Σ' ένα κείμενο που δημοσιεύθηκε στην Επετηρίδα του Συλλόγου Φίλων της Βυζαντινής Μουσικής το 1970, ο Σερβίων καὶ Κοζάνης μακαριστός Διονύσιος τόνισε πως ''ἐξ ἐπόψεως μουσικολογικῆς ὅ,τι κατὰ πρῶτον ἐπιβάλλεται καὶ θὰ ἀποτελέσῃ τὸ πρῶτον βῆμα πρὸς ἐπιστημονικὴν ἔρευναν ἐπὶ τοῦ θέματος τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς, εἶναι ὁ καταρτισμὸς ἑνὸς πλήρους καὶ ἀκριβοῦς καταλόγου τῶν ὁπουδήποτε ὑπαρχόντων μουσικῶν χειρογράφων καὶ ἡ φωτογράφησίς των εἰς μικροταινίας'' (σ. 8). Δόξα τω Θεώ ηκούσθη η φωνή του λαμπρού ιεράρχη και ήδη διαθέτουμε διάφορους καταλόγους χάρη στους ακούραστους εργάτες, των οποίων πρωτοστάτης είναι ο Γρηγόριος Στάθης. (Αλλοι κατάλογοι δεν προωθούνται στο τυπογραφείο ελλείψει χρημάτων. Ντροπή και σκάνδαλο).
Τα λειτουργικά κείμενα βρίθουν σφαλμάτων. Η νόσος είναι ιάσιμη, η οδός σημαίνεται στο άνω απόσπασμα, και η μέθοδος γνωστή: μια κριτική έκδοση που να λαμβάνει υπόψιν όλες τις πηγές. Απαιτείται έργον συλλογικόν, επιστημονικόν, στα πλαίσια ενός και μοναδικού κέντρου. Εργάτες καλοπροαίρετοι αλλά και με τα απαραίτητα ποικίλα προσόντα υπάρχουν. Απελπισμένοι, περιμένουν έναν υποθετικό διορισμό στην μέση εκπαίδευση στην Ελλάδα ή σαπίζουν στην ξενιτειά. Ντροπή και σκάνδαλο.
Τα λειτουργικά κείμενα βρίθουν σφαλμάτων. Η νόσος είναι ιάσιμη, η οδός σημαίνεται στο άνω απόσπασμα, και η μέθοδος γνωστή: μια κριτική έκδοση που να λαμβάνει υπόψιν όλες τις πηγές. Απαιτείται έργον συλλογικόν, επιστημονικόν, στα πλαίσια ενός και μοναδικού κέντρου. Εργάτες καλοπροαίρετοι αλλά και με τα απαραίτητα ποικίλα προσόντα υπάρχουν. Απελπισμένοι, περιμένουν έναν υποθετικό διορισμό στην μέση εκπαίδευση στην Ελλάδα ή σαπίζουν στην ξενιτειά. Ντροπή και σκάνδαλο.