Στη συλλογή του Νηλέως Καμαράδου που ανεβασε η Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδύρη», και συγκεκριμένα εδώ, υπάρχει «Άξιον εστίν» αποδιδόμενο στον Γεώργιο Ραιδεστηνό. Το παραθέτω σε pdf για ευκολία. Το μάθημα αυτό είναι δυσανάγνωστο. Μάλιστα, σε κάποια σημεία δε βγαίνει η παραλλαγή. Γι' αυτό τ ανεβάζω, για να δούμε αν μπορούμε να κάνουμε κάτι να το αποκαταστήσουμε. Φυσικά, εύχομαι να βρεθεί και από άλλη πηγή, πιο σωστή ως προς την αντιγραφή από το πρωτότυπο.
Σημεία που με παραξένεψαν-δυσκόλεψαν:
-Στην 3η σειρά του κειμένου έχει απόστροφο με κλάσμα μετά από απόστροφο με παρεστιγμένο αντικένωμα. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο. Ίσως είναι λάθος αντιγραφής, διότι σε παρόμοιες περιπτώσεις στο ίδιο μάθημα έχει γοργό αντί για κλάσμα.
-Στην 4η γραμμή το πρώτο δίγοργο πιστεύω πως μπερδεύει την εκτέλεση. Αν αντικατασταθεί με γοργό βγαίνει πολύ πιο άνετα.
-Στο τέλος της πέμπτης σειρας έχει συνεχές ελαφρόν που συνεχίζει στην αρχή της 6ης. Αλλιώς δε βγαίνει ούτε στο ρυθμό, ούτε στην παραλλαγή, αν το θεωρήσουμε δηλαδή ανεξάρτητο το ελαφρόν από την απόστροφο.
-Στην αρχή της 2ης σελίδας πρέπει να πλεονάζει μια απόστροφος στο Σεραφείμ, πριν το πρώτο σύμπλεγμα αποστρόφου και κεντημάτων με γοργό πάνω στο ολίγον.
-Παρακάτω, η γραμμή μεταξύ των μαρτυριών κάτω Δι και κάτω Κε δε βγαίνει. Κάτι πρέπει να γίνεται στο σημείο με το παρεστιγμένο αντικένωμα διότι είναι μυστήρια η ορθογραφία.
-Στην τελευταία γραμμή κάτι χάνεται, διότι η παραλλαγή βγάζει στο Ζω και όχι στον Κε. Έχω την αίσθηση ότι μετά τη στάση στον Κε γίνεται το λάθος. Ίσως πριν την τελική υπορροή να θέλει απόστροφο, είτε ως ρπόσθετη, είτε σε αντικατάσταση του ίσου.
Σημεία που με παραξένεψαν-δυσκόλεψαν:
-Στην 3η σειρά του κειμένου έχει απόστροφο με κλάσμα μετά από απόστροφο με παρεστιγμένο αντικένωμα. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο. Ίσως είναι λάθος αντιγραφής, διότι σε παρόμοιες περιπτώσεις στο ίδιο μάθημα έχει γοργό αντί για κλάσμα.
-Στην 4η γραμμή το πρώτο δίγοργο πιστεύω πως μπερδεύει την εκτέλεση. Αν αντικατασταθεί με γοργό βγαίνει πολύ πιο άνετα.
-Στο τέλος της πέμπτης σειρας έχει συνεχές ελαφρόν που συνεχίζει στην αρχή της 6ης. Αλλιώς δε βγαίνει ούτε στο ρυθμό, ούτε στην παραλλαγή, αν το θεωρήσουμε δηλαδή ανεξάρτητο το ελαφρόν από την απόστροφο.
-Στην αρχή της 2ης σελίδας πρέπει να πλεονάζει μια απόστροφος στο Σεραφείμ, πριν το πρώτο σύμπλεγμα αποστρόφου και κεντημάτων με γοργό πάνω στο ολίγον.
-Παρακάτω, η γραμμή μεταξύ των μαρτυριών κάτω Δι και κάτω Κε δε βγαίνει. Κάτι πρέπει να γίνεται στο σημείο με το παρεστιγμένο αντικένωμα διότι είναι μυστήρια η ορθογραφία.
-Στην τελευταία γραμμή κάτι χάνεται, διότι η παραλλαγή βγάζει στο Ζω και όχι στον Κε. Έχω την αίσθηση ότι μετά τη στάση στον Κε γίνεται το λάθος. Ίσως πριν την τελική υπορροή να θέλει απόστροφο, είτε ως ρπόσθετη, είτε σε αντικατάσταση του ίσου.
προβλέπει αυτό που γράφεις στο "Την ό-ντως...". Όμως και στα λειτουργικά βιβλία και στις κλασικές εκδόσεις το δίψηφο αυτό σύμφωνο συλλαβίζεται (Την όν-τως...). Και στη χειρόγραφη παράδοση το έχω παρατηρήσει αυτό, όπως και στο παρόν μέλος. Θα πει κανείς ότι δεν πρόκειται για κάτι σημαντικό, αλλά μήπως έχει να κάνει και με την προφορά; Π.χ. στην αγγλική γλώσσα ο Αντώνης δεν γράφεται Adony, αλλά antony...