Ωραίο κ. Αρβανίτη, ευχαριστούμε! Για καθημερινές βέβαια πάει περισσότερο, λόγω της μικτής έκτασης και του μικρού "Τριάδι". Οι πολλές σημειωμένες διέσεις και οι οξείες είναι γνωστό ότι δεν μου αρέσουν, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα και, σε κάθε περίπτωση, δεν μας εμποδίζει σε τίποτα να το πούμε μια καθημερινή ή μια "βιαστική" Κυριακή, όπως αυτή του Πάσχα, που πεινάμε... Και είναι κι εύκολο, με στρωτές γραμμές και λέγεται και χορωδιακά prima vista πολύ άνετα!
Ερώτηση άσχετη: έχετε εκδώσει ή σκοπεύετε να εκδώσετε κάποιο άλλο βιβλίο εκτός από αυτό του Ακαθίστου (είτε σε θεωρία είτε ψαλτικά);
Καλησπέρα. Ευχαριστώ κι εγώ.Κε Αρβανίτη, καλησπέρα σας! Ευχαριστίες πολλές για τα προσφερόμενα!
Σχετικά με την διατριβή σας, στην οποία αναφέρεστε τακτικά, παίρνω το θάρρος να ρωτήσω (φαντάζομαι πως ενδιαφέρει και όλη τη φιλόμουση κοινότητα να γνωρίζει για τους μουσικολογικώς διαπρέποντες συναδέλφους) ποιο το θέμα της και πού αυτή εκπονείται;
Φιλικά,
ΣΠΜ
ΥΓ. Καλή δύναμη για την ολοκλήρωσή της.
Τελείως στην τύχη τα έγραψα, δεν ήθελα να πω κάτι άλλο εκτός από το ότι το χερουβικό είναι σύντομο και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μου άρεσε και θα το ψάλω! Την Κυριακή του Πάσχα, επειδή βγαίνει πολύ γρήγορα ο ιερέας, συνηθίζω να ψάλω τον Α΄ήχο του Φωκαέα συντετμημένο ή το σύντομο του Καραμάνη ή κάτι ακόμα πιο σύντομο. Το δικό σας είναι επίσης σύντομο και κλασσικό. Δεν υποτιμώ ούτε την ακολουθία της Αναστάσεως (σημειωτέον ότι την πάμε πάντα κανονικά, δεν σκοτώνουμε τα μέλη, απλώς τα λέμε σύντομα) αλλά ούτε και τα ψαλλόμενα μέλη. Επομένως ό,τι ισχύει για τα σύντομα χερουβικά π.χ. του Πέτρου (δηλ. η χρήση τους περισσότερο σε καθημερινές ακολουθίες ή σε Κυριακάτικες που έχει αργήσει το χερουβικό ή σε περιπτώσεις... "βιασύνης" και "πείνας"!) ισχύει και για το δικό σας. Ό,τι έγραψα λοιπόν για καλό το έγραψα. Απλώς μου ήρθε στο νου πρώτα η ακολουθία της Αναστάσεως γιατί είναι από τις πλέον σύντομες για μένα, δεδομένου ότι δεν ψάλω τις καθημερινές.Να σ' ευχαριστήσω και ξανά αγαπητέ μου, αν σου άρεσε και θέλεις να το ψάλλεις, αλλά, ρε αδελφέ, αυτά για βιασύνες και πείνες, γιατί τα γράφεις; Ψάλλε το όποτε νομίζεις. Γιατί με βάζεις σε πειρασμό να σου απαντήσω έτσι που σου απάντησα;
Εύχομαι να το καταφέρετε και τα τα δούμε και δημοσιευμένα, μη μείνουν ξεχασμένα τέτοια ωφέλιμα πράγματα, όπως έχει συμβεί με πολλούς ερευνητές και πρωτοψάλτες. Εγώ θα έλεγα ότι όταν μαζεύεται υλικό, θα πρέπει να αναλώνεται κανείς σιγά σιγά και στην αξιοποίησή του, ώστε κάποτε να καταστεί κοινό κτήμα προς όφελος της μουσικής μας, και όχι μόνο στη διόγκωσή του.Δεν έχω εκδώσει κάτι άλλο ψαλτικό ή θεωρητικό. Διάφοροι λόγοι δεν μου το επέτρεψαν μέχρι σήμερα (ας μην εξηγήσω και κουράσω). Έχω πάρα πολλές συνθέσεις και σημειώσεις για θεωρητικά και παλαιογραφικά, που περιμένουν. Αυτή την στιγμή είμαι στη φάση ολοκλήρωσης του διδακτορικού μου και δεν είμαι για τέτοια. Μετά μάλλον απ' αυτό, ελπίζω να μπορέσω να τα δώσω σιγά-σιγά, Θεού θέλοντος.
Ως προς το Χερουβικό, ΟΚ, "Βρε Λινάρδο τεβερνιάρη, γράφτα κάτω απ' το σφουγγάρι" και "μπαρδόν" (για να συνεχίσω το ρεμπέτικο).Τελείως στην τύχη τα έγραψα, δεν ήθελα να πω κάτι άλλο εκτός από το ότι το χερουβικό είναι σύντομο και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μου άρεσε και θα το ψάλω! Την Κυριακή του Πάσχα, επειδή βγαίνει πολύ γρήγορα ο ιερέας, συνηθίζω να ψάλω τον Α?ήχο του Φωκαέα συντετμημένο ή το σύντομο του Καραμάνη ή κάτι ακόμα πιο σύντομο. Το δικό σας είναι επίσης σύντομο και κλασσικό. Δεν υποτιμώ ούτε την ακολουθία της Αναστάσεως (σημειωτέον ότι την πάμε πάντα κανονικά, δεν σκοτώνουμε τα μέλη, απλώς τα λέμε σύντομα) αλλά ούτε και τα ψαλλόμενα μέλη. Επομένως ό,τι ισχύει για τα σύντομα χερουβικά π.χ. του Πέτρου (δηλ. η χρήση τους περισσότερο σε καθημερινές ακολουθίες ή σε Κυριακάτικες που έχει αργήσει το χερουβικό ή σε περιπτώσεις... "βιασύνης" και "πείνας"!) ισχύει και για το δικό σας. Ό,τι έγραψα λοιπόν για καλό το έγραψα. Απλώς μου ήρθε στο νου πρώτα η ακολουθία της Αναστάσεως γιατί είναι από τις πλέον σύντομες για μένα, δεδομένου ότι δεν ψάλω τις καθημερινές.
Εύχομαι να το καταφέρετε και τα τα δούμε και δημοσιευμένα, μη μείνουν ξεχασμένα τέτοια ωφέλιμα πράγματα, όπως έχει συμβεί με πολλούς ερευνητές και πρωτοψάλτες. Εγώ θα έλεγα ότι όταν μαζεύεται υλικό, θα πρέπει να αναλώνεται κανείς σιγά σιγά και στην αξιοποίησή του, ώστε κάποτε να καταστεί κοινό κτήμα προς όφελος της μουσικής μας, και όχι μόνο στη διόγκωσή του.
Το χερουβικό του κ Αρβανιτη από τον καλό μου φίλο κ.Δανιήλ ΚαραμπάσηΑν και έγινε λόγος πως ειναι για καθημερινές νομιζω με τον σωστό χρόνο λέγεται ακόμα και σε γιορτή