Τα αργά Βυζαντινά μελωδήματα! (του Γεωργίου Αγγελινάρα)

Μάριος

Μέλος
Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο.
Νομίζω όμως ότι πρέπει να προβληματιστούμε σχετικά με τον λόγο που τα αργά κείμενα δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλή και να αναρωτηθούμε αν και κατά πόσο φέρουμε σαν ψάλτες μερίδιο ευθύνης.
Είναι γνωστό ότι τα αργά μαθήματα είναι δυσκολότερα τόσο από τεχνικής όσο και από ερμηνευτικής άποψης. Αυτό συνεπάγεται περισσότερη και ποιοτικότερη μελέτη των μαθημάτων καθώς και συστηματική εκγύμναση της φωνής.
Αφιερώνουμε άραγε τον χρόνο και την προσπάθεια που απαιτείται προκειμένου να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα;
Ή μήπως πολλές φορές, όντες εντελώς απροετοίμαστοι έχουμε την απαίτηση να ακούσουν τους λαρυγγισμούς τα λάθη, τις παραφωνίες και τις πληκτικές εκτελέσεις στο όνομα της διατήρησης της παράδοσης και αντι να επιτυγχάνουμε μελωδήματα "τα οποία χειραγωγούν τους προσευχομένους στην μυσταγωγική ατμόσφαιρα της κατανύξεως που αποτελεί τη βασική επιδίωξη της Θείας Λατρείας και πρέπει να είναι βιωματική και εξυψωτική" καταφέρνουμε το εντελώς αντίθετο; Την πλήξη και το χασμουρητό ή ακόμα χειρότερα την απέχθεια...
Αυτά σκέφτομαι και αισθάνομαι ιδιαίτερα βαρύ το φορτίο της ευθύνης του ψαλτηρίου.
 
Last edited:
Top