Ηλεκτρονική έκδοση «Ουνιτικού (;)» Τυπικού.

neoklis

neoklis

Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής
Βρήκα τυχαία, ψάχνοντας στο διαδίκτυο, ανάλογη ηλεκτρονική έκδοση με τα δικά μας «Δίπτυχα», για το 2009 (υπάρχει και για το 2008), σε ένα αρχείο pdf για όλη τη χρονιά, εδώ, κάτω από τον τίτλο «IMEROLOGHION 2009». Δεν είναι βέβαια ορθόδοξο, αλλά μάλλον καθολικό, «βυζαντινού» τύπου (ουνιτικό). Απευθύνεται στους εν Ιταλία αλβανούς και είναι γραμμένο σε «greeklish»:confused:. Ποιος άραγε το συντάσσει και από ποια πηγή;
Δεν ξέρω πόσο περιορισμένο ή πολυπληθές μπορεί να είναι το κοινό στο οποίο απευθύνεται μια τέτοια ηλεκτρονική έκδοση, αλλά εμείς μόλις πέρυσι αποκτήσαμε αυτό το «εργαλείο». Ας μιμούμαστε και παραδειγματιζόμαστε από το «φίλεργον» ακόμη και των «εργατών της αδικίας» κατά το Ευαγγέλιο.
 
neoklis said:
Βρήκα τυχαία, ψάχνοντας στο διαδίκτυο, ανάλογη ηλεκτρονική έκδοση με τα δικά μας «Δίπτυχα», για το 2009 (υπάρχει και για το 2008), σε ένα αρχείο pdf για όλη τη χρονιά, εδώ, κάτω από τον τίτλο «IMEROLOGHION 2009». Δεν είναι βέβαια ορθόδοξο, αλλά μάλλον καθολικό, «βυζαντινού» τύπου (ουνιτικό). Απευθύνεται στους εν Ιταλία αλβανούς και είναι γραμμένο σε «greeklish»:confused:. Ποιος άραγε το συντάσσει και από ποια πηγή;
Δεν ξέρω πόσο περιορισμένο ή πολυπληθές μπορεί να είναι το κοινό στο οποίο απευθύνεται μια τέτοια ηλεκτρονική έκδοση, αλλά εμείς μόλις πέρυσι αποκτήσαμε αυτό το «εργαλείο». Ας μιμούμαστε και παραδειγματιζόμαστε από το «φίλεργον» ακόμη και των «εργατών της αδικίας» κατά το Ευαγγέλιο.
Click to expand...

Κρύβουν και αλήθειες οι διατάξεις των Ουνιτών.
Ας τα βλέπουμε εμείς οι Ορθόδοξοι.
Κοιτάξτε περί Τυπικών και Αντιφώνων και άλλα...
 
"Καταπίνουν" βέβαια την Β΄ Κυριακή των Νηστειών τον Άγιο της Ορθοδοξίας Γρηγόριο τον Παλαμά...
 
neoklis said:
Απευθύνεται στους εν Ιταλία αλβανούς και είναι γραμμένο σε «greeklish»:confused:.
Click to expand...

Ενδιαφέρον αυτό. Οι "αλβανοί" στην Ιταλία 1) είναι Χριστιανοι και όχι μουσουλμάνοι, 2) ψέλνουνε στα Ελληνικα και όχι στα αλβανικά, 3) χρησιμοποιουνες τα ορθοδόξα ελληνικά κείμενα και όχι τα καθολικά (όσο τους επιτρέπουνε), 4) χρησιμοποιύνε το Ορθόδοξο Τυπικό του Οικουμενικου Πατριαρχείου (οσο τους επιτρέπουνέ κι αυτό).
Τελικά μήπως ειναι (στην καταγωγή) Ελληνες αρβανίτες και όχι αλβανοί?
 
μαθητής said:
Ενδιαφέρον αυτό. Οι "αλβανοί" στην Ιταλία 1) είναι Χριστιανοι και όχι μουσουλμάνοι, 2) ψέλνουνε στα Ελληνικα και όχι στα αλβανικά, 3) χρησιμοποιουνες τα ορθοδόξα ελληνικά κείμενα και όχι τα καθολικά (όσο τους επιτρέπουνε), 4) χρησιμοποιύνε το Ορθόδοξο Τυπικό του Οικουμενικου Πατριαρχείου (οσο τους επιτρέπουνέ κι αυτό).
Τελικά μήπως ειναι (στην καταγωγή) Ελληνες αρβανίτες και όχι αλβανοί?
Click to expand...

Εγώ πάντως προτιμώ τον Τούρκο ορθόδοξο, από τον Έλληνα "καθολικό".
 
μαθητής said:
Τελικά μήπως ειναι (στην καταγωγή) Ελληνες αρβανίτες και όχι αλβανοί?
Click to expand...

Αυτό είναι πολύ πιθανόν. Νομίζω έχουν και ένα τραγούδι για τον "Μωρέα" από τον οποίο έφυγαν.
 
Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ

Την γλώσσα την ελληνική οι Πωσειδωνιάται εξέχασαν τόσους αιώνες ανακατεμένοι με Τυρρηνούς και με Λατίνους, κι άλλους ξένους. Το μόνο που τους έμενε προγονικό ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες, με λύρες και με αυλούς, με αγώνες και στεφάνους. Κι είχαν το συνήθειο προς το τέλος της γιορτής τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται, και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε, που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι...
(Κ. Π. Καβάφης, Ποσειδωνιάται, 1906)

ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑ

Οι ελληνόφωνοι πληθυσμοί της Κάτω Ιταλίας που ζουν στα μέρη που ήδη από τον 8ο αιώνα υπήρξαν κέντρα αποικισμού της Μεγάλης Ελλάδας, αντιπροσωπεύουν από απόψεως γλωσσικής τους παράδοσης και ιστορικής τους καταγωγής σημείο αμφιλεγόμενο για την επιστημονική έρευνα.

Ο εντοπισμός φωνολογικών και λεξιλογικών στοιχείων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και μάλιστα της δωρικής διαλέκτου στα "γκρεκάνικα" ιδιώματα του Σαλέντο και της Καλαβρίας οδήγησε γλωσσολόγους σαν τον Γ. Χατζηδάκη στην υπόθεση της γλωσσικής συνέχειας.

Άλλοι πάλι υποστηρίζουν τη βυζαντινή προέλευση των ελληνοφώνων, ενώ άλλοι την εκδοχή ενός αρχικού πυρήνα ελληνοφώνων που διατηρήθηκε από την αρχαιότητα και ενισχύθηκε στη Βυζαντινή περίοδο από διαδοχικές εγκαταστάσεις αποίκων.

Η γλώσσα των ελληνοφώνων της Απουλίας και της Καλαβρίας που ήταν απαγορευμένη κατά την περίοδο του φασισμού, φαίνεται να υποχωρεί μεταπολεμικά καθώς τα απομονωμένα ελληνόφωνα χωριά εντάσσονται στην Ιταλική πραγματικότητα. Η χρήση της περιορίζεται στους ηλικιωμένους παρά τις προσπάθειές για διάσωση και διδασκαλία της στους νεωτέρους.

Απουλία

Οι ελληνόφωνοι οικισμοί της περιοχής του Σαλέντο, βρίσκονται στα νότια της πόλης Lecce, που αποτέλεσε αξιόλογο βυζαντινό κέντρο κατά τον 10ο αιώνα, και είναι η Καλημέρα, το Μαρτάνο, το Καστρινιάνο ντέι Γκρέτσι, το Μαρτινιάνο, το Τζολίνι, το Σολέτο, η Στερνατία και το Μελπινιάνο.

Καλαβρία

Τα ελληνόφωνα χωριά βρίσκονται βορειοδυτικά του Ρέτσιο, η περιοχή είναι μία από τις φτωχότερες και προβληματικότερες της Ευρώπης, και είναι η Αμυγδαλέα, το Γκαλλιτσιανό, η Μπόβα, το Ροκαφόρτε ντελ Γκρέκο, το Ροχούντι, το Πεντιτάτιλο και το χωριό του Ροχούντι.

Η μουσική τους παράδοση μας έγινε γνωστή με την κυκλοφορία δύο δίσκων που περιλάμβαναν ελληνόφωνα τραγούδια από το Μαρτάνο και το χωριό Καλημέρα Στα τραγούδια του Σαλέντο περιλαμβάνονται νανουρίσματα, μοιρολόγια, της δουλειάς, ερωτικά, θρησκευτικά κ.ά. Τραγουδισμένα από δύο φωνές, έχουν στιχουργική μορφή εντεκασύλλαβου. Τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούνται είναι κιθάρα ταμπορέλο, οργανέτο, ακορντεόν.

Μια ιδιαίτερη κατηγορία λαϊκών χορών (ταραντέλα πίτσικα) σχετίζεται με το μαγικό-θρησκευτικό φαινόμενο και πρόκειται για χορούς που γίνονται με ιδιαίτερο τρόπο για την θεραπεία από το τσίμπημα ενός είδους αράχνης.

Η μουσική παράδοση της Καλαβρίας είναι πιο φτωχή με λίγα τραγούδια χωρίς οργανική συνοδεία.

Κορσική

Ο πρώτος αποικισμός έγινε από Φωκαείς στα 565 π.χ. με την ίδρυση της πόλης Αλαλίας, μετά την κατάκτηση της Ιωνίας από τους Πέρσες.

Ο δεύτερος έγινε το 17ο αιώνα από Μανιάτες του γένους των Στεφανοπουλαίων του Οιτύλου. Μετά από βεντέτα με το ισχυρό γένος των Γιατριάνων και αφού προηγήθηκε διερευνητική επιστολή, 700 άτομα αναχωρούν με πλοία και φθάνουν στη Γένοβα όπου μετά από ανακρίσεις από τις γενοβέζικες αρχές και την αποδοχή των όρων τους αναχωρούν για την Κορσική.

Οι άποικοι μέσα σε μια πενταετία χτίζουν το χωριό Παόμια, επιδίδονται στη γεωργία και την υφαντουργία και διατηρούν μια αυστηρή ενδογαμία. Γρήγορα έρχονται σε σύγκρουση με τους Κορσικανούς και μετά από άρνησή τους να συμπράξουν στην εξέγερση των γηγενών, καταφεύγουν στο χωριό Αιάκειο. Μετά από 44 χρόνια και ενώ η Κορσική έχει πουληθεί στη Γαλλία, επανεγκαθίστανται στην περιοχή στο νέο χωριό Καργέζε.

Η γαλλική πολιτική προστασίας των Ελλήνων κατά την Γαλλική επανάσταση και κατά τα χρόνια του Ναπολέοντα είναι συνεχής. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα της Λάουρας Στεφανοπούλου, οι Βοναπάρτηδες κατάγονται από το γένος των Καλόμερων του γένους Στεφανοπούλου, που μετά την εγκατάστασή τους στην Τοσκάνη άλλαξαν το όνομα σε Buonoparte.

Απόγονός τους που εγκαταστάθηκε στο Αιάκειο έγινε ο γενάρχης της κορσικανής οικογένειας των Μποναπάρτηδων. Μετά το θάνατο του Καρόλου Βοναπάρτη, χρέη κηδεμόνα του ορφανού Ναπολέοντα ανέλαβε ο στρατηγός Δημήτριος Στεφανόπουλος (σύμφωνα πάντα με τα απομνημονεύματα).

Αν και η ελληνική γλώσσα δεν είναι σε χρήση στο Καργκέζε, η Ελληνική συνείδηση διατηρείται. Ο κεντρικός δρόμος του χωριού ονομάζεται οδός Μάνης, κάποια τραγούδια που αναφέρονται στη Μάνη διασώζονται από τους γηραιότερους, τέλος στην Ελληνόρυθμη Εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα ακούγονται θρησκευτικοί ύμνοι στα Ελληνικά.

Η πρώτη επίσκεψη των κατοίκων του Καργκέζε στο Οίτυλο το 1986 είχε την μορφή προσκυνήματος.
Click to expand...

http://www.mani.org.gr/apodimoi/diasp_ell/dias_ell.htm
 
Άλλο Ουνίτης και άλλο ελληνόρυθμος. (Για αυτό και η ιστοσελίδα που μας υπέδειξε ο Shota).

Παράδειγμα η Μονή Κρυπτοφέρρης.

Μάλλον θα πρέπει να αλλάξει ο τίτλος σε ελληνόρυθμο..
 
Christos Kazilas said:
Άλλο Ουνίτης και άλλο ελληνόρυθμος.
Click to expand...
Χρῆστο,
Καί πάλι συγγνώμη (πού πιάνεσαι ἀδιάβαστος), ἀλλά εἶναι ἕνα καί τό αὐτό.
Οὐνίτης = Ἐνωτικός. Αὐτή τήν προσφώνηση ὅμως δέν τήν θέλουν, γιατί θεωροῦν ὅτι λέγεται ὑποτιμητικῶς, μᾶλλον ἔχει προσλάβει ὑποτιμητική ἔννοια, πού εἶναι καί ἡ ἀλήθεια. Προτιμοῦν νά αὐτοπροσδιορίζονται Ἑλληνόρυθμοι ἤ Καθολικοί τοῦ βυζαντινοῦ τυπικοῦ ἤ τῆς ἀνατολικῆς παραδόσεως.
Στήν Ἑλλάδα ὑπάρχουν δύο Κοινότητες, στήν Ἀθήνα καί τά Γιαννιτσά. Στήν Ἀθήνα ἐκτός ἀπό τόν Ναό τῆς Ἁγ. Τριάδος στήν ὁδ. Ἀχαρνῶν ἔχουν καί τήν Μονή Παμμακαρίστου, πού εἶναι τό (ἰδιόκτητο) Νοσοκομεῖο «Παμμακάριστος», πού τώρα σέ μεγαλύτερο ποσοστό ἔχει περιέλθει στό Κράτος.
Ἀπό τήν ἱστοσελίδα τους μπορεῖτε νά πληροφορηθεῖτε περισσότερα καί ἀπό τούς συνδέσμους νά περιηγηθεῖτε στίς ἀνά τόν κόσμο Κοινότητες.
Διαβᾶστε πῶς ἔχει ἡ ἱστορία γι᾿ αὐτούς καί εἰδικότερα γιά τήν Ἑλλάδα:
Οι Καθολικοί της ανατολικής παραδόσεως στον ελλαδικό χώρο εισήλθαν σε μια νέα σελίδα της ιστορίας τους όταν, κατά την περίοδο της μικρασιατικής καταστροφής (1922-24) ο Ιεράρχης Γεώργιος Χαλαβαζής, ακολουθούμενος από πρόσφυγες - μέλη του ποιμνίου του, αποτελούμενο από ιερείς, μοναχές της ‘’Ιεράς Μονής της Παμμακαρίστου Θεοτόκου’’ και πιστούς λαϊκούς, 2000 πιστοί - ενορίτες της Εξαρχίας. Μικρή ομάδα πιστών του από τις αγροτικές περιοχές της Ανατολικής Θράκης εγκαταστάθηκαν στην προϋπάρχουσα εκεί από το 1861 ενωτική ενορία των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στα Γιαννιτσά Ν. Πέλλης. Μέχρι το 1932 η Εξαρχία ήταν ενιαία για την Τουρκία και την Ελλάδα. Η πολιτική κατάσταση της εποχής και η αβεβαιότητα του μέλλοντος, ως προς τις σχέσεις των δυο χωρών, υπαγόρευσε την διχοτόμησή της. Από το 1923 το τμήμα της Εξαρχίας στην Ελλάδα, αυτόνομο πλέον, φέρει τον τίτλο: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΞΑΡΧΙΑ.
Click to expand...
Ὁ Ἐπίσκοπος σήμερα εἶναι ο π. Δημήτριος ΣΑΛΑΧΑΣ, Καθηγητής ἐπί χρόνια στή Ρώμη, ὅπου ἔκαναν μεταπτυχιακές σπουδές πολλοί ἐκ τῶν ἡμετέρων.

Ἡ Ελληνόρρυθμη Μονή Κρυπτοφέρρης, Ρώμη, ἀνήκει στό ἴδιο οὐνίτικο σχῆμα.

Στήν Ἑλλάδα ἡ Οὐνία δέν εἶναι (καί δέν ἦταν ποτέ) πρόβλημα. Πρόβλημα ὑπάρχει στά κράτη τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης καί Ἀσίας.


 
dkalpakidis said:
"Καταπίνουν" βέβαια την Β΄ Κυριακή των Νηστειών τον Άγιο της Ορθοδοξίας Γρηγόριο τον Παλαμά...
Click to expand...

Την Β΄ Κυριακή των Νηστειών πολλές ουνιτικές εκκλησίες την ονομάζουν "Κυριακή των αγίων λειψάνων" και τελείται λιτανεία με τα λείψανα αγίων του κάθε ναού, κάτι που σε πολλές περιοχές ο κόσμος το γνωρίζει και το περιμένει (βλ. και εδώ http://www.mliles.com/melkite/greatlentsundaysfirst.shtml). To απολυτίκιον της ημέρας είναι το μαρτυρικόν "Δι' εγκρατείας των παθών τας πυριφλέκτους". Οι εκδόσεις της Κρυπτοφέρρης έχουν την ακολουθία του Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά ως παράρτημα και η τιμή του τα τελευταία χρόνια έχει διαδοθεί αρκετά.
 
Αντιπαρερχόμενος το σκαιό (συνάμα και προσβλητικό) μέρος του προηγουμένου μηνύματος (αγάπα τον φίλο σου με τα ελαττώματά του) να πούμε ότι

Ουνίτης = Ενωτικός => Το σχήμα της Παπικής Εκκλησίας του 19ου-20ου προκειμένου να αλώσει τις κατά ανατολάς Ορθόδοξες Εκκλησίες με όχημα το βυζαντινό τυπικό και με τελικό σκοπό να αποδεχθούν το πρωτείο, το filioque και το έκκλητο του Πάπα

Ελληνόρρυθμος => εγκλωβισμένος ορθόδοξος, κάτοικος της Ιταλίας και πιο συγκεκριμένα της κάτω Ιταλίας, ο οποίος αναγκάστηκε με το σχίσμα των Εκκλησιών (1024) να προσχωρήσει κανονικά στην Παπική Εκκλησία.

Η Μονή της Κρυπτοφέρρης λοιπόν, δεν είναι Ουνίτικη αλλά Ελληνόρρυθμη!
 
Last edited:
Christos Kazilas said:
Ουνίτης = Ενωτικός => Το σχήμα της Παπικής Εκκλησίας του 19ου-20ου προκειμένου να αλώσει τις κατά ανατολάς Ορθόδοξες Εκκλησίες με όχημα το βυζαντινό τυπικό και με τελικό σκοπό να αποδεχθούν το πρωτείο, το filioque και το έκκλητο του Πάπα

Ελληνόρυθμος => εγκλωβησμένος ορθόδοξος, κάτοικος της Ιταλίας και πιο συγκεκριμένα της κάτω Ιταλίας, ο οποίος αναγκάστικε με το σχίσμα των Εκκλησιών (1024) να προσχωρήσει κανονικά στην Παπική Εκκλησία.

Η Μονή της Κρυπτοφέρρης λοιπόν, δεν είναι Ουνίτικη αλλά Ελληνόρυθμη!
Click to expand...

Οι Ουνίτες προ του 19ου αι στην Ανατ. Ευρώπη τι είναι; :eek::eek: О ιερομάρτυς άγιος Αθανάσιος του Mпρετ (+5 Σεπ. 1648) από ποιους βασανίστηκε; :confused:

Εἰπαμε, αδελφέ, όχι στον φανατισμό, το φόρουμ είναι ψαλτικό, αλλά μην τα ισοπεδώνουμε όλα!
 
Panagiotis said:
Οι Ουνίτες προ του 19ου αι στην Ανατ. Ευρώπη τι είναι; :eek::eek: О ιερομάρτυς άγιος Αθανάσιος του Mпρετ (+5 Σεπ. 1648) από ποιους βασανίστηκε; :confused:
Click to expand...

Σεβαστέ κ. Συντονιστά νομίζω ότι το θέμα δεν είναι η ημερομηνία αλλά η ουσία.
 
Christos Kazilas said:
Ουνίτης = Ενωτικός => Το σχήμα της Παπικής Εκκλησίας του 19ου-20ου προκειμένου να αλώσει τις κατά ανατολάς Ορθόδοξες Εκκλησίες με όχημα το βυζαντινό τυπικό και με τελικό σκοπό να αποδεχθούν το πρωτείο, το filioque και το έκκλητο του Πάπα

Ελληνόρρυθμος => εγκλωβισμένος ορθόδοξος, κάτοικος της Ιταλίας και πιο συγκεκριμένα της κάτω Ιταλίας, ο οποίος αναγκάστηκε με το σχίσμα των Εκκλησιών (1024) να προσχωρήσει κανονικά στην Παπική Εκκλησία.

Η Μονή της Κρυπτοφέρρης λοιπόν, δεν είναι Ουνίτικη αλλά Ελληνόρρυθμη!
Click to expand...
Σέ παρακαλῶ πολύ Χρῆστο νά ἀποσύρεις ἀμέσως ὅσα δέν περιέλαβα στήν παράθεση. Σέ ἀγαπῶ, ἀλλά καί στό θέμα τῆς Θεοτόκου πῆγες νά μᾶς βγάλεις «τρελλούς» μέ θέσεις σου πού πάσχουν ἀπό πλευρᾶς ὀρθοδόξου πίστεως, ὁμολογίας καί δογμάτων. Καί μένα βέβαια ἀνά πᾶσα στιγμή μπορεῖ νά μέ ἐλέγξει ἡ Ἀρχιεπισκοπή, ἡ Σύνοδος, ἄν γράφω ἀνορθόξα πράγματα, ἀλλά δέν ξέρω ποιός μπορεῖ νά ἐλέγξει καθηγητές πού διδάσκουν, σέ τέτοια σχολεῖα μάλιστα.

Δύο φορές παρεμπιπτόντως καί σέ ἀνύποπτο χρόνο παλαιότερα ἀναφέρθηκα σ᾿ αὐτό τό θέμα καί πρόβλημα, ἐδῶ καί ἐδῶ, καί ἔχω πεῖ ὅτι τό θέμα σχετίζεται μέ τήν ἀποδοχή τῆς Συνόδου Φερράρας -Φλωρεντίας.
Παρέπεμψα στήν ἱστοσελίδα τους γιά τό κατ᾿ αὐτούς ἱστορικό, πού ἔχει ὡς ἐξῆς:
Η Εκκλησία της Ελλάδος εξηρτάτο από το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως, όταν κατά το 1054, έτος ανεξίτηλο στην μνήμη όλων των Ελλήνων χριστιανών, αλλά και των χριστιανών γενικότερα, έγινε το επικατάρατο σχίσμα μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας.
Η Εκκλησία της Ρώμης κατά τη διάρκεια των αιώνων του Μεσαίωνος και της Αναγεννήσεως αντιμετώπιζε μεγάλη και βαθειά κρίση. Έτσι οι δύο χριστιανικοί κόσμοι απεξενώνοντο μεταξύ των ακόμη περισσότερο.
Παρά το γενικό βαρύ αυτό εκκλησιαστικό κλίμα, πραγματοποιήθηκαν και δυο σοβαρές εκκλησιαστικές, οικουμενικές προσπάθειες για την προσέγγιση των δύο Εκκλησιαστικών κόσμων Ανατολής και Δύσεως. Η πρώτη προσπάθεια γίνεται με τη σύγκληση οικουμενικής Συνόδου (1274) στη Λυών της Γαλλίας. Δυστυχώς, η Σύνοδος δεν είχε θετικά αποτελέσματα στο πλήρωμα της Εκκλησίας. Η σπουδαιότητα της Συνόδου, εν τούτοις, υπογραμμίζεται ιστορικά με την ανάδειξη κατηγορίας μεγάλων εκκλησιαστικών ανδρών, οι οποίοι υπήρξαν υποστηρικτές της ενώσεως. Αυτοί όλοι ήσαν οι «Ενωτικοί» του Βυζαντίου. Μεταξύ αυτών, ο Ιωάννης Βέκος (1293) ο οποίος υπέγραψε τη ένωση στη Λυών, ο Γεώργιος Ακηροπολίτης (1282), ο Γεώργιος Μετοχίτης (1328), ο Βαρλαάμ ο Καλαβρός (1350) , ο Νικηφόρος Γρηγοράς (1359), ο Ιωάννης Καλέκας, Πατριάρχης (1334-1347), ο Δημήτριος Κυδώνης (1398), ο αδελφός του Προχώριος και πολλοί άλλοι.
Όλοι αυτοί και άλλοι ακόμη πίστευαν ότι η ιδέα της ενότητας των χριστιανών και η ένωση του Βυζαντίου με την Αποστολική Έδρα της Ρώμης, την «Καθέδρα του Πέτρου», ήσαν σύμφωνες προς την αρχαία παράδοση της Εκκλησίας της Ανατολής - και σύμφωνες προς τη διδασκαλία του Χριστού.
Μετά από πολλές συζητήσεις δυο αιώνων, μεταξύ Ελλήνων και Λατίνων, η ένωση μεταξύ των δύο Εκκλησιών, Ορθοδόξου και Καθολικής, τελικά υπογράφηκε στην Φλωρεντία της Ιταλίας, το 1439, όπου είχε συγκληθεί επί τούτου Οικουμενική Σύνοδος.
Αυτή τη φορά είχε προηγηθεί μεγαλύτερη προετοιμασία τόσο στην Κωνσταντινούπολη όσο και σε ορισμένες Μητροπόλεις της Ελλάδος.
Οι Ενωτικοί αυτοί του νέου ιστορικού σταθμού για την Εκκλησία ήσαν οι μεγάλες φυσιογνωμίες του Βησσαρίωνος, Μητροπολίτου Νικαίας, και του Ισιδώρου, Μητροπολίτου Κιέβου. Επίσης, οι τρεις τελευταίοι πατριάρχες της ελεύθερης Κωνσταντινουπόλεως: Ιωσήφ, Ναθαναήλ και Πετροφάνης· οι Μητροπολίτες: Μυτιλήνης Δωρόθεος, Ρόδου Ναθαναήλ, Μονεμβασίας Δοσίθεος και ορισμένοι άλλοι, καθώς και οι δύο τελευταίοι Αυτοκράτορες: Ιωάννης (1448) και Κωνσταντίνος (1453), οι οποίοι, μέχρι του θανάτου τους, έμειναν πιστοί στη συμφωνηθείσα ένωση στην Φλωρεντία.
Για όσους αμφιβάλλουν για την ορθότητα και τη χριστιανική γνησιότητα των κριτηρίων, τα οποία οδήγησαν τους εκκλησιαστικούς αυτούς άνδρες να υπογράψουν την Ένωση των Εκκλησιών στην Φλωρεντία δεν έχουν παρά να μελετήσουν όσα αναφέρει ο ίδιος ο Μητροπολίτης Νικαίας Βησσαρίων: «ποία ικανή απολογία έχομε ενώπιον του Θεού για ένα τόσο μεγάλο κακό που είναι η διαίρεση των αδελφών, αφού γι’ αυτήν ήλθε ο Χριστός στη γη και σταυρώθηκε....; ποία ικανή απολογία θα έχομε να δώσομε στις μετέπειτα και, κυρίως, στις σημερινές γενεές; ...» (Ε.Π. 161, 610 Α-Β).
Αυτοί οι Ανατολικοί της ‘’Καθολικής ‘’ Εκκλησίας, οι οποίοι έμειναν πιστοί στή συνείδησή τους, οι καλούμενοι ΕΝΩΤΙΚΟΙ, υπήρξαν τόσον στον ελληνικό χώρο όσο και έξω απ’ αυτόν.
Υπήρξαν σε όλους τους αιώνες μετά τον χωρισμό, όπως και μετά την κατάλυση του Βυζαντίου. Αναμφισβητήτως, δεν αποτελούσαν οργανωμένες τοπικές Εκκλησίες. Ήσαν διάσπαρτοι ανατολικοί ή και οικογένειες που εξυπηρετούνταν πνευματικά από Δυτικούς Καθολικούς, ή από ιερείς αποφοίτους του Ελληνικού Κολλεγίου της Ρώμης, αλλά και από Ορθοδόξους ιερωμένους, αφού κριτήριο των μεταξύ των Εκκλησιών σχέσεων δεν ήταν ο θρησκευτικός φανατισμός.
Για την συνεχή ύπαρξη Καθολικών πιστών που ακολουθούσαν την εκκλησιαστική παράδοση της Ανατολής - γι’ αυτό άλλωστε αποκλήθηκαν «ΕΝΩΤΙΚΟΙ» - υπάρχουν πολλά ιστορικά έγγραφα και βιβλία.
Click to expand...
Διαβάστε ποιά ὀνόματα «ἁγιοποιοῦν» καί ἑτοιμαστεῖτε νά ἑορτάσετε τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας καί τήν ἑπόμενη (συνέχεια αὐτῆς) Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ.

Τό θέμα λοιπόν εἶναι ἡ (Ψευδο)Σύνοδος Φερράρας -Φλωρεντίας. Εἴμαστε μέ τόν ἅγιο Μᾶρκο τόν Εὐγενικό ἤ ὄχι;

Καμμία διαφορά δέν ὑπάρχει στίς ὀνομασίες. Εἶναι ἕνα καί τό αὐτό. Καί τά πάντα εἶναι προϊόν προπαγάνδας σέ ὅποιους αἰῶνες καί τόπους ἀναφερόμαστε.

Αὐτά περιληπτικά. Θά μποροῦσα νά γράψω περισσότερα, ἀλλά δέν ὑπάρχει λόγος· θά εἴμαστε καί ἐκτός θεματολογίας τοῦ φόρουμ. Ὅποιος κατάλαβε, κατάλαβε...


 
You must log in or register to reply here.
Back
Top