Συμεών Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Τα άπαντα.

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Στήν Ἀνέμη ὑπάρχει σέ ψηφιακή μορφή τό ἔργο «ΣΥΜΕΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - ΤΑ ΑΠΑΝΤΑ»,
http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/6/5/6/metadata-289-0000019.tkl
ἕνα ἔργο τό ὁποῖο ἐκδόθηκε (μᾶλλον 4 φορές ἀπό διαφόρους ἐκδοτικούς οἴκους) μέ τήν ἔγκριση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος περί τά τέλη τοῦ 19ου αἰ.. Μιά τέτοια ἀνατύπωση ἔχει κυκλοφορήσει καί ἀπό τίς Ἐκδόσεις Βασ. Ρηγοπούλου στή Θεσσαλονίκη. Τό ἔργο αὐτό ἔχει «μετενεχθεῖ ἐκ τῆς ἀρχαίας εἰς τήν (τότε) ὁμιλουμένην» σ᾿ αὐτές τίς ἐκδόσεις.
Ἀπό τήν σελ. 399 τοῦ pdf βλέπετε τόν Πίνακα Περιεχομένων, ὅπου τό Δεύτερο Μέρος —τό καί μεγαλύτερο τοῦ ἔργου— εἶναι πού μᾶς ἐνδιαφέρει ἀπό πλευρᾶς τυπικοῦ καί τάξεως.

Ὑπάρχει στήν Ἀνέμη καί μιά ἔκδοση τοῦ 1683
http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/9/0/a/metadata-167-0000004.tkl
καί ἡ γλῶσσα εἶναι ἡ ἀρχαία, προφανῶς ὅπως στόν τόμο 155 τῆς Patrologia Graeca τοῦ Migne.

Ὁ Συμεών Θεσσαλονίκης ἔχει ἀναφερθεῖ πολλάκις σέ θέματα τοῦ Ψαλτολογίου. Ἔχει ὑπομνηματίσει τό σύνολο τῆς λατρείας, τῆς θ. λειτουργίας καί τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, καθώς καί τῶν ἀκολουθιῶν τοῦ ᾀσματικοῦ-ἐνοριακοῦ τυπικοῦ, πού τελευταῖος διέσωσε στήν Ἁγία Σοφία Θεσσαλονίκης, καί στό ἔργο του στηρίζονται οἱ μελετητές γιά τήν ἑρμηνεία καί ἀποκατάσταση αὐτῶν.
Θεωρεῖται ὡς μέγας λειτουργιολόγος καί ὁ μακαριστός καθηγητής Ἰω. Φουντούλης τόν εἶχε πρότυπο, ἔχει γράψει πολλά γιά τόν ἅγιο, κάπου δέ ἔχει γράψει: «᾿Ορθοτομεῖ τήν πράξη τῆς ἀληθείας τῆς λατρείας. Βαθύς γνώστης τῆς λειτουργικῆς τάξεως καί τοῦ νοήματός της, μύστης τῆς παραδόσεως καί θαυμαστής της, ὁπλισμένος μέ ἁγιότητα καί εὐλάβεια, κατανοεῖ τά προβλήματα τῆς ἐποχῆς του καί τά λύνει, ἰσορροπώντας παραδοσιακά συντήρηση καί πρόοδο».


 
Mε όλο τον σεβασμό ας λέμε και τα αρνητικά. Στο εξώφυλλο της έκδοσης γράφει:
"ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ". Ας κάνουμε κάποιες αντιπαραβολές προκειμένου να διαπιστώσουμε για τι είδους διορθώσεις μιλάμε.

Κείμενο αγίου: «Τετραμερής δε ο άρτος, αλλ’ ού κυκλοτερής τε και άζυμος, ως ο παρά Λατίνων θυόμενος, ότι και τέλειος, ως ειρήκαμεν»
Κείμενο “διορθωμένο”: «Ο δε άρτος είναι τετράγωνος και όχι στρογγύλος και άζυμος, διότι είναι και τέλειος, καθώς είπαμεν».

Κείμενο αγίου: «Ότι ουκ ορθώς καν τούτω ποιούσι Λατίνοι, άζυμα τε και κυκλοειδή ταύτα προσφέροντες. Σεσάρκωται γάρ ο Χριστός. Το σώμα δε εκ στοιχείων - Αλλ’ οι λατίνοι φασιν, ως το κυκλοειδές, και το άναρχον αυτού σημαίνει και ατελεύτητον της Θεότητος. Και τι τούτο οι ορθοδόξως φρονούντες φαμεν; …»
Κείμενο “διορθωμένο”: «Ότι δεν κάμουν ορθά οι προσφέροντες αζύμους και στρογγυλούς τους άρτους, διότι ο Χριστός εσαρκώθη, το δε σώμα είναι εκ στοιχείων - Λέγουσιν τινές ότι το κυκλοειδές σχήμα σημαίνει και το άναρχον και το ατελεύτητον της θεότητος του άρτου. Ημείς δε οι ορθόδοξα φρονούντες τι λέγομεν εις αυτό; …»

Κείμενο αγίου: «Αλλ’ ο Παύλος ούτω λέγει, φησί Λατίνος, το δι’ αζύμων προσφέρειν. «Ώστε εορτάζομεν (φησι) μη εν ζύμη παλαιά, αλλ’ εν αζύμοις ειλικρινείας και αληθείας.» Βαβαί της ανοησίας! Οι ορθοδοξούντες φαμεν, ούτω νοείς τα του θεοκήρυκος;…»
Κείμενο “διορθωμένο”: «Αλλά λέγει ο Παύλος, (επιφέρουσι τινές), να κάμνωμεν προσφοράν με άζυμα. «μη εν ζύμη παλαιά, αλλ’ εν αζύμοις ειλικρινείας και αληθείας». Αλλοίμονον! Ούτω νοείς εκείνα, τα οποία λέγει ο θεοκήρυξ;…»


(από τις σελίδες 265-268 του Migne και αντίστοιχα από 111-112 της έκδοσης του Ρηγόπουλου)

Σχόλια
Ενώ στο αυθεντικό κείμενο ο άγιος παρουσιάζει κατά τρόπο ξεκάθαρο την αντιπαράθεση της ορθόδοξης προσέγγισης με αυτήν της λατινικής δύσεως, η “διορθωμένη” έκδοση αλλοιώνει το κείμενο με πρόθεση προφανώς να στερήσει από τον αναγνώστη την δυνατότητα να καταλάβει ανάμεσα σε ποιούς υφίσταται η αντιπαράθεση. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις θεολογίας για να καταλάβουμε ότι δεν πρόκειται για “διορθώσεις” αλλά για ιεροσυλία επί του κειμένου του αγίου. Ο άγιος Συμεών κοιμήθηκε το 1429 και επομένως έζησε στα χρόνια που προμήνυαν την Άλωση. Είναι γνωστές οι κατά την εποχή εκείνη ύπουλες επιθέσεις της λατινικής δύσεως εναντίον της Ορθοδοξίας. Η γραφίδα του αγίου καυτηρίασε τις πλάνες των λατίνων, προασπιζόμενος τα της πίστεως. Πως τόλμησαν λοιπόν οι “σοφοί” του 19ου αιώνα να κάνουν τέτοιου είδους “διορθώσεις”; Είναι δυνατόν μετά από όσα υπέστη η Ορθοδοξία από τον παπισμό να μην κατονομάζουμε τους λατίνους αλλά να τους αποκαλούμε τινές ή να τους αποσιωπούμε τελείως; Οι εν λόγω “διορθώσεις”, που έγιναν μάλιστα με την έγκριση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος θίγουν κατά την γνώμη μου το ορθόδοξο αίσθημα. Ο Migne αν και λατίνος δεν προέβη σε τέτοιου είδους ιεροσυλία. Η λατινική του μετάφραση είναι ακριβής.
 
...Στο εξώφυλλο της έκδοσης γράφει:
"ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ". ....

Ούτε η έκδοση του 1857, ούτε του 1862 γράφουν κάτι τέτοιο.

...ἕνα ἔργο τό ὁποῖο ἐκδόθηκε (μᾶλλον 4 φορές ἀπό διαφόρους ἐκδοτικούς οἴκους) μέ τήν ἔγκριση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος περί τά τέλη τοῦ 19ου αἰ.. Μιά τέτοια ἀνατύπωση ἔχει κυκλοφορήσει καί ἀπό τίς Ἐκδόσεις Βασ. Ρηγοπούλου στή Θεσσαλονίκη.
Αυτή του Ρηγόπουλου, εφόσον σ' αυτήν αναφέρεσαι, ποιας έκδοσης ανατύπωση είναι; Και τα συγκεκριμένα αποσπάσματα που αναφέρεις, σε ποιο ακριβώς κεφάλαιο βρίσκονται;
 
Ξέχασα στο προηγούμενο μήνυμα να παραθέσω το ποιά είναι τα σχετικά κεφάλαια: ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ, ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΤΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΑ Ι΄, ΙΑ.

κάτι ακόμα: Στην διεύθυνση https://github.com/OGL-PatrologiaGraecaDev υπάρχουν προσπάθειες ψηφιοποίησης (OCR) της πατρολογίς του Migne. Παρέχονται αρχεία zip (επιλέγουμε τον τόμο και ψάχνουμε δεξιά για ένα συννεφάκι που λέει Download zip). Δυστυχώς ο τόμος 155 του αγίου Συμεών δεν είναι έτοιμος (σε μορφή αρχείων html), παρόλα αυτά παρέχεται το πρωτογενές υλικό ψηφιοποίησης. Κατέβασα το υλικό, συγχώνευσα τα txt αρχεία, τα μετέτρεψα σε pdf και έκανα αναζήτηση με λέξη κλειδί: λατιν για να μου βρει όλες τις λέξεις με αυτό το θέμα. Βρήκε πάρα πολλές. Με άλλα λόγια είναι σαφές ότι άγιος συχνά πυκνά αντιπαραθέτει τις απόψεις των ορθοδόξων και των λατίνων. Στον "διορθωμένο" τόμο οι σχετικές λέξεις απλά δεν υπάρχουν. Γιατί άραγε; Με συγχωρείται αδελφοί, δεν είμαι άνθρωπος που του αρέσουν οι θεωρίες συνομωσίας αλλά το όλο θέμα με έχει σκανδαλίσει. Πως είναι δυνατόν η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος να επέτρεψε (τον 19ο αιώνα) κάτι τέτοιο;
 

Μή σκανδαλίζεσαι τόσο εὔκολα καί μή καταδικάζεις ἐπίσης τόσο εὔκολα.
Ὅλοι γνωρίζουμε ποιοί χρησιμοποιοῦν ἄζυμα, καί στά τέλη τοῦ 19ου αἰ. δέν ἦταν (καί εἶναι σήμερα) μόνον οἱ Λατίνοι.
Καί τούς ἄλλους θέλει νά περιλάβει καί δέν ἀποσιωπᾶ...

 
... Στο εξώφυλλο της έκδοσης γράφει:
"ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ"....

Ανέβασε μια φωτογραφία από την σελίδα αυτή. Καμιά από τις άλλες εκδόσεις δεν το γράφει αυτό. Αντίθετα ο μεταφραστής στην εισαγωγή ισχυρίζεται ότι δεν άλλαξε τίποτε από το κείμενο. Βέβαια το κείμενο του Migne έχει αυτά που αναφέρεις.

https://books.google.gr/books/about/Patrologia_greca.html?id=NaNvZepOvGQC&hl=el
 
Δίνω δύο συνδέσμους.

http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pag...rt=1&width=572&height=788&maxpage=415&lang=el


http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pag...o=97&width=572&height=788&maxpage=415&lang=el

Ο πρώτος σύνδεσμος εκφράζει την σελίδα 96 της έκδοσης του 1862 των απάντων του αγίου Συμεών.
Ο δεύτερος σύνδεσμος εκφράζει την σελίδα 97 της έκδοσης του 1862 των απάντων του αγίου Συμεών.

Στις σελίδες αυτές βρίσκονται τα "διορθωμένα" αποσπάσματα που έχω παραθέσει. Τα αυθεντικά αποσπάματα έχουν ληφθεί από την Πατρολογία του Migne.
 
Τη σελίδα που γράφει

μπορείς να την ανεβάσεις;

Οι προμετωπίδες των εκδόσεων που επανεκδίδει ο εκδ. οίκος Ρηγόπουλου σπανίως είναι φωτοτυπίες των αρχικών εκδόσεων. Μάλλον σε κάτι τέτοιο αναφέρεται ο αγαπητός.

δ.
 
H φράση "ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ" βρίσκεται στο εξώφυλλο της έκδοσης του Ρηγόπουλου η οποία είναι ακριβής ανατύπωση της τέταρτης έκδοσης του 1882.

Για να ανεβάσω την σελίδα υπάρχει ένα εμπόδιο. Δεν ξέρω πως να το κάνω :confused:. Δεν έχω ποτέ ανεβάσει κάτι στο φόρουμ. Αν μου δίνατε κάποιες οδηγίες θα με εξυπηρετούσατε πολύ. Ευχαριστώ.
 

Μέ τό κινητό μου:

RHGOPOULOS.JPG

Ἀπ᾿ ὅ,τι βλέπω στό ἐσωτερικό τῆς ἀνατυπώσεως (1882), προκύπτει ὅτι ἡ Γ΄(;) καί Δ΄ (1882) ἔκδοση ἔγιναν ὑπό Σπ. Κουσουλίνου. Γιά τήν ἱστορία καί συμπλήρωση τοῦ 1ου μηνύματος.


 
Ἀπ᾿ ὅ,τι βλέπω στό ἐσωτερικό τῆς ἀνατυπώσεως (1882), προκύπτει ὅτι ἡ Γ΄(;) καί Δ΄ (1882) ἔκδοση ἔγιναν ὑπό Σπ. Κουσουλίνου. Γιά τήν ἱστορία καί συμπλήρωση τοῦ 1ου μηνύματος.
Ἀναφερόμαστε στίς ἐν Ἀθήναις ἐκδόσεις.
Ὑπάρχουν καί ἄλλες ἐκδόσεις, ἐκτός ἀπό τό Ἰάσιον πού εἴδαμε, ἀπό Βενετία καί Λειψία, πού εἶδα στίς ψηφιοποιήσεις τῶν Δημοσίων Βιβλιοθηκῶν.
Ἔτσι, εἶδα πώς ἡ Γ΄ ἐν Ἀθήναις ἔγινε τό 1868 καί εἶδα τήν ΣΤ΄ τό 1909.

 

Γιά νά ἐξηγήσω τίς αἰτιάσεις τοῦ Lazaros Fotiadis θέλησα νά δῶ ἀπό πότε ἔχουμε τή «μετάφραση». Τό πρῶτον γίνεται στήν ἔκδοση τοῦ 1791 στή Λειψία τῆς Σαξωνίας «φιλοτίμῳ δαπάνῃ καί φιλοπόνῳ ἐπιστασίᾳ Πολυζώη Λαμπανιτζιώτῃ τοῦ ἐξ Ἰωαννίνων».
Κατέβασα τήν ἔκδοση ἀπό τίς Δημόσιες Βιβλιοθῆκες κι ἐκεῖ στόν Πρόλογο ὁ Πολυζώης ἐξηγεῖ τήν ἀνάγκη τῆς μεταφράσεως καί τήν ἀνάθεση αὐτῆς σέ κάποιον πού δέν κατονομάζει. Αὐτή ἡ δήλωση τοῦ μεταφραστοῦ ἐπαναλαμβάνεται στίς ἑπόμενες ἐκδόσεις, ὅπως βλέπουμε.
Ἡ διαφορά εἶναι ἡ ἑξῆς: Στήν ἔκδοση αὐτή τῆς Λειψίας τοῦ 1791 οἱ ἀναφορές στούς Λατίνους ὑπάρχουν, ἐξηγεῖ δέ ὁ Πολυζώης ὅτι ἐπέλεξε τή Λειψία, πού κοστίζουν περισσότερο οἱ ἐκδόσεις, γιατί στή Βενετία ἀπαγορεύεται κάθε ἀναφορά σέ Λατίνους.
Ὅλες συνεπῶς οἱ ἑπόμενες ἐκδόσεις πού ἔχουν ἀπαλείψει τήν λέξη «λατίνος» ἀναπαράγονται ἀπό κάποια ἔκδοση Βενετίας, ἀλλά τό Σημείωμα τοῦ Μεταφραστοῦ παραμένει ἀκέραιο!
Ἐπισυνάπτω σέ εἰκόνες καί pdf τίς σελίδες πού ἐνδιαφέρουν.
Ὅποιος ἐπιθυμεῖ ἄς συνεχίσει περισσότερο τήν ἔρευνα.

 

Attachments

  • 1791.pdf
    692.4 KB · Views: 28
  • LATINOI.pdf
    866.7 KB · Views: 15
  • 1791.jpg
    1791.jpg
    216.9 KB · Views: 18
  • LATINOI.jpg
    LATINOI.jpg
    562.8 KB · Views: 23
Last edited:
Ὅλες συνεπῶς οἱ ἑπόμενες ἐκδόσεις πού ἔχουν ἀπαλείψει τήν λέξη «λατίνος» ἀναπαράγονται ἀπό κάποια ἔκδοση Βενετίας...
Πρόκειται γιά τήν ἔκδοση Βενετίας 1820, πού χαρακτηρίζεται καί ὡς δεύτερη τῆς τοῦ 1791 σέ μετάφραση, μέ τίς ἀλλαγές πού ἐπεσήμανε ὁ Lazaros Fotiadis (βλ. συν. εἰκ. 1). Εἶναι ἡ πιό κοντινή καί πρόσφορη γιά τίς νέες ἐκδόσεις ἐν Ἀθήναις, δαπάνῃ καί ἐπιμελείᾳ Στεφάνου Κ. Σκαθάρου τό 1857 καί μετέπειτα Μοναχοῦ (Χαντζῆ) Ἰωσήφ Κ. Σκαθάρου τό 1862, ἐγκρίσει τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀνυποψίαστη πιστεύω γι᾿ αὐτές τίς ἀπαλείψεις.
Στή Βενετία θά ἔχουμε καί μιά νέα ἔκδοση τό 1863 (βλ. συν. εἰκ. 2) μέ τίς ἴδιες ἀπαλείψεις.
Σέ ὅλες τίς μεταγενέστερες ὅμως ἐκδόσεις θά βλέπουμε τό Σημείωμα τοῦ Μεταφραστοῦ τῆς ἔκδοσης τοῦ 1791, καθώς καί τό Γράμμα τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Δοσιθέου τῆς ἀρχικῆς παλαίτυπης ἔκδοσης τοῦ 1683!

 

Attachments

  • 1820.jpg
    1820.jpg
    138.2 KB · Views: 13
  • 1863.jpg
    1863.jpg
    156.6 KB · Views: 14
Σπουδαία έρευνα, πάτερ, και διδακτική ως προς τη σημασία της ιστορικο-φιλολογικής μεθόδου στην ερμηνεία. Να είστε καλά!
 
...Σέ ὅλες τίς μεταγενέστερες ὅμως ἐκδόσεις θά βλέπουμε τό Σημείωμα τοῦ Μεταφραστοῦ τῆς ἔκδοσης τοῦ 1791, καθώς καί τό Γράμμα τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Δοσιθέου τῆς ἀρχικῆς παλαίτυπης ἔκδοσης τοῦ 1683!

Σημειωτέον ότι ο τόμος 155 της Πατρολογίας του Migne (1866) αναπαράγει πιστά την πρώτη έντυπη έκδοση του αρχαίου (αρχικού) κειμένου, πρωτοβουλία του Δοσιθέου Ιεροσολύμων.

Για μια κριτική έκδοση των λειτουργικών υπομνημάτων, βλ. St. Symeon of Thessalonika, The Liturgical Commentaries, edited and translated by Steven Hawkes-Teeples, Toronto : Pontifical Institute of Mediaeval Studies, 2011.
 
Last edited:
Σπουδαία έρευνα, πάτερ, και διδακτική ως προς τη σημασία της ιστορικο-φιλολογικής μεθόδου στην ερμηνεία. Να είστε καλά!

Σημειωτέον ότι ο τόμος 155 της Πατρολογίας του Migne (1866) αναπαράγει πιστά την πρώτη έντυπη έκδοση του αρχαίου (αρχικού) κειμένου, πρωτοβουλία του Δοσιθέου Ιεροσολύμων.
Δέν φανταζόμουν κι ἐγώ ὅτι θά μάθαινα τόσα πράγματα μέ τό ἔναυσμα πού μᾶς ἔδωσε ὁ Lazaros Fotiadis. Κι αὐτή ἡ παρατήρηση δέν ἐπισημαίνεται ἀπό κανέναν σέ ὅσα ἐκ τῶν ὑστέρων ἔψαξα καί διάβασα στό δίκτυο.

Στή διατριβή τοῦ Μπίλλης, Σάββας Δημητρίου [pdf] διαβάζουμε:
Αυτήν την έκδοση μετέφρασε αργότερα στη νεοελληνική, την οποία κυκλοφόρησε ως Ἅπαντα του Συμεών ο ιερέας Πολυζώης Λαμπανιτζιώτης ο εξ Ιωαννίνων27.

27 Εκπόνησε και δημοσίευσε σε μετάφραση όλα τα έργα του Συμεών στην «απλοελληνικήν» το έτος 1791, στη «Λειψία της Σαξωνίας», υπό τον τίτλον «Του μακαρίου Συμεών αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τα άπαντα εις τέσσερα μέρη διαιρεθέντα, εν οίς περιέχονται...». Εισήγαγε νέα αρίθμηση κεφαλαίων, πρόσθεσε και άλλες παραπομπές, προλόγους και επιγράμματα. Κατά τα άλλα ακολούθησε την έκδοση του Δοσιθέου. Η μετάφραση αυτή παρά τις ατέλειες της είχε μεγάλη διάδοση όπως δείχνουν τουλάχιστον οι πέντε ανατυπώσεις της εκ των οποίων η τελευταία έγινε στη Θεσσαλονίκη υπό του Οίκου Β. Ρηγοπούλου.
Μαθαίνουμε ὅτι ὁ Πολυζώης Λαμπανιτζιώτης ἦταν ἰερέας, ἀλλά δέν φάνηκε ὅτι ἦταν ὁ ἴδιος ὁ μεταφραστής. Οἱ ἀνατυπώσεις δέν εἶναι μόνον πέντε καί δέν γίνεται ἀναφορά στήν ἀλλαγή τῆς λέξης «λατίνος».

Ἄλλα πού μᾶς ἐνδιαφέρουν στήν ἑνότητα πού βρίσκεται τό θέμα καί ὅπως τέθηκε ἐξ ἀρχῆς:

- Αρχιεπισκόπου Τελμησσού, Καθηγητη Ιώβ Γκέτσα, «Ιωάννης Φουντούλης και Συμεών Θεσσαλονίκης», Ο Καθηγητής Φουντούλης και η ανανέωση των σπουδών του Συμεών Θεσσαλονίκης. Μαθαίνουμε καί γιά τό χφ. Ζαγορᾶς.

- Φώτιος Σ. Ιωαννίδης Λέκτορας Α.Π.Θ., Η θεώρηση του αγίου Συμεών Θεσσαλονίκης (+ 1429) για τη λατινική Εκκλησία και τους Βενετούς.

- Ιωάννης Φουντούλης, Εισαγωγή στο ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ του Αγ. Συμεών Θεσσαλονίκης.

- Άγιος Συμεών Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, Περί της Θείας Λειτουργίας, Μετάφραση: Ιωάννης Μ. Φουντούλης.

 
...Στή διατριβή τοῦ Μπίλλης, Σάββας Δημητρίου [pdf] διαβάζουμε:

Μαθαίνουμε ὅτι ὁ Πολυζώης Λαμπανιτζιώτης ἦταν ἰερέας, ἀλλά δέν φάνηκε ὅτι ἦταν ὁ ἴδιος ὁ μεταφραστής. Οἱ ἀνατυπώσεις δέν εἶναι μόνον πέντε καί δέν γίνεται ἀναφορά στήν ἀλλαγή τῆς λέξης «λατίνος». ...

Πρόκειται για διπλωματική εργασία, όχι για διατριβή, όπου η αναφορά στον Λαμπανιτζιώτη είναι προφανώς ανακριβής. Όπως συνάγεται από τον τίτλο (Τύποις δε εκδοθέντα..) και όπως εξιστορείται στον πρόλογο "Προς τους φιλογενείς ορθοδόξους", ο Λαμπανιτζιώτης υπήρξε απλώς και μόνον εκδότης. Η μτφ έγινε επί πληρωμή από "άνδρα ειδήμονα" στο Ιάσιο και επιθεωρήθηκε από τον Συνάδων Νικόδημο.

...Ἄλλα πού μᾶς ἐνδιαφέρουν στήν ἑνότητα πού βρίσκεται τό θέμα καί ὅπως τέθηκε ἐξ ἀρχῆς:

- Αρχιεπισκόπου Τελμησσού, Καθηγητη Ιώβ Γκέτσα, «Ιωάννης Φουντούλης και Συμεών Θεσσαλονίκης», Ο Καθηγητής Φουντούλης και η ανανέωση των σπουδών του Συμεών Θεσσαλονίκης. Μαθαίνουμε καί γιά τό χφ. Ζαγορᾶς. ...

Το χφ Ζαγοράς 23 παραδίδει την τρίτη και τελευταία εκδοχή της ερμηνείας της Θ. Λειτουργίας.
 
Back
Top