Εμμανουήλ Αβραμίδης
Παλαιό Μέλος
Συνηθίζεται από αρκετούς ψάλτες στη δέηση της αρτοκλασίας να ψάλλουν το Κύριε ἐλέησον μ΄ όσο ο διάκονος λέει την δέηση Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι... (αρκετοί ακόμα δεν ψάλλουν και τα μ΄), στο τέλος των μ΄ Κύριε ἐλέησον με καταπληκτικό συγχρονισμό με τον διάκονο ψάλλουν το τελευταίο Κύριε ἐλέησον γ΄ (με την εξής παράξενη για μένα διάταξη Κύριε ἐλέησον ο α΄, Κύριε ἐλέησον ο β΄ και Κύριε ἐλέησον πάλι ο α΄) και στην επόμενη δέηση Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ εἰσακούσαι... ψάλλουν Ἀμήν (ή πιο σπάνια Κύριε ἐλέησον ἅπάξ χύμα κατ' αντιστοιχία με την εκτενή της λειτουργίας). Επίσης, μετά την ευχή Ἐπάκουσον ἡμῶν ὁ Θεός... Ἀμήν και μετά την εκφώνηση πάλι Ἀμήν.
Δεδομένου ότι η δέηση δεν είναι μυστική (όπως στις χειροτονίες) αλλά εκφωνούμενη, και καθώς έχει αναφερθεί πολλάκις στο Ψαλτολόγιον η άποψη <<ὅτι τίποτε δέν πρέπει νά λέγεται (ἤ μᾶλλον νά ἀκούγεται) τό ἕνα πάνω στό ἄλλο>> κάθισα και έψαξα το συγκεκριμένο θέμα στο ΤΜΕ. Στο κεφάλαιο περί αρτοκλασίας δεν αναφέρει τίποτα ιδιαίτερο (1ο συνημμένο) στο κεφάλαιο όμως περί μεσονυκτικού που η εκτενής είναι πανομοιότυπη με της αρτοκλασίας (2ο συνημμένο) δίνει αναλυτική εικόνα της αντιφώνησης του Κύριε ἐλέησον και του Ἀμήν.
Νομίζω λοιπόν ότι το Κύριε ἐλέησον μ΄ (κατ' αντιστοιχία με το Κύριε ἐλέησον ρ΄ της τελετής του τιμίου Σταυρού) πρέπει να λέγεται (4x10) μετά το τέλος της δεήσεως του διακόνου χωρίς καταληκτικό Κύριε ἐλέησον γ΄. Το δε τελευταίο Κύριε ἐλέησον γ΄ να λέγεται στην ώρα του (μετά τη δέηση Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ εἰσακούσαι...) από ένα χορό. Μετά την ευχή Ἐπάκουσον ἡμῶν... δεν ψάλλεται Ἀμήν, αλλά μόνο μετά την εκφώνηση της τελευταίας.
Θα με ενδιέφεραν πολύ τα σχόλια των μελών του ψαλτολογίου καθώς επίσης και διαφορετικές απόψεις.
Δεδομένου ότι η δέηση δεν είναι μυστική (όπως στις χειροτονίες) αλλά εκφωνούμενη, και καθώς έχει αναφερθεί πολλάκις στο Ψαλτολόγιον η άποψη <<ὅτι τίποτε δέν πρέπει νά λέγεται (ἤ μᾶλλον νά ἀκούγεται) τό ἕνα πάνω στό ἄλλο>> κάθισα και έψαξα το συγκεκριμένο θέμα στο ΤΜΕ. Στο κεφάλαιο περί αρτοκλασίας δεν αναφέρει τίποτα ιδιαίτερο (1ο συνημμένο) στο κεφάλαιο όμως περί μεσονυκτικού που η εκτενής είναι πανομοιότυπη με της αρτοκλασίας (2ο συνημμένο) δίνει αναλυτική εικόνα της αντιφώνησης του Κύριε ἐλέησον και του Ἀμήν.
Νομίζω λοιπόν ότι το Κύριε ἐλέησον μ΄ (κατ' αντιστοιχία με το Κύριε ἐλέησον ρ΄ της τελετής του τιμίου Σταυρού) πρέπει να λέγεται (4x10) μετά το τέλος της δεήσεως του διακόνου χωρίς καταληκτικό Κύριε ἐλέησον γ΄. Το δε τελευταίο Κύριε ἐλέησον γ΄ να λέγεται στην ώρα του (μετά τη δέηση Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ εἰσακούσαι...) από ένα χορό. Μετά την ευχή Ἐπάκουσον ἡμῶν... δεν ψάλλεται Ἀμήν, αλλά μόνο μετά την εκφώνηση της τελευταίας.
Θα με ενδιέφεραν πολύ τα σχόλια των μελών του ψαλτολογίου καθώς επίσης και διαφορετικές απόψεις.