«[Τμηθείσῃ/Τμηθείς] τμᾶται πόντος ἐρυθρός...»

Για τη γραφή ωρισμένων κειμένων, μουσικών και μη, την Μ. Τετάρτη στον όρθρο της Μ. Πέμπτης "Τμηθείσῃ τμᾶται πόντος ἐρυθρός..." και "Τμηθείς τμᾶται πόντος ἐρυθρός..." Θεωρώ ότι το δεύτερο είναι το σωστό.
 
Last edited by a moderator:

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Για τη γραφή ωρισμένων κειμένων, μουσικών και μη, την Μ. Τετάρτη στον όρθρο της Μ. Πέμπτης "Τμηθείσῃ τμᾶται πόντος ἐρυθρός..." και "Τμηθείς τμᾶται πόντος ἐρυθρός..." Θεωρώ ότι το δεύτερο είναι το σωστό.
Δέν ἔχει πέσει στήν ἀντίληψή μου ἡ ἄλλη γραφή καί γνωρίζω ὅτι τό «Τμηθείσῃ» ἀναφέρεται στή ράβδο Μωϋσέως.

 
Last edited:

μάρκελλος

Μάρκελλος Πιράρ, Γενικός συντονιστής
Στὸ TLG (ἐνδεικτικά), τμηθεὶς τμᾶται δὲν μαρτυρεῖται· τμηθείσῃ τμᾶται μαρτυρεῖται στὴν ἔκδοση τῶν ποιημάτων τοῦ Μιχαὴλ Ψελλοῦ (L. G. Westerink, Michelis Pselli Poemata. 1992, ποίημα 24) καὶ σὲ ἔκδοση τοῦ Συναξαρίου Τριωδίου καὶ Πεντηκοσταρίου (R. Jordan, Acta Monasterii Theotoci Euergetae, Synaxarion Triodii et Penticostarii. 2000, ἡμ. 57).
Ὡστόσο, στὴν μελέτη του, Ἑρμηνεία τῶν κανόνων τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος (ἀνάτυπον ἐκ τοῦ περιοδικοῦ Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, 1970-1974, Θεσσαλονίκη 1975, σ. 59)μ ὁ πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντῖνος Ἀ. Παπαγιάννη γράφει: «[τμηθείσῃ] ἐννοεῖται ‘ῥάβδῳ’ (…)> Ὑπάρχει καὶ ἡ γραφὴ ‘τμηθεὶς τμᾶται’ ἥτις θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ γίνῃ δεκτὴ ὡς ἑβραϊσμὸς πρὸς δήλωσιν ὑπερβολῆς ἢ τελειότητος (…). Ὑπὲρ τῆς γραφῆς ὅμως ‘τμηθείσῃ ῥάβδῳ’ συνηγορεῖ ἀφ΄ ἑνὸς μὲν ἡ ρυθμικὴ ἀντιστοιχία καὶ τῶν τριῶν τροπαρίων τῆς ᾠδῆς, ἀφ΄ ἑτέρου δὲ ἡ ὕπαρξις ἐν ἄλλῳ εἱρμῷ τῆς α’ ᾠδῆς τῆς παραλλήλου φράσεως ‘ἡ κεκομμένη τὴν ἄτομον ἔτεμε’».
 
Last edited:

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Τοῦ π. Κων. Παπαγιάννη ἡ μελέτη ἐδῶ, ἀπ᾿ ὅπου ἐπισυνάπτω τή σχετική σελίδα.
Ἐπίσης ἐπισυνάπτω ἀπόσπασμα καί ἀπό τό Ἑορτοδρόμιον Νικοδήμου Ἁγιορείτου.

 

Attachments

  • π. Κωνσταντίνου Παπαγιάννη, Ερμηνεία εις κανόνες Μ. Εβδ. , Γρ. Παλ. 1970-74,σ.59.pdf
    77 KB · Views: 33
  • EORTODROMIO_p.326.pdf
    261.7 KB · Views: 34

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Στὸ TLG (ἐνδεικτικά), τμηθεὶς τμᾶται δὲν μαρτυρεῖται· τμηθείσῃ τμᾶται μαρτυρεῖται στὴν ἔκδοση τῶν ποιημάτων τοῦ Μιχαὴλ Ψελλοῦ (L. G. Westerlink, Michelis Pselli Poemata. 1992, ποίημα 24) καὶ σὲ ἔκδοση τοῦ Συναξαρίου Τριωδίου καὶ Πεντηκοσταρίου (R. Jordan, Acta Monasterii Theotoci Euergetae, Synaxarion Triodii et Penticostarii. 2000, ἡμ. 57).
Ὡστόσο, στὴν μελέτη του, Ἑρμηνεία τῶν κανόνων τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος (ἀνάτυπον ἐκ τοῦ περιοδικοῦ Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, 1970-1974, Θεσσαλονίκη 1975, σ. 59)μ ὁ πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντῖνος Ἀ. Παπαγιάννη γράφει: «[τμηθείσῃ] ἐννοεῖται ‘ῥάβδῳ’ (…)> Ὑπάρχει καὶ ἡ γραφὴ ‘τμηθεὶς τμᾶται’ ἥτις θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ γίνῃ δεκτὴ ὡς ἑβραϊσμὸς πρὸς δήλωσιν ὑπερβολῆς ἢ τελειότητος (…). Ὑπὲρ τῆς γραφῆς ὅμως ‘τμηθείσῃ ῥάβδῳ’ συνηγορεῖ ἀφ΄ ἑνὸς μὲν ἡ ρυθμικὴ ἀντιστοιχία καὶ τῶν τριῶν τροπαρίων τῆς ᾠδῆς, ἀφ΄ ἑτέρου δὲ ἡ ὕπαρξις ἐν ἄλλῳ εἱρμῷ τῆς α’ ᾠδῆς τῆς παραλλήλου φράσεως ‘ἡ κεκομμένη τὴν ἄτομον ἔτεμε’».

Τὸ TLG ὅμως δὲν περιλαμβάνει κριτικὸ ὑπόμνημα ὥστε νὰ δοῦμε, ἄν ὑπάρχουν, καὶ τὶς ἔτερες γραφές.

 

μάρκελλος

Μάρκελλος Πιράρ, Γενικός συντονιστής

Τὸ TLG ὅμως δὲν περιλαμβάνει κριτικὸ ὑπόμνημα ὥστε νὰ δοῦμε, ἄν ὑπάρχουν, καὶ τὶς ἔτερες γραφές.

Σαφῶς. Θὰ ἐλέγξω τὰ σχετικὰ ὑπομνήματα. Ἐπὶ πλέον, τὸ TLG εἶναι μία πηγή, πλούσια μέν, ἀλλὰ ὄχι ἡ πηγή ... Ἀπὸ τὴν ἄλλη ὅμως, ἡ γραφὴ τμηθεὶς τμᾶται ἔχει πέσει στὴν ἀντίληψη καὶ τοῦ π. Κωνσταντίνου καὶ τοῦ κ. Θαλασσινοῦ. (Θὰ μποροῦσε ὁ κ. Θαλασσινὸς νὰ μᾶς διευκρινίσει σὲ ποιὲς ἐκδόσεις μαρτυρεῖται ἡ προμνημονευθεῖσα γραφή;) Ἐπίσης, ἡ ἀραβικὴ μετάφραση ἔχει τὸ ἀντίστοιχο τῆς ἑλληνικῆς δοτικῆς: διὰ τῆς ῥάβδου
 

μάρκελλος

Μάρκελλος Πιράρ, Γενικός συντονιστής
Στὸ συνημμένο, ἡ παράφραση τοῦ Μιχαὴλ Ψελλοῦ: [τμηθείσῃ τμᾶται] τέμνεται τετμημένῃ
 

Attachments

  • Mihail Psellos.pdf
    77.8 KB · Views: 17
Last edited:

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Σαφῶς. Θὰ ἐλέγξω τὰ σχετικὰ ὑπομνήματα. Ἐπὶ πλέον, τὸ TLG εἶναι μία πηγή, πλούσια μέν, ἀλλὰ ὄχι ἡ πηγή ... Ἀπὸ τὴν ἄλλη ὅμως, ἡ γραφὴ τμηθεὶς τμᾶται ἔχει πέσει στὴν ἀντίληψη καὶ τοῦ π. Κωνσταντίνου καὶ τοῦ κ. Θαλασσινοῦ. (Θὰ μποροῦσε ὁ κ. Θαλασσινὸς νὰ μᾶς διευκρινίσει σὲ ποιὲς ἐκδόσεις μαρτυρεῖται ἡ προμνημονευθεῖσα γραφή;) Ἐπίσης, ἡ ἀραβικὴ μετάφραση ἔχει τὸ ἀντίστοιχο τῆς ἑλληνικῆς δοτικῆς: διὰ τῆς ῥάβδου

Τμηθείς τμάται σε μουσικά χφφ, και σε εκδόσεις όπως αυτή...

Ο Καθηγητής Γρηγόρης Παπαγιάννης, γιος του π. Κωνσταντίνου, αναφέρεται στο συνημμένο κ σε αυτή τη γραφή σε σχέση με υμνογραφικά χωρία απαντώμενα στο λεξικό Σουίδα ή Σούδα (σελ. 3 του pdf).

δ.
 

Attachments

  • byzs.2004.543.pdf
    156.3 KB · Views: 20

neoklis

Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής
Το "τμηθείς τμάται" αναγράφεται στη Μ.Εβδομάδα του Κ.Πρίγγου.

Τμηθείς τμάται σε μουσικά χφφ, και σε εκδόσεις όπως αυτή......

Και στην παλαιά έκδοση.
 
Last edited:

stavroskol

Σταυρος Κολιουσης
Το "τμηθείς τμάται" αναγράφεται στη Μ.Εβδομάδα του Κ.Πρίγγου.

Και στον Τριτο τομο του Μουσικου Πανδεκτη που εχει εκδωσει η Ιεραποστολικη αδελφοτητα Ζωη
 
Στὸ TLG (ἐνδεικτικά), τμηθεὶς τμᾶται δὲν μαρτυρεῖται· τμηθείσῃ τμᾶται μαρτυρεῖται στὴν ἔκδοση τῶν ποιημάτων τοῦ Μιχαὴλ Ψελλοῦ (L. G. Westerink, Michelis Pselli Poemata. 1992, ποίημα 24) καὶ σὲ ἔκδοση τοῦ Συναξαρίου Τριωδίου καὶ Πεντηκοσταρίου (R. Jordan, Acta Monasterii Theotoci Euergetae, Synaxarion Triodii et Penticostarii. 2000, ἡμ. 57).
Ὡστόσο, στὴν μελέτη του, Ἑρμηνεία τῶν κανόνων τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος (ἀνάτυπον ἐκ τοῦ περιοδικοῦ Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, 1970-1974, Θεσσαλονίκη 1975, σ. 59)μ ὁ πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντῖνος Ἀ. Παπαγιάννη γράφει: «[τμηθείσῃ] ἐννοεῖται ‘ῥάβδῳ’ (…)> Ὑπάρχει καὶ ἡ γραφὴ ‘τμηθεὶς τμᾶται’ ἥτις θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ γίνῃ δεκτὴ ὡς ἑβραϊσμὸς πρὸς δήλωσιν ὑπερβολῆς ἢ τελειότητος (…). Ὑπὲρ τῆς γραφῆς ὅμως ‘τμηθείσῃ ῥάβδῳ’ συνηγορεῖ ἀφ΄ ἑνὸς μὲν ἡ ρυθμικὴ ἀντιστοιχία καὶ τῶν τριῶν τροπαρίων τῆς ᾠδῆς, ἀφ΄ ἑτέρου δὲ ἡ ὕπαρξις ἐν ἄλλῳ εἱρμῷ τῆς α’ ᾠδῆς τῆς παραλλήλου φράσεως ‘ἡ κεκομμένη τὴν ἄτομον ἔτεμε’».
Δέχομαι τη διαφώτισή σας και, ειλικρινά σας ευχαριστώ γι' αυτήν. Ένα πράγμα μόνο να σημειώσω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις επειδή η δοτική "ράβδῳ" δεν είναι και τόσο "ευκόλως" εννοούμενη λέξη θα έπρεπε η Εκκλησία μας στις εκδόσεις της να μας παρέπεμπε και να μας έλυνε τις ανάλογες απορίες μας άμεσα. Νομίζω ότι είναι κατανοητό ότι αμέσως κανείς συνδέει τη δοτική θηλυκού της μετοχής (τμηθείσῃ) με το υποκείμενο του ρήματος πόντος.
 
Last edited by a moderator:
Top