Αναγόρευση σε επίτιμους διδάκτορες των Διδασκάλων της Ελληνικής Μουσικής Σίμωνος Καρα και Σπυρίδωνος Περιστέρη από το Πανεπιστήμιον Αθηνών το 1996

[greek487]

Αναγόρευση σε επίτιμους διδάκτορες των Διδασκάλων της Ελληνικής Μουσικής Σίμωνος Καρα και Σπυρίδωνος Περιστέρη
από Το Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών την Τρίτη, 4 Ιουνίου 1996.​

Με αφορμή το παρακάτω μήνυμα:

Σαν σήμερα πριν από 16 χρόνια, στις 4 Iουνίου 1996 το Tμήμα Mουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Aθηνών αναγόρευε σε επίτιμο διδάκτορα τον Σίμωνα Kαρά ο οποίος γεννήθηκε σαν χθες στις 3 Ιουνίου 1903

Εκείνη τη βραδιά, ο κ. Γρηγόριος Στάθης, καθηγητής της Βυζαντινής Μουσικολογίας και Ψαλτικής Τέχνης, μίλησε για τον διδάσκαλο Σίμωνα Καρα λέγοντας:

" ... χωρίς καμία προσπάθεια ωραισμού, αλλά ίσα-ίσα με την περισσή φροντίδα και έγνοια να είμαι αντικειμενικός και τα λεγόμενα μου να 'ναι εξακριβωμένα, και μη παραβλάψω με αμετροέπειες η υπερβολές η παραλείψεις την εικόνα του προσώπου και του έργου του διδασκάλου Σίμωνος Καρα."

"Η διδασκαλία της ελληνικής μουσικής γνώρισε με την ολοκληρωμένη πολύτομη Μέθοδο του Σίμωνος Καρα την αναγωγή της στο πρωτότυπο και στις σωστές της διαστάσεις. Πράγματι, επιτεύχθηκε μια τομή και θεώρηση των μουσικών πραγμάτων από αυθεντική ελληνική άποψη, όπως υπαγορεύουν οι θεωρητικές συγγραφές των ελλήνων, στον μακροβιώτερο μουσικό πολιτισμό της οικουμένης, τον ελληνικό: αρχαίο, βυζαντινό, μεταβυζαντινό, νεώτερο. Η 'Πολυμέθοδος' αποτελείται από 8 εκδεδομένους ήδη τόμους και άλλους 8 ανέκδοτους."

"Εκείνο που πρέπει να τονισθή, πάντως είναι ότι ο Σίμων Καράς, όπως και ο άλλος μεγάλος δάσκαλος της εθνικής μουσικής, που τιμάται ισάξια και αξιοχρέως απόψε, ο Πρωτοψάλτης των Αθηνών κυρ Σπύρος Περιστέρης, γεμίζουν όλον τον κ' αιώνα, τον αιώνα μας. Είναι, και ο ένας και ο άλλος, από εκείνους που σημαδεύει ο Θεός και τους σφραγίζει με μια δωρεά για να επιτελέσουν το έργο του, κάθε φορά. Κι ο Σίμων Καράς είπε 'ιδού εγώ' κι αυτή η συναίσθηση, μαζί με την ιδοτυπία του χαλκεμένου αυτοδίδακτα χαρακτήρος του, τον έκανε μονήρη, ως σκύμνο λέοντος που διάλεξε και φυλάει την μόνη του κι εύκολα, κι ίσως κατά χρέος, βρυχάται και ψέγει και ειρωνεύεται και ανακαλεί και νουθετεί και προφητεύει ...

<<Την ώρα καθ' ην επιστήμονες εκ διαφόρων μερών του κόσμου ασχολούνται με τους κώδικας και την παράδοσιν της Βυζαντινής Μουσικής - της εθνικής μας μουσικής εις το πεδίον το θρησκευτικόν - ερήμην ημών, ημείς ασχολούμεθα με μινοράκια και πρίμο-σεγοντάκια ... με μουσικούς εξευρωπαισμούς κι εκσυχρονισμούς ... με φαιδρότητας και κοσμικότητας εν τη θεία λατρεία. Και εις αυτήν την περίοδον των μουσικών εκλεβαντινισμών, μακάριοι όσοι κρατήσουν την αρχαιοελληνικήν και βυζαντινήν μουσικήν παράδοσιν ανόθευτον και αμόλυντον, δια να την παραδώσουν αδιάφθορον εις τας επερχομένας ελληνικάς γενεάς. Μιαν ημέραν η ορθόδοξος πίστης, η πατρίς, η τέχνη και η επιστήμη θα τοις χρεωστώσι μεγάλην χάριν.>>

Ίσως να περιαυτολογεί εδώ ο διδάσκαλος και να επιζητεί την αυτοδικαίωση ... αλλ' όντως του χρεωστούμε <<μεγάλην χάριν>>. Και σε αναγνώριση, ακριβώς, της προσφοράς του Σίμωνος Καρα το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών εγείρει, κατά το αρχαίο έθος, και τον δικό του ανδριάντα, πλάι στους άλλους, να κοσμεί την λεωφόρο της μουσικολογικής γνώσεως και να ιθύνει τα διαβήματα των νέων που θα επιποθήσουν να διαβούν αυτόν τον κατάσκιο δρόμο."

Αυτά, χωρίς σχόλια δικά μου. Ακόμη κ' άλλα ενδιαφέροντα περιέχει το βιβλίο <<Αμφοίν την τιμήν>> που εξέδωσε το Πανεπιστήμιον Αθηνών Τμήμα Μουσικών Σπουδών το 1997. Το οποίο βιβλίο μου χάρισε προ καιρού ένας φίλτατος καθηγητής με πολλά άλλα ντοκουμέντα και άρθρα.


. . .

 

[domesticus]

Αναγόρευση σε επίτιμους διδάκτορες των Διδασκάλων της Ελληνικής Μουσικής Σίμωνος Καρα και Σπυρίδωνος Περιστέρη
από Το Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών την Τρίτη, 4 Ιουνίου 1996.​

Με αφορμή το παρακάτω μήνυμα:


Εκείνη τη βραδιά, ο κ. Γρηγόριος Στάθης, καθηγητής της Βυζαντινής Μουσικολογίας και Ψαλτικής Τέχνης, μίλησε για τον διδάσκαλο Σίμωνα Καρα λέγοντας:

" ... χωρίς καμία προσπάθεια ωραισμού, αλλά ίσα-ίσα με την περισσή φροντίδα και έγνοια να είμαι αντικειμενικός και τα λεγόμενα μου να 'ναι εξακριβωμένα, και μη παραβλάψω με αμετροέπειες η υπερβολές η παραλείψεις την εικόνα του προσώπου και του έργου του διδασκάλου Σίμωνος Καρα."

"Η διδασκαλία της ελληνικής μουσικής γνώρισε με την ολοκληρωμένη πολύτομη Μέθοδο του Σίμωνος Καρα την αναγωγή της στο πρωτότυπο και στις σωστές της διαστάσεις. Πράγματι, επιτεύχθηκε μια τομή και θεώρηση των μουσικών πραγμάτων από αυθεντική ελληνική άποψη, όπως υπαγορεύουν οι θεωρητικές συγγραφές των ελλήνων, στον μακροβιώτερο μουσικό πολιτισμό της οικουμένης, τον ελληνικό: αρχαίο, βυζαντινό, μεταβυζαντινό, νεώτερο. Η 'Πολυμέθοδος' αποτελείται από 8 εκδεδομένους ήδη τόμους και άλλους 8 ανέκδοτους."

"Εκείνο που πρέπει να τονισθή, πάντως είναι ότι ο Σίμων Καράς, όπως και ο άλλος μεγάλος δάσκαλος της εθνικής μουσικής, που τιμάται ισάξια και αξιοχρέως απόψε, ο Πρωτοψάλτης των Αθηνών κυρ Σπύρος Περιστέρης, γεμίζουν όλον τον κ' αιώνα, τον αιώνα μας. Είναι, και ο ένας και ο άλλος, από εκείνους που σημαδεύει ο Θεός και τους σφραγίζει με μια δωρεά για να επιτελέσουν το έργο του, κάθε φορά. Κι ο Σίμων Καράς είπε 'ιδού εγώ' κι αυτή η συναίσθηση, μαζί με την ιδοτυπία του χαλκεμένου αυτοδίδακτα χαρακτήρος του, τον έκανε μονήρη, ως σκύμνο λέοντος που διάλεξε και φυλάει την μόνη του κι εύκολα, κι ίσως κατά χρέος, βρυχάται και ψέγει και ειρωνεύεται και ανακαλεί και νουθετεί και προφητεύει ...

<<Την ώρα καθ' ην επιστήμονες εκ διαφόρων μερών του κόσμου ασχολούνται με τους κώδικας και την παράδοσιν της Βυζαντινής Μουσικής - της εθνικής μας μουσικής εις το πεδίον το θρησκευτικόν - ερήμην ημών, ημείς ασχολούμεθα με μινοράκια και πρίμο-σεγοντάκια ... με μουσικούς εξευρωπαισμούς κι εκσυχρονισμούς ... με φαιδρότητας και κοσμικότητας εν τη θεία λατρεία. Και εις αυτήν την περίοδον των μουσικών εκλεβαντινισμών, μακάριοι όσοι κρατήσουν την αρχαιοελληνικήν και βυζαντινήν μουσικήν παράδοσιν ανόθευτον και αμόλυντον, δια να την παραδώσουν αδιάφθορον εις τας επερχομένας ελληνικάς γενεάς. Μιαν ημέραν η ορθόδοξος πίστης, η πατρίς, η τέχνη και η επιστήμη θα τοις χρεωστώσι μεγάλην χάριν.>>

Ίσως να περιαυτολογεί εδώ ο διδάσκαλος και να επιζητεί την αυτοδικαίωση ... αλλ' όντως του χρεωστούμε <<μεγάλην χάριν>>. Και σε αναγνώριση, ακριβώς, της προσφοράς του Σίμωνος Καρα το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών εγείρει, κατά το αρχαίο έθος, και τον δικό του ανδριάντα, πλάι στους άλλους, να κοσμεί την λεωφόρο της μουσικολογικής γνώσεως και να ιθύνει τα διαβήματα των νέων που θα επιποθήσουν να διαβούν αυτόν τον κατάσκιο δρόμο."

Αυτά, χωρίς σχόλια δικά μου. Ακόμη κ' άλλα ενδιαφέροντα περιέχει το βιβλίο <<Αμφοίν την τιμήν>> που εξέδωσε το Πανεπιστήμιον Αθηνών Τμήμα Μουσικών Σπουδών το 1997. Το οποίο βιβλίο μου χάρισε προ καιρού ένας φίλτατος καθηγητής με πολλά άλλα ντοκουμέντα και άρθρα.


. . .

Καθόλου δὲν μὲ παραξένεψαν τὰ ἀνωτέρω ἐκφωνηθέντα.

Γνωστὰ στοὺς παροικούντας τὴν Ἰερουσαλήμ ... ἤ τὴν ἁμαρτωλὴ ... Βαβυλώνα

 

[emakris]

Ανεξάρτητα από το παρασκήνιο, το Πανεπιστήμιο Αθηνών ορθώς ετίμησε τους δύο άνδρες (ταυτόχρονα μάλιστα, γεγονός που κρύβει ιδιαίτερη σημειολογία, αφού εξέφραζαν τελείως, μα τελείως διαφορετικές μουσικές απόψεις, τόσο ως προς την ψαλτική, όσο και ως προς την καταγραφή των δημοτικών τραγουδιών). Αλλά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο ορθώς αποδοκίμασε το "Θεωρητικόν", αρκετά χρόνια μετά την έκδοσή του, με βάση τα ώριμα αποτελέσματα της εφαρμογής του στη διδασκαλία. Το ένα γεγονός δεν εφάπτεται με το άλλο.

 

[Nikos L.]

Το ένα γεγονός δεν εφάπτεται με το άλλο.

Τό ένα επηρεάζει το άλλο, κ ας το προσπερνάτε εδώ.
Όμως σε άλλο θέμα γράφατε για ζητήματα μουσικολογικής έρευνας κ όχι του Πατριαρχείου.

 

[priggos]

Άντε και μετά από χρόνια, να γίνει κάτι ανάλογο με τον Λυκούργο, να μην μείνει κι αυτός στην απ' έξω, τόσο "έργο" έχει επιτελέσει.

Θυμάμαι το το Δεκέμβριο του 2009, στην "ομιλία" του, θα ανέφερε σε μισή ώρα και 50 φορές το όνομα του "επίτιμου", πλέον.

Και μόνο γι' αυτό, πρέπει να κάνει κάτι και η "Πολιτεία", δεν φτάνει μόνο το χειροκρότημα.



Υ.Γ.: Ερώτηση: Τι κοινό έχει ο (φου)Καράς με τον Μητσοτάκη;
Απάντηση: Είναι και ο δύο επίτιμοι!

 

[emakris]

Άντε και μετά από χρόνια, να γίνει κάτι ανάλογο με τον Λυκούργο...

Προσωπικά θα συμφωνούσα και θα στήριζα μια τέτοια κίνηση. Άλλο οι απόψεις, άλλο οι προσωπικότητες. Αν μη τι άλλο, ο κ. Αγγελόπουλος έχει συμβάλει όσο κανείς στη διάδοση της βυζαντινής μουσικής στο εξωτερικό.

 

[Nikos L.]

Προσωπικά θα συμφωνούσα και θα στήριζα μια τέτοια κίνηση. Άλλο οι απόψεις, άλλο οι προσωπικότητες. Αν μη τι άλλο, ο κ. Αγγελόπουλος έχει συμβάλλει όσο κανείς στη διάδοση της βυζαντινής μουσικής στο εξωτερικό.

Συμφωνώ μαζί σας, αλλά τα όσα γράφετε εδώ ερχονται σε αντίθεση με τα προηγούμενα... (κάπου γράφατε για "ξενον άκουσμα").
Αν το άκουσμα είναι ξένον, ποια η συμβολή στη διαδοση της Β.Μ.;;;;

 

[emakris]

Συμφωνώ μαζί σας, αλλά τα όσα γράφετε εδώ ερχονται σε αντίθεση με τα προηγούμενα... (κάπου γράφατε για "ξενον άκουσμα").
Αν το άκουσμα είναι ξένον, ποια η συμβολή στη διαδοση της Β.Μ.;;;;

Μην κολλάμε στις λέξεις. Για έναν ψάλτη με παραδοσιακές καταβολές, σίγουρα οι εκτελέσεις του κ. Αγγελόπουλου ηχούν "ξένως" (δηλ. παράξενα). Αυτό δεν σημαίνει ότι παύουν να είναι βυζαντινή μουσική. Άλλο οι ιδιαιτερότητες στην εκτέλεση (αυτό διορθώνεται) και άλλο η ουσία της μουσικής.

 

[Nikos L.]

Μην κολλάμε στις λέξεις. Για έναν ψάλτη με παραδοσιακές καταβολές, σίγουρα οι εκτελέσεις του κ. Αγγελόπουλου ηχούν "ξένως" (δηλ. παράξενα). Αυτό δεν σημαίνει ότι παύουν να είναι βυζαντινή μουσική. Άλλο οι ιδιαιτερότητες στην εκτέλεση (αυτό διορθώνεται) και άλλο η ουσία της μουσικής.

VS

Αυτή είναι δουλειά των μουσικολόγων και όχι του Πατριαρχείου. Προφανώς δεν έχει γίνει κατανοητή μια πολύ βασική αλήθεια: η αποδοκιμασία της συγκεκριμένης "μεθόδου" δεν έγινε βάσει των λεπτών διαφοροποιήσεων εννοιών και πρακτικών που (ορθώς) επιχειρούμε εδώ και στα συνέδρια, αλλά βάσει του αποτελέσματος. Η πατριαρχική επιτροπή έκρινε πως το αποτέλεσμα που παράγεται από το σύστημα αυτό διδασκαλίας είναι "ξένον άκουσμα". Αυτή είναι τουλάχιστον η δική μου αίσθηση. Ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει για αυτό και να απαιτεί περισπούδαστες μουσικολογικές μελέτες για την τεκμηρίωση της άποψής τους;;; Και μη μου αντιτείνει κάποιος ότι υπάρχουν και άλλοι αντιπαραδοσιακοί τρόποι ψαλσίματος, γιατί αυτοί δεν βασίζονται ούτε σε σύστημα διδασκαλίας, ούτε σε τροποποιημένη σημειογραφία. Άρα δεν δημιουργούν σοβαρή παράδοση. Τόσο απλά.

Δε βγάζω άκρη, συγνώμη που το λέω.

 

[Gant]

Μην κολλάμε στις λέξεις. Για έναν ψάλτη με παραδοσιακές καταβολές, σίγουρα οι εκτελέσεις του κ. Αγγελόπουλου ηχούν "ξένως" (δηλ. παράξενα). Αυτό δεν σημαίνει ότι παύουν να είναι βυζαντινή μουσική. Άλλο οι ιδιαιτερότητες στην εκτέλεση (αυτό διορθώνεται) και άλλο η ουσία της μουσικής.

Δεν βγάζω νόημα...Τι στέλνουμε δηλαδή στο εξωτερικο; Κάτι που για έναν παραδοσιακό ψάλτη δεν είναι το εκλεκτό αλλά το παράξενο;;;και εμείς το στέλνουμε έξω;;;Ευτυχώς δεν είναι φέτα γιατί θα χάναμε το όνομα και τη χάρη. Άρα τι είδους βυζαντινής μουσικής εξάγουμε; Την παράξενη;;Τι λέμε τώρα. Κατά τα άλλα κάνουμε γνωστή της βυζαντινή. Μεγάλε Παϊβανά...τα σπασε στη Ρωσία...Πάντα τέτοια!!!!!

 

[domesticus]

Προσωπικά θα συμφωνούσα και θα στήριζα μια τέτοια κίνηση. Άλλο οι απόψεις, άλλο οι προσωπικότητες.


Αν μη τι άλλο, ο κ. Αγγελόπουλος έχει συμβάλλει όσο κανείς στη διάδοση της βυζαντινής μουσικής στο εξωτερικό.

Αὐτὸ δὲν σημαίνει κάτι σὲ σχέση μὲ πανεπιστημιακοὺς τίτλους ...

 

[emakris]

Αὐτὸ δὲν σημαίνει κάτι σὲ σχέση μὲ πανεπιστημιακοὺς τίτλους ...

Ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορος είναι τιμητικός και έχει να κάνει με τη συνολική προσφορά ενός προσώπου στις τέχνες και τα γράμματα.

 

[Γιώργος Μ.]

Τι στέλνουμε δηλαδή στο εξωτερικο;

Γιατί θεωρείτε ότι μια συναυλία είναι κάτι που γίνεται κατ' ανάγκην στα πλαίσια ορισμένης "αποστολής";
Με αυτή τη λογική τον κ. Παϊβανά "εμείς" τον στείλαμε;

 

[Gant]

Γιατί θεωρείτε ότι μια συναυλία είναι κάτι που γίνεται κατ' ανάγκην στα πλαίσια ορισμένης "αποστολής";
Με αυτή τη λογική τον κ. Παϊβανά "εμείς" τον στείλαμε;

Αγαπητέ μου δεν μπορώ να πιστέψω ότι στέλνω κάτι έξω το οποίο είναι μη αποδεκτό από τα παραδοσιακά αφτιά. Απλά αυτό αναφέρω. Και το έγραψα αυτό σχολιάζοντας τα γραφόμενα του κ. Μακρή ο οποίος αναφέρει ότι ο Αγγελόπουλος κάνει έργο με τις συναυλίες στο εξωτερικό, κάνοντάς την γνωστή με τον τρόπο αυτό. Τι κάνει δηλαδή γνωστή; το λάθος άκουσμα; Έγραψα για τον κ. Παϊβανά διότι το άκουσμα είναι αποδεκτό από τους παραδοσιακούς. Με ενοχλεί όταν κάποιος αλλάζει άποψη τόσο γρήγορα.Ειδικότερα όταν είναι και μουσικός όπως ο κ. Μακρής.
Το εμείς έχεις δίκιο ήταν φάουλ. Να με συγχωρνάς

 

[EIRYK EMNOSHELE]

Προσωπικά θα συμφωνούσα και θα στήριζα μια τέτοια κίνηση [αγόρευση του κυρίου Λυκούργου Αγγελόπουλου σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών]*. Άλλο οι απόψεις, άλλο οι προσωπικότητες. Αν μη τι άλλο, ο κ. Αγγελόπουλος έχει συμβάλλει όσο κανείς στη διάδοση της βυζαντινής μουσικής στο εξωτερικό.

Και με μεγάλη συμβολή στο εσωτερικό θα συμπλήρωνα.
Πάντως να σας πω την αλήθεια αυτό το μήνυμα σεβασμού και αναγνώρισης στο έργου του κ. Αγγελόπουλου δε πίστευα ποτέ πως θα το γράφατε εσείς κύριε Μακρή.
Σας ζητώ συγνώμη που δεν έχω κατανοήσει τα γραφόμενά σας εδώ στο ψαλτολόγιον.

*τα της αγκύλης προστέθηκαν από μένα

 

[domesticus]

Και με μεγάλη συμβολή στο εσωτερικό θα συμπλήρωνα.

Συμβολὴ ἐν ἀμφιβόλῳ πλέον καὶ ἀπὸ τοῦδε.

 

[nikosthe]

Μην κολλάμε στις λέξεις. Για έναν ψάλτη με παραδοσιακές καταβολές, σίγουρα οι εκτελέσεις του κ. Αγγελόπουλου ηχούν "ξένως" (δηλ. παράξενα). Αυτό δεν σημαίνει ότι παύουν να είναι βυζαντινή μουσική. Άλλο οι ιδιαιτερότητες στην εκτέλεση (αυτό διορθώνεται) και άλλο η ουσία της μουσικής.

Πολύ σωστά. Απορώ πώς δηλώνουν όλοι ότι δεν καταλαβαίνουν αυτό το απλό πράγμα:

Δε βγάζω άκρη, συγνώμη που το λέω.

Δεν βγάζω νόημα...Τι στέλνουμε δηλαδή στο εξωτερικο; Κάτι που για έναν παραδοσιακό ψάλτη δεν είναι το εκλεκτό αλλά το παράξενο;;;και εμείς το στέλνουμε έξω;;;

Πάντως να σας πω την αλήθεια αυτό το μήνυμα σεβασμού και αναγνώρισης στο έργου του κ. Αγγελόπουλου δε πίστευα ποτέ πως θα το γράφατε εσείς κύριε Μακρή.
Σας ζητώ συγνώμη που δεν έχω κατανοήσει τα γραφόμενά σας εδώ στο ψαλτολόγιον.

Μα καλά, είπε κανείς ότι η μουσική της ΕΛΒΥΧ δεν είναι βυζαντινή;; Ή ότι δεν είναι βυζαντινή μουσική ο Περιστέρης ή τα σόλα του Βασιλικού και του Χατζημάρκου ή τα διάφορα θεατρικού τύπου video clips με ύμνους ακόμα κι από ιερωμένους σε "ρομαντικό" ύφος; Όλα αυτά βυζαντινή μουσική είναι! Απλώς δεν είναι παραδοσιακή βυζαντινή μουσική (μιλάμε για τις υπερβολικές εκτελέσεις των Περιστέρη, Βασιλικού, Χατζημάρκου, που είναι και ευρύτερα γνωστές, γιατί ως ψάλτες έχουμε παλιά καλά δείγματα παραδοσιακού ψαλσίματος και από τους τρεις). Σε ευρύτερο πολιτιστικό πλαίσιο λοιπόν, από το να γίνεται γνωστή η Ελλάδα, ας πούμε, με τα καραγκιοζιλίκια της Eurovision, καλύτερα να γίνει με όλους τους παραπάνω!

Το κακό δεν είναι η διάδοση της βυζαντινής μουσικής με οποιαδήποτε μορφή της, παραδοσιακής ή μη. Το κακό είναι όταν αυτός που τη διαδίδει θεωρεί εαυτόν αυθεντία, ορισμό της παράδοσης, αναγεννητή του "αρχαίου κάλλους" και τέτοια παρόμοια και προσπαθεί να επιβάλει τη δική του μουσική άποψη, προκαλώντας μάλιστα και τοπικές διαμάχες και έριδες στις πόλεις του εσωτερικού και του εξωτερικού που δραστηριοποιείται (γιατί αυτή η διάσταση δεν έχει τονιστεί όσο πρέπει και δυστυχώς είναι πολλά τα παρατράγουδα που έχει δημιουργήσει η γνωστή σχολή στον τομέα αυτό, παραμερίζοντας τις τοπικές παραδόσεις και εισάγοντας το δικό της, επισήμως απορριπτέο πλέον, σύστημα).

ΥΓ Η ορολογία "γνωστή σχολή" πλέον δεν δηλώνει τη σημερινή σχολή Καρά, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά αυτές τις πρακτικές.

 

[emakris]

...ή τα διάφορα θεατρικού τύπου video clips με ύμνους ακόμα κι από ιερωμένους σε "ρομαντικό" ύφος;

Το γενικό νόημα των γραφομένων σας είναι σωστό, αλλά αυτά τα συγκεκριμένα εγώ θα τα έβγαζα απέξω... Προσωπική άποψη. Οπωσδήποτε το τι είναι και τι δεν είναι βυζαντινή μουσική αποτελεί περίπλοκο θέμα (το έχουμε συζητήσει αλλού), αλλά σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις ίσως μπορούν να συγκλίνουν οι απόψεις...

 

[priggos]

Να διορθώσω κάτι που ίσως να μην έχετε καταλάβει, δεν τον στέλνουμε εμείς, μόνος του πάει γιατί, όπως λέει κι ο φίλος μου Νίκος Θεοτοκάτος

Το κακό είναι όταν αυτός που τη διαδίδει θεωρεί εαυτόν αυθεντία, ορισμό της παράδοσης, αναγεννητή του "αρχαίου κάλλους" και τέτοια παρόμοια και προσπαθεί να επιβάλει τη δική του μουσική άποψη, προκαλώντας μάλιστα και τοπικές διαμάχες και έριδες στις πόλεις του εσωτερικού και του εξωτερικού που δραστηριοποιείται (γιατί αυτή η διάσταση δεν έχει τονιστεί όσο πρέπει και δυστυχώς είναι πολλά τα παρατράγουδα που έχει δημιουργήσει η γνωστή σχολή στον τομέα αυτό, παραμερίζοντας τις τοπικές παραδόσεις και εισάγοντας το δικό της, επισήμως απορριπτέο πλέον, σύστημα).

ΥΓ Η ορολογία "γνωστή σχολή" πλέον δεν δηλώνει τη σημερινή σχολή Καρά, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά αυτές τις πρακτικές.

Εκτός του ότι πάει μόνος του εκεί που δεν τον σπέρνουν (βλέπε Ρουμανία, Βατοπέδι, κ.α.), τον χρηματοδοτούν άλλοι cool, αλλά δεν έχω καμιά όρεξη για δικαστικές αίθουσες καλοκαιριάτικα.
Όσον αφορά το υστερόγραφο, έχει και πάλι δίκιο ο Νικόλας, η "γνωστή σχολή", είναι πλέον άλλη σχολή απ' αυτήν του Ιδρύματος προς διάσωση και διάδοση της Ελληνικής Μουσικής (και διαστροφής θα έλεγα).


Έτσι είναι στην Ελλάδα, πάντα τρώει τα παιδιά της, ενώ αυτοί που την τρώνε, τρώνε με χρυσά κουτάλια.


Υ.Γ.: Ο Βενιζέλος, ο κύριος υπεύθυνος για την συρίκνωση την Πατρίδος μας, ο άνθρωπος που εξαιτίας του χάθηκε η Ιωνία, είναι τώρα αεροδρόμιο, λεωφόροι, ωδεία, σχολεία, πλατείες κ.α.
Το να γίνει λοιπόν κάποιος επίτιμος, ενώ έχει καταστρέψει την Ελληνική Βυζαντινή Μουσική, Εκκλησιαστική τε και Εξωτερική, δεν είναι τελικά και τόσο μεγάλο ζήτημα.

Εδώ έγιναν όχι μόνο διδάκτορες, αλλά και καθηγητές, άλλοι κι άλλοι, που όταν βλέπουν μια παράσταση με λογάριθμο (το γνωστό σε όλους τύπο που συνδέει γεωμετρική με αριθμητική πρόοδο ή πιο απλά, μουσικά διαστήματα με κόμματα), νομίζουν ότι είναι ανώτερα μαθηματικά και σε παραπέμπουν στο φυσικομαθηματικό τμήμα, γιατί, όπως λένε: "Αυτά είναι Φυσική, όχι Μουσική."


Καλό καλοκαίρι σε όλους, τα λέμε, πρώτα ο Θεός, τον Σεπτέμβρη.

 

[PavlosKouris]

Συμβολὴ ἐν ἀμφιβόλῳ πλέον καὶ ἀπὸ τοῦδε.

Ορεξάτος Μουργόλυκε!
Η αναγνώριση είναι καθολική κ το ξέρεις. Άσχετα αν
υπάρχουν διαφωνίες σε μουσικολογικό επίπεδο ο Λυκούργος
Αγγελόπουλος αξίζει αυτής της αποδοχής.:wink: