Όρθρος Κυριακής 02-08-2009

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Τα αναστάσιμα του ήχου (βαρέως) μαζί με τα αναστάσιμα εξαποστειλάρια, Τιμιωτέρες, Εωθινό Ευαγγέλιο κλπ. βρίσκονται εδώ.
Οι Καταβασίες (σύντομες) εδώ.
Το εωθινό Δοξαστικό εδώ.
Οι σύντομες δοξολογίες του Μανουήλ εδώ.
Τα του Αγίου, καθώς και το συναξάριο επισυνάπτονται.
Λόγω του ότι δεν είχα την επαφή με το Τυπικό του Οικ. Πατριαρχείου ακόμη, χρησιμοποίησα τα δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Αν και δε νομίζω ότι θα διαφέρουν κάπου την συγκεκριμένη Κυριακή, εντούτοις θα ρίξω μία ματιά το απόγευμα για επιβεβαίωση και θα ενημερώσω ανάλογα.

Καλή δύναμη σε όλους.
 

Attachments

  • 02-08-2009.pdf
    591.5 KB · Views: 444
Last edited:

amentzelos

Μέλος
Χρηστο δεν εχεις βαλει και το απολυτικιο του Αγιου ΄΄ Βασιλειον διαδημα...΄΄ Συγνωμη για την παρατηρηση.
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Χρηστο δεν εχεις βαλει και το απολυτικιο του Αγιου ΄΄ Βασιλειον διαδημα...΄΄ Συγνωμη για την παρατηρηση.

Έχεις δίκιο. Προστέθηκε.
 
Χρηστο δεν εχεις βαλει και το απολυτικιο του Αγιου ΄΄ Βασιλειον διαδημα...΄΄ Συγνωμη για την παρατηρηση.

Αγαπητέ Χρήστο, οι γραμμές είναι πολύ απλές και όπως ξέρεις, το απλό είναι το ζητούμενο στην εκκλησιαστική μουσική.

Η τελειότητα συνάδει μόνο με την απλότητα.

Λόγω του ότι είναι Κυριακή, δεν έχεις προσθέσει το δοξαστικό των αίνων. Θα μπορούσες σε παρακαλώ να το προσθέσεις, για το αυτούσιο του φυλλαδίου του Πρωτομάρτυρος;

Ευχαριστούμε για τον κόπο της καταγραφής.


Υ.Γ. : Έχω μια ερώτηση να κάνω όσον αφορά την ορθογραφία:

Στην τελευταία σελίδα, στην πρώτη σειρά, στην κατάληξη στο Βου «πάντας».
Τονουμένη συλλαβή μετά κλάσματος, ακολουθήται από ένσημο κατιούσα συλλαβή μετά κλάσματος. (Η εξαίρεση του 2δ κανόνα, απ’ τους 106 του πατρός Εφραίμ)

Η θέση αυτή που γράφεις, έρχεται σε αντίθεση με αυτή του πατέρα Εφραίμ, ωστόσο, εμένα με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, διότι κι εγώ έτσι τη γράφω, μη εφαρμόζοντας τον κανόνα, γιατί δεν μου κολλάει ορθογραφικά στο μάτι.


Θα ήθελα αν κάποιο μέλος γνωρίζει αυτή την μικρή λεπτομέρεια να φωτίσει την άγνοιά μου.


Υ.Γ. 2 : Στην 4η σειρά του 1ου τροπαρίου της πρώτης ωδής (2η σελίδα), στη φράση: «(Δε)σπότη στεφανηφόρος πανόλβιε», στη συλλαβή «σπο». Εκεί κατά τη γνώμη μου, δεν ακολουθείται ο 2ο κανόνας, οπότε θέλει πεταστή.

Ευχαριστώ προκαταβολικά



Υ.Γ. 3 : Στο απολυτίκιο, 4η γραμμή, έχει την εξαίρεση του κανόνα 2δ, ποιο είναι το σωστό τελικά;
 
Last edited:

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Αγαπητέ Χρήστο, οι γραμμές είναι πολύ απλές και όπως ξέρεις, το απλό είναι το ζητούμενο στην εκκλησιαστική μουσική.

Η τελειότητα συνάδει μόνο με την απλότητα.
Χαίρομαι όταν κάποιοι εκφράζονται θετικά σε αυτή την λογική, όχι διότι την ασπάζομαι εγώ φυσικά, αλλά διότι τέλος πάντων αυτοί που γνωρίζουν την αξία της απλής γραφής, γνωρίζουν καλύτερα και τους λόγους, τους οποίους έχουμε κατά καιρούς συζητήσει και επισυμάνει (και οι οποίοι δεν είναι το ότι γράφουμε απλά διότι δεν μπορούμε να ψάλλουμε κάτι σύνθετο :mad:) .
Λόγω του ότι είναι Κυριακή, δεν έχεις προσθέσει το δοξαστικό των αίνων. Θα μπορούσες σε παρακαλώ να το προσθέσεις, για το αυτούσιο του φυλλαδίου του Πρωτομάρτυρος;
Λόγω ακριβώς του ότι πρόκειται για Κυριακή και το θέμα εδώ είναι οι Όρθροι των Κυριακών δεν περιλαμβάνεται το Δοξαστικό των Αίνων, εφόσον το Τυπικό προβλέπει Εωθινό. Επειδή όμως εδώ αναφερόμαστε και σε εορτές, εγώ έχω πάρει υπόψη μου μόνο τα όσα έχει το Μηναίο για τον Άγιο (όπου δεν τον εορτάζει με πλήρη ασματική ακολουθία) για τις ανάγκες του όρθρου της Κυριακής. Κάποια στιγμή, μπορεί να ανέβει σε άλλο σημείο ή και να προστεθεί στο παρόν θέμα ξεχωριστά (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η προσθήκη πρέπει απαραίτητα να γίνει από εμένα :wink:).
Ευχαριστούμε για τον κόπο της καταγραφής.
Καλοσύνη σου.
Υ.Γ. : Έχω μια ερώτηση να κάνω όσον αφορά την ορθογραφία:

Στην τελευταία σελίδα, στην πρώτη σειρά, στην κατάληξη στο Βου «πάντας».
Τονουμένη συλλαβή μετά κλάσματος, ακολουθήται από ένσημο κατιούσα συλλαβή μετά κλάσματος. (Η εξαίρεση του 2δ κανόνα, απ’ τους 106 του πατρός Εφραίμ)

Η θέση αυτή που γράφεις, έρχεται σε αντίθεση με αυτή του πατέρα Εφραίμ, ωστόσο, εμένα με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, διότι κι εγώ έτσι τη γράφω, μη εφαρμόζοντας τον κανόνα, γιατί δεν μου κολλάει ορθογραφικά στο μάτι.

Θα ήθελα αν κάποιο μέλος γνωρίζει αυτή την μικρή λεπτομέρεια να φωτίσει την άγνοιά μου.
Και γω η αλήθεια με "φωτογραφικά" κριτίρια επέλεξα την θέση αυτή... Θα κοιτάξω εάν συναντάται κάτι παρόμοιο κάπου και θα επανέλθω...
Υ.Γ. 2 : Στην 4η σειρά του 1ου τροπαρίου της πρώτης ωδής (2η σελίδα), στη φράση: «(Δε)σπότη στεφανηφόρος πανόλβιε», στη συλλαβή «σπο». Εκεί κατά τη γνώμη μου, δεν ακολουθείται ο 2ο κανόνας, οπότε θέλει πεταστή.
Έχεις δίκιο. Διορθώθηκε.
Ευχαριστώ προκαταβολικά
Εγώ ευχαριστώ για τις διορθώσεις.
Υ.Γ. 3 : Στο απολυτίκιο, 4η γραμμή, έχει την εξαίρεση του κανόνα 2δ, ποιο είναι το σωστό τελικά;
Η κατάβαση που ακολουθεί εδώ είναι δίφωνη (ελαφρόν) οπότε δεν στέκει η χρήση ομαλού. Εάν υπάρχουν παραδείγματα που να αναιρούν κάτι απ' αυτά, είμαι πάντα ανοικτός σε επισυμάνσεις. Η ορθογραφία ήταν πάντα από τους αγαπημένους μου τομείς έρευνας. :wink:
 
... τους λόγους, τους οποίους έχουμε κατά καιρούς συζητήσει και επισυμάνει και οι οποίοι δεν είναι το ότι γράφουμε απλά διότι δεν μπορούμε να ψάλλουμε κάτι σύνθετο


Φυσικά και μπορούμε να πούμε κάτι σύνθετο, όπως Καραμάνη (μακριά από μένα), το άξιον εστί του Φωκαέα στον Γ΄ ήχο ή ακόμα και Κεσσανιέα και άλλα μαθήματα φωνητικής επιδείξεως και εκτελεστικής ικανότητος.
Τα μαθήματα αυτά όμως, δεν είναι για Ιερό Ναό._

Η κατάβαση που ακολουθεί εδώ είναι δίφωνη (ελαφρόν) οπότε δεν στέκει η χρήση ομαλού.

Εγώ νομίζω ότι ο κανόνας γράφει ότι αν ακολουθεί μία συλλαβή κατάβασης, κι όχι κατάβαση ενός φθόγγου.

Τέλος πάντων, εγώ ακολουθώ τον κανόνα 2δ και εδώ κι όχι την εξαίρεσή του.

Η ορθογραφία ήταν πάντα από τους αγαπημένους μου τομείς έρευνας.

Κι εμένα, ένας απ' τους αγαπημένους μου μαζί με τόσους άλλους... !




Η ορθογραφία είναι αυτή που κάνει το μουσικό κείμενο εξαίρετο.
Ένα ανορθόγραφο κείμενο (βλ. Σακελλαρίδη), όσο καλό μέλος και να έχει, δεν μπορείς να το διαβάσεις, δεν μπορείς να το αποδώσεις.

Ινε σα να γραφις ανορρθωγραφα τιν ελιννικι γλοσα, κανοντας λαθος ακομμα και στον τονίσμο!


Τι γνώμη θα σχημάτιζε κάποιος για τον γράφοντα την προηγουμένη πρόταση;

Έτσι είναι και η μουσική μας, έχει αυστηρούς κανόνες ορθογραφίας που κάνουν το κείμενο ευανάγνωστο, αφήνοντάς σου μια υποβόσκουσα Θεία ευφορία.

… και τω Θεώ δόξα …
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Όσον αφορά στην τυπική διάταξη της ημέρας, τα Δύπτιχα συμφωνούν σε όλα με το βοήθημα του Πατρειαρχείου (μάλλον αναμενόμενο), οπότε όλα καλά.
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Εγώ νομίζω ότι ο κανόνας γράφει ότι αν ακολουθεί μία συλλαβή κατάβασης, κι όχι κατάβαση ενός φθόγγου.

Τέλος πάντων, εγώ ακολουθώ τον κανόνα 2δ και εδώ κι όχι την εξαίρεσή του.

Οι κανόνες της πολύ χρήσιμης συλλογής του γέροντα, όπως και αυτοί που έχω αποστηθήσει παράγονται με τον ίδιο τρόπο, ο οποίος δεν είναι άλλος, από την αναγνωστική εμπειρεία και την με τον οποιοδήποτε τρόπο επαφή με τα κείμενα των μεταγραφών (προσωπικά χρησιμοποιώ πολύ την αντιγραφή τέτοιων κειμένων). Απλά στο συγκεκριμένο παράδειγμα, δεν έχω συναντήσει ποτέ ομαλόν πριν από δίφωνη κατάβαση. Εφόσον δεν υπάρχει κάποια μουσική φράση που να αναιρεί την παραπάνω άποψη (έχω δει μετά από ομαλόν συνεχείς καταβάσεις, αλλά όλες είναι της μίας φωνής, πράγμα που δεν θεωρώ τυχαίο), στέκει ως άλλη μία εξαίρεση του κανόνος. Εάν όμως υπάρχει κάποια φράση που να περιέχει ομαλόν πριν από καταβάσεις πέραν της μίας φωνής, το πράγμα αλλάζει και φυσικά είμαι αρκετά ανοικτός να δεχτώ τα νέα δεδομένα. Αλλά χωρίς δείγματα γραφής, είμαι πολύ στενοκέφαλος σε αυτά τα ζητήματα, για τους λόγους που πολύ σωστά αναφέρεις στο παραπάνω σου μήνυμα. Πάντως ήδη με τον προβληματισμό σου, έχω αρχίσει το ψάξιμο για μία τέτοια φράση, αν κάποιος φίλος έχει κάτι υπόψη του, θα μας έκανε μεγάλη διευκόλυνση, αρκεί το παράδειγμα να μην είναι της μετά Φόρμιγγος εποχής, όπου αρχίζουν διάφορα ορθογραφικά (και όχι μόνο θα έλεγα) παρατράγουδα, αλλά από τις μεταφορές τις εποχής των Γρηγορίου και Χουρμουζίου π.χ. Φωκαέας κλπ. ώστε να είναι ένα παράδειγμα αρκετό για να το δεχτούμε.
 
Top