[Ερώτηση] Στίχοι Συναξαρίου

tb---

τσοπάνης
Απλή ερώτηση ασχέτου.

Στο συναξάρι αναγιγνώσκονται οι στίχοι των Αγίων ή μόνο της Κύριας Εορτής ?

πχ.

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν
Τῇ ΙΣΤ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Θεοδώρου τοῦ Ἡγιασμένου.
Στίχοι
Δῶρόν σε θεῖον Θεόδωρε δεικνύει
Ἐν Ἁγίοις Ἅγιος ἡγιασμένε.
Τῇ δέγε ἑνδεκάτῃ Θεόδωρος ἀφίπτατο γαίης.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἀλεξάνδρου, ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων.

Ευχαριστώ~
 

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Να επεκτείνω το ερώτημα με κάποιες λεπτομέρειες που δεν θυμάμαι αν έχουν απαντηθεί ήδη.

α) Στους στίχους που δεν ξεκινάνε με το «Τη αυτή ημέρα», το προσθέτουμε εμείς ή απλά αρχίζουμε «Μνήμη του αγίου...». Αν το παραλείπουμε, γιατί γίνεται αυτή η διαφορά σε κάποιους στίχους; Για ποικιλία ή υπάρχει άλλος λόγος.

β) Το επισφραγιστικό των στίχων π.χ. «Ταις αυτών αγίαις πρεσβείαις... » πρέπει να προσαρμόζεται ώστε να αναφέρεται σε όλα τα συναξάρια που διαβάσαμε προτύτερα ή αρκεί να αναφέρεται στο τελευταίο. Π.χ. χθές την Κυριακή θα λέγαμε μόνο «Ταις των αγίων 318 πατέρων πρεσβείαις...» ή επειδή διαβάσαμε και άλλους αγίους πρίν «Ταις αυτών αγίαις πρεσβείαις... »;

γ) Στην αρχή του μήνα διαβάζουμε και τα ημερολογιακά (στο περίπου όπως τα θυμάμαι) «Μήν ΧΧ έχων ημέρας ΧΧ η ημέρα έχει ώρας ΧΧ και η νύξ ώρας ΧΧ ... »; Εάν τα διαβάζουμε, τα προσαρμόζουμε στην τοπική ώρα (π.χ. δίνουμε τα στοιχεία ημερονυκτίου της Αυστραλίας εμείς;)

δ) Εάν γνωρίζουμε οτι μια ημέρα εορτάζουν και άλλοι άγιοι (π.χ. νεομάρτυρες) που δεν αναφέρονται στο μηναίο, μπορούμε να τους προσθέσουμε εμείς (ο προεστώς τέλος πάντων) και εάν ναί με ποιό τρόπο (με στίχους, με συναξάριο κτλ.);

Ευχαριστώ.
 

Π. Δαβίδ

Γενικός συντονιστής
γ) Στην αρχή του μήνα διαβάζουμε και τα ημερολογιακά (στο περίπου όπως τα θυμάμαι) «Μήν ΧΧ έχων ημέρας ΧΧ η ημέρα έχει ώρας ΧΧ και η νύξ ώρας ΧΧ ... »; Εάν τα διαβάζουμε, τα προσαρμόζουμε στην τοπική ώρα (π.χ. δίνουμε τα στοιχεία ημερονυκτίου της Αυστραλίας εμείς;)

Ευχαριστώ.

Καλόοοοοο! :D
 

Π. Δαβίδ

Γενικός συντονιστής
Να αναφέρω ότι ανάγνωση Συναξαρίου ΔΕΝ κάνουν η Ρωσική, Σερβική και άλλες εκκλησίες. (δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο στο Μηναίο μετά το Κοντάκιο και τον Οίκο).

Στην Βουλγαρική Εκκλησία (σύμφωνα με ρητή εντολή του Τυπικού) διαβάζεται ο άγιος που έχει ακολουθία την ημέρα αυτή (ή και οι άγιοι πχ στις 2 Σεπτ) και τυχόν μνήμες κινητών εορτών, με εισαγωγή "Τω αυτώ μηνί".
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Να επεκτείνω το ερώτημα με κάποιες λεπτομέρειες που δεν θυμάμαι αν έχουν απαντηθεί ήδη.

α) Στους στίχους που δεν ξεκινάνε με το «Τη αυτή ημέρα», το προσθέτουμε εμείς ή απλά αρχίζουμε «Μνήμη του αγίου...». Αν το παραλείπουμε, γιατί γίνεται αυτή η διαφορά σε κάποιους στίχους; Για ποικιλία ή υπάρχει άλλος λόγος.
Πρόκειται γιά προσθῆκες νεομαρτύρων, πού δέν ἀπαντῶνται σέ Μηναῖα τοῦ ΦΩΤΟΣ ἐπί παραδείγματι ἤ δέν τά βλέπω στήν σελίδα τοῦ π. Leo. Μέ αὐτό τόν τρόπο προστέθηκαν. Ὅπως θέλουμε τά λέμε. Ἤ προσθέτουμε ἤ ὄχι. Δέν εἶναι τόσο εὔκολο σέ κάποιους νά προσθέτουν...

β) Το επισφραγιστικό των στίχων π.χ. «Ταις αυτών αγίαις πρεσβείαις... » πρέπει να προσαρμόζεται ώστε να αναφέρεται σε όλα τα συναξάρια που διαβάσαμε προτύτερα ή αρκεί να αναφέρεται στο τελευταίο. Π.χ. χθές την Κυριακή θα λέγαμε μόνο «Ταις των αγίων 318 πατέρων πρεσβείαις...» ή επειδή διαβάσαμε και άλλους αγίους πρίν «Ταις αυτών αγίαις πρεσβείαις... »;
Τοῦ τελευταίου ὑπομνήματος τό ἐπισφραγιστικό. Πρβλ. Μεγ. Ἑβδομάδα καί ἄλλες περιπτώσεις Τριῳδίου ἤ Πεντηκοσταρίου.

γ) Στην αρχή του μήνα διαβάζουμε και τα ημερολογιακά (στο περίπου όπως τα θυμάμαι) «Μήν ΧΧ έχων ημέρας ΧΧ η ημέρα έχει ώρας ΧΧ και η νύξ ώρας ΧΧ ... »; Εάν τα διαβάζουμε, τα προσαρμόζουμε στην τοπική ώρα (π.χ. δίνουμε τα στοιχεία ημερονυκτίου της Αυστραλίας εμείς;)
Καί βέβαια τά διαβάζουμε. Δέν ἀπαντῶνται σέ Μηναῖα τοῦ ΦΩΤΟΣ ἤ δέν τά βλέπω στήν σελίδα τοῦ π. Leo. Ἔχει σχολιασθεῖ αὐτό κάπου ἀπό τόν Θεοδωράκη, ὅπως καί ἡ ἀκρίβεια αὐτῶν τῶν ὡρῶν. Γιά τό νότιο ἡμισφαίριο, ὄντως εἶναι πρόβλημα, πού τό ἔχουμε ξανασχολιάσει, μέ ἀφορμή ὕμνους τοῦ ἁγίου Γεωργίου, πού ἀναφέρονται στό ἕαρ, ἐνῶ τό νότιο ἡμισφαίριο ἔχει φθινόπωρο.

δ) Εάν γνωρίζουμε οτι μια ημέρα εορτάζουν και άλλοι άγιοι (π.χ. νεομάρτυρες) που δεν αναφέρονται στο μηναίο, μπορούμε να τους προσθέσουμε εμείς (ο προεστώς τέλος πάντων) και εάν ναί με ποιό τρόπο (με στίχους, με συναξάριο κτλ.);
Προστίθενται ἀπό ἰδιαίτερες φυλλάδες σέ ἐξαιρετικές περιπτώσεις τιμωμένων ἁγίων. Αὐτό κανονίζεται. Γιά διαφορές Μηναίων εἴπαμε.

Ἀλλά ὑπάρχει καί γενικότερο πρόβλημα συναξαρίων...


 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
α) Στους στίχους που δεν ξεκινάνε με το «Τη αυτή ημέρα», το προσθέτουμε εμείς ή απλά αρχίζουμε «Μνήμη του αγίου...». Αν το παραλείπουμε, γιατί γίνεται αυτή η διαφορά σε κάποιους στίχους; Για ποικιλία ή υπάρχει άλλος λόγος.


Ἡ φράση «Τῇ αὐτῇ ἡμέρα» προβλεπόμενη ἀπὸ τὸ τυπικὸ τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας θ'-ι' αἰ., ἔκδ. Dmitrievskij τ. 1 σσ. 1-152, συναντᾶται μὲ κόκκινα γράμματα στὰ παλαιὰ μηναῖα, καὶ ἔτσι κάποτε παραλείπεται στὰ νεώτερα, ἀπὸ τὸ 1843.

γ) Στην αρχή του μήνα διαβάζουμε και τα ημερολογιακά (στο περίπου όπως τα θυμάμαι) «Μήν ΧΧ έχων ημέρας ΧΧ η ημέρα έχει ώρας ΧΧ και η νύξ ώρας ΧΧ ... »; Εάν τα διαβάζουμε, τα προσαρμόζουμε στην τοπική ώρα (π.χ. δίνουμε τα στοιχεία ημερονυκτίου της Αυστραλίας εμείς;)


Βλ. ἐδῶ.
 
Last edited:

neoklis

Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής
... Εάν γνωρίζουμε οτι μια ημέρα εορτάζουν και άλλοι άγιοι (π.χ. νεομάρτυρες) που δεν αναφέρονται στο μηναίο, μπορούμε να τους προσθέσουμε εμείς (ο προεστώς τέλος πάντων) ...

Θα ήταν ευχής έργο, κατά την γνώμη μου, να αναλάμβανε επισήμως κάποια επιτροπή, με απόφαση της συνόδου, και μετά από συννενόηση με άλλες τοπικές εκκλησίες, π.χ. σλαβικές κ.ά., να δημιουργήσει ένα έντυπο «συναξάριο», που θα περιλαμβάνει όλους τους αγίους που έχουν αναγνωρισθεί και εορτάζονται, έστω και άπαξ σε οποιοδήποτε μέρος της γης από κάποια ορθόδοξη εκκλησία, και να χρησιμοποιείται κάθε Κυριακή και εορτή, τουλάχιστον για την ανάγνωση της μνήμης των αγίων αυτών. Θυμάμαι ότι μου έκανε εντύπωση (καλή οπωσδήποτε) ο «Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας» που κυκλοφόρησε με επιμέλεια του Ιερού Κοινοβίου Ευαγγελισμού Της Θεοτόκου (Ορμύλιας Χαλκιδικής) και μετά από τις εκδόσεις «Ίδικτος», όπου αναφέρονται άγιοι από πολλά μέρη της οικουμένης.
 

Roumelis Ioannis

Παλαιό Μέλος
Θα ήταν ευχής έργο, κατά την γνώμη μου, να αναλάμβανε επισήμως κάποια επιτροπή, με απόφαση της συνόδου, και μετά από συννενόηση με άλλες τοπικές εκκλησίες, π.χ. σλαβικές κ.ά., να δημιουργήσει ένα έντυπο «συναξάριο», που θα περιλαμβάνει όλους τους αγίους που έχουν αναγνωρισθεί και εορτάζονται, έστω και άπαξ σε οποιοδήποτε μέρος της γης από κάποια ορθόδοξη εκκλησία, και να χρησιμοποιείται κάθε Κυριακή και εορτή, τουλάχιστον για την ανάγνωση της μνήμης των αγίων αυτών. Θυμάμαι ότι μου έκανε εντύπωση (καλή οπωσδήποτε) ο «Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας» που κυκλοφόρησε με επιμέλεια του Ιερού Κοινοβίου Ευαγγελισμού Της Θεοτόκου (Ορμύλιας Χαλκιδικής) και μετά από τις εκδόσεις «Ίδικτος», όπου αναφέρονται άγιοι από πολλά μέρη της οικουμένης.

Μία πολύ καλή δουλειά είναι και αυτή.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Θα ήταν ευχής έργο, κατά την γνώμη μου, να αναλάμβανε επισήμως κάποια επιτροπή, με απόφαση της συνόδου, και μετά από συννενόηση με άλλες τοπικές εκκλησίες, π.χ. σλαβικές κ.ά., να δημιουργήσει ένα έντυπο «συναξάριο», που θα περιλαμβάνει όλους τους αγίους που έχουν αναγνωρισθεί και εορτάζονται, έστω και άπαξ σε οποιοδήποτε μέρος της γης από κάποια ορθόδοξη εκκλησία, και να χρησιμοποιείται κάθε Κυριακή και εορτή, τουλάχιστον για την ανάγνωση της μνήμης των αγίων αυτών. Θυμάμαι ότι μου έκανε εντύπωση (καλή οπωσδήποτε) ο «Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας» που κυκλοφόρησε με επιμέλεια του Ιερού Κοινοβίου Ευαγγελισμού Της Θεοτόκου (Ορμύλιας Χαλκιδικής) και μετά από τις εκδόσεις «Ίδικτος», όπου αναφέρονται άγιοι από πολλά μέρη της οικουμένης.
Καί ἀπό τήν Ἀποστολική Διακονία εἶναι σέ ἐξέλιξη μιά τέτοια πάρα πολύ καλή ἔκδοση.
Τό θέμα εἶναι βαθύ καί τεράστιο. Προσθῆκες γίνονται ἤ ἔγιναν σέ νέες ἐκδόσεις Μηναίων τῆς Ἀ. Δ., ὅπως εἴπαμε (τό πῶς, δέν ξέρω). Μέ ἀφαιρέσεις (πού χρειάζονται) ἤ πασιφανῆ λάθη, τί γίνεται; Εἶναι βαθύτερα τά προβλήματα τῶν Μηναίων γενικότερα· ὄχι μόνον στά συναξάρια.
Ἀπ᾿ τήν ἄλλη, μιά «ἁγιοκεντρικότητα» μᾶς ἀποπροσανατολίζει ἀπό τόν σκοπό τῆς θείας λατρείας τοῦ ἐν Τριάδι μόνου προσκυνουμένου Θεοῦ.


 

neoklis

Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής
Ορίστε.

Αυτό μοιάζει σαν κατάλογος/λίστα. Αυτό που εννούσα είναι ένα βιβλίο, που να βρίσκεται σε κάθε αναλόγιο, όπως τα «Δίπτυχα», και από εκεί, (αντί από τα Μηναία) να διαβάζεται το Συναξάριο στον Όρθρο. Και καθώς το διαβάζεις, να έχεις τη βεβαιότητα ότι και σε κάθε άλλο ναό, τους ίδιους αγίους μνημονεύουν.
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Καί ἀπό τήν Ἀποστολική Διακονία εἶναι σέ ἐξέλιξη μιά τέτοια πάρα πολύ καλή ἔκδοση.
Τό θέμα εἶναι βαθύ καί τεράστιο. Προσθῆκες γίνονται ἤ ἔγιναν σέ νέες ἐκδόσεις Μηναίων τῆς Ἀ. Δ., ὅπως εἴπαμε (τό πῶς, δέν ξέρω). Μέ ἀφαιρέσεις (πού χρειάζονται) ἤ πασιφανῆ λάθη, τί γίνεται; Εἶναι βαθύτερα τά προβλήματα τῶν Μηναίων γενικότερα· ὄχι μόνον στά συναξάρια.
Ἀπ᾿ τήν ἄλλη, μιά «ἁγιοκεντρικότητα» μᾶς ἀποπροσανατολίζει ἀπό τόν σκοπό τῆς θείας λατρείας τοῦ ἐν Τριάδι μόνου προσκυνουμένου Θεοῦ.



Ἔχετε δίκαιο πάτερ. Ἔχει παραγίνει τώρα τελευταία τὸ ζήτημα τῆς «ἁγιοκεντρικότητας» μέ συνέπειες καὶ στὴν ἀκολουθία. Ψάχνει ὁ καθένας νὰ προσθέσει κανόνες στὸν ὄρθρο κατὰ βούληση.
 

neoklis

Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής
... Ψάχνει ὁ καθένας νὰ προσθέσει κανόνες στὸν ὄρθρο κατὰ βούληση.

Εϊναι άλλο πράγμα όμως η πρόσθεση κανόνων, απολυτικίων και άλλων τροπαρίων στην διατεταγμένη ακολουθία και εντελώς άλλο η μνημόνευση των αγίων της ημέρας (γιατί έχει ορισθεί η μνήμη τους για τη συγκεκριμένη μέρα, άσχετα αν συμπεριλαμβάνονται στα εν χρήσει βιβλία).
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Εϊναι άλλο πράγμα όμως η πρόσθεση κανόνων, απολυτικίων και άλλων τροπαρίων στην διατεταγμένη ακολουθία και εντελώς άλλο η μνημόνευση των αγίων της ημέρας (γιατί έχει ορισθεί η μνήμη τους για τη συγκεκριμένη μέρα, άσχετα αν συμπεριλαμβάνονται στα εν χρήσει βιβλία).

Δὲν διαφωνῶ, ἁπλὰ ἔχει ἀναπτυχθεῖ τὰ τελευταία χρόνια μιὰ «ἀγωνία» μὴ καὶ ξεχάσουμε κάποιον ἅγιο καὶ ἀμάν ἀμάν θὰ μᾶς πετύχει σὲ καμιὰ γωνία στὸν παράδεισο (ἄν πᾶμε:wink:) κι ἀλοίμονό μας, ὧ ποία ὥρα τότε καὶ ἡμέρα φοβερὰ, ξύλο θὰ πέσει.

Τὸ ταμάχι χαλάει στομάχι, καὶ στὸ τέλος ἀντὶ νὰ ζυμώνουμε κοσκινίζουμε. Καλὴ ἡ εὐσέβεια καὶ ἡ τιμή στοὺς ἁγίους μας ἀλλὰ προηγεῖται ἡ λατρεία.
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Ὅλοι οἱ στίχοι καί τά ψιλά γράμματα!!!​


Παραλείπονται οἱ ψευδεῖς βιογραφίες τῆς ἁγίας Ἑρμιόνης 4-9, προφήτου Ἰωνᾶ 21-9, Ἰωάννου Θεολόγου 26-9, ἀποστόλου Θωμᾶ «Ἐκ τῶν αὐτοῦ περιόδων» 6-10, προφήτου Ὡσηὲ 17-10, «Διήγησις εἰς τὸν θρῆνον τοῦ προφήτου Ἱερεμίου» 4-11, «Ἐκ τῶν θαυμάτων τοῦ ἀποστόλου» Φιλίππου 14-11, ἀποστόλου Ματθαίου 16-11 ἐκτὸς τῆς α' §, Τριῶν παίδων 17-12 ἡ τελευταία §, Μαριάμνης 17-2, προφήτου Ἀμὼς 15-6, ὅπως καὶ κατὰ τὴν 30-6 οἱ ἄσχετες βιογραφίες Παύλου, Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου κ. ἑ. ἕως Νικολάου.
 

psalt

Νέο μέλος
Στα συναξάρια των Αγίων υπάρχουν τα δίστιχα.

Όμως στον πρώτο Άγιο που μνημονεύει το μηναίο σε κάθε μέρα υπάρχει και ένας τρίτος στίχος που ξεκινάει πχ Δωδεκάτη (στις 12 του μηνός) κτλ

Φαντάζομαι είναι η κεντρικότερη μνήμη της ημέρας και μπαίνει και τρίτος στίχος (μόνο στον πρώτο Άγιο).

Όταν όμως είναι πχ περίοδος Πεντηκοσταρίου, που υπάρχει ειδικό συναξάρι και για τη Κυριακή, υπάρχει πάλι αντίστοιχο τρίστιχο για τη Κυριακή της περιόδου.

Μήπως είναι ορθότερο να μη πούμε το τρίτο στίχο του Αγίου της μέρας αλλά να πούμε μόνο το τρίστιχο της περιόδου;
 
Top