένα και δοξάζω τον Θεό γι' αυτό, αλλά δεν θα ήταν δίκαιο να τα έχει όλα.
 

Αντωνης Μιχελουδακης

παλαιόν στρουθίον μονάζον
Αγαπητέ κ. Λιναρδάκη, αφού μας καλέσατε να τοποθετηθούμε, ας μιλήσουν πρώτα οι πιο "περιθωριακοί". Περιττό είναι να πω ότι σου δημιουργεί συγκίνηση η φωνή του άρχοντα ακόμα και μόνο ως στιγμιαίο άγγιγμα της ιστορίας και της παράδοσης. Αυτό μπορεί να μας κάνει να παρακάμψουμε το γεγονός ότι μιλάει με αρκετή οξύτητα και θα παρακαλούσα αυτό να το θέσουμε ως βάση για όποια σχετική συζήτηση, αλλιώς θα αρχίσουμε να τον αδικούμε.


Να ξεκινήσω από την αφορμή που μας τον βάλατε: στο θέμα του ρυθμού δεν κατάλαβα αν υποστηρίζει το σύστημα θέση-άρση ή τον δίσημο ρυθμό. Το πρώτο έχει πολλά μειονεκτήματα κατά τη γνώμη μου, ωστόσο πλήρη εικόνα δεν έχουμε για τη γνώμη του δασκάλου, για να μπορέσουμε να την σχολιάσουμε. Εκείνο που φαίνεται καθαρά είναι ότι γίνεται πολύ επιθετικός στα περί συνεπτυγμένου (μιλάει όλο για φανφαρόνους). Αν είναι να μιλήσουμε για την αξία ή όχι του συνεπτυγμένου (κι εγώ πραγματικά θα διψούσα να ακούσω απόψεις ανθρώπων με γνώση, ειδικά αν πρόκειται αυτές να αλλάξουν τις δικές μου), αυτό θα πρέπει να γίνει χωρίς κάποια αναφορά στον Στανίτσα. Αν γίνει με βάση τον Στανίτσα, τότε θα ξαναδούμε ένα γνωστό σήριαλ να παίζεται εδώ: ο μισοί θα μεταχειριστούν τα λόγια του ως αυθεντία με αποδεικτική αξία και ο άλλοι μισοί (μάλλον λιγότεροι) θα πουν ότι ο άρχοντας ανάγει την όποια εμπειρική του γνώση σε θεωρία για να απορρίψει τους άλλους. Και δεν θα βγάλει κάπου αυτό.

Πιστεύω γενικά ότι ο άρχοντας είχε τεράστια μουσική περιουσία η οποία του επέτρεπε να παρακάμπτει την θεωρία (π.χ. τι σημαίνει ο Βου είναι τη θέση του ο Γα είναι στη θέση του; Και πώς ταυτίζει σε κάποια σημεία την χρονική με τη ρυθμική αγωγή, ή αλλού ταυτίζει την ανάλυση των θέσεων με τον τονισμό). Αυτή η δικαιωματική παράκαμψη της θεωρίας βέβαια δεν είναι λόγος να μιλά τόσο απαξιωτικά για τους άλλους (οι φανφαρόνοι, οι ανόητοι, αυτοί κ.λπ.), και ούτε συμμερίζομαι την άποψη περί "δικαιολογημένης οργής". Γενικά νομίζω ότι αυτή η οξεία δυσπιστία του άρχοντα απέναντι στις νέες μουσικές αντιλήψεις προέρχεται από τη σύγχυση δύο διαφορετικών πραγμάτων: αφενός του πατριαρχικού ύφους ως καρπού πείρας και μαθητείας και αφετέρου της μουσικής θεωρίας, που είναι αποτέλεσμα μεθόδου και έρευνας. Το ένα όμως δεν αναιρεί το άλλο, ούτε αναγκαία το υπονομεύει, όπως φαίνεται να αισθάνεται ο δἀσκαλος.


Με την ευκαιρία όμως που μου δίνετε και σας ευχαριστώ πολύ θέλω να πω ότι η κατά καιρούς χρησιμοποίηση ηχητικών αποσπασμάτων του Στανίτσα σε διάφορα σημεία του φόρουμ ως αποδεικτικών στοιχείων δεν έχει και πολλή μεθοδολογική αξία. Αντίθετα τα λεγόμενα του έχουν μεγάλη ιστορική αξία γιατί είναι ζωντανός φορέας μιας τεράστιας μουσικής παράδοσης, και απ' αυτή την άποψη είναι πολύ σημαντικό να τον ακούμε να μιλάει (και σας ευχαριστούμε πολύ). Και ένα ακόμη τελευταίο σχόλιο σχετικό με αυτό. Καταλαβαίνω την συγκίνηση των ανθρώπων που του μιλούν στη συνέντευξη (και κατανοώ εκ πείρας τη συναισθηματική φόρτιση που γεννά η σχέση μαθητείας). Δεν ξέρω, ωστόσο, αν είναι και πολύ ορθό εκκλησιαστικά να μιλούμε σε κάποιον με το δέος που αποπνέει η όποια αυθεντία του, δεδομένου στην εκκλησία δεν υπάρχουν αυθεντίες, υπάρχουν χαρίσματα, ούτε θα ήταν σωστό να δημιουργούμε ή να περιθάλπουμε στον άλλο την αίσθηση της αυθεντίας.

Ας με συγχωρήσουν οι λάτρεις του Στανίτσα - με τον τρόπο μου κι εγώ είμαι τέτοιος. Κι εγώ δακρύζω ενίοτε όταν τον ακούω να εκτελεί το λειτουργικά του Χατζηθανασίου ή το Θεοτόκε Παρθένε ή το Υπεράρχιε. Αλλά ο Θεός μοίρασε τα χαρίσματα ποικιλότροπα: σε άλλον έδωσε το χάρισμα της ερμηνείας, σε άλλον της σύνθεσης, σε άλλον της θεωρίας. Ο Στανίτσας είχε πολλά, σίγουρα περισσότερα από τον καθένα και δοξάζω τον Θεό γι' αυτό, αλλά δεν θα ήταν δίκαιο να τα έχει όλα.
Φίλε Γιώργο μου αρέσει ο τρόπος που προσεγγίζεις το θέμα ειδικά όταν μιλάς περί αυθεντίας στην πίστη μας.Ομως ο άρχοντας με όλα τα αρνητικά που μπορεί να είχε ως άνθρωπος αποτελεί για μας μία από τις ζωντανές παραδόσεις της μουσικής μας.Μπορεί να μην ήταν θεωρητικός αλλά όπως ξέρεις η θεωρία από μόνη της δεν ψάλλει.Ο Στανίτσας με το ψαλσιμό του και όχι με τα απωθημένα που μπορεί να είχε, μας διδάσκει τον τονικό ρυθμό που δεν γνωρίζει ουτε δίσημους ούτε τρισημους ούτε τετράσημους.Είναι ο ρυθμός που τονίζει τις συλλαβές και αρα τα νοήματα.Εγώ φίλε μου πέρασα και από συνεπτιγμένους και από όλα αυτά αλλά τελικά αναπαύτηκα στον απλό χρόνο και απαλλάχτηκα από τα περιττά τα οποία χρειάζονται μόνο στο κοσμικό μέλος.Εχω πεί και αλλού να μην μπερδεύουμε το τραγούδι με την ψαλμωδία.Στο πρώτο χρειάζονται οι διάφοροι ρυθμικοί πόδες ενώ στην ψαλμωδία καμμία χρεία δεν έχουν γιατί δεν πρόκειται για χορευτικό είδος.Και επιμένω και εδώ να μου πεί κάποιος, αν γνωρίζει, κλασσικό βιβλίο στην κλασσική του έκδοση να χωρίζει σε δίσημους και τρίσημους κλπ.Σήμερα ο κυρ Βασίλης ανέβασε το αίμα και πύρ είναι πουθενά χωρισμένο;
 

petrosgrc

Πέτρος Γαλάνης
Έχω την εντύπωση ότι η συνέντευξη είναι κάπως ρετουσαρισμένη. Έχοντας ακούσει στο παρελθόν την ίδια συνέντευξη, νομίζω ότι αναφέρεται συγκεκριμένα σε αυτούς τους οποίους κατηγορεί (Περιστέρη, Καρά). Εδώ ίσως θεώρησαν ότι θα ήταν καλό να αφαιρεθούν προσωπικές αιχμές. Πάντως αν ακούσει τη συνέντευξη κάποιος που δεν έχει υπόψιν του πρόσωπα και καταστάσεις, θα νομίζει ότι ο Θρ. Στανίτσας μιλάει στον αέρα.
 

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Φίλε Γιώργο μου αρέσει ο τρόπος που προσεγγίζεις το θέμα ειδικά όταν μιλάς περί αυθεντίας στην πίστη μας.Ομως ο άρχοντας με όλα τα αρνητικά που μπορεί να είχε ως άνθρωπος αποτελεί για μας μία από τις ζωντανές παραδόσεις της μουσικής μας.Μπορεί να μην ήταν θεωρητικός αλλά όπως ξέρεις η θεωρία από μόνη της δεν ψάλλει.Ο Στανίτσας με το ψαλσιμό του και όχι με τα απωθημένα που μπορεί να είχε, μας διδάσκει τον τονικό ρυθμό που δεν γνωρίζει ουτε δίσημους ούτε τρισημους ούτε τετράσημους.Είναι ο ρυθμός που τονίζει τις συλλαβές και αρα τα νοήματα.Εγώ φίλε μου πέρασα και από συνεπτιγμένους και από όλα αυτά αλλά τελικά αναπαύτηκα στον απλό χρόνο και απαλλάχτηκα από τα περιττά τα οποία χρειάζονται μόνο στο κοσμικό μέλος.Εχω πεί και αλλού να μην μπερδεύουμε το τραγούδι με την ψαλμωδία.Στο πρώτο χρειάζονται οι διάφοροι ρυθμικοί πόδες ενώ στην ψαλμωδία καμμία χρεία δεν έχουν γιατί δεν πρόκειται για χορευτικό είδος.Και επιμένω και εδώ να μου πεί κάποιος, αν γνωρίζει, κλασσικό βιβλίο στην κλασσική του έκδοση να χωρίζει σε δίσημους και τρίσημους κλπ.Σήμερα ο κυρ Βασίλης ανέβασε το αίμα και πύρ είναι πουθενά χωρισμένο;
Αντώνη συμφωνώ απόλυτα με όσα λες. Δεν ξέρω αν κατάλαβες, πιθανόν δεν το άφησα να φανεί, ότι ούτε εγώ είμαι υπέρ του συνεπτυγμένου ρυθμού (αλλά θα άκουγα ευχαρίστως την αντίθετη άποψη). Αυτό στο οποίο κυρίως έδωσα έμφαση, λίγο αρνητική ίσως, ήταν όχι η ουσία των λεγομένων του Στανίτσα, όσο ο τρόπος του και επίσης το γεγονός ότι τα ηχητικά του αποσπάσματα χρησιμοποιούνται συχνά ως τεκμήρια της μορφής "Τάδε έφα". Επ' αυτού θα μ' ενδιέφερε η γνώμη σου, αν δεν σε στενοχωρώ ξέροντας ότι τον αγαπάς πολύ.
Για το ότι
Ο Στανίτσας με το ψαλσιμό του και όχι με τα απωθημένα που μπορεί να είχε, μας διδάσκει τον τονικό ρυθμό που δεν γνωρίζει ουτε δίσημους ούτε τρισημους ούτε τετράσημους.Είναι ο ρυθμός που τονίζει τις συλλαβές και αρα τα νοήματα
συμφωνώ απόλυτα και νομίζω ότι αυτό είναι ίδιον οποιουδήποτε μεγάλου δασκάλου. Τουλάχιστον για έναν που μπορώ να έχω άμεση γνώμη λόγω έμμεσου συνδέσμου, τον Αθανάσιο Καραμάνη, αυτό ίσχυε κατά κόρον. Και δεν έχουμε ίσως αντίστοιχες συνεντεύξεις, αλλά ξέρω από μαρτυρίες ότι περίπου με τον ίδιο τρόπο εκφραζόταν κι εκείνος για διάφορα σύγχρονα ρεύματα και ψαλτικές συμπεριφορές.
 
Last edited:

Αντωνης Μιχελουδακης

παλαιόν στρουθίον μονάζον
[
Γιώργο ο αρχοντας πέρασε πολλά και του έμειναν πολλές πληγές.Αυτοί τώρα που άκριτα και κατα γράμμα τον ερμηνεύουν είναι οι διάφοροι φανατισμένοι και απαίδευτοι που μόνο κακό κάνουν στον χώρο.Πρέπει να μελετάμε τον Στανίτσα κυρίως μέσα από αυτά που ψάλλει.....Αρα για άλλη μια φορά συμφωνούμε μπράβο μας-που θα λεγε και ο Ψαραντώνης-
 

vagelis

Antonia Xristoforaki Linardaki.
Έχω την εντύπωση ότι η συνέντευξη είναι κάπως ρετουσαρισμένη.
.

Αν εχει γινει ρετουσαρισμα , δεν εγινε απο μενα .



Και δεν έχουμε ίσως αντίστοιχες συνεντεύξεις, ..................

Εχουμε , εχουμε και ''Θου Κυριε φυλακην τω στοματι του'' . Αλλα δεν ειναι του παρωντος .

[
Γιώργο ο αρχοντας πέρασε πολλά και του έμειναν πολλές πληγές.Αυτοί τώρα που άκριτα και κατα γράμμα τον ερμηνεύουν είναι οι διάφοροι φανατισμένοι και απαίδευτοι που μόνο κακό κάνουν στον χώρο.Πρέπει να μελετάμε τον Στανίτσα κυρίως μέσα από αυτά που ψάλλει.....Αρα για άλλη μια φορά συμφωνούμε μπράβο μας-που θα λεγε και ο Ψαραντώνης-

Και μονο το οτι προτιμησε να απελαθει παρα να δεχθει την τουρκικη υπηκοοτητα , δειχνει τι ηταν ο Στανιτσας .
Οσο γι το ''Αυτοί τώρα που άκριτα και κατα γράμμα τον ερμηνεύουν είναι οι διάφοροι φανατισμένοι και απαίδευτοι που μόνο κακό κάνουν στον χώρο.'' , δεν θελω να ανοιξω συζητηση ειδικα αυτες τις μερες . Μονο τουτο : ''Οσα δεν φθανει η αλεπου τα κανει κρεμασταρια'' .
 

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Εχουμε , εχουμε και ''Θου Κυριε φυλακην τω στοματι του'' . Αλλα δεν ειναι του παρωντος .
Πάντως, αν κάποτε ευκαιρήσετε, θα ήθελα πολύ (και για λογους συναισθηματικούς) να ακούσω τη συνέντευξη του Καραμάνη. Και αφού δεν παρεξηγούμε τον Στανίτσα, ούτε τον ερμηνεύουμε ως ιερό κείμενο, θα κρατήσουμε την ίδια στάση και απέναντι στον Καραμάνη (εκτός κι αν έχει διαφορά, επειδή είναι εν ζωή).
 

V_Zacharis

Παλαιό Μέλος
Αν και νομίζω ότι δεν είναι θέμα για τις Γιορτές αυτό, εν τούτοις απαντώ μόνο σε δύο "περιφερειακά" πράγματα, χωρίς να μπαίνω στην ουσία, όποια κι αν είναι αυτή...
Να ξεκινήσω από την αφορμή που μας τον βάλατε: στο θέμα του ρυθμού δεν κατάλαβα αν υποστηρίζει το σύστημα θέση-άρση ή τον δίσημο ρυθμό. Το πρώτο έχει πολλά μειονεκτήματα κατά τη γνώμη μου, ωστόσο πλήρη εικόνα δεν έχουμε για τη γνώμη του δασκάλου, για να μπορέσουμε να την σχολιάσουμε. Εκείνο που φαίνεται καθαρά είναι ότι γίνεται πολύ επιθετικός στα περί συνεπτυγμένου (μιλάει όλο για φανφαρόνους). Αν είναι να μιλήσουμε για την αξία ή όχι του συνεπτυγμένου (κι εγώ πραγματικά θα διψούσα να ακούσω απόψεις ανθρώπων με γνώση, ειδικά αν πρόκειται αυτές να αλλάξουν τις δικές μου), αυτό θα πρέπει να γίνει χωρίς κάποια αναφορά στον Στανίτσα. Αν γίνει με βάση τον Στανίτσα, τότε θα ξαναδούμε ένα γνωστό σήριαλ να παίζεται εδώ: ο μισοί θα μεταχειριστούν τα λόγια του ως αυθεντία με αποδεικτική αξία και ο άλλοι μισοί (μάλλον λιγότεροι) θα πουν ότι ο άρχοντας ανάγει την όποια εμπειρική του γνώση σε θεωρία για να απορρίψει τους άλλους. Και δεν θα βγάλει κάπου αυτό.
Όντως και μάλιστα έχει ξανασυζητηθεί αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι...
Με την ευκαιρία όμως που μου δίνετε και σας ευχαριστώ πολύ θέλω να πω ότι η κατά καιρούς χρησιμοποίηση ηχητικών αποσπασμάτων του Στανίτσα σε διάφορα σημεία του φόρουμ ως αποδεικτικών στοιχείων δεν έχει και πολλή μεθοδολογική αξία. Αντίθετα τα λεγόμενα του έχουν μεγάλη ιστορική αξία γιατί είναι ζωντανός φορέας μιας τεράστιας μουσικής παράδοσης, και απ' αυτή την άποψη είναι πολύ σημαντικό να τον ακούμε να μιλάει (και σας ευχαριστούμε πολύ).
Όχι θα διαφωνήσω με αυτό και θα υποστηρίξω το ακριβώς αντίθετο.

Ο Στανίτσας ψάλτης ήταν βασικά και όχι θεωρητικός. Και ως τέτοιος (κυρίως-όχι μόνο φυσικά) πρέπει ν' αντιμετωπίζεται.

Και σε αυτή την λογική, τ' ακουστικά παραδείγματα του Στανίτσα έχουν περισσότερη αξία και όχι τα θεωρητικά. Δεν λέω ότι ΜΟΝΟ τα ακουστικά, προσέχτε! Αλλά τι να το κάνω που λέει Γα φυσικό στον Β' ήχο (σαν θεωρητική τοποθέτηση) και ψάλλοντας του "αλλάζει τα φώτα"; Καταλάβατε;

Νομίζω ότι πολύ ωραία τοποθετείστε παρακάτω (μιλώντας για τα χαρίσματα):
Αλλά ο Θεός μοίρασε τα χαρίσματα ποικιλότροπα: σε άλλον έδωσε το χάρισμα της ερμηνείας, σε άλλον της σύνθεσης, σε άλλον της θεωρίας. Ο Στανίτσας είχε πολλά, σίγουρα περισσότερα από τον καθένα και δοξάζω τον Θεό γι' αυτό, αλλά δεν θα ήταν δίκαιο να τα έχει όλα.
Ο Στανίτσας με το ψαλσιμό του και όχι με τα απωθημένα που μπορεί να είχε, μας διδάσκει τον τονικό ρυθμό που δεν γνωρίζει ουτε δίσημους ούτε τρισημους ούτε τετράσημους.Είναι ο ρυθμός που τονίζει τις συλλαβές και αρα τα νοήματα.
Δεν ξέρω γιατί σας μπερδεύει...

Ο συνεπτυγμένος ρυθμός, αυτό ακριβώς είναι. Ο τονικός ρυθμός. Αυτός που βασίζεται στους τόνους.

Εκτός και μιλάτε για τον ωδειακό συνεπτυγμένο ρυθμό (αλλουνού παπά...). Ο "συνεπτυγμένος" (δεν τον ονομάζει έτσι-απλά επεκράτησε ως τέτοιος) που μας παραδίδει ο Χρύσανθος είναι ακριβώς αυτός ο τονικός ρυθμός.

Καλύτερα όμως να τα συζητήσουμε στο ανάλογο θέμα.

Ευχαριστώ.
 

Αντωνης Μιχελουδακης

παλαιόν στρουθίον μονάζον
.


Κύριε Βασίλη να γίνω πιό ξεκαθαρος λέγοντάς σας ότι όταν μιλάω για συνεπτυγμένο δεν εννοώ ούτε τον μπερδεύω με τον τονικό αλλά εννοώ εκείνο τον ρυθμό που κάνει χρήση των εξάσιμων πεντάσημων οκτάσημων κλπ
Τέτοια πράγματα δεν υπάρχουν στις κλασσικές εκδόσεις και άρα δεν είχαν πρακτική εφαρμογή.Τα μαθήματα ψάλλονταν εξόχως τονισμένα σε όλες τις συλλαβές των κυρίων λέξεων χαριζοντας στο μέλος ανδροπρέπεια και στους πιστούς εγρήγορση πνευματική και όχι γλυκανάλατη μαλθακότητα.Πιστεύω προσωπικά ότι τιθασευσα τον χρόνο από την ώρα που άρχισα να μετραω μόνο με θέσεις. Αυτά εννοώ υποψιαζόμενος ότι μπορεί να κάνω και λάθος
 

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
κ. Ζάχαρη, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Αρχικό μήνυμα απο Γιώργος Μ.
Με την ευκαιρία όμως που μου δίνετε και σας ευχαριστώ πολύ θέλω να πω ότι η κατά καιρούς χρησιμοποίηση ηχητικών αποσπασμάτων του Στανίτσα σε διάφορα σημεία του φόρουμ ως αποδεικτικών στοιχείων δεν έχει και πολλή μεθοδολογική αξία. Αντίθετα τα λεγόμενα του έχουν μεγάλη ιστορική αξία γιατί είναι ζωντανός φορέας μιας τεράστιας μουσικής παράδοσης, και απ' αυτή την άποψη είναι πολύ σημαντικό να τον ακούμε να μιλάει (και σας ευχαριστούμε πολύ).
Όχι θα διαφωνήσω με αυτό και θα υποστηρίξω το ακριβώς αντίθετο.
Ο Στανίτσας ψάλτης ήταν βασικά και όχι θεωρητικός. Και ως τέτοιος (κυρίως-όχι μόνο φυσικά) πρέπει ν' αντιμετωπίζεται.
Και σε αυτή την λογική, τ' ακουστικά παραδείγματα του Στανίτσα έχουν περισσότερη αξία και όχι τα θεωρητικά.

Νομίζω ότι τα παραπάνω είναι ένα τέλειο παράδειγμα του πώς μπορεί να μας παγιδεύσει η γλώσσα: λέμε ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο, αλλά καταλάβατε ακριβώς το αντίθετο (φυσικά φταίει η δική μου διατύπωση). Μιλώντας για ηχητικά εννοούσα όχι μουσικά αποσπάσματα, αλλά τις τοποθετήσεις του σε συνεντεύξεις. Κι εγώ πιστεύω ότι δεν ήταν θεωρητικός, πβ.

Αρχικό μήνυμα απο Γιώργος Μ.
Πιστεύω γενικά ότι ο άρχοντας είχε τεράστια μουσική περιουσία η οποία του επέτρεπε να παρακάμπτει την θεωρία (π.χ. τι σημαίνει ο Βου είναι στη θέση του ο Γα είναι στη θέση του; Και πώς ταυτίζει σε κάποια σημεία την χρονική με τη ρυθμική αγωγή, ή αλλού ταυτίζει την ανάλυση των θέσεων με τον τονισμό).
Και λέγοντας αυτό
....δεν έχει και πολλή μεθοδολογική αξία. Αντίθετα τα λεγόμενα του έχουν μεγάλη ιστορική αξία
εννοούσα ακριβώς ότι σε θεωρητικό επίπεδο ο λόγος του δεν έχει αξία τεκμηρίου, ΑΝΤΙΘΕΤΑ έχει ιστορική αξία το να ακούς έναν θρύλο της μουσικής να μιλάει γι' αυτήν.
 

kostaeri

Μπουσδέκης Κώστας
Αλλά τι να το κάνω που λέει Γα φυσικό στον Β' ήχο (σαν θεωρητική τοποθέτηση) και ψάλλοντας του "αλλάζει τα φώτα"; Καταλάβατε;

Bασίλη άσε μην ξαναρχισουμε καλυτερα...
 

Bασίλης

Παλαιό Μέλος
Πάντως, αν κάποτε ευκαιρήσετε, θα ήθελα πολύ (και για λογους συναισθηματικούς) να ακούσω τη συνέντευξη του Καραμάνη. Και αφού δεν παρεξηγούμε τον Στανίτσα, ούτε τον ερμηνεύουμε ως ιερό κείμενο, θα κρατήσουμε την ίδια στάση και απέναντι στον Καραμάνη (εκτός κι αν έχει διαφορά, επειδή είναι εν ζωή).

Κυρ Βαγγέλη, να στείλουμε λευκή επιταγή στη Κρήτη και εσείς να συμπληρώστε τα μηδενικά......

Μα τι συνεντευξη είναι αν δεν μπορουμε να την ακουσουμε......Καλά δεν πιέζουμε αλλώστε μας δίνετε τόσα!!!!!
 

V_Zacharis

Παλαιό Μέλος
κ. Ζάχαρη, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Επίσης!
Νομίζω ότι τα παραπάνω είναι ένα τέλειο παράδειγμα του πώς μπορεί να μας παγιδεύσει η γλώσσα: λέμε ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο, αλλά καταλάβατε ακριβώς το αντίθετο (φυσικά φταίει η δική μου διατύπωση).
Να 'στε καλά που το ξεκαθαρίσατε, γιατί όντως το αντίθετο είχα καταλάβει.
:D
 

V_Zacharis

Παλαιό Μέλος
.Κύριε Βασίλη να γίνω πιό ξεκαθαρος λέγοντάς σας ότι όταν μιλάω για συνεπτυγμένο δεν εννοώ ούτε τον μπερδεύω με τον τονικό αλλά εννοώ εκείνο τον ρυθμό που κάνει χρήση των εξάσιμων πεντάσημων οκτάσημων κλπ
Τέτοια πράγματα δεν υπάρχουν στις κλασσικές εκδόσεις και άρα δεν είχαν πρακτική εφαρμογή.Τα μαθήματα ψάλλονταν εξόχως τονισμένα σε όλες τις συλλαβές των κυρίων λέξεων χαριζοντας στο μέλος ανδροπρέπεια και στους πιστούς εγρήγορση πνευματική και όχι γλυκανάλατη μαλθακότητα.Πιστεύω προσωπικά ότι τιθασευσα τον χρόνο από την ώρα που άρχισα να μετραω μόνο με θέσεις. Αυτά εννοώ υποψιαζόμενος ότι μπορεί να κάνω και λάθος
Κοιτάξτε. Δεν είναι το ανάλογο θέμα εδώ για να συζητήσουμε αυτό, αλλά ο Χρύσανθος βασιζόμενος στον τονικό ρυθμό κάνει χρήση εξασήμων, πεντάσημων, οκτάσημων κλπ μέτρων. Αν θέλετε στο ανάλογο θέμα μπορούμε να τα συζητήσουμε.
 

V_Zacharis

Παλαιό Μέλος
Μα τι συνεντευξη είναι αν δεν μπορουμε να την ακουσουμε......
Κάποτε ήμουν κι εγώ (ως ηχολήπτης) σε μια συνέντευξη του κ.Α.Καραμάνη στον κ.Λ.Αγγελόπουλου, για τις ανάγκες τις εκπομπής του κ.Λ.Αγγελόπουλου. Θα να την ανεβάσω κάποια στιγμή αλλά όχι εδώ. Θα κάνω καινούργιο θέμα. Έχει ήδη μεταδοθεί παλαιότερα (δεν θυμάμαι πότε όμως) από την εκπομπή του κ.Αγγελόπουλου.
 

vagelis

Antonia Xristoforaki Linardaki.

Βασιλη (ηχοληπτα , ''μαθε τεχνη κι'αστηνε κι'οταν πεινασεις πιαστηνε'')
Πολλα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την πολυ ωραια αυτη συνεντευξη του Αρχωντα Α.Κ. προς τον Αρχωντα Λ.Α. .
Ελπιζω να την ακουσουν οι νωτεροι συναδελφοι μελη του φορουμ . Νομιζω οτι θα ωφεληθουν σε αρκετα πραγματα .
 

ybulbu

Μπουλμπουτζής Ιωάννης
Έχω την εντύπωση ότι η συνέντευξη είναι κάπως ρετουσαρισμένη. Έχοντας ακούσει στο παρελθόν την ίδια συνέντευξη, νομίζω ότι αναφέρεται συγκεκριμένα σε αυτούς τους οποίους κατηγορεί (Περιστέρη, Καρά). Εδώ ίσως θεώρησαν ότι θα ήταν καλό να αφαιρεθούν προσωπικές αιχμές. Πάντως αν ακούσει τη συνέντευξη κάποιος που δεν έχει υπόψιν του πρόσωπα και καταστάσεις, θα νομίζει ότι ο Θρ. Στανίτσας μιλάει στον αέρα.

Κι ένας φίλος το ίδιο μου είχε πει. Δεν θυμάμαι, βέβαια, αν την είχε ακούσει ο ίδιος ή του το είπαν άλλοι, αλλά ήταν σίγουρος πως ο Άρχων λέει πολλά πολλά άλλα πικάντικα, τα οποία λογοκρίθηκαν στην έκδοση. Ούτως ή άλλως, είναι γνωστές οι θέσεις κάθε πλευράς. Από ιστορική και συλλεκτική μόνο σκοπιά, θα παρακαλούσα όποιον την έχει να την ανεβάσει και για μας, αλλά όλοι μας να περιοριστούμε στα σχόλια που ήδη έχουν συζητηθεί κατά καιρούς στα επί μέρους θέματα και να μην ανάψει πάλι μάχη.
 
Top