Τὰ πρώτα τροπάρια τῶν ὡρῶν ἀντικαθιστῶνται ἀπὸ τό, ἤ τὰ ἀπολυτίκια τῆς ἡμέρας μόνον ὅταν στὰ ἀρχαῖα τυπικά (Κανονάριο Νίκωνος, τυπικὰ Εὐεργέτιδος, Μεσσήνης, χφφ. ΤΑΣ) ὁρίζεται ὅτι ὁ κανόνας τῆς ἡμέρας ψάλλεται εἰς f’ λόγῳ ἑορτασμοῦ, ἤ ὅτι εἶναι «Θεὸς Κύριος…» (βλ. Συμβολή τ. 24 σσ. 29-33). Ἐπίσης κατὰ τὰ Σάββατα, τὴν Μ. Πέμπτη καὶ τὴν Μ. Παρασκευή. Ὁμοίως τὰ μετὰ τὸ τρισάγιον τροπάρια ἀντικαθιστῶνται ἀπὸ κοντάκιο στὶς προηγούμενες περιπτώσεις, τὴν Τετάρτη τῆς μεσονηστησίμου καὶ τὴν Πέμπτη τοῦ μεγάλου κανόνος. Σὲ περίπτωση πολλῶν ἀπολυτικίων ἤ κοντακίων γίνεται ἐναλλαγὴ ἀνὰ ὥρα (Ἀπορούμενα ΤΑΣ κεφ. ξε', οf', οζ' καὶ πγ').