Να δούμε πώς θα τόλεγαν όσοι δεν συμφωνούν με την όμοια διφωνία.
Α, αγαπητέ μου κ. Συμεωνίδη, ξέρετε ότι είμαι ανοιχτός σε αυτές τις συζητήσεις, αλλά εγώ το ψάλλω σύμφωνα με την τρέχουσα θεωρία και ομολογώ ότι μου αρέσουν πολύ αυτές οι αλλαγές!
Πώς δηλαδή; Ας πάρουμε την εκδοχή της Κυψέλης. Εκεί που μπαίνει η φθορά του Γα πάνω στον Κε, κάνω το Δι-Κε ημιτόνιο και συνεχίζω κανονικά με διαστήματα γ΄ ήχου (καθαρή παραχορδή δηλαδή). Όταν μετά από τον χαμηλωμένο Βου (ως Νη) πρέπει να επιστρέψω στον Δι του β΄ ήχου, κάνω ένα ωραιότατο δίτονο και βρίσκομαι στην αρχική βάση. Όταν μετά πρέπει να πάω σε δ΄ στιχηραρικό, χαμηλώνω τον Ζω και κάνω το Δι-Κε-Ζω ως Βου-Γα-Δι. No problem! Πάντως η ορθότερη μεταγραφή είναι εκ του Βου, διότι τότε και ο γ΄ ήχος έρχεται στη θέση του (Γα) και ο δ΄ στιχηραρικός (Πα). Απλώς, οι
μη θιασώτες της όμοιας διφωνίας
wink
πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι τότε ο Βου ψάλλεται ως Δι.
Ξέρω τι θα μου πείτε. Με την Ο.Δ. αυτές οι παραχορδές ουσιαστικά απαλείφονται και έρχονται όλα σε μια φυσική ροή. Μήπως, όμως, καμιά φορά μας αρέσει περισσότερο το "αφύσικο" άκουσμα; [Ωχ, λέτε να επηρεάστηκα από τους καραϊκούς; Μάλλον πρέπει να το κοιτάξω...
].
ΥΓ Σοβαρά τώρα. Μπορούμε σήμερα να αποδώσουμε ή, πολύ περισσότερο, να διδάξουμε τα διαστήματα π.χ. του Καππέ; Πολύ δύσκολο. Τα αυτιά μας έχουν "συγκεραστεί" σε μεγάλο βαθμό. Εκεί είναι το πρόβλημα.