Τα τρία μικρά αντίφωνα του ασματικού εσπερινού, που έχουν ίδια εφύμνια (Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ σῶσον ἡμᾶς [α΄ μικρόν]· Σῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ..., ψάλλοντάς σοι Ἀλληλούϊα [β΄ μικρὸν]) με τα αντίφωνα της θείας λειτουργίας, μαρτυρούνται σε δύο ήχους:
γ΄ (για τις επίσημες εορτές: Κυριακή του Πάσχα, αγ. Δημητρίου, αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου κ.ά.)
πλ. β΄ (Ύψωση Τιμίου Σταυρού, εσπερινοί Κυριακών)
Δημ. Κ. Μπαλαγεώργου, Η Ψαλτική Παράδοση των Ακολουθιών του Βυζαντινού Κοσμικού Τυπικού, Αθήνα 2001, σσ. 306-309.
Υ.Γ: Στον κώδικα όμως ΕΒΕ 2062 (ένας από τους κώδικες, που βρίσκονται τα παραπάνω κείμενα, μελισμένα για τον ασματικό εσπερινό), γράφει (φ. 135r - 136r): «Εἰς τὴν αὔριον εἰς τὴν λειτουργίαν [26 Ὀκτωβρίου], ἀνέρχεται ὁ πρωτοψάλτης μετὰ καὶ ἑτέρων καὶ λέγει οὕτως· β´ Άγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθαι τῷ Κυρίῳ καὶ ψάλλειν τῷ ὀνόματί σου Ὕψιστε, Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου - εἶτα αἴτησις καὶ ἐκφώνησις καὶ πάλιν ψάλλουν οὕτως· β´ Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο Κύριος δύναμιν καὶ περιεζώσατο. Ταῖς πρεσβείαις τῶν ἁγίων σου σῶσον ἡμᾶς, Κύριε...»
Εὐαγγελίας Χ. Σπυράκου, Οἱ χοροὶ Ψαλτῶν κατὰ τὴν Βυζαντινὴ Παράδοση, Αθήνα 2008, σσ. 382-383