dimskrekas
Δημήτρης Σκρέκας
Φαντασθείτε πόσο φτωχότεροι θα ήμαστε αν δεν υπήρχαν οι επανεκδόσεις Ρηγόπουλου, Κουλτούρας και Πολυχρονάκη ( πάλαι ποτέ και Τερτίου);
Ο νοών βλεπέτω και νοείτω...
Last edited:
Περί επανεκδόσεων μουσικών βιβλίων & πνευματικών δικαιωμάτων
- Thread starter dimskrekas
- Start date
Φαντασθείτε πόσο φτωχότεροι θα ήμαστε αν δεν υπήρχαν οι επανεκδόσεις Ρηγόπουλου, Κουλτούρας και Πολυχρονάκη ( πάλαι ποτέ και Τερτίου);
Ο νοών βλεπέτω και νοείτω...
V_Zacharis
Παλαιό Μέλος
Η αλήθεια είναι ότι αναρωτιέμαι αν είναι σωστό που ανεβαίνουν επανεκδόσεις βιβλίων (που έχουν πνευματικά δικαιώματα) και όχι οι πρωτότυπες (αν και δεν χάνω ευκαιρία να κατεβάζω ότι ανεβαίνει).
Το λέω σαν προβληματισμό.
Δεν θέλω να κατακρίνω κανένα, αφού πρώτος τα κατεβάζω. Απλά θεωρώ ότι κάπως πρέπει να επιβραβεύεται και η δουλειά εκείνων των ανθρώπων που επανέκδοσαν αυτά τα παλαιά βιβλία ώστε να μπορούμε εμείς σήμερα να τα σκανάρουμε σε καλή ποιότητα, αφού αυτοί έκατσαν και τα καθάρισαν.
Εγώ προσωπικά ότι ανεβαίνει το έχω ήδη και σε έντυπη μορφή. (είναι πιο εύχρηστη για μελέτη)
Το λέω σαν προβληματισμό.
Δεν θέλω να κατακρίνω κανένα, αφού πρώτος τα κατεβάζω. Απλά θεωρώ ότι κάπως πρέπει να επιβραβεύεται και η δουλειά εκείνων των ανθρώπων που επανέκδοσαν αυτά τα παλαιά βιβλία ώστε να μπορούμε εμείς σήμερα να τα σκανάρουμε σε καλή ποιότητα, αφού αυτοί έκατσαν και τα καθάρισαν.
Εγώ προσωπικά ότι ανεβαίνει το έχω ήδη και σε έντυπη μορφή. (είναι πιο εύχρηστη για μελέτη)
dimskrekas
Δημήτρης Σκρέκας
Σωστός!
Και η τιμή των επανεκδόσεων ως επί το πλείστον δεν είναι απαγορευτική. Ειδικώς σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ... γελοία. Μην τσιγκουνεύεστε. Είναι επένδυση (μουσικής και όχι μόνο) ζωής.
Δ.
ixadin
Ηχάδιν
Είναι πολύ σοβαρό αυτό που λέτε.
Είναι σίγουρο ότι και οι επανεκδόσεις έχουν πνευματικά δικαιώματα;
dimskrekas
Δημήτρης Σκρέκας
Έχουν πνευματικά δικαιώματα ως επανεκδόσεις (δηλαδή δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση του κειμένου τους που προέρχεται από την επανέκδοση), για ευνόητους λόγους
αλλά
δεν έχουν την αποκλειστικότητα του κειμένου οι εκδότες τους, δηλαδή μπορεί να κυκλοφορεί π.χ. το Ταμείο Ανθολογίας ως επανέκδοση ταυτόχρονα από περισσότερους του ενός εκδοτικούς οίκους. Γι' αυτό λ.χ. η Μ. Εβδομάδα του Ραιδεστηνού κυκλοφορεί κι από τον Ρηγόπουλο, κι από τον Πολυχρονάκη (με κάποιες παραλλαγές βέβαια), το Μέγα Θεωρητικόν του Χρυσάνθου από την Κουλτούρα, τον Σπανό, κι από αρτιφανή εκδότη.
Δ.
Last edited:
V_Zacharis
Παλαιό Μέλος
Ακριβώς.
Ωστόσο μπορούμε να σκανάρουμε και να δημοσιεύουμε την πρωτότυπη έκδοση της οποίας τα πνευματικά δικαιώματα έχουν εκπνεύσει, καίτοι έχει επανεκδοθεί. Στην επανέκδοση υπάρχουν δικαιώματα, όχι στο πρωτότυπο...
Εγώ έχω στο αρχείο μου κάποια βιβλία σκαναρισμένα από επανεκδόσεις (για λόγους φορητότητας της βιβλιοθήκης μου-πράγμα που μου χρησίμευσε παρα πολύ φέτος που είμαι μακριά από το σπίτι μου), των οποίων έχω φυσικά και την έντυπη μορφή, αλλά δεν τ' ανεβάζω σε δημόσια θέα στο φόρουμ για λόγους πνευματικών δικαιωμάτων και σεβασμού στους επανεκδότες.
Σε φίλους που γνωρίζω ότι έχουν ήδη την έντυπη μορφή τους, τα έχω δωρήσει φυσικά.
Υ.Γ.
Ο "αρτιφανής εκδότης" του Μ.Θεωρητικού, δεν το επανέκδοσε απλά.
Last edited:
Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου
Παλαιό Μέλος
Ας μου επιτραπεί να συμπληρώσω την συζήτηση με μια άποψη που έχει νομικά ερείσματα λόγω και των συναφών επιστημονικών γνώσεών μου.
Τα κείμενα ως μορφή γραπτού λόγου,υπάγονται σε μία μορφή πνευματικών δικαιωμάτων, την οποία και απαριθμεί ο νόμος ως ''γενική ρήτρα''. Ταυτόχρονα η υπαγωγή της κατηγορίας των κειμένων στην Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης-Παρισιού,συντελεί στην περιφρούρηση ορισμένων κειμένων ακόμα και αυτών που προέρχονται από προφορικό λόγο, και κυρίως αυτών που είναι προϊόντα λογοτεχνίας ή επιστήμης κ.α
Επίσης ο γνωστός νόμος 2121/93,κατοχυρώνει και προστατεύει κάθε έργο από υποκλοπή ή παράνομη αντιγραφή δίχως άδεια, το ίδιο και άλλα νομοθετικά κείμενα με συναφή δράση και περιεχόμενο.
Όλα αυτά έχουν ως προϋπόθεση, την άμεση κατοχύρωση των πνευματικών δικαιωμάτων κάποιου έργου, απο όποιον διαθέτει τα πραγματικά και νομικά-νόμιμα δικαιώματα επί του έργου.
Ανησυχία επί του θέματος λοιπόν , υπάρχει όταν το λεγόμενο copyright είναι σαφώς κατοχυρωμένο και απαγορεύει την όποια ΄''παράνομη'' επέμβαση στο έργο(αντιγραφή, μερική ή ολική αναδημοσίευση κ.α) και έτσι καλό θα ήταν να υπάρχει μια προσοχή ιδιαίτερα στην αναπαραγωγή νομικά κατοχυρωμένων έργων.
dimskrekas
Δημήτρης Σκρέκας
Ακριβώς.
Σε φίλους που γνωρίζω ότι έχουν ήδη την έντυπη μορφή τους, τα έχω δωρήσει φυσικά.
Υ.Γ.
Ο "αρτιφανής εκδότης" του Μ.Θεωρητικού, δεν το επανέκδοσε απλά.
Φυσικά!
Και τίποτε δεν τον εμπόδισε να ανατυπώσει ( νομίμως) την έντυπη έκδοση της Τεργέστης του 1832.
Υπάρχει μια άποψη ότι το βιβλίο του μέλλοντος θα είναι κάτι μεταξύ βιβλίου και λάπτοπ. Ήδη όσοι έχουν εξοικειωθεί με την οθόνη του Η/Υ διαβάζουν ευκολότερα στον υπολογιστή παρά σε βιβλίο.
Αύριο θα πηγαίνει κάποιος στην παραλία με λαπτοπάκι ελαφρύτερο του βιβλίου γιατί το βάρος είναι αντιστρόφως ανάλογο της τεχνολογικής εξελίξεως και θα διαβάζει σταυροπόδι ότι e-book κατέβασε από το ίντερνετ.
΄Η στην εκκλησία, στο ψαλτήρι, για να έλθουμε στα δικά μας , θα έχει άπαντα τα αρχαία και νέα μαθήματα και το τυπικό όλα με ένα κλικ.
Είναι κάτι που έχει αρχίσει να απασχολεί και τους εκδοτικούς οίκους.
Σκέφτονται σοβαρά πλέον αν θα πρέπει να εκδώσουν ένα βιβλίο το οποίο να μην είναι εμπορικό αφού την επόμενη θα διανεμηθεί σαν e-book σε χιλιάδες πελάτες.
Γιατί η διακίνηση μέσω rapidshare και άλλων ευαγών οργανισμών αποθήκευσης προσωπικού υλικού θεωρείται παζλ και πονοκέφαλος για τους νομοθέτες.
Η βυζαντινή μουσική ήταν ανέκαθεν γι αυτούς που τα είχαν.
"Ο θέλων μουσικήν μαθείν...κλπ"
Πρίν την ανακάλυψη της τυπογραφίας υπήρχε το επάγγελμα της αναγραφής κειμένων με όλους τους εμπορικούς όρους που συνεπάγονται, δηλ. ώρες εργασίες, πνευματικά δικαιώματα κλπ.
Αρα τα βιβλία μουσικής ήσαν πανάκριβα για όλους και προσιτά για λίγους.
Σήμερα δεν νοείται ψάλτης και να μην έχει 15 τουλάχιστον βιβλία.
Είναι εύκολο για όλους σε μια εποχή που τα ποσοστά ανεργίας αυξάνονται;
Είναι ότι καλύτερο για τον μισθωτό να πάει να αγοράσει ένα βιβλίο;
Θα μπορούσε να τα πληρώσει και ο ναός αλλά έχει και μια ανθρώπινη αξιοπρέπεια ο ψάλτης να μην ζητάει τίποτα ...και καλά κάνει.
Από την άλλη η εκκλησία θεωρεί ιερό καθήκον και χρέος να αγοράζει πανάκριβα το τυπικό της Ι. Συνόδου και τίποτα άλλο.
Δεν την ενδιαφέρει η Β. Μουσική;
Δόξα τω Θεώ οι περισσότεροι ψάλτες είναι γνώστες β. μουσικής.
Γιατί να μην εκδώσει κονδύλια η εκκλησία να έχουν βιβλία οι ψάλτες αλλά και να ενισχύσει τις επιχειρήσεις Πολυχρονάκη , Τέρτιος κ.α. που επιτελούν θεάρεστο έργο;
Το Κράτος παρέχει στους εκπ/κούς επίδομα βιβλιοθήκης για να αγοράσουν βιβλία για μια καλύτερη παιδεία.
Η εκκλησία νοιάστηκε για μια καλύτερη β. μουσική; Ή νοιάζεται μόνο για το παγκάρι;
Γιατί να μην επιδεικνύει η εκκλησία στο κράτος αλλά το κράτος στην εκκλησία;
Με χαρά βλέπω ότι σκανάρονται βιβλία ώστε να τα αποκτήσουν και αυτοί που δεν έχουν δυνατότητα να τα αγοράσουν.
Με λύπη παρατηρώ ότι αυτό αποβαίνει εις βάρος των επιχειρήσεων στων οποίων η ψαλτική χρωστά πολλά και δεν γνωρίζω αν στο μέλλον συνεχίσουν την σπουδαία δουλειά τους.
Με λύπη παρατηρώ την αδιαφορία της Εκκλησίας ως επισήμου φορέα στα θέματα που αφορούν την ιερά παράδοση ως προς την πατρώα μουσική.
Θα είχα να προτείνω.
Οχι όλο το βιβλίο σκανάρισμα.
Αλλά Τα καλύτερα.
Αυτό είναι και διαφήμιση, ώστε να αγοράσει κάποιος το βιβλίο να δει και τα υπόλοιπα.
Αύριο θα πηγαίνει κάποιος στην παραλία με λαπτοπάκι ελαφρύτερο του βιβλίου γιατί το βάρος είναι αντιστρόφως ανάλογο της τεχνολογικής εξελίξεως και θα διαβάζει σταυροπόδι ότι e-book κατέβασε από το ίντερνετ.
΄Η στην εκκλησία, στο ψαλτήρι, για να έλθουμε στα δικά μας , θα έχει άπαντα τα αρχαία και νέα μαθήματα και το τυπικό όλα με ένα κλικ.
Είναι κάτι που έχει αρχίσει να απασχολεί και τους εκδοτικούς οίκους.
Σκέφτονται σοβαρά πλέον αν θα πρέπει να εκδώσουν ένα βιβλίο το οποίο να μην είναι εμπορικό αφού την επόμενη θα διανεμηθεί σαν e-book σε χιλιάδες πελάτες.
Γιατί η διακίνηση μέσω rapidshare και άλλων ευαγών οργανισμών αποθήκευσης προσωπικού υλικού θεωρείται παζλ και πονοκέφαλος για τους νομοθέτες.
Η βυζαντινή μουσική ήταν ανέκαθεν γι αυτούς που τα είχαν.
"Ο θέλων μουσικήν μαθείν...κλπ"
Πρίν την ανακάλυψη της τυπογραφίας υπήρχε το επάγγελμα της αναγραφής κειμένων με όλους τους εμπορικούς όρους που συνεπάγονται, δηλ. ώρες εργασίες, πνευματικά δικαιώματα κλπ.
Αρα τα βιβλία μουσικής ήσαν πανάκριβα για όλους και προσιτά για λίγους.
Σήμερα δεν νοείται ψάλτης και να μην έχει 15 τουλάχιστον βιβλία.
Είναι εύκολο για όλους σε μια εποχή που τα ποσοστά ανεργίας αυξάνονται;
Είναι ότι καλύτερο για τον μισθωτό να πάει να αγοράσει ένα βιβλίο;
Θα μπορούσε να τα πληρώσει και ο ναός αλλά έχει και μια ανθρώπινη αξιοπρέπεια ο ψάλτης να μην ζητάει τίποτα ...και καλά κάνει.
Από την άλλη η εκκλησία θεωρεί ιερό καθήκον και χρέος να αγοράζει πανάκριβα το τυπικό της Ι. Συνόδου και τίποτα άλλο.
Δεν την ενδιαφέρει η Β. Μουσική;
Δόξα τω Θεώ οι περισσότεροι ψάλτες είναι γνώστες β. μουσικής.
Γιατί να μην εκδώσει κονδύλια η εκκλησία να έχουν βιβλία οι ψάλτες αλλά και να ενισχύσει τις επιχειρήσεις Πολυχρονάκη , Τέρτιος κ.α. που επιτελούν θεάρεστο έργο;
Το Κράτος παρέχει στους εκπ/κούς επίδομα βιβλιοθήκης για να αγοράσουν βιβλία για μια καλύτερη παιδεία.
Η εκκλησία νοιάστηκε για μια καλύτερη β. μουσική; Ή νοιάζεται μόνο για το παγκάρι;
Γιατί να μην επιδεικνύει η εκκλησία στο κράτος αλλά το κράτος στην εκκλησία;
Με χαρά βλέπω ότι σκανάρονται βιβλία ώστε να τα αποκτήσουν και αυτοί που δεν έχουν δυνατότητα να τα αγοράσουν.
Με λύπη παρατηρώ ότι αυτό αποβαίνει εις βάρος των επιχειρήσεων στων οποίων η ψαλτική χρωστά πολλά και δεν γνωρίζω αν στο μέλλον συνεχίσουν την σπουδαία δουλειά τους.
Με λύπη παρατηρώ την αδιαφορία της Εκκλησίας ως επισήμου φορέα στα θέματα που αφορούν την ιερά παράδοση ως προς την πατρώα μουσική.
Θα είχα να προτείνω.
Οχι όλο το βιβλίο σκανάρισμα.
Αλλά Τα καλύτερα.
Αυτό είναι και διαφήμιση, ώστε να αγοράσει κάποιος το βιβλίο να δει και τα υπόλοιπα.
Last edited:
Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου
Παλαιό Μέλος
Θα συμφωνήσω απόλυτα με την άποψη πως η απόκτηση βιβλίων είναι προνόμιο των εχόντων. Ένας φίλος ψάλτης, μου έχει πει-δεν γνωρίζω βέβαια την οικονομική του κατάσταση-ότι έχει δαπανήσει για βιβλία Β.Μ γύρω στο ένα εκατομμύριο δραχμές!!!!!!!!!!Πράγματι η συλλογή του είναι τεράστια και ανάμεσα στα βιβλιά του, βρίσκονται όλα τα έργα του Βουδούρη, τη στιγμή μάλιστα που όλοι εμείς πια μπορούμε να τα προμηθευτούμε δωρεάν και νόμιμα.
Προσωπικά δεν θα έδινα τόσα χρήματα για βιβλία Β.Μ ενώ θα προσπαθούσα, όπως και έκανα, να μαζέψω σιγά σιγά τα απολύτως απαραίτητα.
Το γεγονός του ότι ανέβηκαν τόσα βιβλία στο φόρουμ, βοηθά τους λιγότερο έχοντες στον εξοπλισμός τους, ειδικά αυτούς που έχουν ως βιοποριστική ασχολία το ψάλσιμο.
Αυτό θα έπρεπε όμως να το προβλέψει το κράτος σε συνεργασία με την εκκλησία, ώστε να υπάρξει ένα σαφές και καινοτόμο νομοθετικό πλαίσιο, που θα βοηθούσε τους μαθητεύοντες και διδάσκοντες σε αυτόν το τομέα, στην ελεύθερη πρόσβαση σε έναν αριθμός βιβλίων που θα καθιστούσε την εκμάθηση της Β.Μ ευκολότερη, δίχως άλλους περιορισμούς.
Αηδία έχουμε καταντήσει πια μ' αυτά τα πνευματικά δικαιώματα...