Το πιο στρωτό κείμενο σε χαιρετισμούς το έχω βρει στο Τριώδιο του Χρυσάνθου Θεοδοσοπούλου. Όσο για το τη υπερμάχω, ας μη λέμε μόνο το σύντομο για να μην κουράζουμε, δήθεν, τους πιστούς: και το αργό είναι πολύ ωραίο, αρκεί να λέγεται σωστά, με το ύφος του, τα ισοκρατήματά του. Από κει και πέρα, λογικό είναι, κατ' εμέ, να θεωρείται σήμερα πιο μακρόσυρτο και κουραστικό το παλαιό και να έχουν γίνει συντμήσεις. Στο Τριώδιο του Χρυσάνθου λοιπόν έχει και τρία αργά τη υπερμάχω (ένα αργό, ένα αργοσύντομο κι ένα "σύντομο-αργό") εκ των οποίων λέω πάντα το δεύτερο: έχει πάρει τις πιο ωραίες γραμμές από το αξεπέραστο παλαιό και έρχεται πολύ ωραία, ακόμα και σε αργό τέμπο (που του πάει πολύ, εδώ που τα λέμε), χωρίς να κουράζει! Έχω ακούσει και θετικά σχόλια από το εκκλησίασμα. Πάντως είναι όντως πολύ καλή και η σύντμηση του Παναγιωτόπουλου-Κούρου, που αναφέρθηκε.
Από Χαίρε Νύμφη, έχει πολύ καλή συλλογή από κλασσικά, Στανίτσα και άλλους το βιβλίο του Ακαθίστου του Παπαχρόνη, που είναι μάλιστα μικρό και φτηνό (αξίζει γιατί έχει και το κλασσικό μουσικό κείμενο από τον κανόνα). Και το βιβλίο του Φορτωμά επίσης έχει πολύ ωραία γραμμένο το αργό "Την ωραιότητα": έχει όλες τις γραμμές του Στανίτσα αλλά στρωτά γραμμένες, χωρίς εξεζητημένους λαρυγγισμούς, λέγεται κάλλιστα και χορωδιακά!
Συνιστω ανεπιφυλακτα τους χαιρετισμους του Αρχοντος Πρωτοψαλτου κ.Λυκουργου Πετριδη ! Ειναι ο ανθρωπος που ηπιε κατευθειαν απο την πηγη του "ζωντος υδατος" ( ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟ ΣΤΑΝΙΤΣΑ) ! Απλος και μεγαλοπρεπης !
Άλλη λύση είναι να ψάλλουμε απο του Πρωγάκη τα ευρισκόμενα που μας καλύπτουν πιστεύω αν πούμε τον Κανόνα απο το Τριώδιο (όχι με νότες) που δεν πιστεύω να δυσκολεύει κανέναν.
Νομιζω οτι στα Πατριαρχικα αναλογια γινεται ετσι ακριβως.
Παλαιωτερα και με τον κ.Χριστιδη τα λεγαμε ολα απο το Τριωδιο και χωρις νοτες. Βιβλιο εβγαινε στο αργο "Τη υπερμαχω".
Το βιβλιο ειναι καλο οταν υπαρχει χορωδια οπου ειναι φυσις αδυνατο να γινει κουμαντο χωρις κειμενο. Ομως ειμαι της γνωμης του να διαβαζει και να μαθαινει ο ιεροψαλτης καποια πραγματα απεξω, ωστε να εχει μεγαλυτερη ανεση στην εκτελεση. Οχι μονο για τον κανονα των χαιρετισμων, αλλα και τους αναβαθμους, κανονες, καθισματα, καταβασιες, πασαπνοαρια, συντομες δοξολογιες κτλ. Αν μη τι αλλο, γεμιζει και το αυτι μουσικες γραμμες.
Συμφωνώ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα "Αμήν" σ' ένα μουσικό βιβλίο είναι περισσά, καθώς:Ετσι ειναι. Μερικοι βγαζουν βιβλιο για να πουν ακομη και ενα απλο "Αμην" που και οι δυο του συλλαβες ειναι στον Νη. Ελεος...
Το βιβλιο ειναι καλο οταν υπαρχει χορωδια οπου ειναι φυσις αδυνατο να γινει κουμαντο χωρις κειμενο.
Εεεεεε..... ξέρετεεεεεε..... μήπως θα μπορούσατεεεεε......Συμφωνώ και κατα τη δική μου γνώμη έχω βρει όντως το του Χρύσανθου Θεοδοσόπουλου ως το καλύτερο και πιο στρωτό κείμενο, με κλασικές γραμμές ,κυλάει σαν νερό,μπορείς να το ψάλλεις άνετα.Υπάρχει και σε CD.