Περί της δημοσίευσης έργων του ΑΠΜΧΕ Κωνσταντίνου Πρίγγου στην ιστοσελίδα μας

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Αγαπητά μέλη του Ψαλτολογίου,

με αρκετή καθυστέρηση επανέρχομαι όπως υποσχέθηκα στο θέμα της δημοσίευσης έργων του άρχοντος πρωτοψάλτου της ΜΧΕ Κωνσταντίνου Πρίγγου στην ιστοσελίδα «Αναλόγιον» (analogion.com) και στο φόρουμ «Ψαλτολόγιον». Ως γνωστόν στους περισσότερους, το συννημένο ή συνδεδεμένο από άλλες σελίδες υλικό του Κωνσταντίνου Πρίγγου (παλαιές εκδόσεις βιβλίων και ηχογραφήσεις του) αποσύρθηκε πρίν από λίγους μήνες προκειμένου να ενημερωθούμε υπεύθυνα περί της νομικής πλευράς του ζητήματος της ανάρτησής του στην ιστοσελίδα μας, μετά από διαμαρτυρία της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (δείτε σχετικά συννημένα). Για το σκοπό αυτό, κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου στην Ελλάδα τον περασμένο Ιούλιο, συμβουλεύτηκα δικηγόρο με ειδίκευση και πείρα σε θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας.

Η συμβουλή του ήταν να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε μια απειλούμενη δικαστική διαμάχη με την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος έστω και εάν το αποτέλεσμα του δικαστηρίου ήταν υπέρ μας. Κατανοώ οτι μια δικαστική διαδικασία θα ήταν εξαιρετικά ψυχοφθόρος, μακροχρόνια και οικονομικά αβάσταχτη για μένα και την οικογένειά μου. Με βάση αυτά, και προς μεγάλη λύπη και απογοήτευση προσωπική και πιστεύω συλλογική, δεν θα επαναφέρουμε στην ιστοσελίδα επισυνάψεις ή συνδέσμους προς ολοκληρωμένες ηχογραφήσεις ή παλαιότερες αυτοτελείς εκδόσεις του Κωνσταντίνου Πρίγγου, εκτός ελαχίστων από τις νόμιμες αναρτήσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα κάτι σχετικά με τη νομιμότητα ή μή του αποκλεισμένου υλικού. Ο κατάλογος και σχολιασμός όλου του απεσυρμένου υλικού και οι σχετικές συζητήσεις θα επανέλθουν ώς είχαν στο παρελθόν για κάθε ενδιαφερόμενο. Η διαδικασία επεξεργασίας και επιστροφής των σχετικών συζητήσεων είναι χρονοβόρα, έχει αρχίσει ήδη και θα ολοκληρωθεί σταδιακά τις επόμενες ημέρες από τους συντονιστές.

Από τις υπόλοιπες συμβουλές που πήρα προς ενημέρωση, το υλικό του Κ. Πρίγγου μπορεί να θεωρηθεί σε δύο κατηγορίες:

Α. Πρωτότυπες γραπτές συνθέσεις του Κ. Πρίγγου και ηχογραφήσεις αυτών

Το ζήτημα της «πρωτοτυπίας» όσον αφορά τα έργα του Κ. Πρίγγου είναι αμφιλεγόμενο εφόσον πρόκειται κατά το πλείστον για απλή καταγραφή προϋπάρχουσας προφορικής παράδοσης όπως άλλωστε αναφέρει και ο ίδιος στον πρόλογο βιβλίου του. Δείτε και σχετικό θέμα Εκδόσεις συνθέσεων Κωνσταντίνου Πρίγγου και πατρότητα αυτών. Εάν παρόλαυτά οι συνθέσεις που φέρουν το όνομά του και οι σχετικές ηχογραφήσεις αυτών θεωρηθούν πρωτότυπα έργα του Κ. Πρίγγου, δημοσιεύονται νόμιμα από τον καθένα μετά από 70 χρόνια από το θάνατο του (1964 + 70 = 2034).

Β. Ερμηνείες έργων άλλων από τον Κ. Πρίγγο

Δημοσιεύονται νόμιμα μετά την παρέλευση 50 ετών από την ερμηνεία εκτός αν μεσολάβησε νόμιμη δημοσίευση ή νόμιμη παρουσίαση στο κοινό της υλικής ενσωμάτωσης της ερμηνείας αυτής οπότε τα 50 χρόνια λογίζονται από την ημερομηνία της δημοσίευσης ή της παρουσίασης στο κοινό ανάλογα με το ποιά έγινε πρώτη. Το τί αποτελεί πρώτη νόμιμη δημοσίευση ή νόμιμη παρουσίαση στο κοινό της ερμηνείας του Κ. Πρίγγου είναι ασαφές για κάποιες περιπτώσεις ηχογραφήσεων.

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, όπως ορίζει το άρθρο 19 του Ν. 2121/1993 «επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η παράθεση σύντομων αποσπασμάτων από έργο άλλου νομίμως δημοσιευμένου για την υποστήριξη της γνώμης εκείνου που παραθέτει ή την κριτική της γνώμης άλλου, εφόσον η παράθεση των αποσπασμάτων αυτών είναι σύμφωνη προς τα χρηστά ήθη και η έκταση των αποσπασμάτων δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο σκοπό. Η παράθεση του αποσπάσματος πρέπει να συνοδεύεται από την ένδειξη της πηγής και των ονομάτων του δημιουργού και του εκδότη, εφόσον τα ονόματα αυτά εμφανίζονται στην πηγή».

Επίσης μπορεί να δημοσιεύεται ελεύθερα υλικό για το οποίο υπάρχει η δηλωμένη άδεια των νόμιμων δικαιούχων των συγγενικών δικαιωμάτων του άρχοντος. Π.χ. μπορεί οποιοσδήποτε να ζητήσει άδεια απευθείας από τους κληρονόμους του Κωνσταντίνου Πρίγγου ή από την Αποστολική Διακονία γιά να αναρτήσει συγκεκριμένο υλικό στην ιστοσελίδα.

Ακόμα μπορούν να δημοσιεύονται ελεύθερα σύνδεσμοι πρός τα επεξεργασμένα αποσπάσματα υλικού του Κωνσταντίνου Πρίγγου που υπάρχουν στην ιστοσελίδα της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ή σε άλλες σελίδες που δημοσιεύουν νόμιμα υλικό του Κ. Πρίγγου, δηλώνοντας την πηγή.

Δυστυχώς, το υλικό του Κωνσταντίνου Πρίγγου που παρουσιάζει η Αποστολική Διακονία στη σελίδα της ώς τώρα δεν είναι πρωτογενές αλλά επεξεργασμένο, ελλιπές και αναταξινομημένο σε σχέση με τις πρωτότυπες ηχογραφήσεις. Εύχομαι στο άμεσο μέλλον η Αποστολική Διακονία να αναρτήσει στην ιστοσελίδα της δωρεάν και εις κοινόν ώφελος ολόκληρο το αρχειακό υλικό του άρχοντος και μάλιστα στην πρωτότυπή του μορφή, κάτι που θα ήταν πολύ χρήσιμο για την Ψαλτική κοινότητα και που απόσο γνωρίζω μέρος αυτού για πρώτη φορά παρουσιάστηκε με σχολιασμό στην ιστοσελίδα μας.

Η μελέτη και ο σχολιασμός και η καταλογογράφηση των έργων του άρχοντος αποτελούν πρωτότυπες, ωφέλιμες και σημαντικές εργασίες προσφοράς των μελών του Ψαλτολογίου και πολλά μπορεί να προστεθούν και να γραφτούν στο μέλλον.

Κατανοώ οτι το θέμα των ατομικών πνευματικών δικαιωμάτων σε σχέση με την εκκλησιαστική δημιουργία σηκώνει αρκετή συζήτηση η οποία θα ήθελα να γίνει στο Ψαλτολόγιον αλλά όχι σε αυτό το θέμα και όχι εστιασμένη στο έργο του Κωνσταντίνου Πρίγγου αλλά γενικά για τα εκκλησιαστικά δημιουργήματα με σκοπό να βγούν χρήσιμα συμπεράσματα. Ήδη υπάρχουν κάποια σχετικά θέματα π.χ. «Ατομικά δικαιώματα και εκκλησιαστική δημιουργία» και μπορούν και πρέπει να ανοίξουν και άλλα, με σοβαρότητα και με διάθεση να προβληματιστούμε και να μάθουμε.

Επισυνάπτω τις επιστολές που ανταλλάχθηκαν μεταξύ εμένα και της Αποστολικής Διακονίας στο παρελθόν σχετικά με το θέμα. Ζητώ αυστηρά να μην σταλούν ειρωνικά ή με οποιοδήποτε τρόπο υβριστικά σχόλια σχετικά με το θέμα των έργων του Κωνσταντίνου Πρίγγου στο Ψαλτολόγιον ούτε σε ετούτο εδώ το θέμα ούτε σε άλλο στο μέλλον. Το θέμα αυτό έχει χαρακτήρα ενημέρωσης και μόνο. Ευχαριστώ.

Το δικηγορικό κόστος της όλης υπόθεσης ανήλθε σε 600 ευρώ το οποίο κάλυψα εγώ προσωπικά. Εφόσον πρόκειται για θέμα που αφορά στην ουσία του όλο το φόρουμ, φίλοι με προέτρεψαν να απευθυνθώ στα μέλη για προαιρετική συνεισφορά στο οικονομικό αυτό βάρος. Όποιος λοιπόν θέλει (χωρίς καμμία υποχρέωση) μπορεί να προσφέρει ένα μικρό ποσό χρησιμοποιώντας PayPal (email: dimitri@analogion.com) ή απευθείας στο λογαριασμό Εθνικής Τράπεζας 451/947001-88. Εάν τυχόν περισσεύει κάτι θα το χρησιμοποιήσω για αναβάθμιση του λογισμικού του φόρουμ, την οποία θα κάνω κάποια στιγμή ούτως ή άλλως. Ευχαριστώ εκ των προτέρων όλους.

Ευχαριστώ πολύ επίσης ιδιαίτερα όσους υποστήριξαν ήδη εμένα και την ιστοσελίδα σχετικά με την υπόθεση αυτή φανερώς ή αφανώς και μάλιστα σχετικά με το νομικό κομμάτι της υπόθεσης. Γνωρίζετε ποιοί είστε.
 

Attachments

  • dk-23-nov-2007.jpg
    199.1 KB · Views: 263
  • ad-18-dec-2007.jpg
    381.7 KB · Views: 159
  • ad-30-mar-2009-1.jpg
    392.1 KB · Views: 121
  • ad-30-mar-2009-2.jpg
    266 KB · Views: 94
  • dk-27-apr-2009.jpg
    427.6 KB · Views: 106

nikosthe

Νίκος Θεοτοκάτος
Το παρόν είναι σχεδόν copy-paste από κάποιες σκέψεις μου που είχα υποβάλει παλαιότερα στους συντονιστές μόνο, επειδή όμως το θέμα ήταν σε εκκρεμότητα δεν τις δημοσιοποίησα. Τώρα που καταλήξαμε κάπου, να γράψω κι εγώ την άποψή μου δημοσίως σε ό,τι αφορά τις ηχογραφήσεις (για τα βιβλία του Πρίγγου θα γράψω άλλη φορά), εξηγώντας παράλληλα και για όσους δεν έχουν διαβάσει το σχετικό Νόμο (2121/1993). Μπορεί βέβαια να έχω και κάπου λάθος, απλά την άποψή μου γράφω και την τεκμηριώνω. Λοιπόν:
Είναι νόμιμες όλες τις ηχογραφήσεις του Πρίγγου που έγιναν δημόσια και όχι ιδιωτικά, εφόσον έχει παρέλθει 50ετία από την εκτέλεση και εκτός εκείνων που αποτελούν προσωπικές του συνθέσεις.
Και εξηγούμαι:
Η Α.Δ. προφανώς ισχυρίζεται ότι "οι ηχογραφήσεις του Πρίγγου είναι ανέκδοτες, έχουμε εμείς τα δικαιώματά τους για 70 χρόνια μετά το θάνατο του Πρίγγου, ως κληρονόμοι του, και χρειάζεστε την άδειά μας για να τις δημοσιεύσετε".
Άλλο πράγμα όμως το πρωτότυπο δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας, που λήγει 70 χρόνια μετά το θάνατο του δημιουργού, σύμφωνα με το
Άρθρο 29 Ν. 2121/93: Η διάρκεια γενικώς

1. Η πνευματική ιδιοκτησία διαρκεί όσο η ζωή του δημιουργού και εβδομήντα (70) χρόνια μετά το θάνατό του, που υπολογίζονται από την 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο έπεται του θανάτου του δημιουργού.
και άλλο τα συγγενή με την πνευματική ιδιοκτησία δικαιώματα ("συγγενικά" τα ονομάζει ο Νόμος) που λήγουν κατά κύριο λόγο στην 50ετία από τη δημοσίευση/εκτέλεση του έργου, π.χ.:
Άρθρο 52
...
γ) η διάρκεια των δικαιωμάτων των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών που προβλέπονται στα άρθρα 46 και 49 Ν.2121/1993 ορίζεται σε πενήντα (50) χρόνια μετά την ημερομηνία της ερμηνείας ή εκτέλεσης αλλά δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τη διάρκεια της ζωής του καλλιτέχνη. Ωστόσο, αν εντός της περιόδου αυτής γίνει νόμιμη δημοσίευση ή νόμιμη παρουσίαση στο κοινό της υλικής ενσωμάτωσης της ερμηνείας ή εκτέλεσης, τα δικαιώματα αυτά διαρκούν πενήντα (50) χρόνια από την ημερομηνία της πρώτης αυτής δημοσίευσης ή της πρώτης αυτής παρουσίασης στο κοινό, ανάλογα με το ποιά έγινε πρώτη,

δ) Τα δικαιώματα των παραγωγών φωνογραφημάτων (παραγωγών υλικών φορέων ήχου) λήγουν πενήντα έτη μετά την πραγματοποίηση της υλικής ενσωμάτωσης. Ωστόσο, εάν το φωνογράφημα έχει δημοσιευθεί νομίμως κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, τα δικαιώματα λήγουν πενήντα έτη από την ημερομηνία της πρώτης νόμιμης δημοσίευσης. Εάν δεν έχει πραγματοποιηθεί νόμιμη δημοσίευση κατά την περίοδο που μνημονεύεται στο πρώτο εδάφιο και εάν το φωνογράφημα έχει παρουσιαστεί νομίμως στο κοινό κατά την περίοδο αυτή, τα δικαιώματα λήγουν πενήντα έτη από την ημερομηνία της πρώτης νόμιμης παρουσίασης στο κοινό.
ή
Άρθρο 51Α: Προστασία προηγουμένως αδημοσίευτων έργων

Κάθε πρόσωπο το οποίο, μετά τη λήξη της προστασίας του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας, για πρώτη φορά δημοσιεύει νομίμως ή παρουσιάζει νομίμως στο κοινό έργο προηγουμένως αδημοσίευτο, δικαιούται προστασίας ανάλογης με το περιουσιακό δικαίωμα του δημιουργού. Η διάρκεια προστασίας του δικαιώματος αυτού είναι εικοσιπέντε (25) έτη από τη στιγμή που για πρώτη φορά το έργο δημοσιεύθηκε νομίμως ή παρουσιάστηκε νομίμως στο κοινό και υπολογίζεται από την 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο έπεται της πρώτης νόμιμης δημοσίευσης ή παρουσίασης στο κοινό.

Σε ό,τι λοιπόν δημιούργησε ο Πρίγγος από μόνος του, ισχύει η 70ετία. Σε ό,τι όμως ήταν απλός συντελεστής και η δημιουργία δεν είναι αποκλειστικά δική του (τέτοιος π.χ. είναι ο τραγουδιστής που τραγουδά τραγούδι που το συνέθεσε άλλος), ισχύει 50ετία. Αν τώρα είναι και συντελεστής και δημιουργός, υπερισχύει το 2ο:
Άρθρο 53: Προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας

Η προστασία, που προβλέπεται από τα άρθρα 46 έως 52 του παρόντος νόμου [σημ.: δηλ. τα συγγενικά δικαιώματα ερμηνευτών κλπ.], αφήνει ακέραιη και δεν επηρεάζει κατά κανένα τρόπο την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας. Καμία από τις διατάξεις που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο δεν μπορεί να ερμηνευθεί κατά τρόπο που θίγει την προστασία αυτή. Εάν οι ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες, οι παραγωγοί υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί και οι εκδότες εντύπων έχουν αποκτήσει, εκτός από το συγγενικό δικαίωμα και δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας στο έργο, το δικαίωμα αυτό και το συγγενικό δικαίωμα υπάρχουν παραλλήλως και παρέχουν τις εξουσίες που απορρέουν από το κάθε δικαίωμα.
Τι ισχύει λοιπόν στην περίπτωση Πρίγγου;
Καταρχήν:
Άρθρο 2

5. Η προστασία του παρόντος νόμου δεν εκτείνεται σε επίσημα κείμενα με τα οποία εκφράζεται η άσκηση πολιτειακής αρμοδιότητας και ιδίως σε νομοθετικά, διοικητικά ή δικαστικά κείμενα, καθώς και στις εκφράσεις της λαϊκής παράδοσης, στις ειδήσεις και στα απλά γεγονότα ή στοιχεία.
Ξέρουμε ότι στα περισσότερα ψαλλόμενά του ο Άρχων, όπως πολύ σωστά έγραψε ο Δημήτρης, δεν ερμηνεύει δική του σύνθεση, αλλά "έκφραση λαϊκής παράδοσης". Πράγματι, οι αίνοι, τα δοξαστικά, τα ευλογητάρια, τα προσόμια, ουσιαστικά είναι ερμηνεία του κλασσικού κειμένου, την οποία μάλιστα έκανε πριν γράψει τα δικά του βιβλία. Τα κλασσικά κείμενα, ως γνωστόν, είναι μεν γραμμένα σε βιβλία τα οποία φέρουν το όνομα κάποιου (π.χ. Πέτρου, Στεφάνου, Ιωάννου κλπ.) πλην όμως αυτός δεν είναι "συνθέτης" με την έννοια ότι αυτός συνέθεσε τη μουσική. Απλώς κατέγραψε την προφορική παράδοση έτσι όπως την αντιλαμβανόταν εκείνος.

Προσοχή:
α. η λαϊκή παράδοση αυτή καθαυτή δεν προστατεύεται, όμως η ερμηνεία της λαϊκής παράδοσης είναι δημιούργημα του εκτελεστή και προστατεύεται. ΟΜΩΣ:
β. προστατεύεται όχι ως δικό του δημιούργημα του (πρωτότυπο δικαίωμα πνευματική ιδιοκτησίας=70 χρόνια από το θάνατο) αλλά ως δικαίωμα του εκτελεστή (συγγενικό δικαίωμα=50 χρόνια από την εκτέλεση).

Επομένως, ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ που ερμηνεύει ο Πρίγγος:
  • Το αρχικό μέλος ήταν γνωστό από παλιά ως προφορική παράδοση και ο συνθέτης του είναι άγνωστος, άρα είναι "έκφραση λαϊκής παράδοσης", η οποία δεν εμπίπτει στην προστασία του νόμου.
  • Η φωνητική απόδοση των κλασσικών μαθημάτων από τον Πρίγγο γινόταν, ως γνωστόν, από στήθους και με βάση την προφορική παράδοση. Δε μιλάμε για μέλη που ο ίδιος κάνει δική του σύνθεση. Στα κλασσικά οι "αλλαγές" που κάνει είναι τρόπος ερμηνείας, όχι νέα σύνθεση, άρα πλέον προφορική παράδοση και τις έκαναν κι άλλοι πριν απ' αυτόν, το βασικό μέλος παραμένει το ίδιο που ήταν και πριν από 200 και πλέον χρόνια.
Όλ' αυτά δείχνουν ότι δεν είναι δημιουργός ο Πρίγγος, αλλά συνεχιστής μιας παράδοσης και τα όσα ψέλνει προστατεύεται ως εκτελεστής (=50ετία από εκτέλεση) και όχι ως δημιουργός, που ΔΕΝ ΗΤΑΝ (=70ετά από θάνατο), όπως κι ο ίδιος έχει δηλώσει στο Δοξαστάριο.

Σε ό,τι αφορά τώρα ηχογραφήσεις τρίτων που αποσύρθηκαν (π.χ. ηχογραφήσεις π. Σεραφείμ Φαράσογλου), είναι κι αυτές νόμιμες. Ο Δημήτρης ο Ζαγκανάς έγραψε ότι:
Και επειδή το όλο θέμα ξεκίνησε (καλώς ή κακώς) με την ανιδιοτελή προσφορά υπ' εμού στο ανιδιοτελές Αναλόγιο-Ψαλτολόγιο της ιδιωτικής ηχογράφησης που πραγματοποίησε και διέδωσε όλως ανιδιοτελώς ο γνωστός για την ακάματη και ανιδιοτελή του προσφορά στη ΒΜ π.Σεραφείμ Φαράσογλου :
1) πρόκειται για μια ηχογράφηση που διάδοθηκε, σύμφωνα με προσωπική του βεβαίωση, ανιδιοτελώς από τον ίδιο (όχι από κάποιον άλλο!) στο ψαλτικό κοινό, όταν ήρθε στην Ελλάδα.
2) δεν διανοήθηκε ποτέ να εμπορευματοποιηθεί αυτήν την ηχογράφηση (ή άλλες σπάνιες ηχογραφήσεις από την Πόλη), αν και είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει αφού : πήρε ο ίδιος την πρωτοβουλία, πήγε με συμμαθητές του (όλοι θιασώτες του Πρίγγου) στην οικία του αειμνήστου Πρίγγου, φρόντισε να έχει τα απαραίτητα τεχνικά μέσα, εξασφάλισε την άδεια του Άρχοντος που έψαλε επί τούτου.
3) κατέγραψε τον αείμνηστο Άρχοντα κατασυγκινημένο να ψάλλει "εις μνημόσυνον αυτού αιώνιον" ("για να με θυμούνται") προς διάδοση και διάσωση της απαράμιλλης τέχνης του ("διότι σε σας αν τα πω και τ'ακούσετε, θα τα λέτε μεθαύριο σαν κι εμένα").

Ο π. Φαράσογλου καταρχήν, ανεξάρτητα αν αυτά που έλεγε ο Πρίγγος ήταν δικές του συνθέσεις ή όχι, έχει δικαίωμα σ' αυτά ως παραγωγός φωνογραφημάτων / υλικού φορέα ήχου:
Άρθρο 47:
3. Ως παραγωγός υλικού φορέα ήχου νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο με πρωτοβουλία και ευθύνη του οποίου πραγματοποιείται η πρώτη εγγραφή σειράς ήχων μόνο.

Άρθρο 52:
δ) Τα δικαιώματα των παραγωγών φωνογραφημάτων (παραγωγών υλικών φορέων ήχου) λήγουν πενήντα έτη μετά την πραγματοποίηση της υλικής ενσωμάτωσης. Ωστόσο, εάν το φωνογράφημα έχει δημοσιευθεί νομίμως κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, τα δικαιώματα λήγουν πενήντα έτη από την ημερομηνία της πρώτης νόμιμης δημοσίευσης. Εάν δεν έχει πραγματοποιηθεί νόμιμη δημοσίευση κατά την περίοδο που μνημονεύεται στο πρώτο εδάφιο και εάν το φωνογράφημα έχει παρουσιαστεί νομίμως στο κοινό κατά την περίοδο αυτή, τα δικαιώματα λήγουν πενήντα έτη από την ημερομηνία της πρώτης νόμιμης παρουσίασης στο κοινό.
Ως τώρα δε φαίνεται να έχει γίνει νόμιμη δημοσίευση ή νόμιμη παρουσίαση στο κοινό. Επομένως 50 έτη μετά την ηχογράφηση λήγουν τα δικαιώματα.

Μπορεί όμως να παίζει και το εξής (αυτό με επιφύλαξη): αν έχεις άδεια από τον παραγωγό, ίσως δεν υφίσταται θέμα ούτε πριν την παρέλευση της 50ετίας. Άδεια στον παραγωγό από την Α.Δ. δεν χρειάζεται, δεδομένου ότι έχει δοθεί άδεια από τον Πρίγγο στον π. Σεραφείμ, απ΄ό,τι λέει ο κ. Ζαγκανάς. Και η Α.Δ. ως διάδοχος του Πρίγγου, δεν είμαι σίγουρος αν έχει λόγο πάνω στην άδεια αυτή: η άδεια αφορούσε αποκλειστικά και μόνο αυτή την ηχογράφηση και δόθηκε, πάει και τελείωσε. Ο παραγωγός επομένως έχει την άδεια του ερμηνευτή. Αν εμείς έχουμε άδεια του παραγωγού, τελείωσε. Η άδεια αυτή, κατά τον κ. Ζαγκανά, είναι προφανής. Το μόνο που απομένει, αν θέλουμε να είμαστε και τυπικοί, είναι κάποιος να ρωτήσει τον π. Φαράσογλου, ο οποίος πιστεύω δεν θα αρνηθεί, αφού την άδεια για διάδοση των ηχογραφήσεων αυτών την έχει δώσει απλόχερα.

Ακόμα κι αν έχει τις ηχογραφήσεις η Α.Δ., εφόσον ο π. Σεραφείμ δίνει την άδεια τόσο στην Α.Δ. όσο και σε μας, δεν έχουμε πρόβλημα.

Όλες λοιπόν οι ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ ΚΛΑΣΣΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ (μη προσωπικών συνθέσεων δηλαδή) ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΙΓΓΟ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΕΣ ΕΦΟΣΟΝ ΠΑΡΗΛΘΕ 50ΕΤΙΑ. Και κάθε χρόνο γίνονται νόμιμες και περισσότερες: αυτή τη στιγμή (2009) μπορούν να αναρτώνται νομίμως ηχογραφήσεις μέχρι και του 1958 (επαναλαμβάνω κλασσικών, όχι δικών του συνθέσεων!). Με το που αλλάζουμε χρονιά και πάμε στο 2010, δημοσιεύουμε νομίμως μέχρι και του 1959 κλπ.

Τότε, θα μου πείτε, τι στο καλό δικαιώματα απέκτησε η Α.Δ.; Πολύ απλά, απέκτησε δικαιώματα στα πνευματικά δημιουργήματα του Πρίγγου: στα βιβλία του, στις συνθέσεις του, στις ηχογραφήσεις του με ερμηνείες δικών του έργων. Όμως οι ηχογραφήσεις/ερμηνείες του με έργα άλλων δεν είναι πνευματικό δημιούργημα του Πρίγγου αλλά ερμηνευτικό (συγγενικό). Και στα μεν πνευματικά μετράμε 70 χρόνια από το θάνατο, στα δε συγγενικά 50 χρόνια από την ερμηνεία. Και να τονίσω ότι εδώ ΔΕΝ υπάρχει παράλληλα συγγενικό δικαίωμα και δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας. Αυτό υπάρχει όταν ο ερμηνευτής λέει δικά του έργα και όχι έργα άλλων. Η Α.Δ. νομίζει ότι με το συμβόλαιο παραχώρησης των πνευματικών δικαιωμάτων αποκτά δικαιώματα πάνω στη φωνή του Πρίγγου γενικώς. Όχι κύριοι: αποκτάτε δικαιώματα όταν η φωνή του Πρίγγου δημιουργεί κάτι δικό του, όχι όταν η φωνή του ερμηνεύει κάτι που δεν είναι δικό του αλλά κοινό κτήμα ως λαϊκή παράδοση, πράγμα μάλιστα που και ο ίδιος παραδέχεται με ρητή μαρτυρία του στο Δοξαστάριο!!

Έτσι έχουν λοιπόν τα πράγματα κατ' εμέ. Από την όμως, όλοι καταλαβαίνουμε τον αγαπητό μας Διαχειριστή: για να φύγουμε από τα νομικά και να μιλήσουμε και λίγο ανθρώπινα, το ζουμί της όλης υπόθεσης και για το οποίο δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανένας είναι το
δεν θέλουμε να μπούμε σε δικαστικό αγώνα για αυτό το θέμα ακόμα και εάν κερδίσουμε στο τέλος.
Πολλές ώρες και πολλές στενοχώριες έχεις περάσει αγαπητέ Δημήτρη για την ψαλτοφάρα μας, όχι όμως και δικαστήρια, αυτό πράγματι πάει πολύ! Αυτό που στενοχωρεί όλους μας είναι ότι υπεύθυνη για την ιστορία είναι αποκλειστικά και μόνο η Α.Δ... Δεν καταφέρνουν όμως τίποτα έτσι, καθώς αφενός η παρέλευση 50ετίας και 70ετίας είναι ζήτημα μόνο κάποιων ετών, αφετέρου ήδη έχουν αρχίσει να συρρέουν στους απανταχού torrent trackers, rapidshare και δε συμμαζεύεται πολλές παλιές ψαλτικές ηχογραφήσεις και είναι θέμα ελάχιστου χρόνου πιστεύω και το ανέβασμα των ηχογραφήσεων του Πρίγγου.

Υ.Γ. Με τα βιβλία και κυρίως με τη νέα έκδοση του Αναστασιματαρίου υπάρχει, κατά την άποψή μου, μεγάλο θέμα και επιφυλάσσομαι να γράψω νέο μήνυμα με ΑΠΤΑ στοιχεία, πιστεύω σύντομα.
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Θερμότατες ευχαριστίες Νικόλαε, για το μόνο τόσο εμπεριστατωμένο νομικώς άρθρο περί της δημοσίευσης έργων Πρίγγου στο ψαλτολόγιον! Ας δούμε τί γράφει ο ίδιος εδώ (1952) κ ας πιστέψουμε στα λόγια του Άρχοντα για το κατά πόσον παραδίδει προσωπικές του συνθέσεις ή όχι στα έργα του
 
Last edited:
Top