Κακώς! Στην Ελλάδα θα έπρεπε ΟΛΟΙ οι καθηγητές μουσικής να ξέρουν τουλάχιστον βασικά στοιχεία ελληνικής μουσικής.
Για να ακριβολογούμε, το ΦΕΚ που αφορά στην ύλη των Ωδείων (11 νοέμβρη του 57 έτσι για την ιστορία, με διάταγμα που υπέγραψε ο Βασιλεύς Παύλος ο οποίος έζησε πολύ μεγάλο μέρος της ζωής του στην Ευρώπη εάν μας λέει κάτι αυτό, όχι ότι είναι απαραίτητο, να είμαστε και δίκαιοι) αναφέρει τα εξής:
1) Αντίστιξη. άρθρο 61 κεφ.2 δευτέρα τάξις. μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι απαιτεί "αντιστικτική επεξεργασία επί απλών Βυζαντινών και Δημωδών μελωδιών και σύνθεσις υπό του μαθητού τοιούτων βυζαντινού και νεοελληνικού ύφους..." κ.α. Δεν ξέρω πως το αντιλαμβάνεται αυτό κανείς, αλλά περί βυζαντινής σημειογραφίας ούτε λόγος.
2) Φούγκα. άρθρο 65. "Ασκήσεις φούγκας επί θεμάτων λαμβανομένων εκ των βυζαντινών και δημοτικών μελωδιών και επί των ιδιών θεμάτων ελληνικού ύφους".
3) Σύνθεσις. άρθρο 69 μεταξύ άλλων: "Επισταμένη μελέτη των βυζαντινών ήχων και ρυθμών ως και των αρχαίων τρόπων και των νεοελληνικών κλιμάκων".
Αλήθεια, τόσο τέλειο είναι αυτό το διάταγμα γενικώς όπου δεν έχει υποστεί καμμία αλλαγή-βελτίωση απ'το 57; Θα μου πείτε, έχει και διατάγματα πολύ παλαιότερα που δεν έχουν αλλάξει αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία...
Προσέξτε, ακόμα και στην σύνθεση όπου ολοκληρώνονται πλέον οι σπουδές, περί της παρασημαντικής μας τίποτα παρά μόνο μελέτη των κλιμάκων. Δηλαδή, αυτό που θα μπορούσαμε και μεις πολύ απλά να πούμε στο μαθητή, ότι τα διαστήματα της ευρωπαϊκής μουσικής χωρίζονται σε τόνους και υμιτόνια για αυτούς και αυτούς τους λόγους κλπ. (όχι βέβαια σε δύο κουβέντες, αλλά πιστεύω καταλαβαίνουμε όλοι σε πιο επίπεδο ανάλυσης της μουσικής αυτής αναφέρομαι). Για Πτυχία και διπλώματα ουδέ μία αναφορά.
Όλ'αυτά, για να διαφωνήσω μαζί σου Αντώνιε, ότι όλοι αυτοί οι μουσικοί ΚΑΛΩΣ δεν γνωρίζουν περί της μουσικής μας διότι ουδέποτε την συνάντησαν μπροστά τους και ούτε πρόκειται.
Το τί παραπάνω ξέρεις, δεν είναι πρόβλημα. Το τι λιγότερο, είναι.
Σύμφωνοι, αλλά να μάθεις κάτι παραπάνω απ'το αντικείμενό σου λόγω ανησυχίας όχι υποχρεωτικά. Όταν μιλάμε για δίπλωμα, μιλάμε για ειδίκευση στο αντικείμενο και όχι καθολική και σφαιρική γνώση άλλων μουσικών. Και γιατί δηλαδή, δεν προβλέπετε από το νόμο, η ανάλυση της μουσικής της Ανατολής και δει της γείτονας χώρας, η οποία και χρησιμοποιεί μία μορφή του πενταγράμμου (τροποποιημένη βέβαια) αλλά και έχει περισσότερη σχέση (κατ' άλλους δε καταλυτική) με τα δικά μας; Κι εγώ αναγκάστηκα να μάθω την ευραπαϊκή μουσική σημειογραφία αυτή ως διπλωματούχος και δεν μου χρησίμευσε έως τώρα. Εσάς; ( δεν αναφέρομαι προσωπικά φυσικά
)
Όχι δεν είσαι ψάλτης. Είσαι δάσκαλος της μουσικής μας με το δίπλωμα!!! Και θα πρέπει να το κατέχεις το αντικείμενο.
Σωστά, λάθος τοποθέτηση της λέξης ψάλτης, όμως το δίπλωμα με κάνει εν δυνάμει γνώστη όλων των μουσικών παραδόσεων (έστω και εν μέρη);
Δεν θα διαφωνήσω γενικά στο ότι πρέπει να δοθεί πολύ μεγαλύτερο βάρος στα δικά μας. Όμως σε επίπεδο διπλώματος θεωρώ πως πρέπει να γνωρίζουμε τουλάχιστον βασικά στοιχεία δυτικής σημειογραφίας.
Για μένα πέραν της διαστηματικής μορφής των κλιμάκων της και του λόγου ύπαρξής των, τα υπόλοιπα είναι...
Στο κάτω κάτω τα δυτικά σημαδόφωνα και τα δικά μας έχουν κοινή αφετηρία. Και θα έπρεπε να ξέρουμε, γιατί μας ενδιαφέρει άμεσα, το πότε πως και γιατί διαφοροποιήθηκαν, καλούμενα να εξυπηρατήσουν ποιές ανάγκες. Επαναλαμβάνω όχι σε λεπτομέρειες, αλλά σε αδρές γραμμές. Και εν τέλει αυτό δεν μας είναι άχρηστο. Μας κάνει καλύτερους στη δικιά μας δουλειά.
Ειλικρινά, δεν ήξερα ότι υπήρχε σχέση και κοινή αφετηρία στη δημιουργία των σημαδόφωνών μας με της Δυτικής μουσικής. Παρακαλώ εάν έχετε στοιχεία επ'αυτού ή όποιος άλλος φίλος, θα ήταν πολύ χρήσιμα για μελέτη. Πάντως στην ιστορία της μουσικής του Karl Neff δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο.
Όπως ακριβώς δεν γίνεσαι Ψάλτης χωρίς να πας στο αναλόγιο, δεν γίνεσαι δάσκαλος μόνο πηγαίνοντας στο αναλόγιο.
Πολύ σωστά, Θεωρία και πράξη σε πολύ μεγάλες μερίδες, διδακτική εμπειρία και μεταδοτικότητα (καλά αυτό για πολλούς, ή το χεις ή δεν τό χεις) καθώς και δυνατότητα επίλυσης προβλημάτων και ερωτήσεων των μαθητών ΕΝΤΟΣ του αντικειμένου.
Τέλος πάντων, μάλλον διαφωνούμε
Υ.Γ. Βασίλη σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που διαφωνούμε και μάλλον ούτε η τελευταία
. Πάντως, να εξομολογηθώ εδώ, ότι από την στιγμή της αυτού του είδους επαφής και ανταλλαγής απόψεων και με σένα και με τον κ. Κωνσταντίνου και με όλους γενικά τους φίλους συναδέλφους, έχω αλλάξει πολλά και στον τρόπο που βλέπω τα πράγματα θεωρητικά, αλλά και στο τι πιστεύω ορθό για πρακτική χρήση στο αναλόγιο και σας ευχαριστώ όλους γι'αυτό.
