Στο συνημμένο έγγραφο μία πρόταση με το χωρισμό των φράσεων του δοξαστικού της Κυριακής των Βαΐων για κανονάρχημα.
Πάντως, γενικότερα για το χωρισμό των φράσεων έχει σημασία (και) το μουσικό κείμενο. Δηλ. πιθανότατα αλλού θα χρειαστεί χωρισμό ένα πιο σύντομο και στρωτό μέλος (π.χ. Πέτρου Λαμπαδαρίου) και αλλού ένα πιο ... μελισματικό
.
Τώρα για τις βάσεις, δες το μήνυμά μου που παραπέμπω σε άλλο σχετικό με τους γενικούς κανόνες του κανοναρχήματος. Στον πλ. του β' χρειάζεται κανονάρχημα στο δι. Ωστόσο, κι εδώ παίζει ρόλο το μουσικό κείμενο, καθώς όταν αλλάζει πεντάχορδο (από τον κε και πάνω) και καταλήγει στον κε, τότε καλύτερα η φράση ν' αρχίσει με κανονάρχημα στον κε και στη συνέχεια να επανέρχεται στον δι παρακάτω κ.ο.κ.
Γενικά, θέλει άσκηση και προετοιμασία και ναι ο κανονάρχης πρέπει να κατέχει (σχετικά) καλά την/τις κλίμακα/κες για να μην επηρεάζεται από το μέλος αλλά και από την απουσία (ή ακόμη και την παρουσία) ισοκρατήματος.
Σίγουρα στην αρχή θα γίνουν λάθη, αλλά δεν πειράζει, από αυτά μαθαίνουμε! Μην απογοητεύεσαι και συνέχισε τις προσπάθειες. Επίσης, βοηθάει πάρα πολύ να το ηχογραφείς και μετά να το ακούς. Διαπιστώνεις έτσι πολλά πράγματα και σταδιακά διορθώνεις τα λάθη και βρίσκεις την κατάλληλη "τοποθέτηση" (βάση, δύναμη φωνής, όπως θες πες το) του κανονάρχου. Πιθανόν, αν είστε πολλά άτομα στο αναλόγιο, να χρειάζεται και μικρόφωνο, ενώ αν όχι, τότε η παιδική φωνή ξεχωρίζει εύκολα και χωρίς μικρόφωνο.
Καλή επιτυχία!!
Υ.Γ. Το συνημμένο ηχητικό είναι ένα παράδειγμα δοξαστικού σε πλ. του β' και με αλλαγή, όπως είπαμε παραπάνω. Δυστυχώς όχι το καλύτερο που θα μπορούσα να βρω, καθώς εκείνη την ημέρα ήμουν κρυωμένος, αλλά μπορείς να πάρεις μια ιδέα.