Το χειρόγραφο όντως είναι πολύ σημαντικό, διότι καταγράφει, ως φαίνεται, (και) μέλη οικεία σε εμάς, σε αντίθεση με τον Σινά 1477 και τον Πετρουπόλεως 238, που περιέχουν ως επί το πλείστον πιο "εξεζητημένες" (για τη νεώτερη παράδοση) συνθέσεις. Ίσως αυτό οφείλεται στο ότι οι δύο συγκεκριμένοι κώδικες είναι κάπως παλαιότεροι, από μια εποχή (προ του 1750?) που δεν είχε διαμορφωθεί το ρεπερτόριο της Νέας Παπαδικής. Το να έχεις πάντως, για να έλθουμε στο συγκεκριμένο παράδειγμα, το Τρισάγιον (ή Δύναμις, κατ' άλλους) του Βήματος σε καταγραφή εκ της προφορικής παραδόσεως, 50 περίπου χρόνια πριν από τις εξηγήσεις της Νέας Μεθόδου, είναι τεράστια υπόθεση. Κρίμα που δεν έχουμε πρόσβαση σε ολόκληρο το χειρόγραφο.
Ο γραφέας, βέβαια, φαίνεται να μην τα καταφέρνει πολύ καλά με τις αξίες των φθόγγων. Προσπαθεί στο Τρισάγιο να ομαδοποιήσει τις νότες σε τετρασήμους και οκτασήμους, αλλά δεν βγαίνουν οι αξίες. Παρ' όλα αυτά, με την εμπειρία της προφορικής παράδοσης μπορεί εύκολα κανείς να καταλάβει το "νόημα". Επίσης χρησιμοποιεί και ένα σημείο για την παύση, που δεν υπάρχει στους άλλους δύο κώδικες. Σε εκείνους, ωστόσο, οι χρονικές αξίες είναι πολύ σαφέστερες.
Καλύτερα είναι τα πράγματα στο δεύτερο παράδειγμα που ανέβασε ο Shota (ευχαριστούμε). Εδώ έχουμε το "σύντομον" Χριστός ανέστη της Ανθολογίας του Χουρμουζίου σε αρκετά πιστή προσαρμογή στη σλαβονική. Ενδιαφέρουσα η τελική κατάληξη στον Κε, την οποία θεωρούσα (και ίσως είναι, για τα ελληνικά δεδομένα) νεώτερη εξέλιξη.
Ναι, συγκρίνει την καταγραφή του Καλλιστράτου με αυτές των Μπαλασίου, Κοσμά Μακεδόνος και Πέτρου (πού είναι το σήμερα ψαλλόμενο). Είναι προφανές (αν βλέπω καλά... Λίγο καλύτερη ανάλυση ίσως? Please...) ότι η εκδοχή Καλλιστράτου είναι προσαρμογή στη σλαβονική της εκδοχής του Κοσμά, σε ήχο λέγετο. (Ο οποίος μεταγράφεται από Σι, με αποτέλεσμα το διάστημα Βου-Ζω να εμφανίζεται μονίμως ελαττωμένο). Αντί αυτού, η συγγραφέας καταλήγει στην αγγλική περίληψη σε ένα συμπέρασμα που αδυνατώ να κατανοήσω: "It is proved that the Kallistrat's "transmission" can not be called Christmas kontakion redaction in the Greek Byzantine terms" (???).
Και μια τελευταία παρατήρηση: από τις μεταγραφές της, συνάγεται ότι η συγγραφέας έχει μελετήσει πολύ (υπερβολικά, θα έλεγα) τον Καρά... Μέχρι εκεί έφτασε η χάρη του! (Καλά ρε Γιάννη, μη βαράς... Ωχού...
)