Κατηχητικός λόγος στον Όρθρο του Πάσχα

Κατ’ ακρίβειαν, ο κατηχητικός λόγος του Χρυσοστόμου διαβάζεται στο τέλος του Όρθρου και όχι στο τέλος της Λειτουργίας του Πάσχα. Στις ενορίες όμως ο Όρθρος κατακλείεται με το τριπλό «Χριστός ανέστη» και αμέσως μετά αρχίζει η Λειτουργία. Συνεπώς στις διάφορες εκδόσεις ο Κατηχητικός λόγος προβλέπεται να λεχθεί μετά το τριπλό «Χριστός ανέστη» στο τέλος του Όρθρου, μετά δε από αυτόν λέγεται το απολυτίκιο του αγίου πατρός. Η πρόβλεψη όμως τούτη δημιουργεί ένα μικρό πρόβλημα καθώς μετά την τοποθέτηση του λόγου στην θέση αυτή ο Όρθρος δεν επισφραγίζεται πλέον δια του τροπαρίου της εορτής ως συμβαίνει στις λοιπές μεγάλες δεσποτικές εορτές αλλά δια του απολυτικίου του ι. Χρυσοστόμου. Μήπως θα ήταν ορθότερο να γίνει κάποια βελτίωση σε αυτό το σημείο; π.χ. να λέγεται ξανά το «Χριστός ανέστη» μετά το απολυτίκιο του αγίου;

Για ποιό λόγο άραγε μετατίθεται από πολλούς ο λόγος στο τέλος της Λειτουργίας; Εξυπηρετεί κάποιο έστω πρακτικό λόγο;

Η αντιφώνηση του επαναλαμβανόμενου «επικράνθη», «ανέστη» από το λαό έχει καμία παραδοσιακή βάση ή αποτελεί αυθόρμητη έκφραση συμμετοχής που έγινε έθος;

Στην Υποσημείωσιν 6 του ΚΖ΄ Κεφαλαίου του ΤΑΣ (υπό Δοσιθέου ηγουμένου Μονής Τατάρνης) αναφέρει την τάξι αναγνώσεως των Κατηχήσεων του αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου εις την α΄ ώραν της Κυριακής Τελώνου και Φαρισαίου και λέγει «Μετά το πέρας της αναγνώσεως λέγομεν το τροπάριον του Αγίου Θεοδώρου Ορθοδοξίας οδηγέ και ασπαζόμεθα την εικόνα αυτού. Ίσως σχετίζεται άμεσα και με την ψαλμώδησιν του Απολυτικίου του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. την αναφέρει σαν συνήθη πράξι, επί του υμετέρου τυπικού παραδεδομένη.

Περί του λόγου αυτού είχα ακούσει έναν ιερέα να προβληματίζεται για την πατρότητα του διότι δε μαρτυρείται στα περισσότερα βιβλία με τους λόγους του Αγίου παρά σε μία μόνο σειρά με έργα μάλλον νώθα. Γνωρίζει κανείς σχετικές λεπτομέρειες;