Οι χαρακτηρισμοί "ειρμολογικό", "στιχηραρικό" και "παπαδικό" αναφέρονται σε "δρόμους" (χρυσανθινός όρος) της μελοποιίας. Οι όροι προέρχονται μεν από τα είδη των ποιητικών κειμένων (η Παπαδική βασίζεται κυρίως στο Ψαλτήριο), αλλά έχουν προ πολλού αποστασιοποιηθεί από αυτά. Όταν πεις π.χ. τα απόστιχα του εσπερινού σε σύντομο ειρμολογικό μέλος, πώς θα χαρακτηρίσεις αυτό το είδος μελοποίησης; (Έχει προταθεί ο όρος "σύντομο στιχηραρικό", αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι πρόκειται για σύντομο ειρμολογικό μέλος, χωρίς καμία διαφορά. Θυμάμαι κάποτε, ως νέος διδάκτωρ, έχοντας και τη σχετική οίηση, είχα μαλώσει με έναν παραδοσιακό ψάλτη, που επέμενε ότι τα απόστιχα του εσπερινού του Σαββάτου ψάλλονται "ειρμολογικά"...).
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι κάθε είδος έχει και υπο-είδη. Είναι άλλο το σύντομο ειρμολογικό και άλλο το αργό (ίδια ιδιώματα των ήχων, αλλά διαφορετική εκτύλιξη του μέλους). Επίσης υπάρχει και το είδος του Καλοφωνικού Ειρμολογίου, που δεν μπορεί να θεωρηθεί αβασάνιστα ως "παπαδικό". Ως προς το στιχηραρικό, είναι άλλο το παλαιό (ή "αργό") και άλλο το νέο. Και στο παπαδικό αντίστοιχα, είναι άλλο το μέλος της παλαιάς Παπαδικής (ας συμπεριλάβουμε εδώ το Κρατηματάριο και το Μαθηματάριο) και άλλο της νέας.
Η σχέση συλλαβής και χρόνου είναι οπωσδήποτε ένα σημαντικό κριτήριο. Στο σύντομο ειρμολογικό, κάθε συλλαβή παίρνει κατά βάσιν έναν χρόνο, στο αργό ειρμολογικό και στο νέο στιχηραρικό (με αρκετές εξαιρέσεις στο τελευταίο) παίρνει κατά βάσιν δύο. Στα υπόλοιπα είδη παίρνει συνήθως περισσότερους χρόνους.
Από τη άλλη μεριά, υπάρχουν μέλη τα οποία δεν μπορούν να καταταχθούν σε κανένα από τα παραπάνω είδη. Πού θα κατατάξεις π.χ. τα Τυπικά του Πέτρου; (Έχει προταθεί ο όρος "σύντομο παπαδικό", αλλά είναι μάλλον ατυχής, αφού δεν οριοθετεί συγκεκριμένο δρόμο μελοποιίας, με χαρακτηριστικά ιδιώματα των ήχων και τυπικές θέσεις). Πιο κοντά είναι στο σύντομο ειρμολογικό, αλλά έχει διαφορές π.χ. από τους ειρμούς του πλ. δ΄. Ή πού θα κατατάξεις το "Χριστός ανέστη"; Υπάρχει ειρμολογικό μέλος εκ του Πα με κατάληξη στον Δι; Θα μπορούσε να το πει κανείς στιχηραρικό, αλλά δεν παρουσιάζει γραμμές στιχηραρικές.
Συνεπώς: Η ορθή κατάταξη απαιτεί τη συνεκτίμηση κάποιων κριτηρίων, εκ των οποίων το υμνογραφικό είναι μάλλον το έλασσον. Και πάλι, όμως, υπάρχουν μέλη (συνήθως ιδιαίτερα αρχαία) μη εντασσόμενα σε αυτό το σχήμα, το οποίο αφορά κυρίως το νεώτερο ρεπερτόριο.