Υπάρχουν πιο αρμόδιοι από μένα, αλλά ας πω κάτι σχετικό.
Α) Λόγω της φύσεώς του ο κανόνας αυτός έχει διάφορα σημεία στα οποία απαντούν διαφορετικές γραφές. Παραθέτω μερικά τέτοια χωρία (εκτός από αυτό που αναφέρατε).
Ῥίζης φυεῖσα τοῦ Ἰεσσαὶ Παρθένε, (ὦ Παρθένε)
Ὅρους παρῆλθες, τῶν βροτῶν τῆς οὐσίας,
Τὴν ἀγριωπόν, ἀκρατῶς γαυρουμένην,
Ἄσεμνα βακχεύουσαν ἐξοιστρουμένου (ἐξ οἰστρημένου)
Κόσμου καθεῖλες πανσθενῶς ἁμαρτίαν·
«Μήτραν ἀφλέκτως εἰκονίζουσι Κόρης,
Οἱ τῆς παλαιᾶς πυρπολούμενοι νέοι,
Ὑπερφυῶς κύουσαν, ἐσφραγισμένην.
Ἄμφω δὲ δρῶσα, θαυματουργίᾳ μιᾷ, (μία)
Λαοὺς πρὸς ὕμνον ἐξανίστησι χάρις».
Τύπους ἀφεγγεῖς καὶ σκιὰς παρηγμένας,
Ὦ Μῆτερ ἁγνή, τοῦ Λόγου δεδορκότες,
Νέου (νέον) φανέντος, ἐκ πύλης κεκλεισμένης,
Ὕψους ἀνάσσων οὐρανῶν εὐσπλαγχνίᾳ,
......................................................................,
Ἵνα πρὸς αὐτὸν ἑλκύσῃ πρωτόκτιστον. (πρωτόκτιτον)
Β) Θεωρητικά (για να έλθω στο ερώτημά σας), αν και δεν είναι λάθος το τῷ (ούτε μετρικά), ωστόσο το τε τονίζει καλύτερα το συναμφότερον: Ἶσον και Πατρί, καὶ βροτοῖς (δηλαδή τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο).