νομιζω εχω το Στανιτσα να λεει και τριτο φωκαεως, σιγουρα πλ δ Γρηγοριου κ πλ δ Ιακωβου.
Νομιζω ο κ Σκρέκας μπορεί να μας διαφωτίσει περισσότερο... εχει τα άπαντά του!
Δυστυχώς τα άπαντα είναι μια ουτοπία, ωστόσο μπορώ να ανακαλέσω ότι σίγουρα έχω ακούσει τον άρχοντα να ψάλλει τις εξής αργές δοξολογίες:
α) όλες όσες περιέχονται στη Συλλογή του Πρωγάκη:
Ιακώβου α, β, βαρύς (πεστεγκιάρ), πλ δ,
Πέτρου Λέγετος, Άγια
Πέτρου Βυζαντίου πλ. α΄
Χουρμουζίου βαρύς εναρμόνιος
Δανιήλ σε βαρύ επτάφωνο (όπως ορθότατα συμπλήρωσε ο κυρ Βαγγέλης)
Γρηγορίου πλ. δ χρωματικός (σουζινάκ-ποταμίς)
επιπλέον
β) Βιολάκη πλ.α και πλ β
γ) Ν. Ιωαννίδου Πλ. α΄ κάτω κε
τέλος
του ενός από τους δασκάλους του, Μ. Χ''αθανασίου
δ) βαρύ επτάφωνο διατονικό
και πλ. δ' ( του βαρέος έχει δημοσιευθεί στον τόμο με τα Μουσικά Χειρόγραφα Εσπερινού-΄Ορθρου σε διασκευή του άρχοντα)
ε) την πασίγνωστη του Καββάδα σε β ήχο
ς) μια ειρμολογική σε πλ. β
τέλος υπάρχουν κ οι χορωδιακές εκτελέσεις άλλων δοξολογιών που παρουσίασε για το Ίδρυμα Βυζαντινής Μουσικολογίας
Μπερεκέτου πλ. α΄ κ πλ δ'
και Γρηγορίου σε βαρύ πεντάφωνο
Δεν αποκλείεται να έχει ψάλλει κ άλλες κατά καιρούς (πχ με τον Γέμελο στη Χίο), ωστόσο λόγω Πατριαρχικής και εξωπατριαρχικής προέλευσης (μαθητείας σε πολίτες δασκάλους) μάλλον ήταν συκρατημένος στις επιλογές δοξολογιών. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι ο δάσκαλος Ταλιαδώρος δεν ψάλλει (και μας το διευκρίνιζε) άλλες αργές δοξολογίες από τις βασικές του Πρωγάκη, δηλαδή όσες προανέφερα εκτός από του Βυζαντίου ( νομίζω την έχω ακούσει μια φορά με τον Βασιλικό στα αριστερά) και του Βιολάκη του πλ. α (αν δεν απατώμαι). Αλλά κ εδώ μπορεί να βρεθεί ηχογράφηση όπου περιστασιακά έψαλλε κάποια άλλη δοξολογία. Όσοι τον γνωρίζουμε κάπως, ξέρουμε ότι στην Αγ. Σοφία ποτέ δε λέει κάποια άλλη δοξολογία. Συμπληρώνει κι ότι οι δοξολογίες είναι από τα δυσκολότερα κομμάτια προς μελοποιία, κι ο Πρίγγος του επέστησε την προσοχή να μη μελοποιήσει ποτέ δοξολογία/ες.
Παραμένει ερώτημα πώς ο Στανίτσας μάλλον δεν έψαλλε στην Ελλάδα τουλάχιστον του Παλλάση πχ τη δοξολογία σε πλ΄α, ή του Κοσμά Καισαρέως σε πλ. δ.
Μην ξεχνάμε ότι οι ωραίες δοξολογίες ( Σαρανταεκκλησιώτη και Φωκαέως) γίνονται ευρέως γνωστές μέσω του Πανδέκτη της Ζωής, ο οποίος δεν ανήκε στις προτιμήσεις ούτε του Στανίτσα ( παρ'ό,τι ο άρχοντας δίδαξε τουλάχιστον Λειτουργία στον κ. Παϊβανά από τον Πανδέκτη της Ζωής), ούτε του Ταλιαδώρου. Τα ίδια ισχύουν νομίζω και στον Χρύσανθο, αλλά και στον Καραμάνη ( τα βιβλία τους μαρτυρούν του λόγου το αληθές). Αντιθέτως ο Χατζημάρκος ήταν μάλλον ανανεωτικός, και έψαλλε με περισσή άνεση και τη δοξολογία του Σαρανταεκκλησιώτου, ίσως λόγω μουσικής εκπαίδευσης που περιελάμβανε τις Δύο Μέλισσες του Αγαθ. Κυριαζίδου, όπου περιέχεται η συγκεκριμένη σύνθεση.
