Πάρα πολύ ενδιαφέρον άρθρο! Αξίζει να διαβαστεί όλο, απαρχής μέχρι τέλους. Ευχαριστούμε τον κ. Μακρή για την κοινοποίησή του. Αν και ο συγγραφέας κάνει φανερές σε κάποια σημεία τις ιδεολογικές του καταβολές, εκφράζοντας μια ιδιαίτερη σιγουριά για κάποια γεγονότα, αν μη τι άλλο, ιδιαίτερα συζητήσιμα ως προς την πραγματική τους διάσταση, η οποία για πολλούς ιστορικούς είναι διαφορετική από αυτήν που πρόχειρα παρουσιάζει (όπως στον επίλογο, που αναφέρεται στον "αφορισμό της ελληνικής επανάστασης" και την "καταδίκη των επιστημών" από τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε'), ωστόσο το άρθρο παραμένει ιδιαίτερα σπουδαίο, καθώς αναφέρεται στις γαλλικές πηγές, από τις οποίες αντέγραψε ο Χρύσανθος στα τελευταία κεφάλαια του θεωρητικού του (κυρίως τη Γαλλική Εγκυκλοπαίδεια της Μουσικής), καθώς και σε πολλά συμπεράσματα που έχουν καταλήξει και άλλοι σύγχρονοι συγγραφείς σχετικά με τις πηγές του έργου του Χρυσάνθου (Ρωμανού, Κωνσταντίνου, Πλεμμένος κλπ.) και δεν διστάζει να τα κρίνει, πολλές φορές απροκάλυπτα! Ορίστε και το όντως διαφωτιστικό απόσπασμα για τον Alexandre Choron, που έκανε λόγο ο κ. Μακρής (ή... τους "χορούς του Αλεξάνδρου", όπως λέει σκωπτικά στο τέλος!) για του λόγου το αληθές (αναφέρεται στο παράδειγμα δυτικής μουσικής που παρουσιάζει ο Χρύσανθος στην τελευταία σελίδα του πρώτου μέρους του Μεγάλου Θεωρητικού):
